❌
Τετάρτη, 27 Σεπτεμβρίου 2023

Άγιος Καλλίστρατος και οι μαζί μ' αυτόν Σαράντα εννέα Μάρτυρες, Άγιοι Μάρκος, Αρίσταρχος και Ζήνων οι Απόστολοι από τους Εβδομήκοντα, Αγία Ακυλίνα
Καλλιστράτου μάρτυρος (†304)· Ἀριστάρχου ἀποστόλου, Ἀκυλίνης νεομάρτυρος (†1764).
Ἀπόστολος
Εὐαγγέλιον


ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Γ´ 8 - 21


8 ἐμοὶ τῷ ἐλαχιστοτέρῳ πάντων τῶν ἁγίων ἐδόθη ἡ χάρις αὕτη, ἐν τοῖς ἔθνεσιν εὐαγγελίσασθαι τὸν ἀνεξιχνίαστον πλοῦτον τοῦ Χριστοῦ 9 καὶ φωτίσαι πάντας τίς ἡ οἰκονομία τοῦ μυστηρίου τοῦ ἀποκεκρυμμένου ἀπὸ τῶν αἰώνων ἐν τῷ Θεῷ, τῷ τὰ πάντα κτίσαντι διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, 10 ἵνα γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἐξουσίαις ἐν τοῖς ἐπουρανίοις διὰ τῆς ἐκκλησίας ἡ πολυποίκιλος σοφία τοῦ Θεοῦ, 11 κατὰ πρόθεσιν τῶν αἰώνων, ἣν ἐποίησεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, 12 ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν παρρησίαν καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐν πεποιθήσει διὰ πίστεως αὐτοῦ. 13 διὸ αἰτοῦμαι μὴ ἐκκακεῖν ἐν ταῖς θλίψεσί μου ὑπὲρ ὑμῶν, ἥτις ἐστὶ δόξα ὑμῶν. 14 Τούτου χάριν κάμπτω τὰ γόνατά μου πρὸς τὸν πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, 15 ἐξ οὗ πᾶσα πατριὰ ἐν οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ γῆς ὀνομάζεται, 16 ἵνα δῷη ὑμῖν κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς δόξης αὐτοῦ δυνάμει κραταιωθῆναι διὰ τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ εἰς τὸν ἔσω ἄνθρωπον, 17 κατοικῆσαι τὸν Χριστὸν διὰ τῆς πίστεως ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, 18 ἐν ἀγάπῃ ἐρριζωμένοι καὶ τεθεμελιωμένοι, ἵνα ἐξισχύσητε καταλαβέσθαι σὺν πᾶσι τοῖς ἁγίοις, τί τὸ πλάτος καὶ μῆκος καὶ βάθος καὶ ὕψος, 19 γνῶναί τε τὴν ὑπερβάλλουσαν τῆς γνώσεως ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἵνα πληρωθῆτε εἰς πᾶν τὸ πλήρωμα τοῦ Θεοῦ. 20 Τῷ δὲ δυναμένῳ ὑπὲρ πάντα ποιῆσαι ὑπερεκπερισσοῦ ὧν αἰτούμεθα ἢ νοοῦμεν, κατὰ τὴν δύναμιν τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἡμῖν, 21 αὐτῷ ἡ δόξα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος τῶν αἰώνων· ἀμήν.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Γ´ 8 - 21


8 Εἰς ἑμέ, τὸν πιὸ ἐλάχιστον ἀπὸ ὅλους τοὺς Χριστιανούς, ἐδόθη ἡ χάρις αὐτή, νὰ εὐαγγελίζωμαι δηλαδὴ μεταξὺ τῶν ἐθνικῶν τὸν ἀνώτερον ἀπὸ κάθε κατανόησιν πλοῦτον τῶν εὐλογιῶν καὶ ἀγαθῶν, ποὺ μᾶς ἔφερεν ὁ Χριστός. 9 Εἰς ἐμὲ ἐδόθη καὶ τὸ νὰ φωτίζω ὅλους, ποία εἶναι ἡ νέα τάξις πραγμάτων καὶ ἡ νέα τακτοποίησις, ποὺ ἐπῆλθε μὲ τὴν παροχὴν τῆς σωτηρίας εἰς ὅλους διὰ μέσου τοῦ Χριστοῦ. Ἡ τακτοποίησις δὲ αὐτὴ ἦτο ἀλάθεια ἄγνωστος καὶ κρυμμένη ἐξ ἀρχῆς καὶ αἰωνίως ἐν τῷ Θεῷ, ὁ ὁποῖος ἔκτισε τὰ πάντα διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. 10 Καὶ ἐφυλάττετο κρυμμένη, διὰ νὰ γνωσθῇ τώρα εἰς τὰς ἐν οὐρανοῖς ἀρχὰς καὶ ἐξουσίας διὰ μέσου τῆς Ἐκκλησίας ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐμφανίζεται ὑπὸ πολλὰς καὶ ποικίλας μορφάς. 11 Ἔγινε δὲ γνωστὴ τώρα σύμφωνα πρὸς τὴν βουλὴν καὶ τὸ σχέδιον, τὸ ὁποῖον πρὸ πάντων τῶν αἰώνων συνέλαβεν ὁ Θεὸς καὶ τὸ ὁποῖον ἐπραγματοποίησε διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου μας. 12 Ἀπὸ τὸν Κύριόν μας δὲ αὐτὸν ἔχομεν τὸ θάρρος πρὸς τὸν Θεόν καὶ τὴν πλησίασιν μας πρὸς αὐτὸν μὲ πεποίθησιν ὅτι δὲν θὰ ἀποκρουσθῶμεν ὑπ’ αὐτοῦ. Καὶ ἔχομεν ταῦτα διὰ τῆς πίστεως εἰς τὸν Κύριον Ἰησοῦν. 13 Διότι λοιπὸν εἶναι μέγα τὸ μυστήριον τῆς κλήσεώς σας καὶ διότι μεγάλην ἀποστολὴν ἀνέθεσεν εἰς ἐμὲ ὁ Θεός,δι' αὐτὰ σᾶς παρακαλῶ νὰ μὴ ταράττεσθε καὶ ἀποκάνετε διὰ τὰς θλίψεις μου, ποὺ ὑποφέρω διὰ σᾶς καὶ αἱ ὁποῖαι εἶναι δόξα σας, ἀφοῦ διὰ σᾶς ὁ Θεὸς παραδίδει τοὺς ἀποστόλούς του εἰς θλίψεις καὶ φυλακίσεις. 14 Ἀκριβῶς δὲ διότι δὲν εἶσθε πλέον ξένοι, ἀλλ’ οἰκιακοὶ τοῦ Θεοῦ καὶ θεία οἰκοδομή, γονατίζω ἐμπρὸς εἰς τὸν Πατέρα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, 15 ἀπὸ τὸν ὁποῖον ὅλα τὰ ἀγγελικὰ τάγματα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ ὅλα τὰ γένη τῶν ἀνθρώπων εἰς τὴν γῆν λαμβάνουν τὴν ὀνομασίαν τῆς φυλῆς καὶ πατριᾶς. 16 Καὶ τὸν παρακαλῶ θερμῶς νὰ σᾶς δώσῃ σύμφωνα μὲ τὸν ἔνδοξον πλοῦτον τῆς ἀπείρου τελειότητός του νὰ κραταιωθῆτε μὲ δύναμιν διὰ τοῦ Πνεύματός του εἰς τὸν ἐσωτερικὸν ἄνθρωπον, 17 διὰ νὰ κατοικήσῃ ὁ Χριστὸς διὰ τῆς πίστεως μέσα εἰς τὰς καρδίας σας. 18 Νὰ μείνετε δὲ καὶ διὰ τῆς ἀγάπης ριζωμένοι βαθειὰ καὶ θεμελιωμένοι διὰ νὰ ἠμπορέσετε νὰ καταλάβετε μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς Χριστιανούς, ποῖον εἶναι τὸ πλάτος καὶ τὸ μάκρος καὶ τὸ βάθος καὶ τὸ ὕψος τῆς συγκαταβάσεως καὶ τοῦ ἐλέους τοῦ Χριστοῦ. 19 Καὶ νὰ γνωρίσετε ἐκ πείρας τὴν ἀγάπην, μὲ τὴν ὁποίαν μᾶς ἠγάπησεν ὁ Χριστὸς καὶ ἡ ὁποία ὑπερβαίνει κάθε μέτρον καὶ ὅριον τῆς ἀνθρωπίνης γνώσεως. Καὶ τότε θὰ αἰσθανθῆτε εὐγνωμοσύνην θερμοτέραν εἰς τὸν Θεόν, θὰ τὸν ἀγαπήσετε καὶ θὰ ἀφοσιωθῆτε εἰς αὐτὸν περισσότερον. Καὶ θὰ ἐπέλθῃ ὡς ἀποτέλεσμα, ὅτι θὰ γεμισθῆτε μὲ τὴν ἀφθονίαν τῶν δωρεῶν καὶ τελειοτήτων, ποὺ πηγάζουν ἀπὸ τὸν Θεόν. 20 Εἰς τὸν Θεόν δέ, ὁ ὁποῖος ἔχει τὴν δύναμιν νὰ κάμῃ εἰς ἡμᾶς παραπάνω ἀπὸ ὅλα, πολὺ περισσότερον ἀπὸ ὅσα ἡμεῖς ζητοῦμεν ἢ μπορεῖ νὰ βάλωμεν μὲ τὸ μυαλό μας, νὰ τὰ κάμῃ δὲ σύμφωνα μὲ τὴν δύναμιν, ἡ ὁποία ἐνεργεῖ μέσα μας πρὸς ἁγιασμόν μας καὶ σωτηρίαν μας, 21 εἰς αὐτὸν ἂς εἶναι ἡ δόξα ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, ποὺ ἔχει οἰκοδομηθῆ ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ εἶναι ἐνωμένη μὲ αὐτόν, εἰς ὅλας τὰς ἐποχὰς τῆς ἀτελειώτου σειρᾶς τῶν αἰώνων τοῦ μέλλοντος. Ἀμήν.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Γ´ 8 - 21


8 Πράγματι εις εμέ, τον πλέον ελάχιστον από όλους τους Χριστιανούς, εδόθη αυτή η χάρις να κηρύττω μεταξύ των εθνικών το χαρμόσυνον μήνυμα και να κάμνω γνωστόν τον ανεξερεύνητον και ακατάληπτον από κάθε διάνοιαν πλούτον των ευλογιών του Χριστού προς όλους μας. 9 Και να φωτίσω όλους, ποιά είναι η σοφή και θαυμαστή τακτοποίησις της σωτηρίας των ανθρώπων, η οποία μέχρι προ ολίγου ήτο μυστηριώδης και κρυμμένη απ' αρχής δια μέσου των αιώνων εν τω Θεώ, ο οποίος εδημιούργησε και ανεδημιούργησε τα πάντα δια του Ιησού Χριστού. 10 Εμεινε δε άγνωστος και απόκρυφος αυτή η αλήθεια, δια να γίνη τώρα γνωστή εις τα πνευματικά τάγματα του ουρανού, εις τας Αρχάς και τας Εξουσίας, δια μέσου της Εκκλησίας, η πολυποίκιλος εις μορφάς και τρόπους ενεργείας σοφία του Θεού. 11 Εγινε δε τώρα, στους καιρούς μας, γνωστή δια μέσου του Ιησού Χριστού, του Κυρίου μας, σύμφωνα με το θέλημα και το σχέδιον, το οποίον προαιωνίως είχε συλλάβει εν τη πανσοφία του ο Θεός. 12 Δια μέσου δε του Ιησού Χριστού και από αυτόν τον ίδιον προσωπικώς παίρνομεν και έχομεν θάρρος προς τον Θεόν και πλησιάζομεν προς αυτόν με την πεποίθησιν, ότι θα γίνωμεν δεκτοί. Ολα δε αυτά δια της πίστεώς μας προς τον Χριστόν. 13 Δια τούτο και εγώ σας παρακαλώ και σας ζητώ να μη αποθαρρύνεσθε και αποκάμνετε δια τας ιδικάς μου θλίψεις, που υποφέρω προς χάριν σας και αι οποίαι είναι δόξα και καύχημά σας. 14 Επειδή λοιπόν δεν είσθε πλέον ξένοι, αλλ' αγαπητά μέλη της οικογενείας του Θεού, γονατίζω εμπρός στον Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, 15 από τον οποίον όλα τα αγγελικά τάγματα των ουρανών και όλαι αι φυλαί της γης επήραν ύπαρξιν και ονομασίαν, 16 και τον παρακαλώ γονατιστός να σας δώση, σύμφωνα με τον άπειρον πλούτον της δόξης του, να ενισχυθήτε και να ενδυναμωθήτε στον εσωτερικόν άνθρωπον με την δύναμιν και την χάριν του Αγίου Πνεύματος, 17 δια να κατοικήση ο Χριστός μέσα εις τας καρδίας σας δια της πίστεως. 18 Να μένετε δε δια της αγάπης προς τον Θεόν και μεταξύ σας ριζωμένοι βαθειά και θεμελιωμένοι ακλόνητα, δια να ημπορέσετε να καταλάβετε μαζή με όλους τους αγίους, ποίον είναι το πλάτος και το μήκος και το βάθος και το ύψος των ανεκτιμήτων δωρεών της συγκαταβάσεως του Χριστού προς ημάς. 19 Και να γνωρίσετε καλά την αγάπην, που έχει ο Χριστός προς ημάς και η οποία ξεπερνά κέθε όριον της ανθρωπίνης γνώσεως, δια να γεμίσετε έτσι από όλα τα πλούσια και πολυάριθμα χαρίσματα, που πηγάζουν και δίδονται από τον Θεόν. 20 Εις δε τον Θεόν, ο οποίος ως παντοδύναμος ημπορεί με το παραπάνω να πραγματοποιήση αυτά, που εμείς ζητούμεν η βάζομεν με τον νουν μας, να τα πραγματοποιήση δε σύμφωνα με την ειδικήν δύναμίν του, που ενεργεί μέσα μας εις επιτυχίαν του προορισμού μας, 21 εις αυτόν ας είναι η δόξα μέσα εις την Εκκλησίαν, που έχει οικοδομηθή επί του Ιησού Χριστού, εις όλας τας γενεάς του αιώνος των αιώνων. Αμήν.

Αρχαίο κείμενο
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα




ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ε´ 33 - 39


33 Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· Διατί οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου νηστεύουσι πυκνὰ καὶ δεήσεις ποιοῦνται, ὁμοίως καὶ οἱ τῶν Φαρισαίων, οἱ δὲ σοὶ ἐσθίουσι καὶ πίνουσιν; 34 ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μὴ δύνασθε τοὺς υἱοὺς τοῦ νυμφῶνος, ἐν ᾧ ὁ νυμφίος μετ’ αὐτῶν ἐστι, ποιῆσαι νηστεῦειν; 35 ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι, καὶ ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ’ αὐτῶν ὁ νυμφίος, τότε νηστεύσουσιν ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις. 36 Ἔλεγε δὲ καὶ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς ὅτι Οὐδεὶς ἐπίβλημα ἱματίου καινοῦ ἐπιβάλλει ἐπὶ ἱμάτιον παλαιόν· εἰ δὲ μήγε, καὶ τὸ καινὸν σχίσει καὶ τῷ παλαιῷ οὐ συμφωνεῖ τὸ ἐπίβλημα τὸ ἀπὸ τοῦ καινοῦ. 37 καὶ οὐδεὶς βάλλει οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μήγε, ῥήξει ὁ οἶνος ὁ νέος τοὺς ἀσκούς, καὶ αὐτὸς ἐκχυθήσεται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολοῦνται· 38 ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινοὺς βλητέον καὶ ἀμφότεροι συντηροῦνται. 39 καὶ οὐδεὶς πιὼν παλαιὸν εὐθέως θέλει νέον· λέγει γάρ· ὁ παλαιὸς χρηστότερός ἐστιν.

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ε´ 33 - 39


33 Αὐτοὶ δέ, ἀφοῦ μὲ τὴν ἀπάντησιν αὐτὴν ἀπεστομώθησαν, ἔστρεψαν τὴν συζήτησιν εἰς ἄλλο ζήτημα καὶ τοῦ εἶπαν· Διατὶ οἱ μαθηταὶ τοῦ Ἰωάννου νηστεύουν συχνὰ καὶ κάνουν προσευχάς, καὶ οἱ μαθηταὶ τῶν Φαρισαίων κάνουν τὸ ἴδιο, οἱ δικοί σου δὲ μαθηταὶ τρώγουν καὶ πίνουν; 34 Αὐτὸς δὲ τοὺς εἶπε· Μήπως ἠμπορεῖτε εἰς τοὺς προσκαλεσμένους εἰς γάμον φίλους τοῦ γαμβροῦ, ἐφ’ ὅσον χρόνον ὁ γαμβρὸς εἶναι μαζί των καὶ ἐορτάζουν τὴν χαρὰν τοῦ γάμου του, νὰ τοὺς ἐπιβάλετε νὰ νηστεύουν; Ἔτσι καὶ οἱ μαθηταί μου. Ἐφ’ ὅσον ἐγὼ ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας εἶμαι μαζί των, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ πενθοῦν καὶ νὰ νηστεύουν. 35 Θὰ ἔλθουν ὅμως ἡμέραι καὶ τότε, ὅταν θὰ πάρουν ἀπὸ αὐτοὺς τὸν Νυμφίον, θὰ νηστεύσουν καὶ θὰ πενθήσουν καὶ θὰ κακοπαθήσουν κατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας. 36 Τοὺς ἔλεγε δὲ καὶ ἓν ἀλληγορικὸν παράδειγμα, διὰ νὰ τοὺς ἐξηγήσῃ μὲ αὐτὸ καὶ νὰ τοὺς παραστήσῃ ζωηρότερον τὴν ἀλήθειαν αὐτήν. Τοὺς ἔλεγε δηλαδή, ὅτι κανεὶς δὲν βάζει εἰς παλαιὸν ροῦχον ἐμβάλωμα ἀπὸ ροῦχον καινούργιον· εἰ δ’ ἄλλως καὶ τὸ καινούργιον ροῦχον θὰ τὸ σχίσῃ ἀνωφελῶς καὶ θὰ τὸ ἀχρηστεύσῃ, ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸ παλαιὸν ροῦχον δὲν ταιριάζει τὸ ἐμβάλωμα, ποὺ ἐκόπη ἀπὸ τὸ καινούργιον ὕφασμα. Ἔτσι καὶ ἡ νέα μου διδασκαλία δὲν εἶναι ὠφέλιμον νὰ προσκολληθῇ εἰς ἐξωτερικοὺς τύπους, ποὺ ἐπάληωσαν. Διότι καὶ αὐτὴ θὰ ἀχρηστευθῇ, ἀλλὰ καὶ ἀταίριαστον μίγμα θὰ προέλθῃ. 37 Καὶ κανένας δὲν βάζει μοῦστον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς, ποὺ δὲν ἀντέχουν εἰς τὴν βράσιν τοῦ μούστου. Ἐὰν ὅμως γελασθῇ καὶ κάμῃ κάτι τέτοιο, τότε ὁ μοῦστος θὰ σπάσῃ τοὺς ἀσκούς, καὶ ἔτσι καὶ αὐτὸς θὰ χυθῇ ἔξω καὶ οἱ ἀσκοῖ θὰ χαθοῦν. 38 Ἀλλὰ πρέπει νὰ βάζουν τὸν μοῦστον εἰς ἀσκοὺς καινούργιους καὶ τότε καὶ ὁ μοῦστος καὶ οἱ ἀσκοὶ διατηροῦνται. Ἔτσι καὶ τώρα οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ μαθηταί των εἶναι ἀσκοὶ παλαιοί, ποὺ δὲν ἠμποροῦν νὰ βαστάσουν τὴν νέαν διδασκαλίαν μου, τὴν ὁποίαν θὰ παραλάβουν οἱ μαθηταί μου, ποὺ ὁμοιάζουν μὲ νέους ἀσκούς. 39 Καὶ ὅταν κανεὶς πίῃ παλαιὸν οἶνον, δὲν θέλει ἀμέσως νὰ πίῃ νέον. Διότι λέγει· ὁ παλαιὸς οἶνος εἶναι καλύτερος. Ἔτσι καὶ ὁ συνηθισμένος εἰς τὴν παλαιότητα τοῦ νόμου δὲν ἀρέσκεται εἰς τὸ νέον πνεῦμα καὶ εἰς τὴν νέαν λατρείαν τοῦ εὐαγγελίου, διότι νομίζει, ὅτι αἱ τελεταὶ τῆς παλαιᾶς λατρείας εἶναι καλύτεροι. Βαθμηδὸν καὶ κατ’ ὀλίγον θὰ συνηθίσῃ οὗτος τὸ νέον πνεῦμα τοῦ εὐαγγελίου.

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ε´ 33 - 39


33 Τοτε εκείνοι απηύθηναν άλλην ερώτησιν εις αυτόν· “διατί οι μαθηταί του Ιωάννου νηστεύουν συχνά και προσεύχονται, όπως επίσης και οι μαθηταί των Φαρισαίων, οι δε ιδικοί σου μαθηταί και τρώγουν και πίνουν;” 34 Αυτός δε τους είπε· “μήπως ημπορείτε να επιβάλετε νηστείαν στους φίλους του νυμφίου, τους προσκεκλημένους στον γάμον, καθ' ον χρόνον ο νυμφίος είναι μαζή των; (Εις την χαράν δεν νηστεύουν οι άνθρωποι. Εφ' όσον δε εγώ ο νυμφίος της Εκκλησίας είμαι τώρα μαζή με τους μαθητάς μου δεν είναι νοητόν να πενθούν και να νηστεύουν). 35 Θα έλθουν όμως ημέραι, όταν θα αποσπάσουν βιαίως εκ μέσου αυτών τον νυμφίον και τότε κατά τας ημέρας εκείνας θα νηστεύσουν και θα πενθήσουν”. (Εννοούσε την σταύρωσίν του, η οποία θα εγέμιζε από βαρύ πένθος και ισχυράν θλίψιν τους μαθητάς όπως και τας άλλας θλίψεις, τας οποίας κατόπιν θα εδοκίμαζαν αυτοί). 36 Ελεγε δε προς αυτούς και μίαν παραβολήν, ότι “κανείς δεν βάζει μπάλωμα καινούργιο εις ρούχο παλαιόν, εάν όμως και κάμη κάτι τέτοιο και το καινούργιο ύφασμα θα το σχίση ανωφελώς, δια να βγάλη το μπάλωμα, αλλά και προς το παλαιόν ένδυμα δεν θα ταιριάζη το καινούργιο μπάλωμα. 37 Και κανένας δεν βάζει μούστον εις παλαιούς ασκούς. Εάν όμως και το κάμη, τότε ο μούστος επάνω εις την βράσιν του θα σπάση τους ασκούς, οπότε και αυτός θα χυθή και οι ασκοί θα χαθούν. 38 Αλλά πρέπει να βάζουν τον νέον οίνον εις νέους ασκούς. (Οι Φαρισαίοι και οι μαθηταί των είναι τα φθαρμένα ενδύματα, είναι οι παλαιοί ασκοί, έχουν παλαιάν νοοτροπίαν και απηρχαιωμένους τρόπους λατρείας και ζωής και δεν ημπορούν να δεχθούν την νέαν διδασκαλίαν. Οι μαθηταί μου, αγνοί, νέοι άνθρωποι, θα την δεχθούν ευχαρίστως). 39 Και κανείς, αφού πίη παλαιόν οίνον, δεν θέλει αμέσως τον νέον. Διότι λέγει· ο παλαιός είναι καλύτερος. (Ετσι και οι συνιθισμένοι στους απηρχαιωμένους τύπους του παλαιού Νομου, δεν ημπορούν να ευχαριστηθούν στο νέον πνεύμα της ιδικής μου διδασκαλίας)”.

Αρχαίο κείμενο
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα