⁷ ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ, τὴν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων, κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ, ⁸ ἧς ἐπερίσσευσεν εἰς ἡμᾶς ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει, ⁹ γνωρίσας ἡμῖν τὸ μυστήριον τοῦ θελήματος αὐτοῦ κατὰ τὴν εὐδοκίαν αὐτοῦ, ἣν προέθετο ἐν αὐτῷ ¹⁰ εἰς οἰκονομίαν τοῦ πληρώματος τῶν καιρῶν, ἀνακεφαλαιώσασθαι τὰ πάντα ἐν τῷ Χριστῷ, τὰ ἐπὶ τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, ἐν αὐτῷ, ¹¹ ἐν ᾧ καὶ ἐκληρώθημεν προορισθέντες κατὰ πρόθεσιν τοῦ τὰ πάντα ἐνεργοῦντος κατὰ τὴν βουλὴν τοῦ θελήματος αὐτοῦ, ¹² εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς εἰς ἔπαινον δόξης αὐτοῦ, τοὺς προηλπικότας ἐν Χριστῷ· ¹³ ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς ἀκούσαντες τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, τὸ εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας ὑμῶν, ἐν ᾧ καὶ πιστεύσαντες ἐσφραγίσθητε τῷ Πνεύματι τῆς ἐπαγγελίας τῷ ἁγίῳ, ¹⁴ ὅς ἐστιν ἀρραβὼν τῆς κληρονομίας ἡμῶν, εἰς ἀπολύτρωσιν τῆς περιποιήσεως, εἰς ἔπαινον τῆς δόξης αὐτοῦ. ¹⁵ Διὰ τοῦτο κἀγώ, ἀκούσας τὴν καθ’ ὑμᾶς πίστιν ἐν τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ καὶ τὴν ἀγάπην τὴν εἰς πάντας τοὺς ἁγίους, ¹⁶ οὐ παύομαι εὐχαριστῶν ὑπὲρ ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενος ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου, ¹⁷ ἵνα ὁ Θεὸς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῆς δόξης, δώῃ ὑμῖν πνεῦμα σοφίας καὶ ἀποκαλύψεως ἐν ἐπιγνώσει αὐτοῦ,

⁷ Πράγματι δὲ εἶναι μεγάλη καὶ ἔνδοξος ἡ χάρις του, ἀφοῦ διὰ τῆς ἑνώσεώς μας καὶ τῆς κοινωνίας μας μὲ τὸν Υἱὸν αὐτοῦ ἐπετύχαμεν τὴν ἀπελευθέρωσίν μας μὲ τὸ αἷμα του, ποὺ ἐδόθη λύτρον διὰ τὴν ἑξαγοράν μας. Καὶ ἔτσι ἐλάβομεν τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν, σύμφωνα μὲ τὸν πλοῦτον τῆς χάριτός του. ⁸ Ἐξέχυσε δὲ τὴν χάριν αὐτὴν τόσον πολύ, ὥστε νὰ περισσεύη αὕτη εἰς ἡμᾶς μὲ κάθε σοφίαν, διὰ νὰ γνωρίσωμεν αὐτὸν καὶ τὰ μυστήριά του καὶ μὲ κάθε φρόνησιν διὰ να κανονίζωμεν συνετὰ τὰ τῆς προσκαίρου ζωῆς μας. ⁹ Μᾶς ἔκαμε δὲ σοφοὺς καὶ φρονίμους, γνωστοποιήσας εἰς ἡμᾶς τὸ θέλημά του, ποὺ ἦτο κρυμμένον καὶ δὲν ἠμπορούσαμεν μόνοι μας νὰ τὸ μάθωμεν, διότι τὸ εἶχεν ἀποφασίσει μόνος του σύμφωνα μὲ τὴν ἀγαθὴν θέλησιν ποὺ εἶχε να σώσῃ τὸν ἄνθρωπον, καὶ τὸ εἶχεν ὡς σχέδιον προαποφασισμένον καὶ κρυμμένον εἰς τὰ βάθη τῆς ἀγάπης του. ¹⁰ Καὶ τοῦ σχεδίου αὐτοῦ σκοπὸς ἦτο ἡ τακτοποίησις τοῦ οἴκου του, δηλαδὴ τῆς Ἐκκλησίας. Καὶ ἡ τακτοποίησις καὶ οἰκονομία αὐτὴ θὰ ἐπραγματοποιεῖτο, ὅταν θὰ συνεπληροῦντο οἱ ὡρισμένοι χρόνοι καὶ θὰ ἤρχετο ὁ κατάλληλος καιρός, διὰ νὰ συνενώσῃ τὰ πάντα διὰ τῆς κοινωνίας των μετὰ τοῦ Χριστοῦ, καὶ τοὺς ἐν οὐρανοῖς Ἀγγέλους καὶ τοὺς ἐπὶ γῆς ἀνθρώπους, ποὺ ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας των ἦσαν τελείως χωρισμένοι ἀπὸ τὸν οὐράνιον κόσμον. Καὶ ἔκαμε τὴν ἕνωσιν αὐτὴν δι’ αὐτοῦ, τοῦ Χριστοῦ. ¹¹ Δι’ αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐξελέγημεν, σὰν διὰ λαχνοῦ ποὺ μᾶς ἔπεσε, χωρὶς ἡμεῖς νὰ κοπιάσωμεν. Ἀλλ’ ἐὰν ἡ ἐκλογή μας αὐτὴ ἔγινε, χωρὶς ἡμεῖς νὰ τὴν περιμένωμεν, δὲν ἦτο ὅμως ἄγνωστος καὶ τυχαία καὶ διὰ τὸν Θεόν. Προωρίσθημεν καὶ ἐξελέγημεν σύμφωνα μὲ τὸ προαποφασισμένον σχέδιον τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐνεργεῖ ὅλα κατὰ τὴν ἐλευθέραν κρίσιν καὶ ἀπόφασιν τοῦ θελήματός του, ¹² διὰ νὰ εἴμεθα εἰς ὕμνον τῆς δοξασμένης ἀγαθότητός του ἡμεῖς οἰ ἐξ Ἰουδαίων Χριστιανοί, ποὺ εἴχαμεν ἀπὸ προτήτερα τὴν ἐλπίδα μας εἰς τὸν Μεσσίαν Χριστόν. ¹³ Διὰ τῆς ἑνώσεως δὲ καὶ κοινωνίας σας μὲ τὸν Χριστὸν καὶ σεῖς, οἱ ἄλλοτε εἰδωλολάτραι, ἀφοῦ ἠκούσατε τὸν λόγον τοῦ κηρύγματος, ποὺ εἶναι ὅλος ἀληθεία, δηλαδὴ τὸ χαρμόσυνον κήρυγμα τῆς σωτηρίας σας, καὶ ἀφοῦ ἐπιστεύσατε εἰς αὐτό, ἐλάβατε σύμφωνα μὲ τὰς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ τὴν σφραγῖδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. ¹⁴ Εἶναι δὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὁ ἀρραβών, ποὺ μᾶς ἐδόθη ὡς ἐγγύησις διὰ τὴν κληρονομίαν μας. Καὶ ἡ κληρονομία αύτὴ τῆς αἰωνίου βασιλείας θὰ μᾶς δοθῇ, διὰ νὰ ἐλευθερωθῇ ὁ λαὸς ποὺ ἀνήκει εἰς τὸν Χριστὸν καὶ εἶναι κτῆμα του, καὶ ἔτσι νὰ ὑμνῆται ἡ δόξα του. ¹⁵ Ἐπειδὴ δὲ καὶ σεῖς συγκαταλέγεσθε εἰς τὸν λαὸν τοῦ Χριστοῦ, διὰ τοῦτο καὶ ἑγὼ σὰν ἤκουσα τὴν πίστιν, ποὺ ἐπικρατεῖ μεταξύ σας πρὸς τὸν Κύριον Ἰησοῦν, καὶ τὴν ἀγάπην ποῦ δεικνύετε χωρὶς ἐξαιρέσεις εἰς ὅλους τοὺς Χριστιανούς, ¹⁶ δὲν παύω νὰ εὐχαριστῶ τὸν Θεόν διὰ σᾶς, καὶ νὰ μνημονεύω τὰ ὀνόματά σας εἰς τὰς προσευχάς μου. ¹⁷ Ζητῶ δὲ εὶς αὐτὰς ὁ Θεὸς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Πατήρ, εἰς τὸν ὁποῖον ἀνήκει ἡ δόξα, νὰ σᾶς δώσῃ πνευματικὸν χάρισμα σοφίας καὶ φανερώσεως τῶν θείων ἀληθειῶν, διὰ νὰ φωτισθῆτε καὶ λάβετε τελείαν κατὰ τὸ δυνατὸν γνῶσιν τῆς ἀγαθότητός του καὶ τοῦ ἀπείρου μεγαλείου του.

⁷ Πράγματι δια του Υιού του ελάβομεν και έχομεν την απελευθέρωσιν από την δουλείαν της αμαρτίας και την σωτηρίαν με το αίμα του, που εχύθη επάνω στον σταυρόν και εδόθη δια την εξαγοράν μας. Ελάβομεν έτσι και έχομεν την συγχώρησιν των αμαρτιών μας σύμφωνα με τον πλούτον της χάριτός του. ⁸ Αυτήν δε την χάριν την εχορήγησε με το παραπάνω, πλουσίαν εις ημάς, μαζή με κάθε σοφίαν, δια να γνωρίσωμεν τας υψηλάς αληθείας, και με κάθε ορθοφροσύνην να σκεπτώμεθα και κανονίζωμεν τα καθ' ημάς, όπως πρέπει. ⁹ Κατέστησε δε εις ημάς γνωστόν το κρυμμένον και άγνωστον στο ανθρώπινον πνεύμα θέλημα του σύμφωνα με την ευμενή και αγαθήν του θέλησιν, την οποίαν είχε προ πάντων των αιώνων στο άπειρον πνεύμα του, ¹⁰ δια να την πραγματοποιήση, όταν θα ήρχετο ο κατάλληλος καιρός προς σωτηρίαν ημών, ώστε να συνενώση εις μίαν αρμονικήν ενότητα τα πάντα δια του Ιησού Χριστού, και τους αγγέλους του ουρανού και τους ανθρώπους της γης. ¹¹ Δια του Ιησού Χριστού και ημείς οι Χριστιανοί έχομεν εκλεγή, σαν με κλήρον, και έχομεν προορισθή σύμφωνα με την αγαθήν πρόθεσιν του Θεού, ο οποίος ενεργεί και πράττει όλα, όπως ευδοκεί και αρέσει στο θέλημα Αυτού. ¹² Εχομεν, λοιπόν, προορισθή να είμεθα εις παντοτεινόν έπαινον και ύμνον της απείρου του δόξης και αγαθότητος, ημείς οι Χριστιανοί, που προερχόμεθα από τους Εβραίους, και είχαμεν εκ των προτέρων ελπίσει και επεριμέναμε την δια του Χριστού σωτηρίαν. ¹³ Δια του Χριστού και σεις οι εθνικοί, που ήσασθε άλλοτε ειδωλολάτραι, αφού ηκούσατε το κήρυγμα της αληθείας, το χαρμόσυνον μήνυμα της σωτηρίας σας, και αφού επιστεύσατε πλέον εις αυτό, ελάβατε την σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, (το οποίον Αγιον Πνεύμα είχεν υποσχεθή ο Θεός δια του προφήτου Ιωήλ, ότι θα το έστελλεν στους ανθρώπους). ¹⁴ Αυτό δε το Πνεύμα το Αγιον είναι η ασφαλής εγγύησις δια την επουράνιον κληρονομίαν μας, προετοιμάζει δε και παρέχει την απολύτρωσιν στον λαόν του Θεού, δια να υμνήται έτσι η άπειρος δόξα του. ¹⁵ Ανήκετε, λοιπόν, και σεις στον λαόν του Θεού. Δια τούτο και εγώ, όταν ήκουσα την πίστιν σας προς τον Κυριον Ιησούν και την αγάπην, την οποίαν δεικνύετε προς όλους τους Χριστιανούς, ανεξαρτήτως εθνικότητος και τάξεως, ¹⁶ δεν παύω να ευχαριστώ τον Θεόν δια σας και να σας ενθυμούμαι πάντοτε εις τας προσευχάς μου. ¹⁷ Ζητώ δε εις τας προσευχάς μου να σας δώση ο Θεός του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και ο Πατήρ της δόξης πνευματικόν χάρισμα σοφίας και αποκαλύψεως των θείων αληθειών, δια να λάβετε όσον το δυνατόν τελειοτέραν γνώσιν αυτού και του αγίου του θελήματος.

¹⁷ καὶ καταβὰς μετ’ αὐτῶν ἔστη ἐπὶ τόπου πεδινοῦ, καὶ ὄχλος μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τῆς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος, οἳ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθῆναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν, ¹⁸ καὶ οἱ ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, καὶ ἐθεραπεύοντο· ¹⁹ καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ’ αὐτοῦ ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας. ²⁰ Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε· Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. ²¹ μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε. μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε. ²² μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. ²³ χάρητε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε· ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ· κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς προφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν.

¹⁷ Καὶ ὅταν κατέβη μαζὶ μὲ αὐτοὺς ἀπὸ τὸ ὅρος, ἐστάθη εἰς κάποιαν πεδιάδα. Καὶ εἶχε μαζευθῆ ἐκεῖ πλῆθος ἀπὸ μαθητάς του καὶ λαὸς πολὺς ἀπὸ ὅλην τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἀπὸ τὴν παραλίαν τῆς Τύρου καὶ τῆς Σιδῶνος, οἱ ὁποῖοι ἦλθον διὰ νὰ ἀκούσουν τὴν διδασκαλίαν του καὶ διὰ νὰ ἰατρευθοῦν ἀπὸ τὰς ἀσθενείας των. ¹⁸ Ἦσαν δὲ ἐκεῖ καὶ πολλοί, ποὺ ἠνοχλοῦντο ἀπὸ πνεύματα ἀκάθαρτα. Καὶ ἐθεραπεύοντο. ¹⁹ Καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἐζήτει νὰ τὸν ἐγγίσῃ· διότι ὡς Θεάνθρωπος ἦτο πηγὴ χάριτος καὶ δυνάμεως καὶ δὲν εἶχεν ἀνάγκην νὰ δανεισθῇ ἀπὸ ἄλλον ταῦτα καὶ ἡ δύναμις αύτή, ποὺ ἔβγαινεν ἀπὸ ἐπάνω του, ἰάτρευεν ὅλους. ²⁰ Καὶ αὐτός, ἀφοῦ ἐσήκωσε τὰ μάτια του καὶ τὰ προσήλωσεν εἰς τοὺς μαθητάς του, ἔλεγε· Πανευτυχεῖς καὶ μακάριοι εἶσθε σεῖς οἱ πτωχοί, ποὺ δὲν ξιππάζεσθε ἀπὸ τὰ πλούτη, ἀλλὰ ἑξαρτᾶτε ταπεινῶς τὸν ἑαυτόν σας ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ἔχετε στηριγμένην τὴν ἐλπίδα σας εἰς τὴν πρόνοιάν του. Καὶ εἶσθε μακάριοι, διότι εἶναι ἰδική σας ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. ²¹ Μακάριοι εἶσθε σεῖς, ποὺ πεινᾶτε τώρα καὶ ὑπομένετε καρτερικῶς καὶ χωρὶς νὰ γογγύζετε τὰς στερήσεις καὶ τὰς ἀνάγκας τῆς πτωχείας, διότι θὰ χορτασθῆτε μὲ τὰ πνευματικὰ ἀγαθὰ τῆς οὐρανίου βασιλείας. Μακάριοι εἶσθε σεῖς, ποὺ κλαίετε τώρα διὰ τὰ ἁμαρτήματά σας καὶ διὰ τὰς δοκιμασίας, ποὺ δέχεσθε μὲ εὐγνωμοσύνην ἀπὸ τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος δι’ αὐτῶν σᾶς παιδαγωγεῖ, διότι θὰ γελάσετε καὶ θὰ χαρῆτε κατὰ τὴν μέλλουσαν ζωήν. ²² Μακάριοι εἶσθε, ὅταν σᾶς μισήσουν οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅταν σᾶς ἀφορίσουν καὶ διακόψουν κάθε θρησκευτικὴν καὶ κοινωνικὴν σχέσιν μαζί σας καὶ ὅταν σᾶς ὑβρίσουν καὶ ὅταν βγάλουν τὸ ὄνομά σας ὡς κακὸν καὶ σᾶς διαπομπεύσουν, ὅλα δὲ αὐτὰ σᾶς τὰ κάμουν, ἐπειδὴ εἶσθε μαθηταὶ καὶ πιστοὶ ἀκόλουθοι τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. ²³ Χαρῆτε κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν καὶ πηδήσατε ἀπὸ τὴν μεγάλην σας χαράν. Διότι ἰδοὺ ὁ μισθός σας καὶ ἡ ἀνταμοιβή σας θὰ εἶναι μεγάλη εἰς τὸν οὐρανόν. Διότι καὶ εἰς τοὺς τιμηθέντας καὶ βραβευθέντας ἀπὸ τὸν Θεὸν προφήτας τὰ ἴδια ἔκαναν οἱ πρόγονοι τῶν σημερινῶν διωκτῶν σας.

¹⁷ Και όταν κατέβηκε μαζή με αυτούς από το όρος εστάθηκε εις τας υπωρείας του όρους, όπου ήρχιζε η πεδιάς. Και εκεί είχε συγκεντρωθή πλήθος από μαθητάς και λαός πολύς από όλην την Ιουδαίαν και την Ιερουσαλήμ και από τα παράλια Τυρου και Σιδώνος, οι οποίοι ήλθαν να τον ακούσουν και να θεραπευθούν από τας ασθενείας των. ¹⁸ Είχαν έλθει δε εκεί και πολλοί, που εταλαιπωρούντο από ακάθαρτα πνεύματα και οι οποίοι με την δύναμιν του Χριστού εθεραπεύοντο. ¹⁹ Και όλος ο λαός εζητούσε να τον εγγίση, διότι θεία δύναμις έβγαινε από αυτόν και εθεράπευεν όλους, όσοι είχαν πίστιν εις αυτόν. ²⁰ Και αυτός, αφού εσήκωσε τα μάτια του προς τους μαθητάς, έλεγε· “μακάριοι είσθε σεις οι πτωχοί, που δεν έχετε δώσει την καρδία σας εις τα πλούτη, αλλά στηρίζετε τας ελπίδας σας στον Θεόν, διότι ιδική σας είναι η βασιλεία του Θεού. ²¹ Μακάριοι είσθε σεις, που πεινάτε και στερείσθε, χωρίς να γογγύζετε, διότι θα χορτασθήτε με τας ανεκτιμήτους δωρεάς της βασιλείας των ουρανών. Μακάριοι είσθε σεις, που κλαίετε δια τας αμαρτήματά σας και δια τας άλλας θλίψεις, τας οποίας υπομένετε, διότι θα χαρήτε και θα γελάσετε. ²² Μακάριοι είσθε όταν σας μισήσουν οι άνθρωποι και όταν διακόψουν κάθε σχέσιν με σας και σας απομονώσουν και σας υβρίσουν και διαβάλουν το όνομά σας ως πονηρόν και κακόν, κάμουν δε όλα αυτά, διότι είσθε πιστοί μαθηταί του υιού του ανθρώπου. ²³ Χαρήτε κατά την ημέραν εκείνην, που θα υφίστασθε αυτά και σκιρτήσατε από την μεγάλην χαράν. Διότι ιδού, η ανταμοιβή σας θα είναι μεγάλη και ανεκτίμητος στον ουρανόν. Διότι τα ίδια έκαναν οι πατέρες αυτών και στους προφήτας, οι οποίοι σήμερον τιμώνται και δοξάζονται στον ουρανόν.