❌
Παρασκευή, 08 Οκτωβρίου 2021

Οσία Πελαγία, Αγία Πελαγία η Παρθένος, Αγία Ταϊσία
Πελαγίας ὁσίας (+457). Πελαγίας τῆς παρθένομάρτυρος (+303). Ταϊσίας τῆς πρώην πόρνης.
Ἀπόστολος
Εὐαγγέλιον


ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Α´ 7 - 17


7 ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ, τὴν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων, κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ, 8 ἧς ἐπερίσσευσεν εἰς ἡμᾶς ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει, 9 γνωρίσας ἡμῖν τὸ μυστήριον τοῦ θελήματος αὐτοῦ κατὰ τὴν εὐδοκίαν αὐτοῦ, ἣν προέθετο ἐν αὐτῷ 10 εἰς οἰκονομίαν τοῦ πληρώματος τῶν καιρῶν, ἀνακεφαλαιώσασθαι τὰ πάντα ἐν τῷ Χριστῷ, τὰ ἐπὶ τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, ἐν αὐτῷ, 11 ἐν ᾧ καὶ ἐκληρώθημεν προορισθέντες κατὰ πρόθεσιν τοῦ τὰ πάντα ἐνεργοῦντος κατὰ τὴν βουλὴν τοῦ θελήματος αὐτοῦ, 12 εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς εἰς ἔπαινον δόξης αὐτοῦ, τοὺς προηλπικότας ἐν Χριστῷ· 13 ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς ἀκούσαντες τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, τὸ εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας ὑμῶν, ἐν ᾧ καὶ πιστεύσαντες ἐσφραγίσθητε τῷ Πνεύματι τῆς ἐπαγγελίας τῷ ἁγίῳ, 14 ὅς ἐστιν ἀρραβὼν τῆς κληρονομίας ἡμῶν, εἰς ἀπολύτρωσιν τῆς περιποιήσεως, εἰς ἔπαινον τῆς δόξης αὐτοῦ. 15 Διὰ τοῦτο κἀγώ, ἀκούσας τὴν καθ’ ὑμᾶς πίστιν ἐν τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ καὶ τὴν ἀγάπην τὴν εἰς πάντας τοὺς ἁγίους, 16 οὐ παύομαι εὐχαριστῶν ὑπὲρ ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενος ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου, 17 ἵνα ὁ Θεὸς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῆς δόξης, δώῃ ὑμῖν πνεῦμα σοφίας καὶ ἀποκαλύψεως ἐν ἐπιγνώσει αὐτοῦ,

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Α´ 7 - 17


7 Πράγματι δὲ εἶναι μεγάλη καὶ ἔνδοξος ἡ χάρις του, ἀφοῦ διὰ τῆς ἑνώσεώς μας καὶ τῆς κοινωνίας μας μὲ τὸν Υἱὸν αὐτοῦ ἐπετύχαμεν τὴν ἀπελευθέρωσίν μας μὲ τὸ αἷμα του, ποὺ ἐδόθη λύτρον διὰ τὴν ἑξαγοράν μας. Καὶ ἔτσι ἐλάβομεν τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν, σύμφωνα μὲ τὸν πλοῦτον τῆς χάριτός του. 8 Ἐξέχυσε δὲ τὴν χάριν αὐτὴν τόσον πολύ, ὥστε νὰ περισσεύη αὕτη εἰς ἡμᾶς μὲ κάθε σοφίαν, διὰ νὰ γνωρίσωμεν αὐτὸν καὶ τὰ μυστήριά του καὶ μὲ κάθε φρόνησιν διὰ να κανονίζωμεν συνετὰ τὰ τῆς προσκαίρου ζωῆς μας. 9 Μᾶς ἔκαμε δὲ σοφοὺς καὶ φρονίμους, γνωστοποιήσας εἰς ἡμᾶς τὸ θέλημά του, ποὺ ἦτο κρυμμένον καὶ δὲν ἠμπορούσαμεν μόνοι μας νὰ τὸ μάθωμεν, διότι τὸ εἶχεν ἀποφασίσει μόνος του σύμφωνα μὲ τὴν ἀγαθὴν θέλησιν ποὺ εἶχε να σώσῃ τὸν ἄνθρωπον, καὶ τὸ εἶχεν ὡς σχέδιον προαποφασισμένον καὶ κρυμμένον εἰς τὰ βάθη τῆς ἀγάπης του. 10 Καὶ τοῦ σχεδίου αὐτοῦ σκοπὸς ἦτο ἡ τακτοποίησις τοῦ οἴκου του, δηλαδὴ τῆς Ἐκκλησίας. Καὶ ἡ τακτοποίησις καὶ οἰκονομία αὐτὴ θὰ ἐπραγματοποιεῖτο, ὅταν θὰ συνεπληροῦντο οἱ ὡρισμένοι χρόνοι καὶ θὰ ἤρχετο ὁ κατάλληλος καιρός, διὰ νὰ συνενώσῃ τὰ πάντα διὰ τῆς κοινωνίας των μετὰ τοῦ Χριστοῦ, καὶ τοὺς ἐν οὐρανοῖς Ἀγγέλους καὶ τοὺς ἐπὶ γῆς ἀνθρώπους, ποὺ ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας των ἦσαν τελείως χωρισμένοι ἀπὸ τὸν οὐράνιον κόσμον. Καὶ ἔκαμε τὴν ἕνωσιν αὐτὴν δι’ αὐτοῦ, τοῦ Χριστοῦ. 11 Δι’ αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐξελέγημεν, σὰν διὰ λαχνοῦ ποὺ μᾶς ἔπεσε, χωρὶς ἡμεῖς νὰ κοπιάσωμεν. Ἀλλ’ ἐὰν ἡ ἐκλογή μας αὐτὴ ἔγινε, χωρὶς ἡμεῖς νὰ τὴν περιμένωμεν, δὲν ἦτο ὅμως ἄγνωστος καὶ τυχαία καὶ διὰ τὸν Θεόν. Προωρίσθημεν καὶ ἐξελέγημεν σύμφωνα μὲ τὸ προαποφασισμένον σχέδιον τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐνεργεῖ ὅλα κατὰ τὴν ἐλευθέραν κρίσιν καὶ ἀπόφασιν τοῦ θελήματός του, 12 διὰ νὰ εἴμεθα εἰς ὕμνον τῆς δοξασμένης ἀγαθότητός του ἡμεῖς οἰ ἐξ Ἰουδαίων Χριστιανοί, ποὺ εἴχαμεν ἀπὸ προτήτερα τὴν ἐλπίδα μας εἰς τὸν Μεσσίαν Χριστόν. 13 Διὰ τῆς ἑνώσεως δὲ καὶ κοινωνίας σας μὲ τὸν Χριστὸν καὶ σεῖς, οἱ ἄλλοτε εἰδωλολάτραι, ἀφοῦ ἠκούσατε τὸν λόγον τοῦ κηρύγματος, ποὺ εἶναι ὅλος ἀληθεία, δηλαδὴ τὸ χαρμόσυνον κήρυγμα τῆς σωτηρίας σας, καὶ ἀφοῦ ἐπιστεύσατε εἰς αὐτό, ἐλάβατε σύμφωνα μὲ τὰς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ τὴν σφραγῖδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 14 Εἶναι δὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὁ ἀρραβών, ποὺ μᾶς ἐδόθη ὡς ἐγγύησις διὰ τὴν κληρονομίαν μας. Καὶ ἡ κληρονομία αύτὴ τῆς αἰωνίου βασιλείας θὰ μᾶς δοθῇ, διὰ νὰ ἐλευθερωθῇ ὁ λαὸς ποὺ ἀνήκει εἰς τὸν Χριστὸν καὶ εἶναι κτῆμα του, καὶ ἔτσι νὰ ὑμνῆται ἡ δόξα του. 15 Ἐπειδὴ δὲ καὶ σεῖς συγκαταλέγεσθε εἰς τὸν λαὸν τοῦ Χριστοῦ, διὰ τοῦτο καὶ ἑγὼ σὰν ἤκουσα τὴν πίστιν, ποὺ ἐπικρατεῖ μεταξύ σας πρὸς τὸν Κύριον Ἰησοῦν, καὶ τὴν ἀγάπην ποῦ δεικνύετε χωρὶς ἐξαιρέσεις εἰς ὅλους τοὺς Χριστιανούς, 16 δὲν παύω νὰ εὐχαριστῶ τὸν Θεόν διὰ σᾶς, καὶ νὰ μνημονεύω τὰ ὀνόματά σας εἰς τὰς προσευχάς μου. 17 Ζητῶ δὲ εὶς αὐτὰς ὁ Θεὸς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Πατήρ, εἰς τὸν ὁποῖον ἀνήκει ἡ δόξα, νὰ σᾶς δώσῃ πνευματικὸν χάρισμα σοφίας καὶ φανερώσεως τῶν θείων ἀληθειῶν, διὰ νὰ φωτισθῆτε καὶ λάβετε τελείαν κατὰ τὸ δυνατὸν γνῶσιν τῆς ἀγαθότητός του καὶ τοῦ ἀπείρου μεγαλείου του.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Α´ 7 - 17


7 Πράγματι δια του Υιού του ελάβομεν και έχομεν την απελευθέρωσιν από την δουλείαν της αμαρτίας και την σωτηρίαν με το αίμα του, που εχύθη επάνω στον σταυρόν και εδόθη δια την εξαγοράν μας. Ελάβομεν έτσι και έχομεν την συγχώρησιν των αμαρτιών μας σύμφωνα με τον πλούτον της χάριτός του. 8 Αυτήν δε την χάριν την εχορήγησε με το παραπάνω, πλουσίαν εις ημάς, μαζή με κάθε σοφίαν, δια να γνωρίσωμεν τας υψηλάς αληθείας, και με κάθε ορθοφροσύνην να σκεπτώμεθα και κανονίζωμεν τα καθ' ημάς, όπως πρέπει. 9 Κατέστησε δε εις ημάς γνωστόν το κρυμμένον και άγνωστον στο ανθρώπινον πνεύμα θέλημα του σύμφωνα με την ευμενή και αγαθήν του θέλησιν, την οποίαν είχε προ πάντων των αιώνων στο άπειρον πνεύμα του, 10 δια να την πραγματοποιήση, όταν θα ήρχετο ο κατάλληλος καιρός προς σωτηρίαν ημών, ώστε να συνενώση εις μίαν αρμονικήν ενότητα τα πάντα δια του Ιησού Χριστού, και τους αγγέλους του ουρανού και τους ανθρώπους της γης. 11 Δια του Ιησού Χριστού και ημείς οι Χριστιανοί έχομεν εκλεγή, σαν με κλήρον, και έχομεν προορισθή σύμφωνα με την αγαθήν πρόθεσιν του Θεού, ο οποίος ενεργεί και πράττει όλα, όπως ευδοκεί και αρέσει στο θέλημα Αυτού. 12 Εχομεν, λοιπόν, προορισθή να είμεθα εις παντοτεινόν έπαινον και ύμνον της απείρου του δόξης και αγαθότητος, ημείς οι Χριστιανοί, που προερχόμεθα από τους Εβραίους, και είχαμεν εκ των προτέρων ελπίσει και επεριμέναμε την δια του Χριστού σωτηρίαν. 13 Δια του Χριστού και σεις οι εθνικοί, που ήσασθε άλλοτε ειδωλολάτραι, αφού ηκούσατε το κήρυγμα της αληθείας, το χαρμόσυνον μήνυμα της σωτηρίας σας, και αφού επιστεύσατε πλέον εις αυτό, ελάβατε την σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, (το οποίον Αγιον Πνεύμα είχεν υποσχεθή ο Θεός δια του προφήτου Ιωήλ, ότι θα το έστελλεν στους ανθρώπους). 14 Αυτό δε το Πνεύμα το Αγιον είναι η ασφαλής εγγύησις δια την επουράνιον κληρονομίαν μας, προετοιμάζει δε και παρέχει την απολύτρωσιν στον λαόν του Θεού, δια να υμνήται έτσι η άπειρος δόξα του. 15 Ανήκετε, λοιπόν, και σεις στον λαόν του Θεού. Δια τούτο και εγώ, όταν ήκουσα την πίστιν σας προς τον Κυριον Ιησούν και την αγάπην, την οποίαν δεικνύετε προς όλους τους Χριστιανούς, ανεξαρτήτως εθνικότητος και τάξεως, 16 δεν παύω να ευχαριστώ τον Θεόν δια σας και να σας ενθυμούμαι πάντοτε εις τας προσευχάς μου. 17 Ζητώ δε εις τας προσευχάς μου να σας δώση ο Θεός του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και ο Πατήρ της δόξης πνευματικόν χάρισμα σοφίας και αποκαλύψεως των θείων αληθειών, δια να λάβετε όσον το δυνατόν τελειοτέραν γνώσιν αυτού και του αγίου του θελήματος.

Αρχαίο κείμενο
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα




ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ζ´ 31 - 35


31 Τίνι οὖν ὁμοιώσω τοὺς ἀνθρώπους τῆς γενεᾶς ταύτης, καὶ τίνι εἰσὶν ὅμοιοι; 32 ὅμοιοί εἰσι παιδίοις τοῖς ἐν ἀγορᾷ καθημένοις καὶ προσφωνοῦσιν ἀλλήλοις καὶ λέγουσιν· ηὐλήσαμεν ὑμῖν, καὶ οὐκ ὠρχήσασθε, ἐθρηνήσαμεν ὑμῖν, καὶ οὐκ ἐκλαύσατε. 33 ἐλήλυθε γὰρ Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴς μήτε ἄρτον ἐσθίων μήτε οἶνον πίνων, καὶ λέγετε, δαιμόνιον ἔχει. 34 ἐλήλυθεν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐσθίων καὶ πίνων, καὶ λέγετε· ἰδοὺ ἄνθρωπος φάγος καὶ οἰνοπότης, φίλος τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν. 35 καὶ ἐδικαιώθη ἡ σοφία ἀπὸ τῶν τέκνων αὐτῆς πάντων.

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ζ´ 31 - 35


31 Κατόπιν λοιπὸν τῆς συμπεριφορᾶς αὐτῆς τῶν Φαρισαίων καὶ τῶν νομικῶν πρὸς ποῖον νὰ παρομοιάσω τοὺς ἀνθρώπους τῆς γενεᾶς αὐτῆς; Καὶ πρὸς ποῖον εἶναι ὅμοιοι; 32 Εἶναι ὅμοιοι πρὸς παιδιὰ ἄτακτα καὶ ὀκνηρά, ποὺ κάθηνται εἰς τὴν ἀγοράν, καὶ φωνάζουν δυνατὰ μεταξύ των καὶ λέγουν· Σᾶς ἐπαίξαμεν χαρούμενα μὲ τὸν αὐλὸν καὶ δὲν ἐχόρευσατε· σᾶς ἐμοιρολογήσαμεν καὶ σᾶς εἴπαμεν τραγούδια θλιβερὰ καὶ δὲν ἐκλαύσατε. Οὔτε μὲ τὸ ἕνα λοιπὸν εὐχαριστεῖσθε, οὔτε μὲ τὸ ἄλλο ἰκανοποιεῖσθε. 33 Ἔτσι καὶ σεῖς οἱ σημερινοὶ ἄνθρωποι· εἶσθε δύστροποι καὶ δὲν ἠμπορεῖ κανεὶς νὰ σᾶς εὔρῃ πουθενά. Διότι ἦλθεν ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, ὁ ὁποῖος οὔτε ἄρτον ἔτρωγε, οὔτε οἶνον ἔπινε. Καὶ λέγετε· ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς εἶναι ὑποχόνδριος καὶ μελαγχολικὸς καὶ ἔχει μέσα του δαιμόνιον, δι’ αὐτὸ δὲ ζῇ καὶ μακρὰν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. 34 Ἦλθεν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ τρώγει καὶ πίνει, ὡς ἐγκρατὴς ἀλλὰ καὶ κοινωνικὸς ἄνθρωπος, καὶ λέγετε· Ἰδοὺ ἄνθρωπος φαγᾶς καὶ οἰνοπότης, φίλος τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν. 35 Παρὰ ταῦτα ὅμως ἐθαυμάσθη ἡ θεία σοφία ὡς δικαία καὶ σοφῶς ἐργασθεῖσα διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ ὅλα τὰ τέκνα της, δηλαδὴ ἀπὸ ὅλους τοὺς πράγματι συνετοὺς καὶ πνεῦμα σοφίας ἔχοντας ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἐπληροφορήθησαν ἀπὸ τῶν πραγμάτων, ὅτι καὶ διὰ τῶν δύο αὐτῶν μεθόδων ἡ θεία σοφία ἐνήργει θαυμαστῶς.

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ζ´ 31 - 35


31 “Με τι λοιπόν να παρομοιάσω τους ανθρώπους της γενεάς αυτής; Με ποιόν είναι όμοιοι; 32 Ομοιάζουν με άτακτα αργόσχολα παιδιά, που κάθονται εις την αγοράν και φωνάζουν μεταξύ των και λέγουν· Σας επαίξαμεν με τον αυλόν χαρούμενους σκοπούς και δεν εχορέψατε, σας ετραγουδήσαμε μοιρολόγια και δεν εκλάψατε. Ούτε με το ένα ούτε με το άλλο δεν σας ικανοποιήσαμεν. 33 Ετσι και σεις που δεν πιστεύετε. Διότι ήλθεν ο Ιωάννης ο βαπτιστής, ο οποίος, νηστευτής και ασκητής καθώς ήτο, ούτε ψωμί έτρωγε ούτε κρασί έπινε, και λέγετε· Εχει δαιμόνιον. 34 Ηλθεν ο υιός του ανθρώπου, ο οποίος τρώγει και πίνει, όπως κάθε κοινωνικός και συνετός άνθρωπος, και λέγετε· Ιδού άνθρωπος φάγος και οινοπότης, φίλος τελωνών και αμαρτωλών. 35 Και έτσι η θεία σοφία εθαυμάσθη από τα τέκνα της ως δικαία, διότι ορθώς εις κάθε περίστασιν ενεργεί, χρησιμοποιούσα τας αρίστας και δικαιοτάτας μεθόδους δια την σωτηρίαν των ανθρώπων”.

Αρχαίο κείμενο
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα