¹ Ὁ πρεσβύτερος Γαΐῳ τῷ ἀγαπητῷ, ὃν ἐγὼ ἀγαπῶ ἐν ἀληθείᾳ. ² Ἀγαπητέ, περὶ πάντων εὔχομαί σε εὐοδοῦσθαι καὶ ὑγιαίνειν, καθὼς εὐοδοῦταί σου ἡ ψυχή. ³ ἐχάρην γὰρ λίαν ἐρχομένων ἀδελφῶν καὶ μαρτυρούντων σου τῇ ἀληθείᾳ, καθὼς σὺ ἐν ἀληθείᾳ περιπατεῖς. ⁴ μειζοτέραν τούτων οὐκ ἔχω χαράν, ἵνα ἀκούω τὰ ἐμὰ τέκνα ἐν ἀληθείᾳ περιπατοῦντα. ⁵ Ἀγαπητέ, πιστὸν ποιεῖς ὃ ἐὰν ἐργάσῃ εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ εἰς τοὺς ξένους, ⁶ οἳ ἐμαρτύρησάν σου τῇ ἀγάπῃ ἐνώπιον ἐκκλησίας, οὓς καλῶς ποιήσεις προπέμψας ἀξίως τοῦ Θεοῦ. ⁷ ὑπὲρ γὰρ τοῦ ὀνόματος ἐξῆλθον, μηδὲν λαμβάνοντες ἀπὸ τῶν ἐθνικῶν. ⁸ Ἡμεῖς οὖν ὀφείλομεν ὑπολαμβάνειν τοὺς τοιούτους, ἵνα συνεργοὶ γινώμεθα τῇ ἀληθείᾳ. ⁹ Ἔγραψα τῇ ἐκκλησίᾳ· ἀλλ’ ὁ φιλοπρωτεύων αὐτῶν Διοτρεφὴς οὐκ ἐπιδέχεται ἡμᾶς. ¹⁰ διὰ τοῦτο, ἐὰν ἔλθω, ὑπομνήσω αὐτοῦ τὰ ἔργα ἃ ποιεῖ, λόγοις πονηροῖς φλυαρῶν ἡμᾶς· καὶ μὴ ἀρκούμενος ἐπὶ τούτοις οὔτε αὐτὸς ἐπιδέχεται τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τοὺς βουλομένους κωλύει καὶ ἐκ τῆς ἐκκλησίας ἐκβάλλει. ¹¹ Ἀγαπητέ, μὴ μιμοῦ τὸ κακὸν, ἀλλὰ τὸ ἀγαθόν. ὁ ἀγαθοποιῶν ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν· ὁ κακοποιῶν οὐχ ἑώρακε τὸν Θεόν. ¹² Δημητρίῳ μεμαρτύρηται ὑπὸ πάντων καὶ ὑπ’ αὐτῆς τῆς ἀληθείας· καὶ ἡμεῖς δὲ μαρτυροῦμεν, καὶ οἶδατε ὅτι ἡ μαρτυρία ἡμῶν ἀληθής ἐστι. ¹³ Πολλὰ εἶχον γράφειν, ἀλλ’ οὐ θέλω διὰ μέλανος καὶ καλάμου σοι γράψαι· ¹⁴ ἐλπίζω δὲ εὐθέως ἰδεῖν σε, καὶ στόμα πρὸς στόμα λαλήσομεν. ¹⁵ εἰρήνη σοι. ἀσπάζονταί σε οἱ φίλοι. ἀσπάζου τοὺς φίλους κατ’ ὄνομα.

¹ Ο πρεσβύτερος γράφω τὴν ἐπιστολὴν αὐτὴν πρὸς τὸν Γάϊον τὸν ἀγαπητόν, τὸν ὁποῖον ἑγὼ ἀγαπῶ μὲ ἀγάπην ἁγνήν, ἐμπνεομένην ἀπὸ τὴν ἀλήθειαν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. ² Ἀγαπητέ, εὔχομαι νὰ εὐτυχῇς εἰς ὅλα καὶ νὰ ὑγιαίνῃς, καθὼς πηγαίνει καλὰ καὶ προοδεύει ἢ ψυχή σου. ³ Καὶ λέγω, ὅτι ἡ ψυχή σου πηγαίνει καλά, διότι ἐχάρην πολύ, ὅταν ἀπὸ καιροῦ εἰς καιρὸν ἤρχοντο ἀδελφοὶ διάφοροι καὶ ἐμαρτύρουν περὶ τῆς συμφώνου πρὸς τὴν χριστιανικὴν ἀλήθειαν ζωῆς σου, καθὼς σὺ συμπερυρέρεσαι καὶ βαδίζεις μέσα εἰς τὴν εὐαγγελικὴν ἀλήθειαν. ⁴ Μεγαλυτέραν χαρὰν δὲν ἔχω ἄλλην ἀπὸ αὐτό, ἀπὸ τὸ νὰ ἀκούω δηλαδὴ ὅτι τὰ πνευματικά μου τέκνα βαδίζουν ἐν τῇ ἀληθείᾳ καὶ συμμορφοῦνται τελείως πρὸς αὐτήν. ⁵ Ἀγαπητέ, πράττεις ἔργον σύμφωνον πρὸς τὴν χριστιανικὴν πίστιν· ἐννοῶ ἐκεῖνο, ποὺ εἰργάσθης ἕως τώρα καὶ θὰ ἐργασθῇς εἲς τὸ μέλλον εἰς τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς γνωστοὺς καὶ εἰς τοὺς ἀγνώστους, ποὺ ἔχουν ἀνάγκην φιλοξενίας. ⁶ Οὗτοι ἔδωκαν μαρτυρίαν διὰ τὴν ἀγάπην, τὴν ὁποίαν μὲ τὴν φιλοξενίαν σου τοὺς ἔδειξας. Καὶ ἔδωκαν τὴν μαρτυρίαν αὐτὴν ἐμπρὸς εἰς τὴν συνάθροισιν τῶν πιστῶν. Τούτους θὰ κάμῃς καλά, ἐὰν τοὺς κατευοδώσῃς καὶ εἰς τὸ μέλλον προμηθεύων εἰς αὐτοὺς τὰ χρήσιμα διὰ τὸ ταξίδιόν των μετὰ προθύμου καὶ γενναίας διαθέσεως ἀνταξίας τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ὑπηρετεῖται διὰ τῆς φιλοξενίας αὐτῆς. ⁷ Καὶ λέγω, ὅτι ἡ φιλοξενία σου αὐτὴ θὰ εἶναι ὑπηρεσία εἰς τὸν Θεόν, διότι αὐτοὶ διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἐβγῆκαν εἰς περιοδείαν, χωρὶς νὰ λαμβάνουν τίποτε ἀπὸ τοὺς ἐθνικούς, πρὸς τοὺς ὁποίους κηρύττουν τὸ εὐαγγέλιον. ⁸ Ἡμεῖς λοιπόν οἰ Χριστιανοὶ ἀδελφοί των ὀφείλομεν νὰ ὑποδεχώμεθα μὲ φιλοξενίαν καὶ πᾶσαν βοήθειαν τοὺς τοιούτους ἄνδρας, διὰ νὰ γινώμεθα συνεργάται πρὸς διάδοσιν τῆς ἀληθείας. ⁹ Ἔγραψα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν περὶ τῆς φιλοξενίας αὐτῆς. Ἀλλ’ ὁ Διοτρεφής, ποὺ ἐπιθυμεῖ νὰ κατέχῃ τὰ πρωτεῖα ἐπὶ τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας αὐτῆς, ἀρνεῖται νὰ ἀναγνωρίσῃ τὸ ἀποστολικόν μου ἀξίωμα καὶ δὲν μὲ δέχεται ὡς πρεσβύτερον. ¹⁰ Διὰ τοῦτο, ἐὰν δώσῃ ὁ Θεὸς καὶ ἔλθω πρὸς σᾶς, θὰ ὑπενθυμίσω εἰς ὅλους σας τὰ ἔργα, ποὺ πράττει, μὲ λόγους κακοὺς κατηγορῶν ἀβασίμωςκαι ἀνοήτως ἠμᾶς. Καὶ μὴ ἀρκούμενος εἰς τὸ νὰ μὲ κατηγορῇ, οὔτε αὐτὸς δέχεται εἰς φιλοξενίαν τοὺς ἀδελφούς, ποὺ περιοδεύουν πρὸς διάδοσιν τοῦ εὐαγγελίου, ἀλλὰ καὶ ἐμποδίζει ἐκείνους, ποὺ θέλουν νὰ τοὺς φιλοξενήσουν. Καὶ ἐὰν αὐτοὶ ἐπιμείνουν νὰ τοὺς φιλοξενήσουν, τοὺς πετᾷ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν. ¹¹ Ἀγαπητέ, μὴ μιμῆσαι τὸ κακόν, ἀλλὰ νὰ μιμῆσαι τὸ ἀγαθόν. Ἐκεῖνος, ποὺ πράττει τὸ ἀγαθόν, κατάγεται καὶ ἀνεγεννήθη ἀπὸ τὸν Θεόν. Ἐκεῖνος, ποὺ πράττει τὸ κακόν, δὲν ἔχει ἴδει τὸν Θεόν καὶ οὔτε ἀπὸ μακρυὰ δὲν ἐγνώρισεν αὐτόν. ¹² Διὰ τὸν Δημήτριον ἔχει δοθῆ ἀγαθὴ μαρτυρία ἀπὸ ὅλους καὶ ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων. Ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς δίδομεν καλὴν μαρτυρίαν δι’ αὐτόν. Καὶ ξεύρετε ἐκ πείρας, ὅτι ἡ μαρτυρία μας εἶναι ἀληθής. ¹³ Εἶχα πολλὰ νά σου γράψω, ἀλλὰ δὲν θέλω μὲ μελάνην καὶ μὲ κάλαμον νὰ σοῦ γράψω. ¹⁴ Ἐλπίζω δὲ πολὺ γρήγορα νὰ σὲ ἴδω, καὶ τότε θὰ ὁμιλήσωμεν κατ’ εὐθεῖαν στόμα πρὸς στόμα. ¹⁵ Εἴθε νὰ εἶναι εἰρήνη εἰς σέ. Σὲ χαιρετοῦν ἐγκαρδίως οἱ τρέφοντες συμπάθειαν καὶ φιλίαν πρὸς ἡμᾶς ἀδελφοί. Χαιρέτησε ὀνομαστικῶς, ἕνα - ἕνα, τοὺς φίλους καὶ ἀδελφούς.

¹ Εγώ, ο μεγαλύτερος κατά την ηλικίαν και κατά το αξίωμα, το οποίον μου έχει δώσει ο Θεός, προς τον αγαπητόν Γαϊον, τον οποίον εγώ αγαπώ με την αγνήν και άδολον αγάπην του Χριστού. ² Αγαπητέ, εύχομαι να κατευοδώνεσαι και να προοδεύης εις όλα και να υγιαίνης, όπως προοδεύει και κατευοδώνεται η ψυχή σου. ³ Εχάρηκα δε πολύ και χαίρω κάθε φοράν που έρχονται αδελφοί, οι οποίοι με πληροφορούν και μαρτυρούν δια την αλήθειάν σου, δηλαδή δια το γεγονός ότι συ ζης και συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με την αλήθειαν του Ευαγγελίου. ⁴ Δεν έχω δε άλλην μεγαλυτέραν χαράν, από το να ακούω, ότι τα πνευματικά μου τέκνα ζουν μέσα εις την αλήθειαν και φέρονται όπως επιβάλλει η αλήθεια. ⁵ Αγαπητέ, πράττεις και ενεργείς κατά τρόπον σύμφωνον προς την πίστιν του Χριστού κάθε τι, που εργάζεσαι και θα εργασθής δια την πνευματικήν και υλικήν εξυπηρέτησιν των γνωστών αδελφών, αλλά και των αγνώστων, που έχουν ανάγκην να τους φιλοξενήσης. ⁶ Αυτοί εμαρτύρησαν και διεβεβαίωσαν εμπρός εις την συγκέντρωσιν των πιστών δια την αγάπην, που δείχνεις εις όλους. Αυτούς καλώς θα πράξης, εάν και στο μέλλον τους κατευοδώσης όπως θέλει ο Θεός, παρέχων εις αυτούς όσα τους χρειάζονται δια το ταξίδι των. ⁷ Διότι αυτοί δια το όνομα του Χριστού εβγηκαν και περιοδεύουν ανά τα διάφορα μέρη, χωρίς να παίρνουν τίποτε από τους εθνικούς, προς τους οποίους κηρύττουν την αλήθειαν του Ευαγγελίου. ⁸ Ημείς, λοιπόν, έχομεν υποχρέωσιν να υποδεχώμεθα και να φιλοξενούμεν αυτούς τους αδελφούς μας, δια να γινώμεθα έτσι συνεργάται εις την διάδοσιν της αληθείας. ⁹ Εγραψα εις την Εκκλησίαν δια το καθήκον αυτό της φιλοξενίας. Αλλ' ο Διοτρεφής, που επιδιώκει να κατέχη τα πρωτεία επί των μελών της Εκκλησίας, δεν με δέχεται ως πρεσβύτερον, ως απόστολον του Χριστού. ¹⁰ Δια τούτο, εάν έλθω προς σας, θα υπενθυμίσω ενώπιον όλων τα έργα, τα οποία πράττει φλυαρών εις βάρος μας και κατηγορών ημάς με ανόητα και κακόβουλα λόγια. Και μη αρκούμενος εις αυτά ούτε ο ίδιος δέχεται να φιλοξενή τους περιοδεύοντας δια το κήρυγμα του Ευαγγελίου αδελφούς, αλλά και τους εμποδίζει. Και αν αυτοί επιμείνουν στο καθήκον της φιλοξενίας, τους διώχνει έξω από την Εκκλησίαν. ¹¹ Αγαπητέ, μη μιμείσαι το κακόν, αλλά να μιμήσαι το αγαθόν. Εκείνος που πράτει με προθυμίαν και ανιδιοτέλειαν το αγαθόν είναι από τον Θεόν. Εξ αντιθέτου, εκείνος που πράτειτο κακόν, δεν έχει ίδει και δεν έχει γνωρίσει καθόλου τον Θεόν. ¹² Δια τον Δημήτριον έχει δοθή καλή μαρτυρία από όλους και από αυτήν ταύτην την φωνήν των γεγονότων. Αλλά και ημείς μαρτυρούμεν και επιβεβαιώνομεν τούτο· και ξέρετε καλά, ότι η μαρτυρία μας είναι αληθινή. ¹³ Πολλά είχα να σου γράψω, αλλά δεν θέλω να σου τα γράψω με μελάνη και πέννα. ¹⁴ Ελπίζω δε έντος ολίγου να σε ιδώ και να ομιλήσωμεν δια ζώσης φωνής από κοντά. ¹⁵ Η ειρήνη του Θεού ας είναι πάντοτε μαζή σου. Σε χερετούν οι εδώ φίλοι σου και αδελφοί. Χαιρέτησε ένα-ένα με τ' όνομα του τους φίλους μας και αδελφούς.

²⁹ Καὶ ἐγένετο ὡς ἤγγισεν εἰς Βηθσφαγὴ καὶ Βηθανίαν πρὸς τὸ ὄρος τὸ καλούμενον ἐλαιῶν, ἀπέστειλε δύο τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ³⁰ εἰπών· Ὑπάγετε εἰς τὴν κατέναντι κώμην, ἐν ᾗ εἰσπορευόμενοι εὑρήσετε πῶλον δεδεμένον, ἐφ’ ὃν οὐδεὶς πώποτε ἀνθρώπων ἐκάθισε· λύσαντες αὐτὸν ἀγάγετε. ³¹ καὶ ἐάν τις ὑμᾶς ἐρωτᾷ, διατί λύετε; οὕτως ἐρεῖτε αὐτῷ, ὅτι ὁ Κύριος αὐτοῦ χρείαν ἔχει. ³² ἀπελθόντες δὲ οἱ ἀπεσταλμένοι εὗρον καθὼς εἶπεν αὐτοῖς, ἑστῶτα τὸν πῶλον· ³³ λυόντων δὲ αὐτῶν τὸν πῶλον εἶπον οἱ κύριοι αὐτοῦ πρὸς αὐτούς· Τί λύετε τὸν πῶλον; ³⁴ οἱ δὲ εἶπον ὅτι Ὁ Κύριος αὐτοῦ χρείαν ἔχει. ³⁵ καὶ ἤγαγον αὐτὸν πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐπιρίψαντες ἑαυτῶν τὰ ἱμάτια ἐπὶ τὸν πῶλον ἐπεβίβασαν τὸν Ἰησοῦν. ³⁶ πορευομένου δὲ αὐτοῦ ὑπεστρώννυον τὰ ἱμάτια αὐτῶν ἐν τῇ ὁδῷ. ³⁷ ἐγγίζοντος δὲ αὐτοῦ ἤδη πρὸς τῇ καταβάσει τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν ἤρξαντο ἅπαν τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν χαίροντες αἰνεῖν τὸν Θεὸν φωνῇ μεγάλῃ περὶ πασῶν ὧν εἶδον δυνάμεων ³⁸ λέγοντες· Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος βασιλεὺς ἐν ὀνόματι Κυρίου· εἰρήνη ἐν οὐρανῷ καὶ δόξα ἐν ὑψίστοις. ³⁹ καί τινες τῶν Φαρισαίων ἀπὸ τοῦ ὄχλου εἶπον πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, ἐπιτίμησον τοῖς μαθηταῖς σου. ⁴⁰ καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν οὗτοι σιωπήσωσιν, οἱ λίθοι κεκράξονται.

²⁹ Καὶ ἀκολούθως συνέβη τοῦτο· Ὅταν ἐπλησίασεν εἰς ἡ Βηθσφαγῆ καὶ τὴν Βηθανίαν κοντὰ εἰς τὸ βουνόν, ποὺ ἐλέγετο ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, ἀπέστειλε δύο ἀπὸ τοὺς μαθητάς του ³⁰ καὶ εἶπε· Πηγαίνετε εἰς τὸ ἀπέναντι χωριό, εἰς τὸ ὁποῖον ὅταν ἔμβητε, θὰ εὕρετε πουλάρι δεμένον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου δὲν ἐκάθισε ποτὲ κανεὶς ἄνθρωπος. Ἀφοῦ τὸ λύσετε, φέρετέ το ἐδῶ. ³¹ Καὶ ἂν σᾶς ἐρωτήσῃ κανείς· Διατὶ λύετε τὸ πουλάρι; θὰ τοῦ εἴπετε αὐτὰ τὰ λόγια· ὅτι τὸ χρειάζεται ὁ Κύριος. ³² Ὅταν δὲ ἐπῆγαν ἐκεῖ οἱ ἀπεσταλμένοι, ηὗραν νὰ στέκεται τὸ πουλάρι ἐκεῖ, ὅπως ἀκριβῶς τοὺς εἶπεν ὁ Κύριος. ³³ Ἐνῷ δὲ οἱ μαθηταὶ ἔλυαν τὸ πουλάρι, εἶπον οἱ κύριοι πρὸς αὐτούς· Διατὶ λύετε τὸ πουλάρι; ³⁴ Αὐτοὶ δὲ εἶπαν· ὅτι τὸ χρειάζεται ὁ Κύριος. ³⁵ Καὶ τὸ ἔφεραν εἰς τὸν Ἰησοῦν. Καὶ ἀφοῦ ἔρριψαν ἐπάνω εἰς τὸ πουλάρι τὰ ἐξωτερικά των ἐνδύματα, ἀνέβασαν ἐπ’ αὐτοῦ τὸν Ἰησοῦν. ³⁶ Ἐνῷ δὲ ὁ Κύριος ἐπήγαινεν, ἄλλοι μαθηταὶ καὶ ἀκροαταὶ του ἔστρωναν εἰς τὸν δρόμον τὰ ἐνδύματά των, διὰ νὰ περάσῃ ἐπ’ αὐτῶν. ³⁷ Ὅταν δὲ ἐπλησίαζεν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, καὶ ἔφθασε πλησίον τοῦ μέρους, ὅπου τελειώνει ὁ κατηφορικὸς δρόμος τοῦ ὄρους τῶν Ἐλαιῶν, ἤρχισεν ὅλον τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν μὲ χαρὰν νὰ ἀνυμνοῦν καὶ δοξολογοῦν τὸν Θεὸν μὲ φωνὴν μεγάλην δι’ ὅλα τὰ θαύματα, ποὺ ἕως τότε εἶχαν ἴδει νὰ γίνωνται ἀπὸ τὸν Ἰησοῦν. ³⁸ Καὶ ἔλεγαν· εὐλογημενος καὶ δοξασμένος εἶναι ὁ βασιλεύς, ποὺ ἔρχεται ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου ὡς ἀντιπρόσωπος αὐτοῦ. Διὰ σοῦ τοῦ Μεσσίου γίνεται εἰρήνη ἐν τῷ οὐρανῷ, διότι συμφιλιώνονται καὶ εἰρηνεύουν διὰ σοῦ οἱ ἄνθρωποι μὲ τὸν οὐράνιον Πατέρα καὶ τοὺς ἀγγέλους του, καὶ διὰ τὴν ἐνανθρώπησιν καὶ ἔλευσίν σου ἀναπέμπεται δόξα εἰς τὸν Θεὸν ὑπὸ τῶν ἐν ὑψίστοις τοῦ οὐρανοῦ ἀγγέλων. ³⁹ Καὶ ἀπὸ τοὺς Φαρισαίους μερικοὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ, μὲ τὸ ὁποῖον εἶχαν ἀναμιχθῇ διὰ νὰ κατασκοπεύσουν τὸν Ἰησοῦν, καὶ εἶπαν πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, ἐπίπληξε τοὺς μαθητάς σου διὰ τοὺς βλασφήμους αὐτοὺς λόγους, ποὺ λέγουν, ἀποδιδόντες εἰς σὲ τιμάς, αἱ ὁποῖαι εἰς μόνον τὸν Μεσσίαν ἀνήκουν. ⁴⁰ Καὶ ὁ Ἰησοῦς ἀπεκρίθη καὶ τοὺς εἶπε· Σᾶς βεβαιῶ, ὅτι καὶ αὐτοὶ ἐὰν σιωπήσουν, θὰ φωνάξουν οἱ ἄψυχοι λίθοι.

²⁹ Και καθώς επλησίασεν εις την Βηθσφαγή και την Βηθανίαν, κοντά στο όρος, που ελέγετο όρος των Ελαιών, έστειλε δύο από τους μαθητάς του, ³⁰ και τους είπε· “πηγαίνετε στο απέναντι χωριό και καθώς θα εισέρχεθε, θα βρήτε ένα δεμένο πουλάρι, επάνω στο οποίον ποτέ κανείς άνθρωπος δεν έχει καθίσει. Λύστε το και φέρτε το εδώ. ³¹ Και αν κανείς σας ερωτήση, διατί το λύετε; Σεις θα του απαντήσετε ως εξής· ότι το χρειάζεται ο Κυριος”. ³² Οταν δε επήγαν οι απεσταλμένοι, ευρήκαν όπως ακριβώς είχεν είπει ο Κυριος, δηλαδή το πουλάρι να στέκεται εκεί. ³³ Οταν δε έλυαν το πουλάρι, είπαν προς αυτούς οι κύριοι του· “διατί λύετε το πουλάρι;” ³⁴ Εκείνοι δε απήντησαν, ότι το χρειάζεται ο Κυριος. ³⁵ Και το έφεραν προς τον Ιησούν. Και αφού έρριψαν επάνω εις αυτό τα εξωτερικά των ενδύματα, εβοήθησαν τον Κυριον να ανεβή στο πουλάρι. ³⁶ Καθώς δε ο Κυριος επροχωρούσε, οι ακροαταί που τον συνώδευαν, έστρωναν τα ενδύματά των στον δρόμον, εις ένδειξιν σεβασμού, δια να περάση επάνω από αυτά. ³⁷ Οταν δε επλησίαζε στο τέρμα του κατηφορικού δρόμου του όρους των Ελαιών, όλον το πλήθος των μαθητών με χαράν ήρχισαν να δοξολογούν τον Θεόν με φωνήν μεγάλην δι' όλα τα καταπληκτικά θαύματα, που είχαν ιδεί, ³⁸ λέγοντες· “ευλογημένος ο βασιλεύς, που έρχεται εν ονόματι Κυρίου. Δι' αυτού θα αποκατασταθή η ειρήνη μεταξύ του ουρανού και της γης, του Θεού και των ανθρώπων και θα αναπέμπεται δόξα στον εν υψίστοις πανάγαθον Θεόν”. ³⁹ Και μερικοί από τους Φαρισαίους, που ήσαν αναμεμιγμένοι με τον όχλον, εβγήκαν και είπαν εις αυτόν· “Διδάσκαλε, να επιπλήξης τους μαθητάς σου, δια την δόξαν, που σου αποδίδουν και η οποία ανήκει μόνον στον Μεσσίαν”. ⁴⁰ Και αποκριθείς ο Ιησούς τους είπε· “σας διαβεβαιώνω, ότι εάν αυτοί σιωπήσουν, οι πέτρες θα φωνάξουν”.