¹³ Κύριον αὐτὸν ἁγιάσατε, καὶ αὐτὸς ἔσται σου φόβος. ¹⁴ καὶ ἐὰν ἐπ᾿ αὐτῷ πεποιθὼς ἦς, ἔσται σοι εἰς ἁγίασμα καὶ οὐχ ὡς λίθου προσκόμματι συναντήσεσθε αὐτῷ, οὐδὲ ὡς πέτρας πτώματι· οἱ δὲ οἶκοι ᾿Ιακὼβ ἐν παγίδι, καὶ ἐν κοιλάσματι ἐγκαθήμενοι ἐν ῾Ιερουσαλήμ. ¹⁵ διὰ τοῦτο ἀδυνατήσουσιν ἐν αὐτοῖς πολλοὶ καὶ πεσοῦνται καὶ συντριβήσονται, καὶ ἐγγιοῦσι καὶ ἁλώσονται ἄνθρωποι ἐν ἀσφαλείᾳ. - ¹⁶ Τότε φανεροὶ ἔσονται οἱ σφραγιζόμενοι τὸν νόμον τοῦ μὴ μαθεῖν. ¹⁷ καὶ ἐρεῖ· μενῶ τὸν Θεὸν τὸν ἀποστρέψαντα τὸ πρόσωπόν αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ οἴκου ᾿Ιακὼβ καὶ πεποιθὼς ἔσομαι ἐπ᾿ αὐτῷ. ¹⁸ ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία, ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός, καὶ ἔσται σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ οἴκῳ ᾿Ισραὴλ παρὰ Κυρίου σαβαώθ, ὃς κατοικεῖ ἐν τῷ ὄρει Σιών. ¹⁹ καὶ ἐὰν εἴπωσι πρὸς ὑμᾶς· ζητήσατε τοὺς ἐγγαστριμύθους καὶ τοὺς ἀπὸ τῆς γῆς φωνοῦντας, τοὺς κενολογοῦντας, οἳ ἐκ τῆς κοιλίας φωνοῦσιν, οὐχὶ ἔθνος πρὸς Θεὸν αὐτοῦ ἐκζητήσουσι; τί ἐκζητοῦσι περὶ τῶν ζώντων τοὺς νεκρούς; ²⁰ νόμον γὰρ εἰς βοήθειαν ἔδωκεν, ἵνα εἴπωσιν οὐχ ὡς τὸ ρῆμα τοῦτο, περὶ οὗ οὐκ ἔστι δῶρα δοῦναι περὶ αὐτοῦ. ²¹ καὶ ἥξει ἐφ᾿ ὑμᾶς σκληρὰ λιμὸς καὶ ἔσται ὡς ἂν πεινάσητε, λυπηθήσεσθε καὶ κακῶς ἐρεῖτε τὸν ἄρχοντα καὶ τὰ πάτρια, καὶ ἀναβλέψονται εἰς τὸν οὐρανὸν ἄνω, ²² καὶ εἰς τὴν γῆν κάτω ἐμβλέψονται, καὶ ἰδοὺ ἀπορία στενὴ καὶ σκότος, θλίψις καὶ στενοχωρία καὶ σκότος, ὥστε μὴ βλέπειν, καὶ οὐκ ἀπορηθήσεται ὁ ἐν στενοχωρίᾳ ὢν ἕως καιροῦ.



¹ ΤΟΥΤΟ πρῶτον πίε, ταχὺ ποίει, χώρα Ζαβουλών, ἡ γῆ Νεφθαλὶμ ὁδὸν θαλάσσης καὶ οἱ λοιποὶ οἱ τὴν παραλίαν κατοικοῦντες καὶ πέραν τοῦ ᾿Ιορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, τὰ μέρη τῆς ᾿Ιουδαίας. ² ὁ λαὸς ὁ πορευόμενος ἐν σκότει, ἴδετε φῶς μέγα· οἱ κατοικοῦντες ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου, φῶς λάμψει ἐφ᾿ ὑμᾶς. ³ τὸ πλεῖστον τοῦ λαοῦ, ὃ κατήγαγες ἐν εὐφροσύνῃ σου, καὶ εὐφρανθήσονται ἐνώπιόν σου ὡς οἱ εὐφραινόμενοι ἐν ἀμήτῳ καὶ ὃν τρόπον οἱ διαιρούμενοι σκῦλα. ⁴ διότι ἀφῄρηται ὁ ζυγὸς ὁ ἐπ᾿ αὐτῶν κείμενος καὶ ἡ ράβδος ἡ ἐπὶ τοῦ τραχήλου αὐτῶν· τὴν γὰρ ράβδον τῶν ἀπαιτούντων διεσκέδασε Κύριος, ὡς τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἐπὶ Μαδιάμ. ⁵ ὅτι πᾶσαν στολὴν ἐπισυνηγμένην δόλῳ καὶ ἱμάτιον μετὰ καταλλαγῆς ἀποτίσουσι καὶ θελήσουσιν εἰ ἐγενήθησαν πυρίκαυστοι. ⁶ ὅτι παιδίον ἐγενήθη ἡμῖν, υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχὴ ἐγενήθη ἐπὶ τοῦ ὤμου αὐτοῦ, καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελός, θαυμαστὸς σύμβουλος, Θεὸς ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος· ἐγὼ γὰρ ἄξω εἰρήνην ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας, εἰρήνην καὶ ὑγίειαν αὐτῷ. ⁷ μεγάλη ἡ ἀρχὴ αὐτοῦ, καὶ τῆς εἰρήνης αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ὅριον ἐπὶ τὸν θρόνον Δαυὶδ καὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ κατορθῶσαι αὐτὴν καὶ ἀντιλαβέσθαι αὐτῆς ἐν κρίματι καὶ ἐν δικαιοσύνῃ ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ εἰς τὸν αἰῶνα· ὁ ζῆλος Κυρίου σαβαὼθ ποιήσει ταῦτα.



⁹ Αὗται δὲ αἱ γενέσεις Νῶε· Νῶε ἄνθρωπος δίκαιος, τέλειος ὢν ἐν τῇ γενεᾷ αὐτοῦ· τῷ Θεῷ εὐηρέστησε Νῶε. ¹⁰ ἐγέννησε δὲ Νῶε τρεῖς υἱούς, τὸν Σήμ, τὸν Χάμ, τὸν ᾿Ιάφεθ. ¹¹ ἐφθάρη δὲ ἡ γῆ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίας. ¹² καὶ εἶδε Κύριος ὁ Θεὸς τὴν γῆν, καὶ ἦν κατεφθαρμένη, ὅτι κατέφθειρε πᾶσα σὰρξ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐπὶ τῆς γῆς. ¹³ καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Νῶε· καιρὸς παντὸς ἀνθρώπου ἥκει ἐναντίον μου, ὅτι ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίας ἀπ᾿ αὐτῶν, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ καταφθείρω αὐτοὺς καὶ τὴν γῆν. ¹⁴ ποίησον οὖν σεαυτῷ κιβωτὸν ἐκ ξύλων τετραγώνων· νοσσιὰς ποιήσεις τὴν κιβωτὸν καὶ ἀσφαλτώσεις αὐτὴν ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν τῇ ἀσφάλτῳ. ¹⁵ καὶ οὕτω ποιήσεις τὴν κιβωτόν· τριακοσίων πήχεων τὸ μῆκος τῆς κιβωτοῦ καὶ πεντήκοντα πήχεων τὸ πλάτος καὶ τριάκοντα πήχεων τὸ ὕψος αὐτῆς· ¹⁶ ἐπισυνάγων ποιήσεις τὴν κιβωτὸν καὶ εἰς πῆχυν συντελέσεις αὐτὴν ἄνωθεν· τὴν δὲ θύραν τῆς κιβωτοῦ ποιήσεις ἐκ πλαγίων· κατάγαια διώροφα καὶ τριώροφα ποιήσεις αὐτήν. ¹⁷ ἐγὼ δὲ ἰδοὺ ἐπάγω τὸν κατακλυσμόν, ὕδωρ ἐπὶ τὴν γῆν καταφθεῖραι πᾶσαν σάρκα, ἐν ᾗ ἐστι πνεῦμα ζωῆς, ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ· καὶ ὅσα ἐὰν ᾖ ἐπὶ τῆς γῆς, τελευτήσει. ¹⁸ καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου μετὰ σοῦ· εἰσελεύσῃ δὲ εἰς τὴν κιβωτὸν σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ἡ γυνή σου καὶ αἱ γυναῖκες τῶν υἱῶν σου μετὰ σοῦ. ¹⁹ καὶ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἑρπετῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων καὶ ἀπὸ πάσης σαρκός, δύο δύο ἀπὸ πάντων εἰσάξεις εἰς τὴν κιβωτόν, ἵνα τρέφῃς μετὰ σεαυτοῦ· ἄρσεν καὶ θῆλυ ἔσονται. ²⁰ ἀπὸ πάντων τῶν ὀρνέων τῶν πετεινῶν κατὰ γένος, καὶ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν κατὰ γένος καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ γένος αὐτῶν, δύο δύο ἀπὸ πάντων εἰσελεύσονται πρὸς σὲ τρέφεσθαι μετὰ σοῦ, ἄρσεν καὶ θῆλυ. ²¹ σὺ δὲ λήψῃ σεαυτῷ ἀπὸ πάντων τῶν βρωμάτων, ἃ ἔδεσθε, καὶ συνάξεις πρὸς σεαυτόν, καὶ ἔσται σοι καὶ ἐκείνοις φαγεῖν. ²² καὶ ἐποίησε Νῶε πάντα, ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριος ὁ Θεός, οὕτως ἐποίησε.



¹ ΣΥ τὴν σοφίαν κηρύξεις, ἵνα φρόνησίς σοι ὑπακούσῃ· ² ἐπὶ γὰρ τῶν ὑψηλῶν ἄκρων ἐστίν, ἀνὰ μέσον δὲ τῶν τρίβων ἕστηκε· ³ παρὰ γὰρ πύλαις δυναστῶν παρεδρεύει, ἐν δὲ εἰσόδοις ὑμνεῖται. ⁴ ῾Υμᾶς, ὦ ἄνθρωποι, παρακαλῶ, καὶ προΐεμαι ἐμὴν φωνὴν υἱοῖς ἀνθρώπων· ⁵ νοήσατε, ἄκακοι, πανουργίαν, οἱ δὲ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε καρδίαν. ⁶ εἰσακούσατέ μου, σεμνὰ γὰρ ἐρῶ καὶ ἀνοίσω ἀπὸ χειλέων ὀρθά· ⁷ ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ φάρυγξ μου, ἐβδελυγμένα δὲ ἐναντίον ἐμοῦ χείλη ψευδῆ. ⁸ μετὰ δικαιοσύνης πάντα τὰ ρήματα τοῦ στόματός μου, οὐδὲν ἐν αὐτοῖς σκολιὸν οὐδὲ στραγγαλιῶδες· ⁹ πάντα ἐνώπια τοῖς συνιοῦσι καὶ ὀρθὰ τοῖς εὑρίσκουσι γνῶσιν. ¹⁰ λάβετε παιδείαν καὶ μὴ ἀργύριον, καὶ γνῶσιν ὑπὲρ χρυσίον δεδοκιμασμένον· ¹¹ κρείσσων γὰρ σοφία λίθων πολυτελῶν, πᾶν δὲ τίμιον οὐκ ἄξιον αὐτῆς ἐστιν. ¹² ἐγὼ ἡ σοφία κατεσκήνωσα βουλήν, καὶ γνῶσιν καὶ ἔννοιαν ἐγὼ ἐπεκαλεσάμην. ¹³ φόβος Κυρίου μισεῖ ἀδικίαν, ὕβριν τε καὶ ὑπερηφανίαν καὶ ὁδοὺς πονηρῶν· μεμίσηκα δὲ ἐγὼ διεστραμμένας ὁδοὺς κακῶν. ¹⁴ ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀσφάλεια, ἐμὴ φρόνησις, ἐμὴ δὲ ἰσχύς· ¹⁵ δι᾿ ἐμοῦ βασιλεῖς βασιλεύουσι καὶ οἱ δυνάσται γράφουσι δικαιοσύνην· ¹⁶ δι᾿ ἐμοῦ μεγιστᾶνες μεγαλύνονται, καὶ τύραννοι δι᾿ ἐμοῦ κρατοῦσι γῆς. ¹⁷ ἐγὼ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ, οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν. ¹⁸ πλοῦτος καὶ δόξα ἐμοὶ ὑπάρχει καὶ κτῆσις πολλῶν καὶ δικαιοσύνη. ¹⁹ βέλτιον ἐμὲ καρπίζεσθαι ὑπὲρ χρυσίον καὶ λίθον τίμιον, τὰ δὲ ἐμὰ γεννήματα κρείσσω ἀργυρίου ἐκλεκτοῦ. ²⁰ ἐν ὁδοῖς δικαιοσύνης περιπατῶ καὶ ἀνὰ μέσον τρίβων δικαιοσύνης ἀναστρέφομαι, ²¹ ἵνα μερίσω τοῖς ἐμὲ ἀγαπῶσιν ὕπαρξιν καὶ τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν ἐμπλήσω ἀγαθῶν. ἐὰν ἀναγγείλω ὑμῖν τὰ καθ᾿ ἡμέραν γινόμενα, μνημονεύσω τὰ ἐξ αἰῶνος ἀριθμῆσαι.

¹³ Μόνον συναισθάνθητε τὴν ἁγιότητα τοῦ Κυρίου καὶ ἀποδώσατε εἰς αὐτὴν τὴν ὀφειλομένην δόξαν, καὶ μόνον ὁ ἀπὸ αὐτὴν ἐμπνεόμενος φόβος ἂς εἶναι φόβος σας. ¹⁴ Καὶ ἐὰν ἔχῃς ἐστηριγμένην τὴν πεποίθησίν σου ἐπ’ αὐτοῦ, θὰ εἶναι οὗτος διὰ σὲ σωτήριον καὶ προφυλακτικὸν ἁγίασμα, ὅπερ οὐδεὶς θὰ δύναται νὰ παραβιάσῃ· καὶ δὲν θὰ τὸν συναντήσετε εἰς τὸν δρόμον τῆς ζωῆς σας σὰν λίθον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου θὰ σκοντάψετε, οὔτε σὰν πέτραν πτώσεως.Οἱ οἶκοι δὲ τοῦ Ἰακώβ, ἐπειδὴ θὰ ἀπιστήσουν, θὰ εἶναι εἰς παγίδα, καὶ εἰς βαθούλωμα ὀλέθρου αὐτοὶ ποὺ κατοικοῦν καὶ κάθηνται ἀμέριμνοι εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. ¹⁵ Διὰ τοῦτο, ἐπειδὴ δηλαδὴ θὰ ἀπιστήσουν, θὰ χάσουν μεταξὺ αὐτῶν τὴν δύναμίν των καὶ θὰ σκοντάψουν πολλοὶ καὶ θὰ πέσουν εἰς τὴν παγίδα καὶ θὰ συντριβοῦν, προσκρούοντες εἰς τὸν βράχον τοῦ σκανδάλου» καὶ θὰ τοὺς πλησιάσουν οἱ ἐχθροὶ καὶ θὰ συλληφθοῦν αἰχμάλωτοι ἄνθρωποι, ποὺ ἐφαντάζοντο ὅτι ἦσαν ἐν ἀσφαλείᾳ. ¹⁶ Τότε θὰ γίνουν φανεροὶ ἐκεῖνοι, διὰ τοὺς ὁποίους θὰ σφραγισθῇ τὸ προφητικὸν κήρυγμα καὶ ὁ Νόμος, ἐπιφυλασσόμενος ἵνα γνωσθῇ εἰς αὐτοὺς μόνους καὶ νὰ μὴ μάθουν τοῦτον οἱ λοιποί. ¹⁷ Καὶ θὰ εἴπῃ μετ’ ἐμοῦ πᾶς πεποιθὼς ἐπὶ τὸν Κύριον: Θὰ ἀναμείνω μεθ’ ὑπομονῆς καὶ ἐλπίδος τὸν Θεόν, ὁ Ὁποῖος ἀπέστρεψεν ἐν ἀγανακτήσει τὸ προσωπόν του ἀπὸ τὸν οἶκον Ἰακώβ, καὶ θὰ ἐξακολουθήσω νὰ στηρίζω τὴν πεποίθησιν καὶ ἐλπίδα μου εἰς αὐτόν. ¹⁸ Ἰδοὺ ἐγὼ ὁ Ἡσαΐας μὲ τὸ σημαῖνον τὴν σωτηρίαν ὄνομά μου, καθὼς καὶ τὰ δύο παιδιά, τὰ ὁποῖα μοῦ ἔδωκεν ὁ Θεὸς καὶ τὰ ὁποῖα μὲ τὰ συμβολικά των ὀνόματα προαναγγέλλουν μεγάλα γεγονότα.Καὶ θὰ γίνουν τὰ σημαδιακὰ αὐτὰ καὶ καταπληκτικὰ γεγονότα εἰς τὸν οἶκον Ἰσραήλ, ἐπαληθεύοντα τὰς προφητικὰς προρρήσεις τῆς σήμερον, θὰ συντελεσθοῦν δὲ ἀπὸ τὸν Κύριον τῶν Δυνάμεων, ὁ Ὁποῖος κατοικεῖ εἰς τὸν Ναόν, ποὺ ἔχει κτισθῇ εἰς τὸ ὄρος Σιών. ¹⁹ Καὶ ἐὰν σᾶς εἴπουν· ζητήσατε ὁδηγίας ἀπὸ τοὺς γαστρομάντεις καὶ ἀπὸ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι καλοῦν ἀπὸ τὴν γῆν τοὺς νεκρούς, οἱ ὁποῖοι λέγουν μάταια καὶ χωρὶς ἀληθὲς περιεχόμενον λόγια καὶ ὁμιλοῦν ἀπὸ τὸ εἰς τὰς γαστέρας αὐτῶν πυθωνικὸν πνεῦμα, θὰ ἀπαντήσετε εἰς αὐτούς: Δὲν εἶναι ὀρθὸν τὸ ἔθνος νὰ ἀπευθυνθῇ πρὸς τὸν Θεόν του καὶ ἐξ Αὐτοῦ οἱ ἀποτελοῦντες αὐτὸ νὰ ζητήσουν καθοδήγησιν καὶ παρηγορίαν; Τί ἔχουν νὰ περιμένουν καὶ τὶ ζητοῦν νὰ μάθουν ἀπὸ τοὺς νεκροὺς διὰ τοὺς ζωντανούς; ²⁰ Μακρὰν λοιπὸν ἀπὸ τῶν μαντειῶν, διότι ὁ Θεὸς πρὸς καθοδήγησιν μᾶς ἔδωκε τὸν Νόμον καὶ τὸν προφητικὸν λόγον, ἵνα οἱ προσέχοντες εἰς αὐτὸν καὶ καθοδηγούμενοι ὑπ’ αὐτοῦ εἴπουν: Δὲν ὑπάρχει ἄλλο πολύτιμον σὰν τὸν λόγον αὐτόν, διὰ τὸν ὁποῖον δὲν ὑπάρχουν δῶρα νὰ δοθοῦν πρὸς ἀγοράν του, ἀλλὰ παρέχεται δωρεάν. ²¹ Καὶ θὰ ἔλθῃ εἰς σᾶς μεγάλη καὶ ἀνυπόφορος πεῖνα καὶ θὰ συμβῇ, ὅταν θὰ πεινάσητε, θὰ λυπηθῆτε καὶ θὰ κακολογήσητε τὸν βασιλέα διὰ τὴν ἀποτυχίαν τῆς διοικήσεως καὶ πολιτικῆς του, καθὼς καὶ τοὺς πατρίους θεσμοὺς καὶ παραδόσεις· καὶ μὲ ἀπελπισίαν θὰ σηκώσουν τὰ μάτια των εἰς τὸν οὐρανὸν ²² καὶ θὰ κυττάξουν κάτω εἰς τὴν γῆν, ἀναζητοῦντες ματαίως βοήθειαν καὶ σωτηρίαν· καὶ ἰδοὺ ἀδιέξοδος καὶ σκοτάδι, θλῖψις καὶ στενοχώρια καὶ σκοτάδι, ὥστε ἀπὸ τὴν ζάλην καὶ τὴν ἀπελπισίαν νὰ μὴ βλέπουν ὁ ἐν στενοχωρίᾳ ἐν τούτοις διατελῶν δὲν θὰ ἑξακολουθήσῃ νὰ εὑρίσκεται ἐν ἀπορίᾳ παρὰ μόνον μέχρις ὡρισμένου καιροῦ.



¹ Τοῦτο τὸ πικρὸν ποτήριον τῆς δοκιμασίας πίε πρῶτον συντόμως κάμε αὐτό, ὦ χώρα τῆς φυλῆς Ζαβουλὼν καὶ ὦ γῆ τῆς φυλῆς Νεφθαλίμ· σεῖς ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὸν παραθαλάσσιον δρόμον καί οἱ λοιποὶ ποὺ μένετε εἰς τὴν παραλίαν καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου εἰς τὴν ἀνατολικὴν περιοχὴν αὐτοῦ, ἡ Γαλιλαία, εἰς τὴν ὁποίαν ὑπάρχουν καὶ πολλοὶ εἰδωλολάτραι, τὰ μέρη τῆς Ἰουδαίας. ² Ὁ λαὸς τῶν χωρῶν αὐτῶν, ὁ ὁποῖος ζῇ καὶ κινεῖται εἰς τὸ σκότος τῆς δυστυχίας καὶ τῆς πλάνης, εἴδατε φῶς μέγα καὶ σωτήριον· τὸ φῶς τοῦ Μεσσίου.Καὶ εἰς σᾶς, ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὴν χώραν, εἰς τὴν ὁποίαν ρίπτει τὴν ὀλεθρίαν σκιάν του ὁ θάνατος, θὰ λάμψῃ φῶς σωτήριον καὶ χαρμόσυνον. ³ Τὸ πλεῖστον μέρος τοῦ λαοῦ, τὸ ὁποῖον ἐπίστευσε καὶ τὸ ὁποῖον, ὦ Θεέ, ἀποκατέστησας εἰς τὴν εὐφροσύνην σου διὰ τοῦ μεγάλου τούτου φωτός, οὗτοι καὶ θὰ εὐφρανθοῦν ἐνώπιόν σου εὐφροσύνην ἁγίαν, ὅπως εὐφραίνονται κατὰ τὴν ὥραν τοῦ θερισμοῦ οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅπως χαίρουν οἱ διαμοιράζοντες ὕστερα ἀπὸ νίκην λάφυρα. ⁴ Διότι ὁ ζυγὸς τῆς δουλείας, ὁ ὁποῖος ἔκειτο βαρὺς ἐπ’ αὐτῶν, καὶ ἡ ράβδος τῆς ἀγγαρείας ἡ ἐπὶ τοῦ τραχήλου των ἔχει ἤδη ἀφαιρεθῇ ὑπὸ τοῦ μεγάλου φωτός.Διότι τὴν ράβδον τὴν καταναγκαστικὴν αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι ἀπῄτουν ἔργα βαρέα δουλείας ἀπὸ αὐτούς, τὴν διεσκόρπισε καὶ τὴν συνέτριψεν ὁ Κύριος, ὅπως κατὰ τὴν ἡμέραν, καθ' ἣν συνετελέσθη ἡ συντριβὴ τῶν Μαδιανιτῶν. ⁵ Πράγματι δὲ πλήρης θὰ εἶναι ἡ συντριβὴ τῆς ράβδου καὶ τοῦ ζυγοῦ τῶν καταδυναστευτῶν, διότι κάθε στολισμὸν καὶ ἱμάτιον, ποὺ ἐμάζευσαν οὗτοι μὲ δόλον καὶ ἀπάτην καὶ καταπίεσιν, θὰ τὰ ἀποδώσουν μετὰ τόκου· καὶ αὐτοὶ ποὺ θὰ ἐλευθερωθοῦν, θὰ θελήσουν τὰ στρατιωτικὰ λάφυρα τῶν κατασυντριβησομένων κατακτητῶν νὰ παραδοθοῦν εἰς τὸ πῦρ. ⁶ Ταῦτα πάντα θὰ συντελεσθοῦν ἀσφαλῶς, διότι παιδίον θὰ γεννηθῇ δι’ ἡμᾶς, υἱὸς θὰ δοθῇ εἰς ἡμᾶς, τοῦ ὁποίου ἡ ἐξουσία καὶ ἡ ἰσχὺς θὰ ὑπάρχουν ἐπὶ τοῦ ὤμου του· καὶ θὰ ὀνομάζεται ἀγγελιαφόρος τῆς μεγάλης καὶ σωτηρίου θείας βουλῆς, σύμβουλος θαυμαστός, Θεὸς δυνατός, ἐξουσιάζων τῶν πάντων μετὰ δυνάμεως, δημιουργὸς καὶ ἀρχηγὸς εἰρήνης, πατὴρ τῆς μελλούσης ἐποχῆς τῆς Χάριτος· διότι, λέγει ὁ Θεός, ἐγὼ θὰ φέρω εἰρήνην εἰς τοὺς ἄρχοντας, εἰρήνην καὶ ὑγείαν εἰς τὸ παιδίον τοῦτο. ⁷ Ἡ βασιλική του ἐξουσία θὰ ἐκτείνεται ἀπεριορίστως καὶ ἐφ’ ὅλης τῆς οἰκουμένης, καὶ τοῦ εἰρηνικοῦ κράτους τοῦ δὲν θὰ ὑπάρχῃ τέλος, ἀλλ’ ἡ ὑπ’ αὐτοῦ ἐξασφαλισθησομένη εἰρήνη θὰ εἶναι διαρκής.Θὰ καθήσῃ ἐπὶ τοῦ θρόνου τοῦ Δαβὶδ καὶ ἐπὶ τῆς βασιλείας του, διὰ νὰ ἀνορθώσῃ ταύτην καὶ καταλάβῃ αὐτὴν βασιλεύων ἐν δικαίᾳ κρίσει ἀπὸ τώρα, ὅτε θὰ γεννηθῇ, καὶ εἰς τοὺς ἀτελευτήτους αἰῶνας.Ἡ ζηλότυπος ἀγάπη τοῦ παντοκράτορος Κυρίου πρὸς τὸν λαόν του θὰ κάμῃ ταῦτα.



⁹ Ἰδοὺ δὲ ἡ ἱστορία καὶ ἡ γενεαλογία τοῦ Νῶε. Μόνον ὁ Νῶε ἦταν ἄνθρωπος, ποὺ ἐγνώριζε καὶ ἐφύλαττε τὰ καθήκοντα καὶ τὶς ὑποχρεώσεις του ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ὁμοίων του· μόνον αὐτὸς ἦταν τέλειος κατὰ τὴν ἐρετὴν μεταξὺ τῆς διεφθαρμένης γενεᾶς τῶν συγχρόνων το· ὁ Νῶε μὲ τὸ μεγαλεῖον τῆς ἀρετῆς του εἶχε γίνει πολὺ ἀρεστὸς εἰς τὸν Θεόν. ¹⁰ Ἀπέκτησε δὲ ὁ Νῶε τρεῖς υἱούς, τὸν Σήμ, τὸν Χὰμ καὶ τὸν Ἰάφεθ. ¹¹ Καὶ ἡ γῆ ἦταν διεφθαρμένη ἐνώπιόν τοῦ Θεοῦ καὶ γεμάτη ἀδικίαν. Ὅλοι δηλαδή οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἐζοῦσαν εἰς τὴν γῆν, εἶχαν ἀποστατήσει ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ἐκυλίοντο εἰς τὰ πάθη τῆς σαρκός· εἶχαν βυθισθῆ εἰς βάθος ἀσεβείας, βαρβαρότητος, βιαιότητος καὶ ἐγκληματικότητος. ¹² Καὶ ὁ παντοδύναμος καὶ ἀπειροτέλειος Θεὸς ἐκύτταξεν εἰς τὴν γῆν καὶ εἶδεν ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔγιναν σαρκολάτρες· διότι ὅλοι οἱ σαρκολάτρες αὐτοὶ ἄνθρωποι εἶχαν ἐκτραπῆ ἀπὸ τὸν ἅγιον δρόμον τοῦ Θεοῦ καὶ ἐβάδιζαν σταθερά, χωρὶς διάθεσιν μετανοίας, τὸν δρὸμον τῆς διαφθορᾶς. ¹³ Καὶ ὁ Θεὸς εἶπε πρὸς τὸν Νῶε· ἔδειξα πολλὴν μακροθυμίαν, τώρα ὅμως πρέπει να ἀποκοπῇ ἡ κακία διὰ νὰ μὴ προχωρήσῃ περισσοτερον· «ἔφθασεν ὁ καιρὸς τοῦ τέλους, τοῦ θανάτου, ὅλων τῶν ἀνθρώπων, διότι ἡ γῆ ἐγέμισε καὶ ἐξεχείλισεν ἀπὸ τὶς ἀδικίες των· πρέπει νὰ σταματήσῃ τὸ ἀπόστημα καὶ διὰ τοῦτο, νά· ἐγὼ θὰ ἐξοντώσω καὶ αὐτοὺς καὶ ὅλα τὰ ζωντανὰ τῆς γῆς». ¹⁴ Ὅλοι ἐκεῖνοι θὰ καταστραφοῦν ὁλοσχερῶς, «σὺ ὅμως, ἐπειδὴ ἔζησες ὅλην τὴν ζωήν σου μὲ ἀρετήν, κατασκεύασε διὰ τὸν ἑαυτόν σου μίαν κιβωτὸν ἀπὸ δοκάρια τετράγωνα, πλανισμένα, ὥστε νὰ προσαρμόζωνται μὲ ἀκρίβειαν καὶ νὰ εἶναι ἡ κιβωτὸς στερεά· χώρισε τὴν κιβωτὸν εἰς μικρὰ διαμερίσματα καὶ ἄλειψέ την ἀπὸ μέσα καὶ ἀπ’ ἔξω μὲ ἀσφαλτόπισσαν»· ἔτσι δεν θὰ εἰσχωροῦν μέσα τὰ νερὰ καὶ εἰς τὸ ἐσωτερικὸν θὰ ἐξουδετερώνεται ἡ κακοσμία ἀπὸ τὰ ζῶα. ¹⁵ «Ἔτσι νὰ κατασκευάσῃς τὴν κιβωτόν· τὸ μῆκος της νὰ εἶναι τριακόσιοι (ἑβραϊκοὶ) πήχεις (περίπου 137-170 μέτρα), τὸ πλάτος της πενήντα (ἑβραϊκοὶ) πήχεις (περίπου 23-29 μέτρα) καὶ τὸ ὕψος τῆς τριάντα (ἑβραϊκοὶ) πήχεις (περίπου 14-17 μέτρα). ¹⁶ Θὰ κατασκευάσῃς δὲ τὴν κιβωτὸν ἔτσι, ὥστε νὰ συνταιριάσῃς καὶ συγκλίσῃς τὶς πλευρές της διὰ νὰ ἔχῃ ἡ σκέπη της εἰς τὸ ἐπάνω μέρος κλίσιν ἐνὸς (ἑβραϊκοῦ) πήχεως (46-57 ἑκατοστὰ τοῦ μέτρου)· τὴν εἴσοδον δὲ τῆς κιβωτοῦ νὰ κατασκευάσῃς εἰς τὰ πλάγια· τὴν κιβωτὸν θὰ κατασκευάσῃς τριώροφον, ὥστε νὰ ἔχῃ πρῶτον (ἰσόγειον), δεύτερον καὶ τρίτον πάτωμα». ¹⁷ Ἐσὺ μὲν νὰ κατασκευάσῃς τὴν κιβωτόν, ὅπως σὲ διέταξα· «Ἐγὼ δέ, ὁ ἄπειρος εἰς δύναμιν καὶ τέλειος εἰς δικαιοσύνην Θεός, νά· θὰ προκαλέσω ὁπωσδήποτε τὸν μοναδικὸν εἰς τὸ εἶδος του κατακλυσμόν· θὰ ἑξαπολύσω ὕδατα πολλὰ εἰς τὴν ἐπιφάνειαν τῆς γῆς, ὥστε νὰ ἐξολοθρεύσω κάθε ἔμψυχον ὀργανισμόν, ποὺ εὑρίσκεται κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανόν· κάθε ζωντανὸς ὀργανισμός, ποὺ ζῇ εἰς τὴν γῆν (ἄνθρωποι, τετράποδα ζῶα, ἑρπετά, πτηνά), θὰ ἀποθάνῃ». ¹⁸ Ἐὰν ὅμως θὰ ἐπιβληθῇ εἰς ἐκείνους τιμωρία ἀξία τῶν ἁμαρτιῶν των, «μαζί σου θὰ συνάψω τὴν συνθήκην καὶ συμφωνίαν μου»· ἐγὼ θὰ εἶμαι Θεός σου καὶ προστάτης σου, σὺ δὲ ἄνθρωπος ἰδικός μου, διὰ τὸν ὁποῖον θὰ φροντίσω καὶ θὰ μεριμνῶ. Διὰ τὸν σκοπὸν αὐτόν «θὰ εἰσέλθῃς εἰς τὴν κιβωτὸν σὺ καὶ οἱ υἱοί σου, ἡ γυναῖκα σου καὶ οἱ γυναῖκες τῶν υἱῶν σου μαζί σου»· διότι ἂν καὶ εἶναι κατώτεροί σου ὡς πρὸς τὴν ἀρετήν, εἶναι ὅμως μακρυὰ ἀπὸ τὴν ὑπερβολικὴν κακίαν τῶν ἄλλων. ¹⁹ «Καὶ θὰ εἰσαγάγῃς μαζί σου εἰς τὴν κιβωτὸν ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη τῶν κατοικιδίων ζώων καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη τῶν ἑρπετῶν καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη τῶν ἀγρίων θηρίων καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη ὅλων τῶν ἄλλων ζῳων, διὰ να τὰ τρέφῃς· κάθε ζευγάρι θὰ ἀποτελῆται ἀπὸ ἕνα ἀρσενικὸν καὶ ἀπὸ ἕνα θηλυκόν. ²⁰ Θὰ εἰσαγάγῃς μαζί σου εἰς τὴν κιβωτὸν ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη (ἀπὸ τὸ κάθε γένος) τῶν πτηνῶν καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη (ἀπὸ τὸ κάθε γένος) τῶν κατοικιδίων ζώων καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη (ἀπὸ τὸ κάθε γένος) τῶν ἑρπετῶν, ποὺ σύρονται εἰς τὴν γῆν. Θὰ εἰσέλθουν εἰς τὴν κιβωτὸν μόνα των, ἐνστικτωδῶς, μὲ νεῦσιν ἰδικήν μου, κατὰ ζεύγη, δύο - δύο ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη (γένη) καὶ θὰ τρέφονται μαζί σου· τὸ ἕνα θὰ εἶναι ἀρσενικὸν καὶ τὸ ἄλλο θηλυκόν. ²¹ Σὺ δὲ θὰ παραλάβῃς μαζί σου ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη τῶν τροφῶν, τὶς ὁποῖες τρώγετε καὶ θὰ τὶς ἀποθηκεύσῃς κοντά σου εἰς τὴν κιβωτόν, ὥστε να χρησιμεύσουν ὡς τροφὴ διὰ σὲ καὶ δι’ ἐκεῖνα κατὰ τὴν διαρκειαν τοῦ κατακλυσμοῦ». ²² Καὶ ὁ Νῶε συνεμορφώθη πλήρως πρὸς ὅσα τοῦ παρήγγειλεν ὁ Θεός· τὰ ἔκαμεν ὅλα μὲ προθυμίαν, χωρὶς ἀναβολήν· ἐπροχώρησε μὲ πίστιν ἀκριβῶς ὅπως τὸν διέταξεν. Ἔτσι ἔδειξε μὲ τὴν πίστιν καὶ τὰ ἔργα του, ὅτι δικαίως ἀξιώθηκε νὰ λάβῃ τὴν εὔνοιαν τοῦ παντοκράτορος Κυρίου.



¹ Σὺ ὅμως, ὡς φρόνιμος καὶ συνετὸς νέος, ἀφοῦ στρέψῃς τὰ νῶτα πρὸς τὴν ἀκολασίαν, θὰ διακηρύξῃς ἐμπράκτως τὴν θεογέννητον σοφίαν, διὰ νὰ σὲ ὑπηρετήσῃ εἰς ὅλην σου τὴν ζωήν. ² Δὲν εἶναι δὲ ἡ σοφία αὐτὴ δυσεύρετος, διότι ὑπάρχει εἰς πανύψηλὰ καὶ περίοπτα μέρη καὶ στέκεται εἰς τὸ μέσον τῶν πολυσύχναστων δρόμων καὶ τὴν εὑρίσκει κανεὶς παντοῦ ἐμπρός του. ³ Διότι παραστέκει εἰς τὰς θύρας τῶν μεγάρων, ποὺ διαμένουν οἱ ἄρχοντες, εἰς δὲ τὰς εἰσόδους τῶν πόλεων, ὅπου γίνονται αἱ συνεδριάσεις τῶν δικαστηρίων καὶ αἱ δημόσιαι συγκεντρώσεις, ἐξυμνεῖται καὶ ἐκθειάζεται. ⁴ Ὦ ἄνθρωποι, ἀδιακρίτως γένους, σᾶς παρακαλῶ, καὶ πρὸς ὅλους σας τοὺς ἀπογόνους τῶν ἀνθρώπων ἀπευθύνω τὴν φωνήν μου. ⁵ Σεὶς οἱ ἀπονήρευτοι μάθετε φρονιμάδαν, καὶ σεῖς οἱ ψυχικῶς ἀμόρφωτοι βάλετε μυαλό. ⁶ Ἀκούσατέ με ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς σας, διότι θὰ σᾶς εἴπω σπουδαία καὶ ὠφέλιμα καὶ θὰ ἀνεβάσω εἰς τὰ χείλη μου ὀρθὰ καὶ ἀληθινὰ διδάγματα. ⁷ Διότι ὁ φάρυγξ μου θὰ εἴπῃ ἀλήθειαν, σιχαμερὰ δὲ εἶναι ἐμπρός μου τὰ χείλη ποὺ ψεύδονται. ⁸ Ὅλα τὰ λόγια τοῦ στόματός μου εἶναι ζυμωμένα μὲ δικαιοσύνην καὶ δὲν ὑπάρχει εἰς αὐτὰ κανένα στραβὸ καὶ διεστραμμένον· ⁹ ὅλα, ὅσα λέγω ἐγώ, εἶναι φανερά, σαφῆ καὶ καταληπτὰ εἰς ὅσους ἔχουν πόθον καὶ εἰλικρινῆ διάθεσιν διὰ νὰ τὰ ἐννοήσουν, εἶναι δὲ ὀρθὰ καὶ ἀληθινὰ εἰς ὅσους θέλουν νὰ τὰ γνωρίσουν. ¹⁰ Προτιμήσατε τὴν θείαν παιδαγωγίαν καὶ ὄχι τὰ χρήματα, καὶ τὴν γνῶσιν τοῦ θείου θελήματος περισσότερον ἀπὸ τὸ γνήσιον καὶ καθαρὸν χρυσάφι. ¹¹ Διότι ἡ μεταδιδομένη ἀπὸ τὸν φόβον τοῦ Θεοῦ σοφία εἶναι ἀσυγκρίτως ἀνωτέρα ἀπὸ τοὺς πολυτίμους λίθους, ὁποιονδήποτε δὲ πολύτιμον πρᾶγμα δὲν ἠμπορεῖ νὰ φθάσῃ τὴν ἀξίαν της. ¹² Ἐγὼ ἡ ἐνυπόστατος Σοφία χαρίζω καὶ ἐγκαθιστῶ ὡς εἰς σκηνήν, εἰς ὅσους μὲ ἐγκολποῦνται, θέλησιν ἰσχυράν. Γνῶσιν καὶ περίσκεψιν ἐγὼ τὰς ἐμπνέω, τὰς προκαλῶ καὶ τὰς φέρω μαζί μου. ¹³ Ἐκεῖνος, ποὺ ἔχει εἰς τὴν ψυχήν του τὸν φόβον τοῦ Κυρίου, μισεῖ τὴν ἀδικίαν καὶ τὴν ἀλαζονικὴν συμπεριφορὰν καὶ τὴν ὑπερηφάνειαν καὶ τὴν διαγωγὴν τῶν ἁμαρτωλῶν. Μισῶ δὲ ἐγὼ ἀνέκαθεν τὴν διεστραμμένην πολιτείαν τῶν κακῶν ἀνθρώπων. ¹⁴ Ἰδική μου εἶναι ἡ πεφωτισμένη κρίσις καὶ συμβουλή, καθὼς καὶ ἡ ἀσφαλὴς ἔκβασις τῶν διαφόρων ζητημάτων, ιδική μου εἶναι ἡ φρόνησις, ἰδική μου δὲ καὶ ἡ δύναμις, ἡ φέρουσα εἰς αἴσιον πέρας τὰ ἀγαθὰ καὶ συνετὰ βουλεύματα. ¹⁵ Χάρις εἰς ἐμὲ βασιλεῖς διατηροῦν τὸ βασιλικόν των ἀξίωμα καὶ οἱ ἄρχοντες νομοθετοῦν δίκαια. ¹⁶ Χάρις εἰς ἐμὲ μεγιστᾶνες δοξάζονται καὶ μονάρχαι διὰ τοῦ ἰδικοῦ μου φωτισμοῦ κυριαρχοῦν ἐπὶ τῆς γῆς. ¹⁷ Ἐγὼ ἀγαπῶ ὅσους μὲ ἀγαποῦν, ὅσοι δὲ μὲ ζητοῦν, θὰ εὔρουν μεγάλην χάριν καὶ εὐλογίαν. ¹⁸ Εἰς ἐμένα ὑπάρχει πλοῦτος καὶ δόξα καὶ θησαυρὸς πολλῶν ἀγαθῶν καὶ δικαιοσύνη. ¹⁹ Εἶναι προτιμότερον νὰ ἀπολαμβάνῃς τοὺς ἰδικούς μου καρπούς, παρὰ νὰ ἔχῃς χρυσάφι καὶ πολύτιμα πετράδια. Τὰ δὲ προϊόντα μου εἶναι ἀνώτερα ἀπὸ τὸ ἐκλεκτὸν καὶ ἀνόθευτον ἀσῆμι. ²⁰ Πάντοτε βαδίζω εἰς τοὺς δρόμους τῆς ἀρετῆς καὶ εὑρίσκομαι διαρκῶς ἐν μέσῳ τῶν πολυσυχνάστων δρόμων τῆς δικαιοσύνης, ²¹ διὰ νὰ μοιράζω εἰς ὅσους μὲ ἀγαποῦν περιουσίαν ἄφθαρτον καὶ νὰ γεμίζω τὰς ἀποθήκας των ἀπὸ ἀγαθὰ καὶ θησαυροὺς αἰωνίους. Καιρὸς ὅμως εἶναι νὰ ὑπερπηδήσω τὰ ὅρια τῆς γηΐνης ἱστορίας· διὰ τοῦτο δὲν θὰ σᾶς εἴπω πλέον διὰ τὰ καθημερινὰ καὶ ἐφήμερα γεγονότα, ἀλλὰ θὰ μνημονεύσω καὶ θὰ ἀπαριθμήσω ὅσα συνέβησαν πρὸ αἰώνων πολλῶν.

¹³ Σεβασθήτε και υπακούσατε στον άγιον Κυριον, τιμήσατε αύτον· και μόνον ο φόβος, που εμπνέεται από αυτόν, ας είναι ο φόβος σας. ¹⁴ Και εάν έχης στηριγμένην την πεποίθησίν σου εις αυτόν, θα είσαι ωσάν αφιερωμένος εις αυτόν, ασφαλής από κάθε κίνδυνον, και δεν θα συναντήσετε στον δρόμον της ζωής σας τον θεόν σαν λίθον προσκόμματος, σαν πέτραν επί της οποίας θα προσκρούσετε και θα πέσετε. Αι φυλαί του Ιακώβ, το ιουδαϊκόν και ισραηλιτικόν βασίλειον, θα συλληφθούν εις παγίδα, οι δε κάτοικοι της Ιερουσαλήμ, οι άπιστοι και ασεβείς, θα πέσουν εις λάκκους ολέθρου, από τους οποίους δεν θα ημπορέσουν να εξέλθουν. ¹⁵ Εξ αιτίας της απιστίας και αμαρτωλής ζωής των, οι περισσότεροι από τον λαόν θα χάσουν την δύναμίν των, θα γίνουν αδύνατοι και θα πέσουν εις παγίδα και θα συντρίβουν. Οι εχθροί θα τους πλησιάσουν και θα τους συλλάβουν αιχμαλώτους σαν ανθρώπους αμερίμνους, που εθεώρουν τον εαυτόν των εν ασφαλεία. ¹⁶ Τοτε θα γίνουν φανεροί, όσοι από τους Ιουδαίους ωσάν με νοητήν σφραγίδα έχουν σφραγισθή με τον νόμον του Θεού και θα ξεχωρίσουν από τους άλλους, οι οποίοι δεν θέλουν να ακούσουν και να μάθουν τον Νομον. ¹⁷ Καθε ευσεβής θα είπη· “εγώ θα περιμένω με πίστιν και ελπίδα τον Θεόν, ο οποίος τώρα έχει αποστρέψει με δίκαιαν αγανάκτησιν το πρόσωπόν του από τους Ισραηλίτας. Θα στηρίζω την πεποίθησίν μου εις αυτόν και μόνον”. ¹⁸ Ιδού εγώ, λέγει, ο προφήτης Ησαΐας, και τα παιδιά, τα οποία μου δδωκεν ο θεός και τα οποία με τα συμβολικά ονόματά των προαναγγέλλουν μεγάλα και καταπληκτικά γεγονότα στον οίκον του Ισραήλ εκ μέρους Κυρίου του παντοκράτορος, ο οποίος κατοικεί στον ναόν, που ευρίσκεται εις την Σιών της Ιερουσαλήμ. ¹⁹ Εάν δε ασεβείς και άπιστοι άνθρωποι σας είπουν· αναζητήσατε τους εγγαστρίμυθους, δια να παρέτε από αυτούς πληροφορίας και οδηγίας προς σωτηρίαν σας, αναζητήσατε εκείνους, οι οποίοι φωνάζουν τους νεκρούς από την γην, τους ματαιολόγους αγύρτας, οι οποίοι ομιλούν με την κοιλίαν των, μη τους ακούσετε. Διότι ορθόν και προτιμότερον δεν είναι να απευθυνθή το έθνος προς τον θεόν και από αυτόν να ζητήση καθοδήγησιν και παρηγορίαν; Τι ζητούν να μάθουν και τι θα εύρουν οι ζώντες, που καταφεύγουν στους νεκρομάντεις; ²⁰ Εις τον Θεόν πρέπει να καταφεύγουν, διότι ο Κυριος έδωκε τον Νομον του προς βοήθειαν μας. Εάν δε αυτον δεχθούν και τηρήσουν, πληροφορημένοι πλέον από την προσωπικήν των πείραν θα είπουν· ότι δεν υπάρχει άλλο πολυτιμότερον πράγμα στον κόσμον αυτόν από τον νόμον του Κυρίου. Δεν υπάρχουν δώρα, με τα οποία θα ημπόρεση κανείς να ανταλλάξη αυτόν. ²¹ Αλλά δια την απιστίαν σας θα έλθη εναντίον σας μεγάλη πείνα· υπό το κράτος δε της μεγάλης αυτής πείνας θα θλιβήτε και θα ταλαιπωρηθήτε τόσον πολύ, ώστε θα κακολογήσετε τον βασιλέα σας και τους παραδεδομένους πατρίους θεσμούς. Επάνω δε εις την απελπισίαν των θα σηκώνουν αυτοί τα μάτια των στον ουρανόν άνω· ²² θα ρίπτουν τα βλέμματα των κάτω εις την γην εις αναζήτησιν βοηθείας και σωτηρίας, και ιδού, σκοτάδι και αποπνικτική απορία θα υπάρχη ολόγυρα των. Θλίψις και στενοχωρία και σκοτάδι, ώστε από την στενοχωρίαν και την ζάλην των να μη βλέπουν. Αυτοί οι οποίοι θα περιέλθουν στοιαύτην στενόχωρον απορίαν, δεν θα μείνουν πάντοτε έτσι, αλλά μέχρις ωρισμένου καιρού.



¹ Πιε πρώτον το πικρόν τούτο ποτήριον, σύντομα κάμε αυτό. Πιε το ποτήριον συ, η χώρα της Ζαβουλών και της Νεφθαλίμ. Σεις, που κατοικείτε την οδόν, η οποία οδηγεί προς την Μεσόγειον Θαλασσαν, και οι άλλοι, που κατοικείτε εις την παραλίαν της λίμνης Γεννησαρέτ· οι κάτοικοι ανατολικά του Ιορδάνου, η Γαλιλαία αυτή των εθνών και ολόκληρος η Ιουδαία. ² Ο λαός των χωρών αυτών, που ευρίσκεται και ζη στο πνευματικόν σκότος, θα ίδουν πρώτοι το μέγα φως του Μεσσίου. Εις σας, που κατοικείτε εις την χώραν, όπου επικρατεί η σκια του θανάτου, θα λάμψη το σωτήριον και χαρμόσυνον φως. ³ Το πλείστον μέρος του λαού, που επίστευσε, και το οποίον, Κυριε, αποκατέστησες εις την ευφροσύνην σου με το φως και την σωτηρίαν, που θα δώση ο Μεσσίας, αυτοί θα ευφρανθούν ενώπιόν σου, όπως ευφραίνονται οι γεωργοί κατά την ώραν του θερισμού και οι νικηταί κατά την ώραν, που μοιράζονται μεταξύ των τα λάφυρα. ⁴ Διότι θα έχη πλέον αφαιρεθή από αυτούς ο ζυγός της δουλείας, που τους εβαρυνεν, όπως επίσης από τον τράχηλόν των η οδυνηρά ράβδος εκείνων, οι οποίοι τους κατεδυνάστευαν. Διότι την ράβδον εκείνων, οι οποίοι τους εξηναγκαζαν εις έργα δουλείας, την συνέτριψε και την διεσκόρπισεν ο Κυριος, όπως ικατά την ημέραν, κατά την οποίαν επραγματοποιήθη η συντριβή των Μαδιανιτών. ⁵ Διότι αι στολαί και τα ιμάτια, τα οποία οι καταδυναστεύοντες εμάζευσαν με δόλον και απάτην και καταπίεσιν, θα τα αποδώσουν με το παραπάνω. Οι δε λυτρωμένοι άνθρωποι θα θελήσουν, όπως όλα αυτά παραδοθούν εις την φωτιάν. ⁶ Αυτά δε θα πραγματοποιηθούν, διότι θα γεννηθή δι' ημάς παιδίον, θα δοθη εις ημάς ο υιός αυτός, του οποίου η αρχή και εξουσία υπάρχει απ' αρχής επάνω στους ώμους του και θα καλήται το όνομα αυτού αγγελιαφόρος της μεγάλης βουλής του Θεού, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ισχυρός, εξουσιαστής, αρχηγός της ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος. “Εγώ, λέγει ο θεός, θα φέρω την ειρήνην στους άρχοντας, ειρήνην και υγείαν θα χορηγήσω στο παιδίον αυτό. ⁷ Η βασιλική του εξουσία θα έχη απεριόριστον έκτασιν, θα εκτείνεται εις όλην την οικουμένην. Της δε ειρηνικής του βασιλείας δεν θα υπάρχη τέλος. Αυτός θα ανορθώση τον θρόνον και την ένδοξον βασιλείαν του προφητάνακτος Δαβίδ, θα αναλάβη και θα φέρη εις πέρας το έργον αυτής της άνορθώσεως με δικαίον κρίσιν από τώρα και στους αιώνας των αιώνων”. Η άπειρος αγάπη του Κυρίου παντοκράτορας προς τον λαόν του θα πραγματοποίηση αυτά.



⁹ Αυτή δε είναι η ιστορία και τα γεγονότα της εποχής του Νώε. Ο Νώε ήτο άνθρωπος δίκαιος, τέλειος εις την εποχήν του. Δια την πίστιν και την αρετήν αυτού ήτο ευάρεστος ενώπιον του Θεού. ¹⁰ Απέκτησε τρεις υιούς, τον Σημ, τον Χαμ και τον Ιάφεθ. ¹¹ Οι άνθρωποι όμως της εποχής εκείνης είχον παρεκτραπή και διαφθαρή ενώπιον του Θεού και επλημμύρησεν η γη από κάθε αδικίαν. ¹² Είδε Κυριος ο Θεός την γην, όπου κατοικούσαν οι άνθρωποι, ότι ήτο αθεραπεύτως διεφθαρμένη, διότι κάθε άνθρωπος είχε παρεκκλίνει από την ευθείαν οδόν και επορεύετο τον δρόμον της διαφθοράς. ¹³ Είπε τότε Κυριος ο Θεός προς τον Νώε· “το τέλος όλων των ανθρώπων έφθασε, διότι εγέμισεν η γη από τας αμαρτίας των. Και ιδού ότι εγώ θα καταστρέψω αυτούς και την γην, εις την οποίαν κατοικούν. ¹⁴ Συ όμως να κατασκευάσης δια τον εαυτόν σου μίαν κιβωτόν από ξύλα πλανισμένα τετράγωνα· να την χωρίσης εις μικρά δωμάτια και να την αλείψης με πίσσαν από μέσα και απ' έξω. ¹⁵ Ως εξής θα κατασκεύασης την κιβωτόν. Το μήκος αυτής θα είναι τριακόσιοι πήχεις (156 μέτρα) το πλάτος της πεντήκοντα πήχεις και το ύψος της τριάκοντα πήχεις. ¹⁶ Θα συγκλείσης δε τας πλευράς της κιβωτού στο ύψος, ώστε η επάνω σκέπη αυτής θα έχη το πλάτος ενός μόνον πήχεως. Την θύραν της κιβωτού θα την κατασκευάσης εις τα πλάγια αυτής. Θα διαιρέσης την κιβωτόν εις τρεις ορόφους, στο ισόγειον, τον πρώτον όροφον και τον δεύτερον. ¹⁷ Εγώ δε θα εξαπολύσω τον κατακλυσμόν, ύδατα πολλά επάνω εις την επιφάνειαν της γης, ώστε να καταστραφή κάθε σαρξ, κάθε τι το οποίον κάτω από τον ουρανόν έχει ζωήν όλα όσα υπάρχουν επάνω εις την γην, άνθρωποι και πτηνά και τετράποδα και ερπετά θα αποθάνουν. ¹⁸ Συ όμως δια την αρετήν σου θα σωθής θα εισέλθης εις την κιβωτόν, συ και τα παιδιά σου και η γυναίκα σου και αι γυναίκες των παιδιών σου μαζή με σέ. ¹⁹ Και θα πάρης μαζή σου από όλα τα κτήνη και από όλα τα ερπετά και από όλα τα θηρία και από κάθε είδος που ζη εις την γην κατά ζεύγη, θα τα εισαγάγης εις την κιβωτόν, ώστε μαζή με σε να σωθούν, και συ θα έχης την φροντίδα της διατροφής των. Καθε ζεύγος ζώων θα αποτελήται από αρσενικόν και θηλυκόν. ²⁰ Θα πάρης μαζή σου από όλα τα είδη των κτηνών, των μικρών και των μεγάλων, και από όλα τα ερπετά που έρπουν εις την γην κατά το γένος αυτών. Ζεύγος άρσεν και θήλυ από όλα αυτά θα εισέλθουν εις την κιβωτόν, δια να διασωθούν και τραφούν μαζή σου. ²¹ Συ δε θα πάρης ακόμη μαζή σου από όλα τα είδη των τροφών, τας οποίας τρώγετε, και θα τας συγκεντρώσης δια τον εαυτόν σου. Ακόμη δε θα μεριμνήσης και δια την διατροφήν των ζώων, ώστε και συ και εκείνα να έχουν τροφάς κατά το διάστημα του κατακλυσμού. ²² Ο Νώε εξετέλεσε με ακρίβειαν όλα όσα διέταξε Κυριος ο Θεός· έπραξεν, όπως εκείνος είχε διατάξει.



¹ Συ όμως, παιδί μου, θα διαλαλής έργω και λόγω την θείαν σοφίαν, δια να είναι πάντοτε εις την διάθεσίν σου η σωφροσύνη και η σύνεσις. ² Διότι η σοφία αυτή είναι ολοφάνερη. Ευρίσκεται εις πανύψηλα μέρη. Στέκεται στο μέσον των δρόμων, που διέρχονται οι άνθρωποι. Ευρίσκεται παντού. ³ Εις τας πύλας των ανακτόρων, όπου βασιλείς και άρχοντες κάθηνται δικασταί, παραστέκει μαζή τώω· και εις τας εισόδους των πόλεων, όπου πλήθη λαού συγκεντρώνονται, επαινείται και εγκωμιάζεται. ⁴ Αυτή η θεία σοφία ομιλεί και διακηρύττει· “σας, ω άνθρωποι, παρακαλώ, απευθύνω την πρόσκλησίν μου προς σας τους απογόνους των ανθρώπων. ⁵ Σεις, οι αθώοι και άκακοι, μάθετε σύνεσιν και σεις, που είσθε ακαλλιέργητοι ψυχικώς, βάλετε νουν. ⁶ Ακούσατέ με και δεχθήτε τα λόγια μου, διότι θα σας είπω πράγματα σεμνά. Από την καρδίαν μου θα βγάλω και με το στόμα μου θα εκφράσω ορθά και ωφέλιμα διδάγματα. ⁷ Διότι η καρδία μου θα μελετήση και ο φάρυγξ μου θα διαλαλήση την αλήθειαν. Είναι δε αηδιαστικά και σιχαμερά ενώπιόν μου τα χείλη, που ψεύδονται. ⁸ Ολα τα λόγια του στόματός μου είναι ποτισμένα με την δικαιοσύνην. Δεν υπάρχει τίποτε το διεστραμμένον και επιλήψιμον εις αυτά. ⁹ Ολα είναι καθαρά και φανερά εις εκείνους, που έχουν την καλήν διάθεσιν, ορθά εις εκείνους, οι οποίοι αναζητούν και ευρίσκουν την ηθικήν γνώσιν και διάκρισιν. ¹⁰ Εκλέξατε και πάρετε ως θησαυρόν σας την θείαν σοφίαν και διαπαιδαγώγησιν και οχι το αργύριον. Την γνώσιν της αληθινής σοφίας περισστερον από τον ολοκάθαρον γνήσιον χρυσόν. ¹¹ Διότι η θεία σοφία είναι ασυγκρίτως προτιμοτέρα και από τους πλέον πολυτελείς λίθους. Οιονδήποτε δε πολύτιμον αντικείμενον δεν είναι αντάξιον αυτής. ¹² Εγώ, η θεία σοφία, εγκαθιστώ εις την καρδίαν των καλοπροαιρέτων ανθρώπων ορθάς σκέψεις και αγαθήν θέλησιν. Την αληθή γνώσιν και επιστήμην εγώ την προσκαλώ να εγκατοικήση εις αυτούς. ¹³ Εκείνος που εμπνεόμενος από εμέ ευλαβείται και φοβείται τον Κυριον, μισεί την αδικίαν, όπως επίσης την αλαζονείαν, την έπαρσιν και γενικώς τους τρόπους ζωής των πονηρών ανθρώπων. Εγώ η ίδια έχω μισήσει και μισώ τας διεστραμμένας οδούς των πονηρών ανθρώπων. ¹⁴ Ιδική μου είναι η ορθή συμβουλή και κρίσις. Ιδική μου δε και η ασφάλεια των ανθρώπων. Ιδική μου είναι η συνεσις και ιδική μου είναι η δύναμις, ώστε παντού εγώ να υπερισχύω. ¹⁵ Χαρις εις εμέ οι βασιλείς βασιλεύουν και κυβερνούν ειρηνικώς και ορθώς. Οι δε άρχοντες των λαών, φωτιζόμενοι από εμέ, συντάσσουν και εκδίδουν αποφάσεις και νόμους δικαίους. ¹⁶ Δι' εμού οι μεγιστάνες γίνονται μεγάλοι και ένδοξοι, και οι μονάρχαι με τον ιδικόν μου φωτισμόν κυριαρχούν και κυβερνούν ορθώς τας χώρας. ¹⁷ Εγώ αγαπώ εκείνους, οι οποίοι με αγαπούν. Οσοι δέ με αναζητούν, με ευρίσκουν. Ετσι δε αποκτούν χάριν εκ μέρους του Θεού, και δόξαν εκ μέρους των ανθρώπων. ¹⁸ Εις εμέ υπάρχει και ανήκει ο πλούτος και η δόξα. Δι εμού επιτυγχάνεται η απόκτησις πολλών αγαθών και της αρετής. ¹⁹ Είναι καλύτερον να δρέπη κανείς και απολαμβάνη τους ιδικούς μου καρπούς, παρά να θησαυρίζη χρυσόν και πολυτίμους λίθους. Τα ιδικά μου δώρα είναι ασυγκρίτως ανώτερα, από τον πλέον εκλεκτόν και ανόθευτον άργυρον. ²⁰ Περιπατώ πάντοτε στους δρόμους της αρετής, αναστρέφομαι διαρκώς και ευρίσκομαι στους δρόμους της δικαιοσύνης· ²¹ δια να μοιράζω εις όσους με αγαπούν αληθινόν πλούτον· να γεμίζω τα θησαυροφυλάκιά των με πλήθος αγαθών. Ακούσατέ με, λοιπόν, με προσοχήν, εάν αναγγείλω εις σας όλα όσα αγαθά έργα κάθε ημέραν γίνονται από εμέ. Θα σας υπενθυμίσω επί πλέον ένα προς ένα, όσα δια μέσου των αιώνων έχουν γίνει.