❌
Τετάρτη, 10 Νοεμβρίου 2021

Άγιοι Ολυμπάς, Ηρωδίων, Έραστος, Σωσίπατρος και Κουάρτος οι Απόστολοι από τους Εβδομήκοντα, Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, Άγιος Ορέστης
Ὀλυμπᾶ, Τερτίου κ.λπ. ἐκ τῶν 70 (α' αἰ.)᾽ Ὀρέστου μάρτ. τοῦ Τυανέως (+304). Ἀρσενίου ὁσίου τοῦ Καππαδὁκου (+1924).
Ἀπόστολος
Εὐαγγέλιον


ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ Α´ 18 - 23


18 καὶ αὐτός ἐστιν ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος, τῆς ἐκκλησίας· ὅς ἐστιν ἀρχή, πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, ἵνα γένηται ἐν πᾶσιν αὐτὸς πρωτεύων, 19 ὅτι ἐν αὐτῷ εὐδόκησε πᾶν τὸ πλήρωμα κατοικῆσαι 20 καὶ δι’ αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαι τὰ πάντα εἰς αὐτόν, εἰρηνοποιήσας διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, δι’ αὐτοῦ εἴτε τὰ ἐπὶ τῆς γῆς εἴτε τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 21 καὶ ὑμᾶς ποτε ὄντας ἀπηλλοτριωμένους καὶ ἐχθροὺς τῇ διανοίᾳ ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς πονηροῖς, νυνὶ δὲ ἀποκατήλλαξεν 22 ἐν τῷ σώματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ διὰ τοῦ θανάτου, παραστῆσαι ὑμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους καὶ ἀνεγκλήτους κατενώπιον αὐτοῦ, 23 εἴ γε ἐπιμένετε τῇ πίστει τεθεμελιωμένοι καὶ ἑδραῖοι καὶ μὴ μετακινούμενοι ἀπὸ τῆς ἐλπίδος τοῦ εὐαγγελίου οὗ ἠκούσατε, τοῦ κηρυχθέντος ἐν πάσῃ τῇ κτίσει τῇ ὑπὸ τὸν οὐρανόν, οὗ ἐγενόμην ἐγὼ Παῦλος διάκονος.

ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ Α´ 18 - 23


18 Καὶ αὐτός, ἀπὸ τὸν ὁποῖον τὰ πάντα συγκρατούνται, εἶναι ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος, δηλαδὴ τῆς Ἐκκλησίας· ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ ἱδρυτὴς αὐτῆς, ὁ πρῶτος ποὺ ἀνέστη ἐκ τῶν νεκρῶν, διὰ νὰ γίνῃ αὐτὸς καὶ κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν του πρωτεύων εἰς ὅλα· πρῶτος δηλαδὴ καὶ ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ καὶ ἐν τῇ ἀναστάσει. 19 Τοῦ πρέπει δὲ νὰ πρωτεύῃ εἰς ὅλα, διότι μέσα εἰς αὐτὸν εὐηρεστήθη νὰ κατοικήσῃ σὰν εἰς ναὸν ὁλόκληρος ἡ θεία φύσις. 20 Καὶ δι’ αὐτοῦ ὁ Θεὸς εὐηρεστήθη νὰ συνδιαλλάξῃ καὶ νὰ συμφιλίωσῃ ὅλα πρὸς τὸν ἑαυτόν του. Καὶ εἰρήνευσε μὲ τὸ αἷμα καὶ τὴν θυσίαν τοῦ σταυρικοῦ του θανάτου εἴτε τοὺς ἐπὶ γῆς ἀνθρώπους μὲ τὸν Θεὸν καὶ μεταξύ τους, εἴτε τοὺς ἐν οὐρανοῖς ἀγγέλους, τοὺς ὁποίους ἐσυμφιλίωσε μὲ ὅλους μας. 21 Εἰρήνευσε δὲ καὶ σᾶς, ποὺ ἄλλοτε ἦσθε ἀποξενωμένοι ἀπὸ τὸν Θεόν καὶ ἐχθροὶ αὐτοῦ μὲ τὴν προαίρεσίν σας καὶ τὸ ἐσωτερικόν σας καὶ μὲ τὰ ἔργα τὰ πονηρά, ποὺ ἐκάνατε. 22 Τώρα δὲ σᾶς ἐσυμφιλίωσε διὰ τοῦ σώματος, ποὺ ἦτο σὰρξ ἀνθρωπίνη ἰδική του. Σᾶς ἐσυμφιλίωσε μὲ τὸν θάνατόν του, διὰ νὰ σᾶς παραστήσῃ ἐνώπιόν του ἁγίους καὶ ἀμέμπτους καὶ ἀπηλλαγμένους ἀπὸ κάθε κατηγορίαν. 23 Ἀσφαλῶς δὲ θὰ σᾶς παραστήσῃ ἁγίους καὶ ἀμέμπτους, ἐὰν βεβαίως καὶ σεῖς ἑξακολουθῆτε νὰ ἐμμένετε θεμελιωμένοι εἰς τὴν πίστιν καὶ στερεοί, χωρὶς να μετακινῆσθε καὶ ἀπομακρύνεστε ἀπὸ τὴν ἐλπίδα, ποὺ μᾶς ὑπόσχεται τὸ εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον ἠκούσατε καὶ τὸ ὁποῖον ἐκηρύχθη εἰς ὅλην τὴν κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸν οἰκουμένην, καὶ τοῦ ὁποίου εὐαγγελίου ἔγινα ἐγὼ ὁ Παῦλος διάκονος.

ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ Α´ 18 - 23


18 Και αυτός είναι η κεφαλή και ο αρχηγός του σώματος, δηλαδή της Εκκλησίας· η αρχή και η ζωοποιός δύναμις της Εκκλησίας, ο πρώτος που ανεστήθη εκ των νεκρών, δια να γίνη αυτός και ως άνθρωπος πρώτος εις όλα. 19 Διότι εις αυτόν έχει ευαρεστηθή και ευχαριστηθή να κατοικήση ολόκληρος η θεότης. 20 Και δια μέσου αυτού ευηρεστήθη και ηθέλησεν ο Θεός να συμφιλιώση τα πάντα προς τον εαυτόν του. Ειρήνευσε δε και συνεφιλίωσε με το αίμα της σταυρικής του θυσίας τόσον τους ανθρώπους της γης μεταξύ τους και με τον Θεόν, όσον και τους εν ουρανοίς αγγέλους με όλους ημάς τους ανθρώπους. 21 Και σας, οι οποίοι άλλοτε ήσασθε αποξενωμένοι από τον Θεόν και εχθροί αυτού, κατά τον εσωτερικόν σας άνθρωπον, με τα πονηρά του έργα, τώρα σας συνεφιλίωσε 22 δια του σώματος του, της ιδικής του σαρκός, με τον σταυρικόν του θάνατον, δια να σας καταστήση και σας παραστήση ενώπιον του αγίους και αμέμπτους και χωρίς καμμίαν κατηγορίαν. 23 Αυτά τα σωτηρία και ανεκτίμητα δώρα σας τα έδωσε ως ιδικά σας πλέον, εάν βέβαια και σεις έχετε πάρει την απόφασιν να μένετε σταθερά θεμελιωμένοι εις την πίστιν, στερεοί και αμετακίνητοι επάνω εις την ελπίδα, που μας παρέχει το Ευαγγέλιον, το οποίον έχει κηρυχθή εις όλην την οικουμένην την κάτω από τον ουρανόν και του οποίου Ευαγγελίου εγώ, ο Παύλος, έγινα διάκονος.

Αρχαίο κείμενο
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα




ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΒ´ 48 - 59


48 ὁ δὲ μὴ γνούς, ποιήσας δὲ ἄξια πληγῶν, δαρήσεται ὀλίγας. παντὶ δὲ ᾧ ἐδόθη πολύ, πολὺ ζητηθήσεται παρ’ αὐτοῦ, καὶ ᾧ παρέθεντο πολύ, περισσότερον αἰτήσουσιν αὐτόν. 49 Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ τί θέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη! 50 βάπτισμα δὲ ἔχω βαπτισθῆναι, καὶ πῶς συνέχομαι ἕως οὗ τελεσθῇ! 51 δοκεῖτε ὅτι εἰρήνην παρεγενόμην δοῦναι ἐν τῇ γῇ; οὐχί, λέγω ὑμῖν, ἀλλ’ ἢ διαμερισμόν. 52 ἔσονται γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν πέντε ἐν οἴκῳ ἑνὶ διαμεμερισμένοι, τρεῖς ἐπὶ δυσὶ καὶ δύο ἐπὶ τρισί· 53 διαμερισθήσονται πατὴρ ἐπὶ υἱῷ καὶ υἱὸς ἐπὶ πατρί, μήτηρ ἐπὶ θυγατρὶ καὶ θυγάτηρ ἐπὶ μητρί, πενθερὰ ἐπὶ τὴν νύμφην αὐτῆς καὶ νύμφη ἐπὶ τὴν πενθεράν αὐτῆς. 54 Ἔλεγε δὲ καὶ τοῖς ὄχλοις· Ὅταν ἴδητε τὴν νεφέλην ἀνατέλλουσαν ἀπὸ δυσμῶν, εὐθέως λέγετε, ὄμβρος ἔρχεται, καὶ γίνεται οὕτω· 55 καὶ ὅταν νότον πνέοντα, λέγετε ὅτι καύσων ἔσται, καὶ γίνεται. 56 ὑποκριταί, τὸ πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς οἴδατε δοκιμάζειν, τὸν δὲ καιρὸν τοῦτον πῶς οὐ δοκιμάζετε; 57 τί δὲ καὶ ἀφ’ ἑαυτῶν οὐ κρίνετε τὸ δίκαιον; 58 ὡς γὰρ ὑπάγεις μετὰ τοῦ ἀντιδίκου σου ἐπ’ ἄρχοντα, ἐν τῇ ὁδῷ δὸς ἐργασίαν ἀπηλλάχθαι ἀπ’ αὐτοῦ, μήποτε κατασύρῃ σε πρὸς τὸν κριτήν, καὶ ὁ κριτής σε παραδῷ τῷ πράκτορι, καὶ ὁ πράκτωρ σε βαλεῖ εἰς φυλακήν. 59 λέγω σοι, οὐ μὴ ἐξέλθῃς ἐκεῖθεν ἕως οὗ καὶ τὸ ἔσχατον λεπτὸν ἀποδῷς.

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΒ´ 48 - 59


48 Ἐκεῖνος δὲ ποὺ δὲν ἐγνώρισε τὸ θέλημα τοῦ κυρίου του, αἱ πράξεις ὅμως ποὺ ἔκαμε εἶναι ἄξιαι τιμωρίας καὶ μαστιγώσεων, θὰ δαρῇ μὲ ὀλίγας μαστιγώσεις. Καὶ εἶναι δίκαιον νὰ τιμωρηθῇ καὶ οὗτος, διότι ἐξ ἀμελείας ἠγνόησε τὸ θέλημα τοῦ κυρίου του. Εἰς καθένα δὲ ποὺ ἐδόθη πολὺ, θὰ ζητηθῇ ἀπὸ αὐτὸν πολύ. Ἀνάλογος πρὸς τὰ χαρίσματα, τὴν γνῶσιν καὶ τὸ ἀξίωμα, ποὺ ἔχει ὁ καθένας μας, εἶναι καὶ ἡ εὐθύνη του. Καὶ εἰς ἐκεῖνον ποὺ ἐνεπιστεύθησαν πολλά, θὰ τοῦ ζητήσουν πολλά, περισσότερα ἀπὸ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἔλαβον ὀλιγώτερα. 49 Δεν εἶναι καιρὸς κραιπάλης καὶ ὕπνου ὁ τωρινὸς καιρός, ὥστε νὰ περνοῦν ξένοιαστα τὰς ἡμέρας των οἱ δοῦλοί μου. Ἦλθα νὰ βάλω φωτιὰ εἰς τὴν γῆν. Ἦλθα δηλαδὴ νὰ ἀνάψω τὴν πυρκαϊάν, ἡ ὁποία εἰς μὲν τὰς καλοπροαιρέτους καρδίας θὰ ἐμβάλῃ φλογερὰν ἀγάπην καὶ ζῆλον διὰ τὸν Θεόν, εἰς τοὺς κακοπροαιρέτους δὲ καὶ δυστρόπους θὰ διεγείρῃ φανατικὸν μῖσος. Καὶ ἔτσι θὰ χωρισθοῦν οἱ πιστοὶ ἀπὸ τοὺς ἀπίστους. Τοῦ πολέμου αὐτοῦ τοῦ πνευματικοῦ τὴν φωτιὰ ἦλθα νὰ ρίψω ἀπὸ τὸν οὐρανὸν εἰς τὴν γῆν. Καὶ τί ἄλλο περισσότερον θέλω, ἐὰν τώρα πλέον ἤναψεν ἡ φωτιὰ αὐτή; 50 Ἀλλὰ διὰ νὰ ἀνάψῃ καὶ ἐπεκταθῇ ἡ φωτιὰ αὐτή, πρέπει προηγουμένως νὰ βαπτισθῶ τὸ προκαθωρισμένον δι’ ἐμὲ βάπτισμα τοῦ αἵματος καὶ τοῦ σταυρικοῦ θανάτου. Καὶ πῶς στενοχωροῦμαι καὶ ἀνυπομονῶ, ἕως ὅτου τελεσθῇ τὸ βάπτισμα αὐτό, τοῦ ὁποίου ἡ πρόβλεψις καὶ ἀνάμνησις ταράττει τὴν ψυχήν μου! 51 Νομίζετε, ὅτι ἦλθα νὰ δώσω εἰς τὴν γῆν τέτοιαν εἰρήνην, ὅπως τὴν φαντάζονται αὐτοί, ποὺ περιμένουν τὸν Μεσσίαν ὡς ἐπίγειον βασιλέα καὶ κατακτητήν; Ὄχι. Σᾶς βεβαιῶ, ὅτι δὲν ἦλθα νὰ φέρω τέτοιαν εἰρήνην, ἀλλὰ μόνον διαίρεσιν καὶ διχασμόν, (διὰ τὰ ὁποῖα ὅμως ὑπεύθυνος εἶναι ἡ κακία τῶν ἀνθρώπων). 52 Θὰ ἔλθῃ δὲ διχασμός, διότι ἀπὸ τώρα θὰ εἶναι εἰς ἕνα σπίτι πέντε χωρισμένοι, ὁ πατέρας, ἡ μητέρα, ἡ κόρη, ἡ νύμφη καὶ ὁ υἱός. Τρεῖς θὰ εἶναι χωρισμένοι κατὰ τῶν δύο καὶ δύο θὰ εἶναι χωρισμένοι κατὰ τῶν τριῶν. 53 Θὰ χωρισθῇ ὁ πατέρας, ποὺ δὲν ἐπίστευσεν εἰς τὸ Εὐαγγέλιον, κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ πιστεύσαντος· καὶ ὁ υἱὸς ὁ ἄπιστος θὰ χωρισθῇ κατὰ τοῦ πατρός του· καὶ ἡ μητέρα ἡ ἄπιστος κατὰ τῆς πιστῆς κόρης της, καὶ ἡ κόρη κατὰ τῆς μητέρας της· ἡ πενθερὰ δέ, ποὺ εἶναι τὸ αὐτὸ πρόσωπον μὲ τὴν μητέρα τοῦ σπιτιοῦ, θὰ χωρισθῇ ἀπὸ τὴν νύμφην της, καὶ ἡ νύμφη ἀπὸ τὴν πενθεράν της. 54 Ἔλεγε δὲ καὶ εἰς τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ· Εἶναι κρίσιμοι οἱ καιροὶ καὶ δὲν τὸ καταλαβαίνετε. Εἶσθε ὅμως ἀδικαιολόγητοι, διότι τοὺς ἄλλους καιροὺς τοῦ χειμῶνος καὶ τῆς καλοκαιρίας τοὺς νοιώθετε. Ὅταν ἴδετε σύννεφον νὰ βγαίνῃ ἀπὸ τὴν δύσιν, ἀμέσως λέγετε· Βροχὴ ἔρχεται. Καὶ γίνεται ἔτσι. 55 Καὶ ὅταν ἴδετε νὰ φυσᾷ νοτιᾶς, λέγετε, ὅτι θὰ γίνῃ ζέστη· καὶ γίνεται. 56 Ὑποκριταὶ καὶ σᾶς ἀποκαλῶ ἔτσι, διότι ἐνῷ διὰ τὰ συμφέροντά σας ἔχετε ἀρκετὴν ἀντίληψιν καὶ πρόγνωσιν, τὰ ὑψηλότερα καὶ σπουδαιότερα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐξαρτᾶται ἡ σωτηρία σας, δὲν ἔχετε ἀγαθὴν διάθεσιν καὶ ἐνδιαφέρον νὰ αντιληφθῆτε. Τὰ ἐξωτερικὰ δηλαδὴ σημάδια τοῦ ὁρίζοντος καὶ τῆς γῆς ξεύρετε νὰ τὰ διακρίνετε. Τὸν καιρὸν ὅμως αὐτόν, ποὺ παρουσιάζει τὰ σημάδια τῆς παρουσίας τοῦ Μεσσίου, πῶς δὲν τὸν διακρίνετε; 57 Διατί δὲ καὶ χωρὶς σημάδια, ἀλλὰ μόνον ἀπὸ τὸν ἑαυτόν σας, μὲ ὁδηγὸν τὴν συνείδησίν σας καὶ τὴν διάνοιάν σας κρίνετε τὸ δίκαιον καὶ σωστόν; Διατὶ δὲν βλέπετε, ὅτι ὁ βίος σας δὲν εἶναι σύμφωνος πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν ἀποφασίζετε νὰ ἀλλάξετε συμπεριφορὰν καὶ τρόπον ζωῆς; 58 Σπεύσατε νὰ συνδιαλλαγῆτε μὲ τὸν Θεὸν καὶ μὴ ἀναβάλλετε. Διότι, ὅταν πηγαίνῃς μὲ τὸν ἀντίδικόν σου εἰς δικαστὴν, προσπάθησε εἰς τὸν δρόμον νὰ ἀπαλλαγῇς καὶ νὰ συμβιβασθῇς μαζί του· μήπως σὲ σύρῃ, χωρὶς νὰ τὸ θέλῃς, εἰς τὸν δικαστὴν καὶ ὁ δικαστὴς σὲ παραδώσῃ εἰς τὸν εἰσπράκτορα καὶ ὁ εἰσπράκτωρ σὲ ρίψῃ εἰς φυλακήν. 59 Σοῦ λέγω, ὅτι δὲν θὰ βγῇς ἀπ’ ἐκεῖ, ἕως ὅτου - πρᾶγμα ἀδύνατον - ἐξοφλήσῃς καὶ τὸ τελευταῖον λεπτόν. Ἐφ’ ὅσον λοιπὸν εἶναι καιρὸς καὶ προτοῦ ἐκσπάσῃ ἡ δικαία ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, συμφιλιώθητε μαζί του, διότι, ἐὰν παρουσιασθῆτε εἰς τὸ φοβερόν του κριτήριον χρεῶσται, τιμωρία ἀδυσώπητος καὶ αἰωνία σᾶς περιμένει.

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΒ´ 48 - 59


48 Εκείνος δε που δεν εγνώρισε το θέλημα του Κυρίου, έκαμε δε πράξεις αξίας τιμωρίας, θα τιμωρηθή με ολίγας μαστιγώσεις. Εις εκείνον που εδόθη πολύ, θα του ζητηθή και πολύ, και εις εκείνον που του παρέδωσαν πολλά χαρίσματα, θα ζητηθούν περισσότερα καλά έργα, παρ' όσα θα ζητήσουν από εκείνους που έλαβαν ολιγώτερα. 49 Ηρθα να βάλω φωτιά εις την γην, φλογερόν ζήλον και ενθουσιασμόν εις τας καρδίας των καλοπροαιρέτων, ο οποίος όμως ζήλος θα ανάψη στους κακοπροαιρέτους πυρκαϊάν μίσους εναντίον εμού και των οπαδών μου. Και τι άλλο θέλω, εάν τώρα έχη πλέον ανάψει αυτή η φωτιά! 50 Εγώ έχω το βάπτισμα του μαρτυρίου, δια να βαπτισθώ εις αυτό, και πόσον κατέχομαι από τον πόθον και ανυπομονώ πότε να πραγματοποιηθή και απλωθή έτσι εις όλον τον κόσμον το πυρ της πίστεως και του θείου ζήλου! 51 Νομίζετε ότι ήλθα εις την γην να δώσω υποκριτικήν και ψευδή ειρήνην, όπως την φαντάζονται οι Εβραίοι; Οχι σας λέγω, αλλά έχω έλθει, δια να προκαλέσω διαίρεσιν μεταξύ των ανθρώπων, δια την οποίαν όμως διαίρεσιν υπεύθυνοι θα είναι οι πονηροί και αμετανόητοι άνθρωποι. 52 Διότι από τώρα θα είναι εις ένα σπίτι πέντε χωρισμένοι, τρεις εναντίον δύο και δύο εναντίων τριών. 53 Και θα χωρισθή ο πατέρας ο άπιστος εναντίον του πιστού υιού του, και ο άπιστος υιός εναντίον του πιστού πατρός του,η μητέρα εναντίον της κόρης της και η κόρη ενάντιον της μητρός· η πενθερά εναντίον της νύμφης και η νύμφη ενάντιον της πενθεράς· τα άπιστα μέλη της οικογενείας εναντίον των πιστών”. 54 Ελεγε δε εις τα πλήθη· “όταν ίδετε το σύνεφο να ανεβαίνη από την δύσιν, αμέσως λέγετε· Βροχή έρχεται· και γίνεται έτσι. 55 Και όταν ίδετε νότιον άνεμον να φυσά, λέγεται ότι θα γίνη ζέστη· και γίνεται έτσι. 56 Υποκριταί! Τα σημεία του ουρανού και της γης, που προαναγγέλους τον καιρόν, ξέρετε να τα διακρίνετε. Τον καιρόν όμως τούτον, που όλα τα σημεία τον παρουσιάζουν ως εποχήν της ελεύσεως του Μεσσίου, πως δεν τον διακρίνετε; 57 Διατί δε και από μόνον τον εαυτόν σας, με οδηγόν το λογικόν και την συνείδησίν σας, δεν κρίνετε το ορθόν και δίκαιον, ότι δηλαδή είναι καιρός πλέον να μετανοήσετε, δια να εύρετε σωτηρίαν; 58 Εφ' όσον είναι καιρός συμφιλιωθήτε με τον Θεόν, διότι όταν πηγαίνης με τον αντίδικόν σου στον άρχοντα να δικασθής, προσπάθησε να απαλλαγής από αυτόν και να συμβιβασθής μαζή του, μήπως σε τραβήξη εμπρός στον δικαστήν και ο δικαστής σε παραδώση στον εισπράκτορα και ο εισπράκτωρ σε βάλη εις την φυλακήν. 59 Σου λέγω ότι δεν θα βγης από εκεί, έως ότου εξοφλήσης και το τελευταίον λεπτόν. Συμφιλιωθήτε με τον Θεόν δια της μετανοίας σας, πριν εκδοθή από αυτόν η καταδικαστική για σας απόφασίς του.

Αρχαίο κείμενο
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα