¹⁹ Οἴδαμεν δὲ ὅτι ὅσα ὁ νόμος λέγει τοῖς ἐν τῷ νόμῳ λαλεῖ, ἵνα πᾶν στόμα φραγῇ καὶ ὑπόδικος γένηται πᾶς ὁ κόσμος τῷ Θεῷ, ²⁰ διότι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον αὐτοῦ· διὰ γὰρ νόμου ἐπίγνωσις ἁμαρτίας. ²¹ Νυνὶ δὲ χωρὶς νόμου δικαιοσύνη Θεοῦ πεφανέρωται, μαρτυρουμένη ὑπὸ τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν, ²² δικαιοσύνη δὲ Θεοῦ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς πάντας καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς πιστεύοντας· οὐ γάρ ἐστι διαστολή· ²³ πάντες γὰρ ἥμαρτον καὶ ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, ²⁴ δικαιούμενοι δωρεὰν τῇ αὐτοῦ χάριτι διὰ τῆς ἀπολυτρώσεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ²⁵ ὃν προέθετο ὁ Θεὸς ἱλαστήριον διὰ τῆς πίστεως ἐν τῷ αὐτοῦ αἵματι, εἰς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ διὰ τὴν πάρεσιν τῶν προγεγονότων ἁμαρτημάτων ²⁶ ἐν τῇ ἀνοχῇ τοῦ Θεοῦ, πρὸς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ ἐν τῷ νῦν καιρῷ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν δίκαιον καὶ δικαιοῦντα τὸν ἐκ πίστεως Ἰησοῦ.

¹⁹ Γνωρίζομεν δέ, ὅτι καὶ αὐτὰ καὶ ὅσα ἄλλα λέγει ὁ νόμος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τὰ λέγει εἰς ἐκείνους, ποὺ διετέλουν ὑπὸ τὸν νόμον καὶ διηυθύνοντο ἀπὸ αὐτόν, δηλαδὴ εἰς τοὺς Ἰουδαίους. Διὰ νὰ βουλωθῇ ἔτσι κάθε στόμα καὶ διὰ νὰ γίνῃ ὅλος ὁ κόσμος ὑπόλογος καὶ ὑπόδικος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. ²⁰ Εἶναι δὲ ὑπόδικος ὅλος ὁ κόσμος, διότι εἶναι ἀδύνατον νὰ τηρήσῃ ὁ ἄνθρωπος ἐπακριβῶς ὅλον τὸν νόμον, χωρὶς νὰ παραβῇ τοῦτον, ἔστω καὶ μίαν φοράν. Συνεπῶς ἀπὸ ἔργα ὑπακοῆς εἰς τὸν νόμον δὲν θὰ ἀναγνωρισθῇ δίκαιος κανεὶς θνητὸς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Διότι μὲ τὸν νόμον ἐπιτυγχάνεται μόνον τὸ νὰ γνωρίσῃ καλὰ ὁ ἄνθρωπος τὴν ἁμαρτωλήν του κατάστασιν. ²¹ Τώρα ὅμως, χωρὶς ὁ παλαιὸς νόμος να συντελέσῃ εἰς τίποτε ἄλλο, ἔχει φανερωθῇ δικαίωσις, τὴν ὁποίαν παρέχει ὁ Θεός, καὶ ἡ δικαίωσις αὐτὴ μαρτυρεῖται καὶ προφητεύεται ἀπὸ τὸν νόμον καὶ τοὺς Προφήτας. ²² Ἡ δικαίωσις δὲ αὐτὴ δίδεται ἀπὸ τὸν Θεὸν διὰ μέσου τῆς πίστεως εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν εἰς ὅλους καὶ πίπτει ἀφθόνως ἐπάνω εἰς ὅλους ὅσοι πιστεύουν. Διότι δὲν ὑπάρχει διάκρισις Ἰουδαίων καὶ ἐθνικῶν. ²³ Δὲν ὑπάρχει δὲ διάκρισις, διότι ὅλοι ἀνεξαιρέτως ἡμάρτησαν καὶ στεροῦνται τὴν δόξαν, ποὺ κατέχει καὶ παρέχει ὁ Θεός. ²⁴ Καὶ συνεπῶς γίνονται ὅλοι δίκαιοι καὶ σώζονται δωρεὰν μὲ τὴν χάριν, τὴν ὁποίαν ὁ Θεὸς ὡς βασιλεὺς πανάγαθος δίδει εἰς ἡμᾶς τοὺς καταδίκους. Μᾶς ἀπηλευθέρωσεν ὁ Θεὸς ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν διὰ τῆς ἑξαγορᾶς, τὴν ὁποίαν μὲ τὸ λύτρον τοῦ αἵματός του ἔκαμεν ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ²⁵ τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς πρὸ πάντων τῶν αἰώνων ὥρισε νὰ γίνῃ μέσον ἐξιλασμοῦ καὶ συμφιλιώσεως τῶν ἀνθρώπων μετὰ τοῦ Θεοῦ διὰ μέσου τῆς πίστεως. Καὶ ὥρισεν ὁ Θεὸς νὰ γίνῃ ὁ ἐξιλασμὸς αὐτὸς μὲ τὸ αἷμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ δειχθῇ ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποίαν ὑπῆρχε κίνδυνος νὰ παραγνωρίσουν οἱ ἄνθρωποι ἕνεκα τῆς ἀτιμωρησίας τῶν ἁμαρτημάτων, τὰ ὁποῖα εἶχον κάμει προτοῦ ἔλθῃ ὁ Χριστός, ²⁶ καταχρώμενοι τὴν ἀνοχήν, ποὺ ἐδείκνυεν ὁ Θεός. Ἔδωκε δηλαδὴ τὸ αἷμα του ὁ Χριστὸς ὡς θυσίαν ἐξιλασμοῦ διὰ νὰ δείξῃ ὁ Θεὸς τὴν δικαιοσύνην του εἰς τὸν παρόντα καιρόν, ὥστε νὰ εἶναι αὐτὸς δίκαιος, ἰκανοποιημένος μὲ τὴν θυσίαν τοῦ Υἱοῦ του διὰ τὰς ἁμαρτίας μας, καὶ συγχρόνως νὰ ἀναγνωρίζῃ καὶ νὰ καθιστᾷ δίκαιον κάθε ἁμαρτωλόν, ποὺ εἰς τὸ ἑξῆς ἐλατήριον καὶ κυριαρχοῦσαν δύναμιν μέσα του θὰ ἔχῃ τὴν πίστιν εἰς τὸν Ἰησοῦν.

¹⁹ Γνωρίζομεν, ότι όσα ο Νομος της Παλαιάς Διαθήκης λέγει, τα λέγει προς εκείνους, οι οποίοι ευρίσκοντο υπό τον Νομον και είχον αυτόν ως οδηγόν των, δηλαδή προς τους Ιουδαίους. Και τούτο δια να φράξη και κλείση κάθε στόμα και δια να γίνη όλος ο κόσμος υπεύθυνος και υπόδικος ενώπιον του Θεού. ²⁰ Διότι από τα έργα του Νομου “δεν θα λάβη την δικαίωσιν και την σωτηρίαν ενώπιον του Θεού καμμία ανθρωπίνη ύπαρξις”. Επειδή δια μέσου του Νομου επιτυγχάνεται τούτο μόνον· να γνωρίση καλά ο άνθρωπος την αμαρτωλήν του κατάστασιν και την ενοχήν του. ²¹ Τωρα δε χωρίς τον παλαιόν Νομον, και ως εάν δεν υπήρχεν ο Νομος αυτός, έχει πλέον φανερωθή και έγινε πραγματικότης η δικαίωσις, την οποίαν δίδει ο Θεός. Αυτή δε η δικαίωσις μαρτυρείται και προφητεύεται από τον Νομον και τους προφήτας. ²² Παρέχεται δε η δικαίωσις από τον Θεόν δια μέσου της πίστεως στον Ιησούν Χριστόν προς όλους και απλώνεται πλουσία επάνω εις όλους τους πιστεύοντας ανεξαιρέτως. Διότι δεν υπάρχει καμμία διάκρισις μεταξύ Ιουδαίων και εθνικων. ²³ Και τούτο, διότι όλοι ανεξαιρέτως ημάρησαν και έχουν στερηθή από την δόξαν, που έχει και μεταδίδει ο Θεός. ²⁴ Γινονται δε όλοι δίκαιοι και παίρνουν την σωτηρίαν δωρεάν με την χάριν του Θεού, δια της εξαγοράς από την αμαρτίαν, όπως αυτή επραγματοποιήθη με την θυσίαν του Ιησού Χριστού. ²⁵ Αυτόν ο Θεός τον προώρισε προ πάντων των αιώνων ως ατίμητον μέσον εξιλασμού δια του τιμίου του αίματος προς σωτηρίαν των ανθρώπων και συμφιλίωσίν των με τον Θεόν δια μέσου της ορθής πίστεως. Και τούτο, δια να δειχθή και φανερωθή η δικαιοσύνη του Θεού, η τιμωρούσα το κακόν, επειδή ήτο ενδεχόμενον να την παραθεωρήσουν οι άνθρωποι, εκ του γεγονότος ότι ο Θεός ένεκα της μακροθυμίας και ανοχής του δεν είχε τιμωρήσει, όπως θα έπρεπε, τα αμαρτήματα που είχαν διαπραχθή πριν έλθη ο Χριστός. ²⁶ Εθυσιάσθη δηλαδή ο Χριστός, δια να δείξη ο Θεός την δικαιοσύνην του στον παρόντα καιρόν, ώστε με το να είναι αυτός δίκαιος να καθιστά δίκαιον και κάθε αμαρτωλόν, που θα έχη αληθινήν και ζωντανήν πίστιν στον Ιησούν.

¹ Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε· ² ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν. ³ τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς; ⁴ ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, Ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἀπὸ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σοῦ; ⁵ ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου. ⁶ Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν, μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς. ⁷ Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν. ⁸ πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται.

¹ Μὴ κατακρίνετε ἀσυμπαθῶς τὸν πλησίον σας, διὰ νὰ μὴ κατακριθῆτε ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. ² Διότι μὲ τὴν αὐτὴν ἀσυμπαθῆ καὶ αὐστηρὰν κρίσιν, μὲ τὴν ὁποίαν κατακρίνετε, θὰ κατακριθῆτε, καὶ μὲ τὸ αὐτὸ μέτρον, μὲ τὸ ὁποῖον ἐξετάζετε καὶ καταδικάζετε τὰς πράξεις τοῦ πλησίον, θὰ μετρηθῇ καὶ διὰ σᾶς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ἡ πολιτεία καὶ συμπεριφορά σας. ³ Διατὶ δὲ βλέπεις τὸ σαριδάκι, ποὺ εἶναι εἰς τὸ μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὸ δοκάρι δέ, ποὺ εἶναι εἰς τὸ μάτι σου, δὲν τὸ αἰσθάνεσαι καὶ δὲν τὸ καταλαβαίνεις; Διατὶ τὸ μικρὸ σφάλμα τοῦ ἀδελφοῦ σου τὸ βλέπεις, μένεις δὲ ἀναίσθητος ἐμπρὸς εἰς τὸ ἰδικόν σου βαρύτατον σφάλμα; ⁴ Ἢ πῶς θὰ εἴπῃς εἰς τὸν ἀδελφόν σου, ἄφησε νὰ βγάλω τὸ σαριδάκι ἀπὸ τὸ μάτι σου· ἐπίτρεψόν μου νὰ διορθώσω τὸ μικρὸν σφάλμα σου; Καὶ ἰδοὺ εἰς τὸ μάτι σου τὸ δοκάρι.Ἰδοὺ σὺ κατέχεσαι ἀπὸ βαρύτατον ἐλάττωμα. ⁵ Ὑποκριτά, ποὺ προσποιεῖσαι, ὅτι ἀπὸ ζῆλον ὑπὲρ τῆς ἀρετῆς καὶ ἀπὸ ἀγάπην θέλεις νὰ διορθώσῃς τοὺς ἄλλους, ἂν πράγματι ὁ ζῆλος σὲ κινῇ, βγάλε πρῶτον τὸ δοκάρι ἀπὸ τὸ μάτι σου καὶ τότε θὰ ἴδῃς καθαρὰ διὰ νὰ βγάλῃς καὶ τὸ σαριδάκι ἀπὸ τὸ μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου. ⁶ Ἡ συμπάθεια ὅμως καὶ ἡ ἀποφυγὴ τῆς κατακρίσεως τῶν ἐλαττωμάτων καὶ κακιῶν τοῦ πλησίον δὲν πρέπει νὰ φθάνῃ μέχρις ἀδιακρισίας.Ὑπάρχει καὶ περίπτωσις, ποὺ πρέπει μὲ προσοχὴν πολλὴν νὰ ἐξετάζετε τὸν χαρακτῆρα τοῦ πλησίον.Προσέχετε νὰ μὴ δώσετε τὸ ἅγιον μυστήριον τῆς πίστεως εἰς ἀνθρώπους, ποὺ ὡς ἄλλοι κύνες ζοῦν βίον ἀσεβῆ καὶ ἀναίσχυντον οὐτε νὰ παραθέτετε τοὺς πολυτίμους μαργαρίτας τῆς χριστιανικῆς ἀληθείας ἐμπρὸς εἰς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ὡς ἄλλοι χοῖροι ζοῦν εἱς τὸν βόρβορον τῶν παθῶν.Ὑπάρχει μέγας κίνδυνος μήπως καταπατήσουν αὐτοὺς μὲ τὰ πόδια των καὶ στραφοῦν νὰ σᾶς κατασπαράξουν ἢ ὁπωσδήποτε νὰ σᾶς βλάψουν. ⁷ Ὅσον δὲ ἀφορᾷ εἰς τὰς ἰδικάς σας ἐλλείψεις καὶ ἐλαττώματα, νὰ ζητῆτε ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ θὰ δοθῇ εἰς σᾶς αὐτό, ποὺ ζητεῖτε, ἀρκεῖ νὰ μὴ εἶναι ἄτοπον ἢ ἐπιβλαβὲς εἰς σᾶς.Γυρεύετε νὰ εὔρετε τὸ ζητούμενον καὶ θὰ τὸ εὕρετε, ἐφ' ὅσον σᾶς εἶναι ὠφέλιμον. ⁸ Διότι καθένας ποὺ ζητεῖ παρὰ τοῦ Θεοῦ, λαμβάνει.Καὶ καθένας ποὺ γυρεύει, εὑρίσκει.Καὶ εἰς καθένα ποὺ κτυπᾷ τὴν θύραν τῆς θείας προστασίας, θὰ ἀνοιχθῇ αὕτη.

¹ Μη κατακρίνετε και μη καταδικάζετε τον πλησίον σας, δια να μη κατακριθήτε και σεις από τον Θεόν. ² Διότι με την σκληράν και αυστηράν κρίσιν, που κατακρίνετε, θα κατακριθήτε και με το ίδιον μέτρον, που κρίνετε τας πράξστου πλησίον, θα μετρηθή από τον Θεόν και θα κριθή και η ιδική σας ζωή και συμπεριφορά. ³ Διατί δε βλέπστο μικρόν αχυράκι, που υπάρχει στο μάτι αδελφού σου, και δεν αισθάνεσαι το δοκάρι που είναι στο ιδικόν σου μάτι; (Διατί επικρίνστο ελαφρόν σφάλμα του αδελφού σου και δεν συναισθάνεσαι το βαρύτατον ιδικόν σου παράπτωμα;) ⁴ Και με τι δικαίωμα θα πης στον αδελφό σου, άφησέ με να βγάλω το αχυράκι από το μάτι σου (να διορθώσω δηλαδή εγώ, σαν καλύτερος τάχα, το δικό σου σφάλμα), καθ' ον χρόνο υπάρχει στο μάτι σου δοκάρι ολόκληρο (δηλαδή βαρύνεσαι συ από μεγάλα αμαρτήματα); ⁵ Υποκριτά, βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου και τότε θα ίδης καθαρά, ώστε να βγάλης με προσοχήν και αγάπην το αχυράκι από το μάτι του αδελφού σου. ⁶ Προσέχετε όμως εις ποίους θα προσφέρετε με αδελφικήν αγάπην τας υπηρεσίας σας και θα ενδιαφέρεσθε δια την διόρθωσίν των. Διότι υπάρχουν μερικοί άνθρωποι, που είναι αναιδείς, όπως οι σκύλοι και ακάθαρτοι εις την ζωήν των, όπως είναι οι χοίροι. Λοιπόν μη δώσετε τα άγια της πίστεως στους σκύλους και μη βάλετε εμπρός στους χοίρους τα πολύτιμα μαργαριτάρια της χριστιανικής αληθείας. Διότι υπάρχει κίνδυνος μεγάλος να καταπατήσουν με τα πόδια των τα μαργαριτάρια μέσα στον βόρβορον και να στραφούν ενάντίον σας, δια να σας κατασπαράξουν η κατά κάποιον άλλον τρόπον να σας βλάψουν. ⁷ Σεις ζητείτε από τον Θεόν τα πνευματικά και υλικά αγαθά, που σας χρειάζονται και θα σας δοθούν, γυρεύετε και θα βρήτε αυτό το καλόν που θέλετε. Κτυπάτε την θύραν της θείας αγάπης και θα ανοίξη διάπλατα προς χάριν σας. ⁸ Διότι καθένας, που ζητεί με πίστιν από τον Θεόν, λαμβάνει το καλόν που ζητεί. Και εκείνος που γυρεύει, ευρίσκει και σε καθέναν που κτυπά την θύραν του Θεού, θα του ανοιχθή αυτή.