⁴ ἐὰν δὲ ἄξιον ᾖ τοῦ κἀμὲ πορεύεσθαι, σὺν ἐμοὶ πορεύσονται. ⁵ Ἐλεύσομαι δὲ πρὸς ὑμᾶς ὅταν Μακεδονίαν διέλθω· Μακεδονίαν γὰρ διέρχομαι· ⁶ πρὸς ὑμᾶς δὲ τυχὸν παραμενῶ ἢ καὶ παραχειμάσω, ἵνα ὑμεῖς με προπέμψητε οὗ ἐὰν πορεύωμαι. ⁷ οὐ θέλω γὰρ ὑμᾶς ἄρτι ἐν παρόδῳ ἰδεῖν, ἐλπίζω δὲ χρόνον τινὰ ἐπιμεῖναι πρὸς ὑμᾶς, ἐὰν ὁ Κύριος ἐπιτρέψῃ. ⁸ ἐπιμενῶ δὲ ἐν Ἐφέσῳ ἕως τῆς πεντηκοστῆς· ⁹ θύρα γάρ μοι ἀνέῳγε μεγάλη καὶ ἐνεργής, καὶ ἀντικείμενοι πολλοί. ¹⁰ Ἐὰν δὲ ἔλθῃ Τιμόθεος, βλέπετε ἵνα ἀφόβως γένηται πρὸς ὑμᾶς· τὸ γὰρ ἔργον Κυρίου ἐργάζεται ὡς κἀγώ· μή τις οὖν αὐτὸν ἐξουθενήσῃ. ¹¹ προπέμψατε δὲ αὐτὸν ἐν εἰρήνῃ, ἵνα ἔλθῃ πρός με· ἐκδέχομαι γὰρ αὐτὸν μετὰ τῶν ἀδελφῶν. ¹² Περὶ δὲ Ἀπολλῶ τοῦ ἀδελφοῦ πολλὰ παρεκάλεσα αὐτὸν ἵνα ἔλθῃ πρὸς ὑμᾶς μετὰ τῶν ἀδελφῶν· καὶ πάντως οὐκ ἦν θέλημα ἵνα νῦν ἔλθῃ, ἐλεύσεται δὲ ὅταν εὐκαιρήσῃ.

⁴ Ἐὰν δὲ τὸ ποσόν, ποὺ θὰ συνάξετε, εἶναι μεγάλο καὶ ἀξίζῃ νὰ ὑπάγω καὶ ἑγώ, τότε θὰ ταξι5 Θὰ ἔλθω δὲ πρὸς σᾶς, ὅταν περάσω τὴν Μακεδονίαν. Διότι σκοπεύω ἐντὸς ὀλίγου νὰ περιοδεύσω τὴν Μακεδονίαν. δεύσουν μαζί μου. ⁵ Πλησίον σας ὅμως θὰ παρατείνω ἴσως χρόνον ἀρκετὸν ἢ καὶ θὰ περάσω ὅλον τὸν χειμῶνα, διὰ νὰ μὲ προπέμψετε καὶ κατευοδώσετε σεῖς ὁπουδήποτε ὑπάγω. ⁶ Καὶ δι’ αὐτὸ δὲν θὰ ἔλθω ἀμέσως τώρα, διότι δὲν θέλω νὰ σᾶς ἴδω περαστικὸς καὶ σὰν διαβάτης, ἀλλ’ ἐλπίζω νὰ μείνω κοντά σας κάμποσον καιρόν, ἐὰν τὸ ἐπιτρέψῃ ὁ Κύριος. ⁷ Θὰ παραμείνω δὲ εἰς τὴν Ἔφεσον μέχρι τῆς Πεντηκοστῆς. ⁸ Θὰ παραμείνω δὲ εἰς τὴν Ἔφεσον μέχρι τῆς Πεντηκοστῆς. ⁹ Διότι μοῦ παροοσιάσθη εὐκαιρία νὰ κηρύξω καὶ μοῦ ἠνοίχθη πόρτα μεγάλη μὲ ἀποτελεσματικὴν καὶ καρποφόρον δρᾶσιν. Καὶ διὰ τοῦτο, λόγῳ τοῦ φθόνου, ποὺ ἔχει ὁ σατανᾶς διὰ κάθε καλόν, πολλοὶ καὶ τώρα παρουσιάζονται ο·ἱ ἐναντίοι καὶ πολέμιοι. ¹⁰ Ἐὰν δὲ ἔλθῃ ὁ Τιμόθεος, προσέχετε νὰ μείνῃ μαζί σας σὰν στὸ σπίτι του, χωρὶς νὰ αἰσθάνεται δειλίαν ἢ συστολήν. Εἶναι δὲ δίκαιον ἡ δρᾶσις του αὐτὴ νὰ εἶναι ἀνεμπόδιστος καὶ χωρὶς φόβον, διότι ἐργάζεται καὶ αὐτὸς τὸ ἔργον τοῦ Κυρίου, ὅπως καὶ ἑγώ. Κανεὶς λοιπὸν ἂς μὴ τὸν περιφρονήσῃ. ¹¹ Ὅταν δὲ θὰ πρόκειται νὰ ἐπιστρέψῃ πρὸς συνάντησίν μου, κατευοδώσατέ τον μὲ εἰρήνην διὰ νὰ ἔλθῃ πρὸς ἑμέ. Διότι τὸν περιμένω μαζὶ μὲ τοὺς ἐδῶ ἀδελφούς. ¹² Διὰ δὲ τὸν ἀδελφὸν Ἀπολλὼ ἔχω νὰ σᾶς γράψω, ὅτι τοῦ ἔκαμα πολλὰς παρακλήσεις νὰ σᾶς ἔλθῃ μαζὶ μὲ τοὺς ἀδελφούς. Καὶ μὲ ὅλα ποὺ ἔκαμα, δὲν ἐστάθη δυνατὸν νὰ θελήσῃ καὶ νὰ ἀποφασίσῃ νὰ ἔλθῃ τώρα, θὰ ἔλθῃ ὅμως ὅταν τοῦ δοθῇ εὐκαιρία.

⁴ Εάν μάλιστα είναι μεγάλο το πόσον και αξίζη να μεταβώ και εγώ εις την Ιερουσαλήμ, τότε μαζή μ' εμένα θα πάνε και οι ιδικοί σας. ⁵ Θα έλθω δε προς σας όταν περάσω την Μακεδονίαν· διότι θα περιοδεύσω τώρα εις την Μακεδονίαν. ⁶ Ισως δε να μείνω κοντά σας αρκετόν χρόνον η και να παραχειμάσω, ώστε σεις να με κατευοδώσετε όπου αν πρόκειται να μεταβει. ⁷ Δεν έρχωμαι δε τώρα, διότι δεν θέλω να σας ίδω περαστικός εν βία, αλλ' ελπίζω να μείνω κοντά σας για λίγο διάστημα, εάν ο Κυριος επιτρέπη. ⁸ Θα παραμείνω δε εις την Εφεσον μέχρι την Πεντηκοστήν. ⁹ Διότι εδώ μου έχει ανοίξει ο Κυριος μεγάλην θύραν δια την ανάπτυξιν δραστηρίας και αποδοτικής εργασίας. Αλλά και οι αντίθετοι, που φθονούν το έργον του Κυρίου, είναι πολλοί. ¹⁰ Εάν δε έλθη ο Τιμόθεος, προσέχετε να τον δεχθήτε με καλωσύνην, ώστε να μείνη άνετα και χωρίς δειλίαν μαζή σας· διότι και αυτός εργάζεται το έργον του Κυρίου, όπως και εγώ. Προσέχετε, λοιπόν, μήπως τυχόν κανείς του φερθή με περιφρόνησιν και αδιαφορίαν, σαν να μη έχη τάχα αξίαν. ¹¹ Οταν δε πρόκειται να έλθη εις συνάντησίν μου, να τον κατευοδώσετε με ειρήνην. Διότι εγώ μαζή με τους εδώ αδελφούς τον περιμένω. ¹² Δια δε τον αδελφόν Απολλώ σας λέγω ότι παρά πολύ τον παρεκάλεσα να σας επισκεφθή μαζή με τους αδελφούς. Παρ' όλα όμως αυτά δεν ηθέλησε να έλθη τώρα. Θα έλθη όμως όταν το κρίνη εύκαιρον.

²⁸ Τί δὲ ὑμῖν δοκεῖ; ἄνθρωπος τις εἶχε τέκνα δύο, καὶ προσελθὼν τῷ πρώτῳ εἶπεν· τέκνον, ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τῷ ἀμπελῶνί μου. ²⁹ ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐ θέλω· ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς ἀπῆλθε. ³⁰ καὶ προσελθὼν τῷ δευτέρῳ εἶπεν ὡσαύτως. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἐγώ, κύριε· καὶ οὐκ ἀπῆλθε. ³¹ τίς ἐκ τῶν δύο ἐποίησε τὸ θέλημα τοῦ πατρός; λέγουσιν αὐτῷ· Ὁ πρῶτος. λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. ³² ἦλθε γὰρ πρὸς ὑμᾶς Ἰωάννης ἐν ὁδῷ δικαιοσύνης, καὶ οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ· οἱ δὲ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι ἐπίστευσαν αὐτῷ· ὑμεῖς δὲ ἰδόντες οὐδὲ μετεμελήθητε ὕστερον τοῦ πιστεῦσαι αὐτῷ.

²⁸ Τί δὲ σᾶς φαίνεται δι’ αὐτό, ποὺ θὰ σᾶς εἴπω; Ἔνας ἄνθρωπος εἶχε δύο υἱούς.Καὶ ἐλθὼν εἰς τὸν πρῶτον τοῦ εἶπε· Παιδί μου, πήγαινε σήμερον καὶ δούλεψε εἰς τὸ ἀμπέλι μου. ²⁹ Αὐτὸς δὲ ἀπεκρίθη καὶ εἶπε· Δὲν θέλω νὰ ὑπάγω.Ὕστερον ὅμως μετεμελήθη καὶ ἐπῆγε. ³⁰ Καὶ ἀφοῦ ἦλθεν εἰς τὸν δεύτερον υἱόν, εἶπε τὰ ἴδια.Αὐτὸς δὲ ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν· Ἐγώ, κύριε, πηγαίνω.Καὶ δὲν ἐπῆγε. ³¹ Ποῖος ἀπὸ τοὺς δύο ἔκαμε τὸ θέλημα τοῦ πατρός; Λέγουν εἰς αὐτόν, ὁ πρῶτος· λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι, αἱ ὁποῖαι ἐν τῇ ἀρχῇ ἐπέδειξαν ἀπείθειαν εἰς τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, προλαμβάνουν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ σᾶς τοὺς Φαρισαίους καὶ γραμματεῖς, οἱ ὁποῖοι μὲ λόγους μόνον ἐδείξατε ὑπακοὴν εἰς τὸν Θεόν, εἰς τὰ πράγματα ὅμως ὑπήρξατε ἀπειθεῖς καὶ ἄπιστοι. ³² Διότι ἦλθε πρὸς σᾶς ὁ Ἰωάννης κηρύττων συμπεριφορὰν καὶ βίον συμμορφωμένον πρὸς τὰς ἀπαιτήσεις τῆς δικαιοσύνης καὶ δὲν ἐπιστεύσατε εἰς αὐτόν.Οἱ τελῶναι ὅμως καὶ αἱ πόρναι ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν.Σεῖς δέ, ὅταν τοὺς εἴδατε νὰ πιστεύουν, οὐδὲ κὰν ὕστερον μετεμελήθητε, ὥστε νὰ πιστεύσετε καὶ σεῖς εἰς αὐτόν.

²⁸ Ποίαν δε γνώμην έχετε δι' αυτό, που θα σας πω; Ενας άνθρωπος είχε δύο υιούς και προσελθών στον πρώτον είπε· παιδί μου, πήγαινε να εργασθής σήμερα στο αμπέλι μου. ²⁹ Εκείνος δε αποκριθείς είπε· Δεν θέλω· ύστερα όμως μετεμελήθη, άλλαξε γνώμην και επήγε. ³⁰ Και προσελθών ο πατέρας στο δεύτερο παιδί του είπε ο,τι και στο πρώτον. Εκείνος δε αποκριθείς είπε· ευχαρίστως, κύριε, πηγαίνω στο αμπέλι”· αλλά δεν επήγε. ³¹ Ποίος από τους δυό έκαμε το θέλημα του πατρός;” Λεγουν εις αυτόν· “ο πρώτος”. Λεγει εις αυτούς ο Ιησούς· “σας διαβεβαιώνω, ότι οι τελώναι και αι πόρναι, οι οποίοι έδειξαν εις την αρχήν ανυπακοήν προς τον Θεόν, τώρα επειδή μετενόησαν προπορεύονται εις την βασιλείαν του Θεού από σας, οι οποίοι με τα λόγια μόνον και όχι με τα έργα δείχνετε υπακοήν στον Θεόν. ³² Διότι ήλθε προς σας ο Ιωάννης κηρύττων και φανερώνων με τα έργα του και τα λόγια του τον δρόμον της δικαιοσύνης και δεν επιστεύσατε εις αυτόν. Οι τελώναι όμως και αι πόρναι επίστευσαν εις αυτόν. Σεις δε, και όταν είδατε αυτούς να πιστεύουν, δεν μετενοήσατε, ώστε να πιστεύσετε ύστερα εις αυτόν.