ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΗ´ 1 - 11
1 Κατ’ ἐκείνην τὴν ὥραν, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ἰησοῦς ἐπέδειξε τὴν προτίμησιν αὐτὴν εἰς τὸν Πέτρον, τὸν ἐπλησίασαν οἱ μαθηταὶ καὶ εἶπαν· Ποῖος λοιπὸν εἶναι μεγαλύτερος καὶ περισσότερον διακεκριμένος ἀπὸ τοὺς ἄλλους εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν;
2 Καὶ ἀφοῦ ἐπροσκάλεσεν ὁ Ἰησοῦς ἕνα παιδί, τὸ ἔστησεν εἰς τὸ μέσον αὐτῶν, καὶ εἶπεν·
3 Ἐν πάσῃ ἀληθείᾳ σᾶς βεβαιῶ ὅτι, ἐὰν δὲν ἀλλάξετε φρόνημα καὶ δὲν γίνετε ταπεινοὶ καὶ ἀφελεῖς καὶ ἀπονήρευτοι σὰν τὰ παιδιά, δὲν θὰ εἰσέλθετε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
4 Ὅποιος λοιπὸν ταπεινώσῃ τὸν ἑαυτόν του σὰν τὸ παιδάκι αὐτό, αὐτὸς εἶναι ὁ μεγαλύτερος εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
5 Πρέπει δὲ νὰ ἐγκολπωθῆτε τὸ παιδικὸν καὶ ταπεινὸν αὐτὸ φρόνημα τόσον πολύ, ὥστε νὰ τιμᾶτε καὶ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τὸ ἔχουν.Νὰ ξεύρετε δὲ ὅτι ἐκεῖνος, ποὺ θὰ ὑποδεχθῇ δι’ ἐμὲ καὶ πρὸς τιμήν μου ἕνα τέτοιον ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος ἐταπεινώθη σὰν τὸ μικρὸ παιδί, αὐτὸς εἶναι σὰν νὰ ὑποδέχεται καὶ τιμᾷ ἑμὲ τὸν ἴδιον.
6 Ἐκεῖνος ὅμως, ποὺ θὰ παρασύρῃ εἰς τὴν ἁμαρτίαν ἕνα ἀπὸ τοὺς ταπεινοὺς αὐτοὺς καὶ ἀπλοῦς, ποὺ πιστεύουν εἰς ἑμέ, συμφέρει εἰς αὐτὸν νὰ κρεμασθῇ γύρω ἀπὸ τὸν λαιμόν του μυλόπετρα ἀπὸ ἐκεῖνες, ποὺ στρέφει ὁ ὄνος, καὶ νὰ βουλιάξῃ εἰς τὴν ἀνοικτὴν καὶ βαθεῖαν θάλασσαν.
7 Ἀλλοίμονον εἰς τὸν κόσμον ἀπὸ τὰ σκάνδαλα καὶ τοὺς πειρασμούς, ποὺ ὁδηγοῦν εἰς τὴν ἁμαρτίαν.Διότι, ὅπως ἔχει τώρα ἡ κατάστασις τοῦ κόσμου τοῦ διεφθαρμένου, κατ’ ἀνάγκην θὰ ἔλθουν οἱ πειρασμοί.Ἀλλ’ ὅμως ἀλλοίμονον εἰς τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον, ποὺ γίνεται αἰτία νὰ ἔλθῃ ὁ πειρασμός.
8 Ἐὰν δὲ τὸ χέρι σου ἢ τὸ πόδι σου, δηλαδὴ πρόσωπον ἢ πρᾶγμα πολὺ στενὰ συνδεδεμένον μαζί σου καὶ πολὺ χρήσιμον εἰς σέ, σοῦ γίνεται ἀφορμὴ νὰ ἁμαρτάνῃς, κόψε το καὶ ρίψε το μακρυὰ ἀπὸ σέ.Καλύτερον εἶναι εἰς σὲ νὰ ἔμβῃς εἰς τὴν αἰωνίαν ζωὴν κουλλὸς ἢ κουτσός, παρὰ νὰ ριφθῇς εἰς τὸ αἰώνιον πῦρ μὲ δύο χέρια ἢ δύο πόδια.Εἶναι δηλαδὴ προτιμότερον νὰ ὑποστῇς τὴν βαρυτέραν θυσίαν εἰς τὸν κόσμον αὐτὸν καὶ νὰ χωρισθῇς ἀπὸ πράγματα ἢ πρόσωπα, ποὺ σοῦ εἶναι χρήσιμα σὰν τὸ χέρι σου ἢ τὸ πόδι σου, παρὰ ἡ προσκόλλησίς σου εἰς αὐτὰ νὰ σὲ ρίψῃ εἰς τὴν κόλασιν.
9 Καὶ ἐὰν τὸ μάτι σου γίνεται ἀφορμὴ ἁμαρτίας εἰς σέ, βγάλε το καὶ ρίψε το μακρυὰ ἀπὸ σέ.Εἶναι καλύτερον διὰ σὲ νὰ ἔμβῃς εἰς τὴν αἰωνίαν ζωὴν μονόφθαλμος, παρὰ μὲ δύο μάτια νὰ ριφθῇς εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.Εἶναι καλύτερον νὰ χωρισθῇς ἀπὸ πράγματα ἢ πρόσωπα, ποὺ σοῦ εἶναι χρήσιμα καὶ πολύτιμα σὰν τὸ μάτι σου, παρὰ μαζὶ μὲ αὐτὰ νὰ ριφθῇς εἰς τὴν κόλασιν.
10 Προσέχετε νὰ μὴ καταφρονήσετε οὔτε ἔνα ἀπὸ τοὺς μικροὺς αὐτούς· διότι σᾶς λέγω, ὅτι οἱ φύλακές των ἄγγελοι εἶναι ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ ἔχουν πολλὴν παρρησίαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.Διότι εἶναι ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ εἰς τὸν οὐρανὸν ἀποτελοῦν τὸ ἄμεσον περιβάλλον καὶ βλέπουν πάντοτε τὸ πρόσωπον τοῦ Πατρός μου, ποὺ εἶναι εἰς τοὺς οὐρανούς.
11 Ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ Θεὸς ἐνδιεφέρθη ἀμέσως διὰ τοὺς μικροὺς αὐτούς.Διότι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐστάλη ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον διὰ νὰ τοὺς σώσῃ, μαζὶ δὲ μὲ αὐτοὺς νὰ σώσῃ καὶ ὁλόκληρον τὸ ἀνθρώπινον γένος, ποὺ ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας ἦτο χαμένον διὰ τὸν Θεόν.
