⁹ οἶδε Κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πειρασμοῦ ῥύεσθαι, ἀδίκους δὲ εἰς ἡμέραν κρίσεως κολαζομένους τηρεῖν, ¹⁰ μάλιστα δὲ τοὺς ὀπίσω σαρκὸς ἐν ἐπιθυμίᾳ μιασμοῦ πορευομένους καὶ κυριότητος καταφρονοῦντας. τολμηταί, αὐθάδεις! δόξας οὐ τρέμουσι βλασφημοῦντες, ¹¹ ὅπου ἄγγελοι ἰσχύϊ καὶ δυνάμει μείζονες ὄντες οὐ φέρουσι κατ’ αὐτῶν παρὰ Κυρίῳ βλάσφημον κρίσιν. ¹² οὗτοι δέ, ὡς ἄλογα ζῷα φυσικὰ γεγεννημένα εἰς ἅλωσιν καὶ φθοράν, ἐν οἷς ἀγνοοῦσι βλασφημοῦντες, ἐν τῇ φθορᾷ αὐτῶν καταφθαρήσονται, ¹³ κομιούμενοι μισθὸν ἀδικίας, ἡδονὴν ἡγούμενοι τὴν ἐν ἡμέρᾳ τρυφήν, σπίλοι καὶ μῶμοι, ἐντρυφῶντες ἐν ταῖς ἀπάταις αὐτῶν, συνευωχούμενοι ὑμῖν, ¹⁴ ὀφθαλμοὺς ἔχοντες μεστοὺς μοιχαλίδος καὶ ἀκαταπαύστους ἁμαρτίας, δελεάζοντες ψυχὰς ἀστηρίκτους, καρδίαν γεγυμνασμένην πλεονεξίας ἔχοντες, κατάρας τέκνα! ¹⁵ καταλιπόντες εὐθεῖαν ὁδὸν ἐπλανήθησαν, ἐξακολουθήσαντες τῇ ὁδῷ τοῦ Βαλαὰμ τοῦ Βοσόρ, ὃς μισθὸν ἀδικίας ἠγάπησεν, ¹⁶ ἔλεγξιν δὲ ἔσχεν ἰδίας παρανομίας· ὑποζύγιον ἄφωνον ἐν ἀνθρώπου φωνῇ φθεγξάμενον ἐκώλυσε τὴν τοῦ προφήτου παραφρονίαν. ¹⁷ οὗτοί εἰσι πηγαὶ ἄνυδροι, νεφέλαι ὑπὸ λαίλαπος ἐλαυνόμεναι, οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς αἰώνα τετήρηται. ¹⁸ ὑπέρογκα γὰρ ματαιότητος φθεγγόμενοι δελεάζουσιν ἐν ἐπιθυμίαις σαρκὸς ἀσελγείαις τοὺς ὄντως ἀποφυγόντας τοὺς ἐν πλάνῃ ἀναστρεφομένους, ¹⁹ ἐλευθερίαν αὐτοῖς ἐπαγγελλόμενοι, αὐτοὶ δοῦλοι ὑπάρχοντες τῆς φθορᾶς· ᾧ γάρ τις ἥττηται, τούτῳ καὶ δεδούλωται. ²⁰ εἰ γὰρ ἀποφυγόντες τὰ μιάσματα τοῦ κόσμου ἐν ἐπιγνώσει τοῦ Κυρίου καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ, τούτοις δὲ πάλιν ἐμπλακέντες ἡττῶνται, γέγονεν αὐτοῖς τὰ ἔσχατα χείρονα τῶν πρώτων· ²¹ κρεῖττον γὰρ ἦν αὐτοῖς μὴ ἐπεγνωκέναι τὴν ὁδὸν τῆς δικαιοσύνης ἢ ἐπιγνοῦσιν ὑποστρέψαι ἐκ τῆς παραδοθείσης αὐτοῖς ἁγίας ἐντολῆς. ²² συμβέβηκε δὲ αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληθοῦς παροιμίας, κύων ἐπιστρέψας ἐπὶ τὸ ἴδιον ἐξέραμα, καί, ὗς λουσαμένη εἰς κύλισμα βορβόρου.

⁹ Ὅλα αὐτὰ μαρτυροῦν, ὅτι γνωρίζει ὁ Κύριος τοὺς μὲν εὐσεβεῖς νὰ τοὺς γλυτώνῃ καὶ νὰ τοὺς σώζῃ ἀπὸ δοκιμασίας καὶ περιπετείας, τοὺς δὲ ἀδίκους, οἱ ὁποῖοι καὶ κατὰ τὴν παροῦσαν ζωὴν βασανίζονται ἀπὸ τὴν ἁμαρτωλότητά των, νὰ τοὺς φυλάττῃ διὰ τὴν μεγάλην ἐκείνην ἡμέραν τῆς Κρίσεως (ὁπότε καὶ θὰ τοὺς ἐπιβάλῃ πλήρη τὴν τιμωρίαν). ¹⁰ Εἰς κρίσιν καὶ αἰωνίαν καταδίκην ὁ Θεὸς κρατεῖ μάλιστα ἐκείνους, ποὺ πορεύονται ὀπίσω ἀπὸ τὰς σαρκικὰς ἡδονὰς μὲ ἐπιθυμίας ποὺ μολύνουν καὶ μιαίνουν, καὶ οἱ ὁποῖοι καταφρονοῦν τὴν κυριότητα καὶ ἐξουσίαν τοῦ παντοδυνάμου Θεοῦ. Αὐτοὶ εἶναι θρασεῖς καὶ ἀδίστακτοι διὰ τὸ κακόν, ἀλαζονικοὶ καὶ ἀναιδεῖς. Δὲν φοβοῦνται καὶ δὲν τρέμουν, ὅταν βλασφημοῦν καὶ χλευάζουν καὶ αὐτοὺς τοὺς ἐνδόξους ἀγγέλους. ¹¹ Εἰς στιγμὴν κατὰ τὴν ὁποίαν οἱ ἄγγελοι, ἂν καὶ κατὰ τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν δύναμιν εἶναι μεγαλύτεροι, δὲν ἐκφέρουν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου κρίσιν ὑβριστικὴν οὔτε καὶ ἐναντίον τῶν πονηρῶν δαιμόνων. ¹² Αὐτοὶ δὲ οἱ αἱρετικοί, σὰν ἄλογα ζῶα, γεννημένα διὰ νὰ ἀκολουθοῦν τὰς φυσικὰς ὁρμάς, θὰ καταδικασθοῦν ἀσφαλῶς εἰς φθορὰν καὶ ἀπώλειαν, διότι ὑβρίζουν καὶ βλασφημοῦν, ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἀγνοοῦν, δηλαδὴ τοὺς ἀγγέλους. ¹³ Θὰ πάρουν δὲ ὡς μισθὸν τὴν πρέπουσαν τιμωρίαν τῆς ἀδικίας των. Αὐτοὶ θεωροῦν ὡς ἡδονὴν καὶ ἀπόλαυσιν τὸ νὰ ὀργιάζουν εἰς τρυφηλὰς διασκεδάσεις, ὄχι μόνον τὴν νύκτα, ἀλλὰ καὶ τὴν ἡμέραν. Εἶναι στίγματα καὶ ὄνειδος τῆς κοινωνίας καὶ θεωροῦν ἀπόλαυσιν καὶ ἡδονὴν νὰ παραπλανοῦν τοὺς ἄλλους μὲ τὰς ἀπάτας των, τὰς ὁποίας μάλιστα θέτουν εἰς κυκλοφορίαν, ὅταν συντρώγουν μαζῆ σας. ¹⁴ Ἔχουν μάτια γεμᾶτα ἀπὸ αἰσχρὰς ἐπιθυμίας καὶ τὰ ὁποῖα μάτια συνεχῶς καὶ ἀκαταπαύστως ἁμαρτάνουν. Ἐξαπατοῦν μὲ δελεαστικὰ καὶ ἀπατηλὰ λόγια ψυχάς, ποὺ δὲν εἶναι στηριγμέναι εἰς τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀρετήν. Ἔχουν αὐτοὶ καρδίαν γυμνασμένην εἰς τὴν ἀχόρταστον ἐπιθυμίαν τοῦ χρήματος καὶ τῶν ἡδονῶν. Εἶναι τέκνα τῆς κατάρας! ¹⁵ Ἀφοῦ ἐγκατέλειψαν τὸν εὐθὺν δρόμον, παρεπλανήθησαν εἰς τὰς ἀδιεξόδους τῆς ἁμαρτίας. Ἠκολούθησαν τὸν δρόμον καὶ τὸ κακὸν παράδειγμα τοῦ Βαλαάμ, υἱοῦ τοῦ Βοσόρ, ὁ ὁποῖος ἠγάπησε μισθὸν τῆς ἀδικίας (ὅταν ἐπῆρε χρήματα ἀπὸ τὸν βασιλέα τῶν Μωαβιτῶν, διὰ νὰ καταρασθῇ ἐν γνώσει του ἄδικα, τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ, τοὺς Ἰσραηλίτας). ¹⁶ Ἀλλ' ἐπῆρε τὸν πρέποντα ἔλεγχον διὰ τὴν παρανομίαν του αὐτήν. Διότι τὸ ὑποζύγιόν του, ὄνος ἐκ φύσεως ἄφωνος, ὡμίλησε μὲ φωνὴν ἀνθρώπου καὶ ἠμπόδισε τὴν παράφρονα αὐτὴν πρᾶξιν τοῦ προφήτου ἐκείνου. ¹⁷ Αὐτοὶ εἶναι κατάξερες, χωρὶς νερό, πηγές, σύννεφα ποὺ τὰ σπρώχνουν μὲ ὁρμὴν θυελλώδεις ἄνεμοι. Δι' αὐτοὺς ἔχει φυλαχθῇ καὶ τοὺς περιμένει τὸ κατάμαυρο αἰώνιον σκοτάδι τοῦ Ἅδου. ¹⁸ Διότι αὐτοὶ ὁμιλοῦν μὲ ἐξωγκωμένους κτυπητοὺς λόγους, γεμάτους ψεῦδος καὶ ματαιότητα, καὶ παρασύρουν μὲ τὸ δόλωμα τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν καὶ τῶν ἀκολασιῶν, τοὺς ἀστηρίκτους πιστούς, οἱ ὁποῖοι ἐν τούτοις ἔχουν ὄντως ξεφύγει ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρας, τοὺς ζῶντας μέσα εἰς τὴν πλάνην τῆς ἁμαρτίας. ¹⁹ Καὶ ὑπόσχονται εἰς αὐτοὺς λύτρωσιν καὶ ἐλευθερίαν, ἐνῶ αὐτοὶ εἶναι δοῦλοι τῆς διαφθορᾶς, ποὺ ὁδηγεῖ εἰς τὴν καταστροφήν. Διότι εἰς ἐκεῖνο τὸ πάθος, ἀπὸ τὸ ὁποῖον κανεὶς ἔχει νικηθῆ, εἰς αὐτὸ καὶ ἔχει ὑποδουλωθῆ. ²⁰ Διότι ἐάν, ἀφοῦ ἀπέφυγαν τοὺς μολυσμοὺς τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου χάρις εἰς τὴν πλήρη γνῶσιν τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐνεπλάκησαν πάλιν καὶ ἔπεσαν εἰς τὰς ἁμαρτωλὰς ἡδονὰς καὶ νικῶνται ἀπὸ αὐτάς, τότε τὸ τελευταῖον των κατάντημα εἶναι χειρότερον ἀπὸ τὸ πρῶτον. ²¹ Διότι ἦτο πολὺ καλύτερον δι' αὐτούς, νὰ μὴ εἶχαν γνωρίσει καθόλου τὸν δρόμον τῆς δικαιοσύνης, παρά, ἀφοῦ τὸν ἐγνώρισαν καλά, νὰ φύγουν καὶ νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τὸ παραδοθὲν εἰς αὐτοὺς ἅγιον θέλημα τοῦ Κυρίου καὶ νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὴν ἀκαθαρσίαν τῆς ἁμαρτωλότητος. ²² Ἔτσι δὲ ἔχει πραγματοποιηθῆ εἰς αὐτοὺς ἐκεῖνο, ποὺ ἡ ἀληθινὴ παροιμία λέγει· <σκυλὶ ποὺ γύρισε πάλι στὸ ξέρασμά του> καὶ χοῖρος, πού, ἀφοῦ ἐλούσθη καὶ ἐκαθαρίσθη, ἐκυλίσθη πάλιν μέσαν εἰς τὴν λάσπην>.

⁹ Ολα αυτά μαρτυρούν, ότι γνωρίζει ο Κυριος τους μεν ευσεβείς να τους γλυτώνη και να τους σώζη από δοκιμασίας και περιπετείας, τους δε αδίκους, οι οποίοι και κατά την παρούσαν ζωήν βασανίζονται από την αμαρτωλότητά των, να τους φυλάττη δια την μεγάλην εκείνην ημέραν της Κρίσεως (οπότε και θα τους επιβάλη πλήρη την τιμωρίαν). ¹⁰ Εις κρίσιν και αιωνίαν καταδίκην ο Θεός κρατεί μάλιστα εκείνους, που πορεύονται οπίσω από τας σαρκικάς ηδονάς με επιθυμίας που μολύνουν και μιαίνουν, και οι οποίοι καταφρονούν την κυριότητα και εξουσίαν του παντοδυνάμου Θεού. Αυτοί είναι θρασείς και αδίστακτοι δια το κακόν, αλαζονικοί και αναιδείς. Δεν φοβούνται και δεν τρέμουν, όταν βλασφημούν και χλευάζουν και αυτούς τους ενδόξους αγγέλους. ¹¹ Εις στιγμήν κατά την οποίαν οι άγγελοι, αν και κατά την ισχύν και την δύναμιν είναι μεγαλύτεροι, δεν εκφέρουν ενώπιον του Κυρίου κρίσιν υβριστικήν ούτε και εναντίον των πονηρών δαιμόνων. ¹² Αυτοί δε οι αιρετικοί, σαν άλογα ζώα, γεννημένα δια να ακολουθούν τας φυσικάς ορμάς, θα καταδικασθούν ασφαλώς εις φθοράν και απώλειαν, διότι υβρίζουν και βλασφημούν, εκείνα τα οποία αγνοούν, δηλαδή τους αγγέλους. ¹³ Θα πάρουν δε ως μισθόν την πρέπουσαν τιμωρίαν της αδικίας των. Αυτοί θεωρούν ως ηδονήν και απόλαυσιν το να οργιάζουν εις τρυφηλάς διασκεδάσεις, όχι μόνον την νύκτα, αλλά και την ημέραν. Είναι στίγματα και όνειδος της κοινωνίας και θεωρούν απόλαυσιν και ηδονήν να παραπλανούν τους άλλους με τας απάτας των, τας οποίας μάλιστα θέτουν εις κυκλοφορίαν, όταν συντρώγουν μαζή σας. ¹⁴ Εχουν μάτια γεμάτα από αισχράς επιθυμίας και τα οποία μάτια συνεχώς και ακαταπαύστως αμαρτάνουν. Εξαπατούν με δελεαστικά και απατηλά λόγια ψυχάς, που δεν είναι στηριγμέναι εις την πίστιν και την αρετήν. Εχουν αυτοί καρδίαν γυμνασμένην εις την αχόρταστον επιθυμίαν του χρήματος και των ηδονών. Είναι τέκνα της κατάρας! ¹⁵ Αφού εγκατέλειψαν τον ευθύν δρόμον, παρεπλανήθησαν εις τας αδιεξόδους της αμαρτίας. Ηκολούθησαν τον δρόμον και το κακόν παράδειγμα του Βαλαάμ, υιού του Βοσόρ, ο οποίος ηγάπησε μισθόν της αδικίας (όταν επήρε χρήματα από τον βασιλέα των Μωαβιτών, δια να καταρασθή εν γνώσει του άδικα, τον λαόν του Θεού, τους Ισραηλίτας). ¹⁶ Αλλ' επήρε τον πρέποντα έλεγχον δια την παρανομίαν του αυτήν. Διότι το υποζύγιόν του, όνος εκ φύσεως άφωνος, ωμίλησε με φωνήν ανθρώπου και ημπόδισε την παράφρονα αυτήν πράξιν του προφήτου εκείνου. ¹⁷ Αυτοί είναι κατάξερες, χωρίς νερό, πηγές, σύννεφα που τα σπρώχνουν με ορμήν θυελλώδεις άνεμοι. Δι' αυτούς έχει φυλαχθή και τους περιμένει το κατάμαυρο αιώνιον σκοτάδι του Αδου. ¹⁸ Διότι αυτοί ομιλούν με εξωγκωμένους κτυπητούς λόγους, γεμάτους ψεύδος και ματαιότητα, και παρασύρουν με το δόλωμα των σαρκικών επιθυμιών και των ακολασιών, τους αστηρίκτους πιστούς, οι οποίοι εν τούτοις έχουν όντως ξεφύγει από τους ειδωλολάτρας, τους ζώντας μέσα εις την πλάνην της αμαρτίας. ¹⁹ Και υπόσχονται εις αυτούς λύτρωσιν και ελευθερίαν, ενώ αυτοί είναι δούλοι της διαφθοράς, που οδηγεί εις την καταστροφήν. Διότι εις εκείνο το πάθος, από το οποίον κανείς έχει νικηθή, εις αυτό και έχει υποδουλωθή. ²⁰ Διατι εάν, αφού απέφυγαν τους μολυσμούς του αμαρτωλού κόσμου χάρις εις την πλήρη γνώσιν του Κυρίου και Σωτήρος Ιησού Χριστού, ενεπλάκησαν πάλιν και έπεσαν εις τας αμαρτωλάς ηδονάς και νικώνται από αυτάς, τότε το τελευταίον των κατάντημα είναι χειρότερον από το πρώτον. ²¹ Διότι ήτο πολύ καλύτερον δι' αυτούς, να μη είχαν γνωρίσει καθόλου τον δρόμον της δικαιοσύνης, παρά, αφού τον εγνώρισαν καλά, να φύγουν και να απομακρυνθούν από το παραδοθέν εις αυτούς άγιον θέλημα του Κυρίου και να επιστρέψουν εις την ακαθαρσίαν της αμαρτωλότητος. ²² Ετσι δε έχει πραγματοποιηθή εις αυτούς εκείνο, που η αληθινή παροιμία λέγει· “σκυλί που γύρισε πάλι στο ξέρασμά του” και χοίρος, που, αφού ελούσθη και εκαθαρίσθη, εκυλίσθη πάλιν μέσαν εις την λάσπην”.

¹⁴ Ὅταν δὲ ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ρηθὲν ὑπὸ Δανιὴλ τοῦ προφήτου ἑστὼς ὅπου οὐ δεῖ - ὁ ἀναγινώσκων νοείτω - τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη, ¹⁵ ὁ δὲ ἐπὶ τοῦ δώματος μὴ καταβάτω εἰς τὴν οἰκίαν μηδὲ εἰσελθέτω ἆραί τι ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ, ¹⁶ καὶ ὁ εἰς τὸν ἀγρὸν ὢν μὴ ἐπιστρεψάτω εἰς τὰ ὀπίσω ἆραι τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ. ¹⁷ οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ταῖς θηλαζούσαις ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις. ¹⁸ προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γένηται ἡ φυγὴ ὑμῶν χειμῶνος. ¹⁹ ἔσονται γὰρ αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι θλῖψις, οἵα οὐ γέγονε τοιαύτη ἀπ’ ἀρχῆς κτίσεως ἧς ἔκτισεν ὁ Θεὸς ἕως τοῦ νῦν καὶ οὐ μὴ γένηται. ²⁰ καὶ εἰ μὴ ἐκολόβωσε Κύριος τὰς ἡμέρας οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ· ἀλλὰ διὰ τοὺς ἐκλεκτοὺς οὓς ἐξελέξατο ἐκολόβωσε τὰς ἡμέρας. ²¹ καὶ τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστός, ἰδοὺ ἐκεῖ, μὴ πιστεύετε. ²² ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα καὶ τέρατα πρὸς τὸ ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. ²³ ὑμεῖς δὲ βλέπετε· ἰδοὺ προείρηκα ὑμῖν ἅπαντα.

¹⁴ Ὅταν δὲ ἴδετε τὸ μισητὸν καὶ βέβηλον σίχαμα, ποὺ θὰ προκαλέσῃ τὴν ἐρήμωσιν καὶ τὴν καταστροφὴν τῆς Ἱερουσαλήμ, τὸ ὁποῖον ἐλέχθη προφητικῶς ὑπὸ Δανιὴλ τοῦ προφήτου, νὰ στέκεται ἐκεῖ ὅπου δὲν πρέπει νὰ σταθῇ - κάθε ἀναγνώστης ἂς τὸ νοιώσῃ καὶ ἂς λάβῃ τὰ μέτρα του· ἂς ἐννοήσῃ δηλαδή, ὅτι τὸ σίχαμα αὐτὸ τώρα, ποὺ γράφεται τὸ Εὐαγγέλιον τοῦτο, εἶναι οἱ ζηλωταί, ποὺ βεβηλώνουν τὸ ἱερὸν μὲ τὰ κακουργήματά των, μετ’ ὀλίγον δὲ καὶ τὰ ρωμαϊκὰ στρατεύματα, ποὺ θὰ συμπληρώσουν τὴν βεβήλωσιν ταύτην - ὅταν λοιπὸν ἴδετε τὸ σίχαμα τοῦτο, τότε ἐκεῖνοι ποὺ κατοικοῦν εἰς τὰς πόλεις τῆς Ἰουδαίας, ἂς φεύγουν εἰς τὰ βουνὰ διὰ νὰ κρυβοῦν ἐκεῖ. ¹⁵ Ἐκεῖνος δὲ ποὺ εἶναι ἐπάνω εἰς τὸ ἠλιακωτὸν τοῦ σπιτιοῦ, ἂς μὴ καταβῇ εἰς τὸ σπίτι, οὔτε νὰ ἔμβῃ εἰς αὐτὸ διὰ νὰ πάρῃ κάτι ἀπ’ ἐκεῖ. ¹⁶ Καὶ ἐκεῖνος ποὺ μὲ μόνον τὸ ὑποκάμισον εἶναι εἰς τὸ χωράφι καὶ ἐργάζεται ἐκεῖ, ἂς μὴ γυρίσῃ ὀπίσω διὰ νὰ πάρῃ καὶ τὸ ἐξωτερικόν του ἔνδυμα. ¹⁷ Ἀλλοίμονον δὲ εἰς τὰς ἐγκύους καὶ εἰς ἐκείνας, ποὺ θὰ θηλάζουν μικρὰ παιδιὰ κατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας· διότι θὰ εἶναι πολὺ δύσκολον εἰς αὐτὰς καὶ νὰ τρέξουν διὰ νὰ σωθοῦν καὶ νὰ εὕρουν τὰ ἀπαραίτητα διὰ τὸν στηριγμὸν τοῦ ὀργανισμοῦ των. ¹⁸ Κάνετε δὲ τὴν προσευχήν σας νὰ μὴ γίνῃ ἡ φυγή σας εἰς χειμωνιάτικην κακοκαιρίαν, ἡ ὁποία θὰ σᾶς γίνεται ἐμπόδιον εἰς τὴν φυγήν. ¹⁹ Πρέπει δὲ νὰ μὴ ἐμποδισθῆτε εἰς τὴν φυγήν σας ἀπὸ τίποτε. Διότι αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι θὰ εἶναι ὅλαι θλῖψις μεγάλη, τέτοια ποὺ δὲν ἔχει γίνει ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τῆς δημιουργίας, τὴν ὁποίαν ἔκαμεν ὁ Θεός, ἕως τώρα, οὔτε θὰ γίνῃ ποτὲ παρομοία. ²⁰ Καὶ ἐάν ὁ Κύριος δὲν ὠλιγόστευε τὸν άριθμόν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων, δὲν θὰ ἐσώζετο κανείς ἄνθρωπος. Ἀλλὰ διὰ τοὺς ἐκλεκτούς, τοὺς ὁποίους ἐξέλεξεν ὁ Θεὸς καὶ ἐνδιαφέρεται νὰ μὴ ταλαιπωρηθοῦν πολύ, ὠλιγόστευσε τὰς ἡμέρας ἐκείνας. ²¹ Καὶ τότε ἐὰν σᾶς εἴπῃ κανείς· Νά, ἐδῶ εἶναι ὁ Χριστός, ἢ νά, ἐκεῖ εἶναι ὁ Χριστός, μὴ τὸν πιστεύετε. ²² Διότι θὰ ἀναφανοῦν ψευδομεσσίαι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ θὰ δείξουν σημάδια μεγάλα καὶ ἔργα καταπληκτικά, διὰ νὰ ἀποπλανοῦν, ἐὰν θὰ εἶναι δυνατόν, καὶ αὺτοὺς τοὺς ἐκλεκτούς. ²³ Σεῖς ὅμως προσέχετε· ἰδοὺ σᾶς τὰ ἔχω προείπει ὅλα, ὥστε νὰ μὴ χωρῇ δικαιολογία διὰ τὴν τυχὸν ἀποπλάνησίν σας.

¹⁴ Οταν δε θα ιδήτε το μισητόν και αηδές κάθαρμα, που θα επιφέρη την καταστροφήν της Ιερουσαλήμ, όπως έχει προαναγγελθή από τον προφήτην Δανιήλ, να στέκεται εκεί που δεν πρέπει-κάθε ένας που θα διαβάζη αυτά τα λόγια, ας καταλάβη περί τίνος πρόκειται (πρόκειται δια τους κακούργους επαναστάτας και ληστάς Εβραίους, όπως και δια τους Ρωμαίους στρατιώτας, που θα βεβηλώσουν και θα καταστρέψουν τα πάντα) τότε όσοι είναι εις την Ιουδαίαν, ας φεύγουν εις τα όρη, δια να κρυβούν. ¹⁵ Οποιος ευρίσκεται εις την ταράτσα του σπιτιού του, ας μη κατεβή στο σπίτι και ας μη εισέλθη μέσα εις αυτό, δια να πάρη κάτι. ¹⁶ Και εκείνος που εργάζεται στο χωράφι, ας μη γυρίση πίσω, να πάρη το εξωτερικόν του ένδυμα. ¹⁷ Αλλοίμονον δε εις τας εγκύους και εις αυτάς που θα θηλάζουν κατά τας ημέρας εκείνας. Θα τους είναι πολύ δύσκολον να τρέξουν και να σωθούν. ¹⁸ Προσεύχεσθε δε να μη γίνη η φυγή σας εις κακοκαιρίαν του χειμώνος. ¹⁹ Διότι όλαι αι ημέραι εκείναι θα είναι θλίψις βαρεία και μεγάλη, ομοία προς την οποίαν δεν έχει γίνει από τότε που έκτισε ο Θεός τον κόσμον έως τώρα και ούτε θα γίνη ποτέ. ²⁰ Και εάν ο Κυριος δεν περιώριζε τον αριθμόν των ημερών εκείνων, δεν θα ήτο δυνατόν να σωθή κανένας άνθρωπος. Αλλά προς χάριν των εκλεκτών, που αυτός εξέλεξε και δεν θέλει να ταλαιπωρηθούν πολύ, περιώρισε τας ημέρας εκείνας. ²¹ Και τότε εάν κανείς σας πη· να, εδώ είναι ο Χριστός, η ιδού, εκεί είναι, μη το πιστεύσετε. ²² Διότι θα αναπηδήσουν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θα κάμουν εμπρός στους ανθρώπους σημεία και τέρατα, σημαδιακά και καταπληκτικά έργα, δια να παρασύρουν εις τας πλάνας των, αν είναι δυνατόν, και αυτούς ακόμη τους εκλεκτούς. ²³ Σεις όμως προσέχετε· ιδού, σας τα προείπα όλα.