⁶ καὶ ὑμεῖς μιμηταὶ ἡμῶν ἐγενήθητε καὶ τοῦ Κυρίου δεξάμενοι τὸν λόγον ἐν θλίψει πολλῇ μετὰ χαρᾶς Πνεύματος ἁγίου, ⁷ ὥστε γενέσθαι ὑμᾶς τύπους πᾶσι τοῖς πιστεύουσιν ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ. ⁸ ἀφ’ ὑμῶν γὰρ ἐξήχηται ὁ λόγος τοῦ Κυρίου· οὐ μόνον ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ, ἀλλὰ καὶ ἐν παντὶ τόπῳ ἡ πίστις ὑμῶν ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ἐξελήλυθεν, ὥστε μὴ χρείαν ἡμᾶς ἔχειν λαλεῖν τι· ⁹ αὐτοὶ γὰρ περὶ ἡμῶν ἀπαγγέλλουσιν ὁποίαν εἴσοδον ἔσχομεν πρὸς ὑμᾶς, καὶ πῶς ἐπεστρέψατε πρὸς τὸν Θεὸν ἀπὸ τῶν εἰδώλων δουλεύειν Θεῷ ζῶντι καὶ ἀληθινῷ, ¹⁰ καὶ ἀναμένειν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐκ τῶν οὐρανῶν, ὃν ἤγειρεν ἐκ τῶν νεκρῶν, Ἰησοῦν τὸν ῥυόμενον ἡμᾶς ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς ἐρχομένης.

⁶ Ἂλλ’ ἡ ἐκλογή σας φαίνεται καὶ ἀπὸ τὴν συμπεριφοράν, ποὺ ἐδείξατε. Καὶ σεῖς δηλαδὴ ἐγίνατε μιμηταί μας καὶ μιμηταὶ τοῦ Κυρίου, διότι ἐδέχθητε τὸν λόγον τοῦ εὐαγγελίου ἐν μέσῳ πολλῆς θλίψεως, ποὺ σᾶς ἐδημιούργουν οἱ διωγμοὶ τῶν μὴ πιστευσάντων συμπολιτῶν σας. Καὶ τὸν ἐδέχθητε μὲ χαράν, τὴν ὁποίαν ἐγέννα εἰς τὰς καρδίας σας τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. ⁷ Καὶ τόσον πολὺ ἐμιμήθητε ἡμᾶς καὶ τὸν Κύριον, ὥστε νὰ γίνετε σεῖς τύπος καὶ παράδειγμα εἰς ὅλους, ὅσοι πιστεύουν εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ τὴν Ἀχαΐαν. ⁸ Καὶ ἐγίνατε παράδειγμα εἰς ὅλους αὐτούς, διότι ἀπὸ σᾶς καὶ τὴν πόλιν σας ἔχει διασαλπισθῆ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ὄχι μόνον εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ εἰς τὴν Ἀχαΐαν, ἀλλὰ καὶ εἰς κάθε τόπον ἔχει διαδοθῇ καὶ ἔχει φθάσει ἡ φήμη τῆς πρὸς τὸν Θεόν πίστεώς σας, ὥστε νὰ μὴ ἔχωμεν ἡμεῖς ἀνάγκην νὰ εἴπωμεν τίποτε δι’ αὐτήν. ⁹ Διότι αὐτοὶ διηγοῦνται δι’ ἠμᾶς ὑπὸ ποίας κινδυνώδεις περιστάσεις ἤλθομεν πρὸς σᾶς, καὶ πῶς σεῖς, παρὰ τοὺς κινδύνους καὶ τὰς ἀπειλὰς ἐκείνας, μὲ ὅλην σας τὴν καρδίαν ἐφύγατε ἀπὸ τὰ εἴδωλα καὶ ἐπεστρέψατε εἰς τὸν ἀληθινὸν Θεόν, διὰ νὰ δουλεύετε ὄχι εἰς ἄψυχα εἴδωλα, ἀλλ’ εἰς Θεόν ζωντανὸν καὶ ἀληθινόν, ¹⁰ καὶ διὰ νὰ περιμένετε τὸν Υἱόν του ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, τὸν ὁποῖον ἀνέστησεν ἒκ τῶν νεκρῶν, δηλαδὴ τὸν Ἰησοῦν, ὁ ὁποῖος μᾶς γλυτώνει ἀπὸ τὴν ὀργήν, ποὺ πρόκειται νὰ ἔλθῃ κατὰ τὴν ἐσχάτην Κρίσιν.

⁶ Αλλά και σεις εμιμήθητε ημάς και τον Κυριον με το να δεχθήτε τον λόγον του Ευαγγελίου εν μέσω πολλών θλίψεων, που σας είχαν προκαλέσει οι διωγμοί, αλλά και με χαράν, την οποίαν γεννά το Αγιον Πνεύμα εις τας καλοπροαιρέτους καρδίας. ⁷ Με τον τρόπον δε αυτόν έχετε αναδειχθή πράγματι εκλεκτοί μαθηταί του Κυρίου, ώστε να γίνετε τύπος και παράδειγμα εις όλους τους πιστούς της Μακεδονίας και της Νοτίου Ελλάδος. ⁸ Διότι από σας έχει διαλαληθή και ακουσθή ο λόγος του Κυρίου, όχι δε μόνον εις την Μακεδονίαν και εις την Νοτιον Ελλάδα, αλλά και εις κάθε τόπον έχει απλωθή και έχει φθάσει η καλή πληροφορία δια την ζωντανήν πίστιν σας, ώστε να μη ευρισκόμεθα ημείς εις ανάγκην να λέγωμεν τίποτε δι' αυτήν. ⁹ Διότι αυτοί οι ίδιοι οι Χριστιανοί της Μακεδονίας, της Νοτίου Ελλάδος και των άλλων μερών διηγούνται πως ημείς εισήλθαμεν εις την πόλιν σας, ποίους δηλαδή κινδύνους αντικρύσαμεν εκ μέρους των εχθρών της πίστεως, και πως σεις, παρά τους κινδύνους και τας άλλας περιπετείας, εδέχθητε την νέαν πίστιν, εγκαταλείψατε τα είδωλα και επεστρέψατε στον Θεόν, δια να δουλεύετε πλέον, όχι εις τα είδωλα, αλλά στον Θεόν τον ζωντανόν και αληθινόν· ¹⁰ και δια να περιμένετε με πίστιν και χαράν τον Υιόν του κατά την ένδοξον Δευτέραν Παρουσίαν του από τους ουρανούς, δηλαδή τον Ιησούν Χριστόν, τον οποίον ανέστησε εκ των νεκρών και ο οποίος μας σώζει και μας ελευθερώνει από την θείαν οργήν, που πρόκειται να έλθη και να εκσπάση κατά την Δευτέραν Παρουσίαν.

²⁶ καὶ καθὼς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· ²⁷ ἤσθιον, ἔπινον, ἐγάμουν, ἐξεγαμίζοντο, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας. ²⁸ ὁμοίως καὶ ὡς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Λώτ· ἤσθιον, ἔπινον, ἠγόραζον, ἐπώλουν, ἐφύτευον, ᾠκοδόμουν· ²⁹ ᾗ δὲ ἡμέρᾳ ἐξῆλθε Λὼτ ἀπὸ Σοδόμων, ἔβρεξε πῦρ καὶ θεῖον ἀπ’ οὐρανοῦ καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας. ³⁰ κατὰ τὰ αὐτὰ ἔσται ᾗ ἡμέρᾳ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτεται. ³¹ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὃς ἔσται ἐπὶ τοῦ δώματος καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἐν τῇ οἰκίᾳ, μὴ καταβάτω ἆραι αὐτά, καὶ ὁ ἐν ἀγρῷ ὁμοίως μὴ ἐπιστρεψάτω εἰς τὰ ὀπίσω. ³² μνημονεύετε τῆς γυναικὸς Λώτ. ³³ ὃς ἐὰν ζητήσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὃς ἐὰν ἀπολέσῃ αὐτήν, ζῳογονήσει αὐτήν. ³⁴ λέγω ὑμῖν, ταύτῃ τῇ νυκτὶ δύο ἔσονται ἐπὶ κλίνης μιᾶς, εἷς παραληφθήσεται καὶ ὁ ἕτερος ἀφεθήσεται· ³⁵ δύο ἔσονται ἀλήθουσαι ἐπὶ τὸ αὐτό, μία παραληφθήσεται καὶ ἡ ἑτέρα ἀφεθήσεται· ³⁶ δύο ἐν τῷ ἀγρῷ, εἷς παραληφθήσεται καὶ ὁ ἕτερος ἀφεθήσεται. ³⁷ καὶ ἀποκριθέντες λέγουσιν αὐτῷ· Ποῦ, Κύριε; ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Ὅπου τὸ σῶμα, ἐκεῖ ἐπισυναχθήσονται καὶ οἱ ἀετοὶ.



⁸ λέγω ὑμῖν ὅτι ποιήσει τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν ἐν τάχει. πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;

²⁶ Καὶ καθὼς συνέβη κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Νῶε, ἔτσι θὰ συμβῇ καὶ κατὰ τὰς ἡμέρας τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. ²⁷ Οἱ ἄνθρωποι δηλαδὴ τότε ἐπὶ τοῦ Νῶε, μολονότι οὗτος τοὺς προανήγγελλε τὴν διὰ τοῦ κατακλυσμοῦ καταστροφήν, ἔτρωγαν ἀσυλλόγιστα καὶ ἔπιναν, ἐνυμφεύοντο καὶ ὑπάνδρευαν τὰ παιδιά των μέχρι τῆς ἡμέρας, ποὺ ἐμβῆκεν ὁ Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, χωρὶς νὰ ἔρχεται καμμία σκέψις εἰς αὐτοὺς περὶ τῆς τιμωρίας, ποὺ τοὺς ἐπερίμενε. Καὶ ἔξαφνα ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ τοὺς κατέστρεψεν ὅλους. ²⁸ Θὰ συμβῇ τὸ ἴδιο μὲ ἐκεῖνο, ποὺ ἔγινε καὶ εἰς τὰς ἡμέρας τοῦ Λώτ· ἔτρωγαν τότε οἱ ἄνθρωποι, ἔπιναν, ἠγόραζαν, ἐπωλοῦσαν, ἐφύτευαν, ἔκτιζαν οἰκοδομάς, χωρὶς νὰ συλλογίζονται τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία μετ’ ὀλίγον θὰ ἐξέσπα κατ’ αὐτῶν. ²⁹ Τὴν ἡμέραν ὅμως, ποὺ ἐβγῆκεν ὁ Λὼτ ἀπὸ τὰ Σόδομα, ἔβρεξε φωτιὰ καὶ θειάφι ἀπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ τοὺς κατέστρεψεν ὅλους. ³⁰ Ὅμοια πρὸς αὐτὰ θὰ συμβοῦν καὶ κατὰ τὴν ἡμέραν, ποὺ θὰ φανερωθῇ ἐνδόξως ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου διὰ νὰ κρίνῃ τὸν κόσμον. Καὶ τότε δηλαδὴ θὰ εἶναι ἀμέριμνοι καὶ ἀσυλλόγιστοι οἱ ἄνθρωποι, ὅπως ἐπὶ τοῦ Νῶε καὶ τοῦ Λώτ, καὶ θὰ ἔλθῃ ἔξαφνα, καὶ χωρὶς νὰ τὴν περιμένουν, ἡ δευτέρα παρουσία. ³¹ Κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν, ποὺ θὰ πρόκειται νὰ ἐπέλθῃ ἡ δευτέρα παρουσία, οἱ φρόνιμοι καὶ εὐσεβεῖς ἂς ἔχουν νεκρωμένον κάθε ἐνδιαφέρον πρὸς τὰ ἐγκόσμια καὶ ἂς εἶναι ἄγρυπνοι καὶ προσεκτικοὶ διὰ νὰ δεχθοῦν τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου. Ἐκεῖνος, ποὺ θὰ εὑρίσκεται ἐπάνω εἰς τὸ ἠλιακωτὸν καὶ τὴν στέγην, ἐνῷ τὰ πράγματά του θὰ εἶναι κάτω, μέσα εἰς τὸ σπίτι, ἂς μὴ καταβῇ διὰ νὰ τὰ πάρῃ. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ θὰ εἶναι εἰς τὸ χωράφι, ὁμοίως καὶ αὐτός, ἂς μὴ γυρίσῃ ὀπίσω εἰς τὴν πόλιν διὰ νὰ σώσῃ τὰ ἐκεῖ πράγματά του. ³² Νὰ ἐνθυμῆσθε τὴν γυναῖκα τοῦ Λώτ, ποὺ ἁπλῶς καὶ μόνον ἐγύρισεν ὀπίσω διὰ νὰ ἴδῃ τί ἐγίνετο εἰς τὰ Σόδομα, καὶ μετεβλήθη εἰς στήλην ἅλατος. ³³ Ἐκεῖνος ποὺ θὰ ἐπιδιώξῃ διὰ τῆς προσκολλήσεώς του εἰς τὰ ἐπίγεια νὰ σώσῃ τὴν ζωήν του ἀπὸ τὸν σωματικὸν θάνατον, αὐτὸς θὰ χάσῃ αὐτὴν αἰωνίως, διότι ἡ ψυχή του θὰ καταδικασθῇ εἰς τὴν αἰωνίαν κόλασιν. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ διὰ νὰ μείνῃ πιστὸς εἰς τὸ καθῆκον, θὰ χάσῃ τὴν ζωήν του, αὐτὸς θὰ τὴν διατηρήσῃ, διότι θὰ σώσῃ τὴν ψυχήν του εἰς τὸν μέλλοντα βίον. ³⁴ Ἡ στενὴ σχέσις καὶ συμβίωσίς σας εἰς τὴν ζωὴν αὐτὴν δὲν θὰ ἐμποδίσῃ νὰ χωρισθῆτε καὶ νὰ ἔχετε διάφορον τύχην ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον κατὰ τὴν δευτέραν παρουσίαν. Σᾶς βεβαιῶ· κατ’ αὐτὴν τὴν νύκτα, ποὺ θὰ προηγηθῇ τῆς δευτέρας παρουσίας, δύο θὰ κοιμῶνται εἰς τὸ αὐτὸ κρεββάτι, ὅπως ἐπὶ παραδείγματι μητέρα καὶ κόρη ἢ σύζυγος μετὰ τῆς συζύγου ἢ δύο ἀδελφοὶ ἢ δι’ ἄλλου δεσμοῦ συγγενείας συνδεόμενα πρόσωπα. Ὁ ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὡς δίκαιος καὶ θεοφιλὴς θὰ παραληφθῇ πρὸς προϋπάντησιν τοῦ Κυρίου, καὶ ὁ ἄλλος ὡς ἀνάξιος θὰ ἐγκαταλειφθῇ. ³⁵ Δύο γυναῖκες θὰ εἶναι, ποὺ θὰ ἀλέθουν εἰς τὸ αὐτὸ μέρος καὶ θὰ γυρίζουν καὶ αἱ δύο τὸν αὐτὸν χειρόμυλον. Ἡ μία θὰ παραληφθῇ ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους καὶ ἡ ἄλλη θὰ ἀφεθῇ ἐκεῖ, ποὺ εὑρίσκεται. ³⁶ Δύο θὰ εἶναι εἰς τὸ χωράφι. Ὁ ἕνας θὰ παραληφθῇ ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους καὶ ὁ ἄλλος θὰ ἐγκαταλειφθῇ. ³⁷ Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ μαθηταὶ καὶ εἶπαν· Ποῦ θὰ ἐγκαταλειφθοῦν καὶ εἰς ποῖον μέρος θὰ ἀφεθοῦν, Κύριε; Ὁ δὲ Κύριος τοὺς εἶπεν· ἐκεῖ ὅπου εἶναι τὸ νεκρὸν σῶμα, δηλαδὴ οἱ ἄνθρωποι οἱ νεκροὶ ἠθικῶς καὶ ἁμαρτωλοί, ἐκεῖ θὰ μαζευθοῦν καὶ οἱ ἀετοί, ποὺ θὰ καταβροχθίσουν τὸ πτῶμα· δηλαδὴ ἐκεῖ θὰ συναχθοῦν καὶ οἱ τιμωροὶ ἄγγελοι, ποὺ θὰ τιμωρήσουν τοὺς ἠθικῶς νεκροὺς καὶ ἁμαρτωλούς.



⁸ Σᾶς διαβεβαιῶ, ὅτι ὁ Θεὸς θὰ κάμῃ γρήγορα τὴν ἐκδίκησιν τῶν ἐκλεκτῶν του καὶ θὰ τιμωρήσῃ ἐκείνους, ποὺ τοὺς ἀδικοῦν. Ἀλλ’ ὅμως ὅταν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου διὰ νὰ κάμῃ κρίσιν καὶ νὰ ἀποδώσῃ δικαιοσύνην, θὰ εὕρῃ ἄραγε ἐπὶ τῆς γῆς ἀνθρώπους, ποὺ νὰ ἔχουν τὴν ἐπίμονον καὶ ἀκατάβλητον αὐτὴν πίστιν, ὥστε νὰ μὴ ἀποκάμνουν προσευχόμενοι;

²⁶ Και καθώς συνέβη κατά τας ημέρας του Νώε, έτσι θα είναι και κατά τας ημέρας που θα έλθη ο υιός του ανθρώπου. ²⁷ Οι άνθρωποι τότε έτρωγαν, έπιναν, διασκέδαζαν, ενυμφεύοντο, έδιδαν εις γάμον τα παιδιά των, χωρίς να δίδουν σημασίαν εις όσα τους έλεγεν ο Νώε, μέχρι της ημέρας που εμπήκε ο Νώε εις την κιβωτόν και ήλθεν ο κατακλυσμός και εξωλόθρευσεν όλους. ²⁸ Θα συμβή ο,τι έγινε και κατά τας ημέρας του Λωτ. Και τότε οι άνθρωποι έτρωγαν, έπιναν, ηγόραζαν, επωλούσαν, εφύτευαν, έκτιζαν χωρίς να σκέπτωνται καθόλου τον Θεόν. ²⁹ Την ώρα όμως που έφυγεν ο Λωτ από τα Σοδομα, έβρεξε από τον ουρανόν φωτιά και θειάφι και κατέστρεψε όλους. ³⁰ Ομοια με αυτά θα συμβούν και κατά την ημέραν της δευτέρας παρουσίας, που θα φανή με όλην του την δόξαν ο υιός του ανθρώπου. ³¹ Κατά την άλλην δε ημέραν της οργής του Θεού, που δεν θα βραδύνη να έλθη (όταν δηλαδή θα πλησιάζουν τα ρωμαϊκά στρατεύματα δια να καταστρέψουν την Ιερουσαλήμ) εκείνος που θα ευρίσκεται εις την ταράτσαν και τα πράγματά του θα έχη μέσα στο σπίτι, ας μη κατεβή να τα πάρη. Και εκείνος επίσης που θα ευρίσκεται στο χωράφι, ας μη γυρίση εις την πόλιν. ³² Να ενθυμήσθε την γυναίκα του Λωτ, η οποία έγινε στήλη άλατος, μόνον και μόνον διότι έστρεψε το κεφάλι της, δια να ίδη τι γίνεται εις τα Σοδομα. ³³ Εκείνος που θα ζητήση με την προσκόλλησίν του εις τα υλικά αγαθά, να εξασφαλίση την ζωήν του, θα την χάση. Και εκείνος που θα χάση την ζωήν του, δια να μείνη πιστός στο καθήκον του, εις την πραγματικότητα θα την διατηρήση, διότι θα εξασφαλίση την αιωνίαν ζωήν. ³⁴ Σας λέγω δε ότι αυτήν την νύκτα, που θα προηγηθή από την μεγάλην καταστροφήν, δύο θα ευρίσκονται εις ένα κρεββάτι, ο ένας, ο πιστός, θα παραληφθή και θα οδηγηθή από φωτισμόν Θεού και θα φύγη, δια να σωθή μακράν, ως εάν θα έχη παραληφθή από τους αγγέλους του Θεού· και άλλος, ο άπιστος, θα αφεθή, δια να τιμωρηθή. ³⁵ Δυο γυναίκες θα είναι που θα αλέθουν μαζή, η μία, η πιστή, θα παραληφθή και θα σωθή, η άλλη θα αφεθή, δια να τιμωρηθή. ³⁶ Δυο θα είναι στο χωράφι, ο ένας, ο πιστός, θα παραληφθή δια να σωθή, ο άλλος, ο άπιστος, θα αφεθή να τιμωρηθή”. ³⁷ Απεκρίθησαν δε οι μαθηταί και του είπαν· “που, Κυριε, θα γίνουν αυτά;” ο δε Κυριος τους είπε· “όπου είναι το νεκρόν σώμα, εκεί θα μαζευθούν από διάφορα σημεία του ορίζοντος τα όρνια δια να το καταβροχθίσουν”. (Οπου οι ηθικώς νεκροί, εξ αιτίας των αμαρτιών των, άνθρωποι, εκεί θα πέσουν και αι τιμωρίαι).



⁸ Σας διαβεβαιώνω, ότι ο Θεός γρήγορα θα αποδώση το δίκαιον στους εκλεκτούς του και θα τιμωρήση τους αδικούντας, εάν δεν μετανοήσουν. Αλλά, όταν ο υιός του ανθρώπου έλθη δια να αποδώση δικαιοσύνην, άρά γε θα εύρη στους ανθρώπους αυτήν την ζωντανήν πίστιν, που θα τους ενισχύη, ώστε να μη αποκάμνουν εις την προσευχήν;”