❌
Δευτέρα, 28 Νοεμβρίου 2022

Όσιος Στέφανος ο Ομολογητής, ο Νέος, Άγιος Ειρήναρχος και οι Επτά Άγιες Γυναίκες, Άγιοι Πεντεκαίδεκα Ιερομάρτυρες
Στεφάνου ὁσίου τοῦ νέου ὁμολογητοῦ (†767), Εἰρηνάρχου μάρτυρος (†303). Τῶν ἐν Τιβεριουπόλει πεντεκαίδεκα μαρτύρων (πολιούχων Κιλκίς).
Ἀπόστολος
Εὐαγγέλιον


ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β' Α´ 1 - 10


1 Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέων ἐν Θεῷ πατρὶ ἡμῶν καὶ Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ· 2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. 3 Εὐχαριστεῖν ὀφείλομεν τῷ Θεῷ πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἀδελφοί, καθὼς ἄξιόν ἐστιν, ὅτι ὑπεραυξάνει ἡ πίστις ὑμῶν καὶ πλεονάζει ἡ ἀγάπη ἑνὸς ἑκάστου πάντων ὑμῶν εἰς ἀλλήλους, 4 ὥστε ἡμᾶς αὐτοὺς ἐν ὑμῖν καυχᾶσθαι ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ τῆς ὑπομονῆς ὑμῶν καὶ πίστεως ἐν πᾶσι τοῖς διωγμοῖς ὑμῶν καὶ ταῖς θλίψεσιν αἷς ἀνέχεσθε, 5 ἔνδειγμα τῆς δικαίας κρίσεως τοῦ Θεοῦ, εἰς τὸ καταξιωθῆναι ὑμᾶς τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὑπὲρ ἧς καὶ πάσχετε, 6 εἴπερ δίκαιον παρὰ Θεῷ ἀνταποδοῦναι τοῖς θλίβουσιν ὑμᾶς θλῖψιν 7 καὶ ὑμῖν τοῖς θλιβομένοις ἄνεσιν μεθ’ ἡμῶν, ἐν τῇ ἀποκαλύψει τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἀπ’ οὐρανοῦ μετ’ ἀγγέλων δυνάμεως αὐτοῦ 8 ἐν πυρὶ φλογός, διδόντος ἐκδίκησιν τοῖς μὴ εἰδόσι Θεὸν καὶ τοῖς μὴ ὑπακούουσι τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, 9 οἵτινες δίκην τίσουσιν ὄλεθρον αἰώνιον ἀπὸ προσώπου τοῦ Κυρίου καὶ ἀπὸ τῆς δόξης τῆς ἰσχύος αὐτοῦ, 10 ὅταν ἔλθῃ ἐνδοξασθῆναι ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ καὶ θαυμασθῆναι ἐν πᾶσι τοῖς πιστεύσασιν, ὅτι ἐπιστεύθη τὸ μαρτύριον ἡμῶν ἐφ’ ὑμᾶς, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β' Α´ 1 - 10


1 Ο Παῦλος καὶ ὁ Σιλουανὸς καὶ ὁ Τιμόθεος γράφομεν τὴν ἐπιστολὴν αὐτὴν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Θεσσαλονικέων, ἡ ὁποία διατελεῖ ἐν κοινωνίᾳ μὲ τὸν Θεόν πατέρα μας καὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν. 2 Εἴθε νὰ εἶναι εἰς σᾶς χάρις καὶ εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεόν πατέρα μας καὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν. 3 Ὀφείλομεν νὰ εὐχαριστῶμεν τὸν Θεὸν πάντοτε διὰ σᾶς, ἀδελφοί, καθὼς εἶναι ἄξιον καὶ δίκαιον νὰ πράττωμεν τοῦτο. Καὶ εἶναι ἄξιον νὰ τὸν εὐχαριστῶμεν, διότι αὐξάνει μὲ τὸ παραπάνω ἡ πίστις σας καὶ πλεονάζει ἡ ἀγάπη, τὴν ὁποίαν κάθε ἕνας ἀπὸ ὅλους σας δεικνύει πρὸς τοὺς ἄλλους. 4 Καὶ εἶναι τόσον μεγάλη ἡ πίστις σας καὶ ἡ ἀγάπη σας, ὥστε ἡμεῖς οἰ ἴδιοι νὰ καυχώμεθα διὰ σᾶς εἰς τὰς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν ὑπομονὴν καὶ τὴν πίστιν, ποὺ δεικνύετε εἰς ὅλους τοὺς διωγμούς σας καὶ τὰς θλίψεις, τὰς ὁποίας μὲ καρτερίαν ὑποφέρετε. 5 Αἱ θλίψεις δὲ αὖται εἶναι φανερὰ ἀπόδειξις τῆς δικαίας κρίσεως τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπιτρέπει αὐτὰς διὰ νὰ ἀναδειχθῆτε ἄξιοι τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, διὰ τὴν ὁποίαν ὑποφέρετε παθήματα. 6 Πράγματι δὲ θὰ ἀξιωθῆτε μὲ τὰ παθήματα αὐτὰ νὰ κληρονομήσετε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἐὰν βεβαίως εἶναι δίκαιον ἐνώπιον του Θεοῦ νὰ ἀνταποδώσῃ θλῖψιν εἰς ἐκείνους, ποὺ σᾶς θλίβουν, 7 καὶ εἰς σᾶς, ποὺ θλίβεσθε, ἀνάπαυσιν ἀπὸ τὰς παρούσας θλίψεις. Τὴν ἀνάπαυσιν δὲ αὐτὴν θὰ ἀπολαύσετε μαζί μας, ὅταν θὰ ἀποκαλυφθῇ ὁ Κύριος Ἰησοῦς ἀπὸ τὸν οὐρανὸν μαζὶ μὲ τοὺς ἀγγέλους, ποὺ εἶναι ὄργανα τῆς δυνάμεώς του. 8 Θὰ φανερωθῇ δὲ τότε ὁ Κύριος μὲ φωτιάν, ποὺ θὰ κατακαίῃ μὲν τὴν ἁμαρτίαν, θὰ λαμπρύνῃ δὲ τὴν ἀρετήν, καὶ θὰ ἐκδικηθῇ ἐκείνους, ποὺ δὲν γνωρίζουν τὸν Θεόν καὶ δὲν ὑπακούουν εἰς τὸ Εὐαγγέλιον του Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. 9 Αὐτοὶ θὰ τιμωρηθοῦν μὲ αἰώνιον ἐξολοθρευμόν, ποὺ θὰ τοὺς ἐπιβληθῇ ἀπὸ τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου, καὶ ἀπὸ τὴν ἔνδοξον δύναμίν του, 10 ὅταν θὰ ἔλθῃ διὰ νὰ δοξασθῇ μεταξὺ τῶν ἁγίων του καὶ νὰ θαυμασθῇ ἐν μέσῳ ὅλων ὅσοι ἐπίστευσαν. Θὰ θαυμασθῇ δὲ καὶ θὰ δοξασθῇ μεταξὺ τῶν ἁγίων καὶ τῶν πιστῶν, διότι ἐπιστεύθη ἡ περὶ τοῦ Χριστοῦ μαρτυρία, ποὺ ἐδώκαμεν εἰς σᾶς, καὶ χάρις εἰς τὴν πίστιν των αὐτὴν θὰ ἀπολαύσουν Οὗτοι τὰ θαυμαστὰ ἀγαθά, διὰ τὸ ὁποία θὰ δοξασθῇ ὁ Κύριος κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἀπὸ ὅλους ὅσοι θὰ τὰ κληρονομήσουν.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β' Α´ 1 - 10


1 Ο Παύλος και ο Σιλουανός και ο Τιμόθεος εις την Εκκλησίαν των Θεσσαλονικέων, η οποία έχει ιδρυθή και υπάρχει εν τω ονόματι του Θεού και Πατρός ημών και του Κυρίου Ιησού Χριστού, 2 είθε να είναι εις σας η χάρις και η ειρήνη από τον Θεόν Πατέρα μας και τον Κυριον Ιησούν Χριστόν. 3 Οφείλομεν να ευχαριστούμεν τον Θεόν πάντοτε δια σας, αδελφοί, όπως είναι πρέπον και δίκαιον, διότι αυξάνει πλουσίως με το παραπάνω η πίστις σας και πλεονάζει η αγάπη του καθενός από σας προς όλους τους άλλους. 4 Τοσον δε αξιόλογος είναι η πίστις και η αγάπη σας, ώστε ημείς οι ίδιοι να καυχώμεθα δια λογαριασμόν ιδικόν σας εις τας Εκκλησίας του Θεού, δια την υπομονήν σας και την πίστιν σας εις όλους τους διωγμούς και τας θλίψεις, τας οποίας με εγκαρτέρησιν υπομένετε. 5 Είναι δε αυταί λαμπρά απόδειξις της δικαίας κρίσεως του Θεού, δια να αξιωθήτε σεις με την υπομονήν, που δείχνετε, της βασιλείας του Θεού, προς χάριν της οποίας υφίστασθε παθήματα. 6 Διότι θα είναι έργον δικαιοσύνης εκ μέρους του Θεού, εις εκείνους μεν που σας θλίβουν, να ανταποδώση θλίψιν, 7 και εις σας, οι οποίοι θλίβεσθε, να ανταποδώση άνεσιν, ανάπαυσιν και χαράν, μαζή με ημάς, όταν θα φανερωθή ο Κυριος Ιησούς από τον ουρανόν μαζή με τους αγγέλους, τους ισχυρούς και δυνατούς, χάρις εις την δύναμιν, την οποίαν ο ίδιος τους έχει δώσει. 8 Θα φανερωθή δε με φλόγα πυρός και θα αποδώση την δικαίαν τιμωρίαν εις εκείνους, που δεν θέλουν να γνωρίζουν τον Θεόν και να υπακούουν στο Ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. 9 Αυτοί θα δώσουν λόγον των πράξεών των και θα καταδικασθούν εις αιώνιον όλεθρον εκ μέρους του Κυρίου Ιησού και από την ένδοξον και ακατανίκητον δύναμίν του, 10 όταν θα έλθη να δοξασθή μαζή με όλους τους αγίους του και να θαυμασθή ανάμεσα εις όλους όσοι επίστευσαν εις αυτόν. Και τούτο, διότι έγινε πιστευτόν και παραδεκτόν από αυτούς το κήρυγμά μας και η μαρτυρία μας περί του Ιησού Χριστού, αυτή ακριβώς που εδώκαμεν και εις σας. Και αυτή η δόξα και μακαριότης των αγίων θα πραγματοποιηθή κατά την μεγάλην και επίσημον εκείνην ημέραν.

Αρχαίο κείμενο
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα




ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΘ´ 37 - 44


37 ἐγγίζοντος δὲ αὐτοῦ ἤδη πρὸς τῇ καταβάσει τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν ἤρξαντο ἅπαν τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν χαίροντες αἰνεῖν τὸν Θεὸν φωνῇ μεγάλῃ περὶ πασῶν ὧν εἶδον δυνάμεων 38 λέγοντες· Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος βασιλεὺς ἐν ὀνόματι Κυρίου· εἰρήνη ἐν οὐρανῷ καὶ δόξα ἐν ὑψίστοις. 39 καί τινες τῶν Φαρισαίων ἀπὸ τοῦ ὄχλου εἶπον πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, ἐπιτίμησον τοῖς μαθηταῖς σου. 40 καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν οὗτοι σιωπήσωσιν, οἱ λίθοι κεκράξονται. 41 καὶ ὡς ἤγγισεν, ἰδὼν τὴν πόλιν ἔκλαυσεν ἐπ’ αὐτῇ, λέγων 42 ὅτι Εἰ ἔγνως καὶ σὺ καὶ γε ἐν τῇ ἡμέρᾳ σου ταύτῃ, τὰ πρὸς εἰρήνην σου! νῦν δὲ ἐκρύβη ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου· 43 ὅτι ἥξουσιν ἡμέραι ἐπὶ σὲ καὶ περιβαλοῦσιν οἱ ἐχθροί σου χάρακά σοι καὶ περικυκλώσουσί σε καὶ συνέξουσί σε πάντοθεν, 44 καὶ ἐδαφιοῦσί σε καὶ τὰ τέκνα σου ἐν σοί, καὶ οὐκ ἀφήσουσιν ἐν σοί λίθον ἐπὶ λίθῳ, ἀνθ’ ὧν οὐκ ἔγνως τὸν καιρὸν τῆς ἐπισκοπῆς σου.

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΘ´ 37 - 44


37 Ὅταν δὲ ἐπλησίαζεν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, καὶ ἔφθασε πλησίον τοῦ μέρους, ὅπου τελειώνει ὁ κατηφορικὸς δρόμος τοῦ ὄρους τῶν Ἐλαιῶν, ἤρχισεν ὅλον τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν μὲ χαρὰν νὰ ἀνυμνοῦν καὶ δοξολογοῦν τὸν Θεὸν μὲ φωνὴν μεγάλην δι’ ὅλα τὰ θαύματα, ποὺ ἕως τότε εἶχαν ἴδει νὰ γίνωνται ἀπὸ τὸν Ἰησοῦν. 38 Καὶ ἔλεγαν· εὐλογημενος καὶ δοξασμένος εἶναι ὁ βασιλεύς, ποὺ ἔρχεται ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου ὡς ἀντιπρόσωπος αὐτοῦ. Διὰ σοῦ τοῦ Μεσσίου γίνεται εἰρήνη ἐν τῷ οὐρανῷ, διότι συμφιλιώνονται καὶ εἰρηνεύουν διὰ σοῦ οἱ ἄνθρωποι μὲ τὸν οὐράνιον Πατέρα καὶ τοὺς ἀγγέλους του, καὶ διὰ τὴν ἐνανθρώπησιν καὶ ἔλευσίν σου ἀναπέμπεται δόξα εἰς τὸν Θεὸν ὑπὸ τῶν ἐν ὑψίστοις τοῦ οὐρανοῦ ἀγγέλων. 39 Καὶ ἀπὸ τοὺς Φαρισαίους μερικοὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ, μὲ τὸ ὁποῖον εἶχαν ἀναμιχθῇ διὰ νὰ κατασκοπεύσουν τὸν Ἰησοῦν, καὶ εἶπαν πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, ἐπίπληξε τοὺς μαθητάς σου διὰ τοὺς βλασφήμους αὐτοὺς λόγους, ποὺ λέγουν, ἀποδιδόντες εἰς σὲ τιμάς, αἱ ὁποῖαι εἰς μόνον τὸν Μεσσίαν ἀνήκουν. 40 Καὶ ὁ Ἰησοῦς ἀπεκρίθη καὶ τοὺς εἶπε· Σᾶς βεβαιῶ, ὅτι καὶ αὐτοὶ ἐὰν σιωπήσουν, θὰ φωνάξουν οἱ ἄψυχοι λίθοι. 41 Καὶ ἅμα ἐπλησίασεν, ὅταν εἶδε τὴν πόλιν Ἱερουσαλήμ, τὸν κατέλαβαν λυγμοὶ καὶ ἔχυσεν ἄφθονα δάκρυα δι’ αὐτὴν καὶ εἶπεν· 42 ὅτι ἐὰν ἐμάνθανες καὶ σύ, ὅπως τὸ ἠξεύρουν οἱ μαθηταί μου καὶ οἱ ταπεινοὶ αὐτοὶ σύνοδοί μου, ἔστω καὶ κατὰ τὴν ἐσχάτην ταύτην ἡμέραν, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν τελευταίαν προθεσμίαν, τὴν ὁποίαν σοῦ δίδει ὁ Θεός, ἐὰν ἤξευρες ἐκεῖνα, ποὺ θὰ σὲ ὁδηγήσουν εἰς τὸ νὰ εἰρηνεύσῃς μὲ τὸν Θεὸν καὶ νὰ ἀποφύγῃς τὰς τρομερὰς συνεπείας τῆς ὀργῆς του· ἐὰν ἤξευρες, ὅτι ἡ πίστις καὶ ὑπακοὴ πρὸς ἐμὲ θὰ σοῦ ἐξησφάλιζε τὴν μετὰ τοῦ Θεοῦ εἰρήνην καὶ συγχρόνως θὰ ἀπέτρεπε τὴν καταστροφὴν τῆς ἐρημώσεώς σου, δὲν θὰ ἐχάνεσο. Τώρα ὅμως εἶναι τυφλωμένα τὰ μάτια σου καὶ δὲν μπορεῖς νὰ ἴδῃς ποῖα δεινὰ σὲ περιμένουν. 43 Διότι θὰ ἔλθουν ἡμέραι ὀλέθριαι διὰ σέ. Καὶ κατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας θὰ βάλουν γύρω ἀπὸ σὲ περίφραγμα ὠχυρωμένον οἱ ἐχθροί σου καὶ θὰ σὲ περικυκλώσουν καὶ θὰ σὲ στενοχωρήσουν ἀπὸ ὅλα τὰ μέρη διὰ στενῆς πολιορκίας. 44 Καὶ θὰ κατεδαφίσουν τὰ οἰκοδομήματά σου καὶ τὰ τείχη σου, ἀλλὰ θὰ ρίψουν εἰς τὸ ἔδαφος καὶ τὰ τέκνα σου σφαγμένα, ὅσα θὰ εὐρεθοῦν μέσα εἰς τὰ τείχη σου, καὶ δὲν θὰ ἀφήσουν μέσα εἰς τὴν πόλιν λίθον ἐπάνω εἰς λίθον. Καὶ ὅλα αὐτὰ θὰ τὰ πάθῃς ὡς τιμωρίαν, διότι λόγῳ τῆς θεληματικῆς σου τυφλώσεως δὲν ἔνοιωσες τὸν καιρόν, κατὰ τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς σὲ ἐπεσκέφθη διὰ νὰ σὲ ἐλεήσῃ καὶ σώσῃ.

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΘ´ 37 - 44


37 Οταν δε επλησίαζε στο τέρμα του κατηφορικού δρόμου του όρους των Ελαιών, όλον το πλήθος των μαθητών με χαράν ήρχισαν να δοξολογούν τον Θεόν με φωνήν μεγάλην δι' όλα τα καταπληκτικά θαύματα, που είχαν ιδεί, 38 λέγοντες· “ευλογημένος ο βασιλεύς, που έρχεται εν ονόματι Κυρίου. Δι' αυτού θα αποκατασταθή η ειρήνη μεταξύ του ουρανού και της γης, του Θεού και των ανθρώπων και θα αναπέμπεται δόξα στον εν υψίστοις πανάγαθον Θεόν”. 39 Και μερικοί από τους Φαρισαίους, που ήσαν αναμεμιγμένοι με τον όχλον, εβγήκαν και είπαν εις αυτόν· “Διδάσκαλε, να επιπλήξης τους μαθητάς σου, δια την δόξαν, που σου αποδίδουν και η οποία ανήκει μόνον στον Μεσσίαν”. 40 Και αποκριθείς ο Ιησούς τους είπε· “σας διαβεβαιώνω, ότι εάν αυτοί σιωπήσουν, οι πέτρες θα φωνάξουν”. 41 Και καθώς επλησίασε προς την Ιερουσαλήμ και είδε την πόλιν, ανελύθη εις δάκρυα και λυγμούς δι' αυτήν, λέγων 42 ότι “εάν εγνώριζες και συ, έστω και κατά την τελευταίαν αυτήν ημέραν, που σου δίδει ως μεγάλην ευκαιρίαν μετανοίας ο Θεός, εάν εγνώριζες και εδέχεσο ότι εγώ θα σου παρείχα την ειρήνην και την ασφάλειαν, θα εσώζεσο από την τρομεράν καταστροφήν που σε περιμένει. Τωρα όμως, εξ αιτίας της αμετανοήτου κακίας σου, τα μάτια σου είναι σκοτισμένα και δεν ημπορούν να ίδουν τον όλεθρον, που έρχεται. 43 Διότι θα έλθουν φοβεραί δια σε ημέραι και οι εχθροί σου θα σκάψουν γύρω σου χαρακώματα και θα σε περικυκλώσουν και θα σε συνθλίβουν από παντού. 44 Και θα κατακρημνίσουν τα οικοδομήματά σου και θα πετάξουν, σφαγμένα κάτω στο έδαφος τα παιδιά σου, και δεν θα αφήσουν πέτραν επάνω εις την πέτραν· και τούτο εις τιμωρίαν σου, διότι δεν ηθέλησες να γνωρίσης και να δεχθής τον καιρόν, κατά τον οποίον ο Θεός σε επεσκέφθηκε δια να σε σώση”.

Αρχαίο κείμενο
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα