²⁰ τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες, ὅτι πᾶσα προφητεία γραφῆς ἰδίας ἐπιλύσεως οὐ γίνεται. ²¹ οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτὲ προφητεία, ἀλλ’ ὑπὸ Πνεύματος ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι.



¹ Ἐγένοντο δὲ καὶ ψευδοπροφῆται ἐν τῷ λαῷ, ὡς καὶ ἐν ὑμῖν ἔσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οἵτινες παρεισάξουσιν αἱρέσεις ἀπωλείας, καὶ τὸν ἀγοράσαντα αὐτοὺς δεσπότην ἀρνούμενοι, ἐπάγοντες ἑαυτοῖς ταχινὴν ἀπώλειαν· ² καὶ πολλοὶ ἐξακολουθήσουσιν αὐτῶν ταῖς ἀσελγείαις, δι’ οὓς ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθείας βλασφημηθήσεται· ³ καὶ ἐν πλεονεξίᾳ πλαστοῖς λόγοις ὑμᾶς ἐμπορεύσονται, οἷς τὸ κρίμα ἔκπαλαι οὐκ ἀργεῖ, καὶ ἡ ἀπώλεια αὐτῶν οὐ νυστάξει. ⁴ εἰ γὰρ ὁ Θεὸς ἀγγέλων ἁμαρτησάντων οὐκ ἐφείσατο, ἀλλὰ σειραῖς ζόφου ταρταρώσας παρέδωκεν εἰς κρίσιν τηρουμένους, ⁵ καὶ ἀρχαίου κόσμου οὐκ ἐφείσατο, ἀλλὰ ὄγδοον Νῶε δικαιοσύνης κήρυκα ἐφύλαξε, κατακλυσμὸν κόσμῳ ἀσεβῶν ἐπάξας, ⁶ καὶ πόλεις Σοδόμων καὶ Γομόρρας τεφρώσας καταστροφῇ κατέκρινεν, ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικώς, ⁷ καὶ δίκαιον Λὼτ καταπονούμενον ὑπὸ τῆς τῶν ἀθέσμων ἐν ἀσελγείᾳ ἀναστροφῆς ἐρρύσατο· ⁸ βλέμματι γὰρ καὶ ἀκοῇ ὁ δίκαιος, ἐγκατοικῶν ἐν αὐτοῖς, ἡμέραν ἐξ ἡμέρας ψυχὴν δικαίαν ἀνόμοις ἔργοις ἐβασάνισεν· ⁹ οἶδε Κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πειρασμοῦ ῥύεσθαι, ἀδίκους δὲ εἰς ἡμέραν κρίσεως κολαζομένους τηρεῖν,

²⁰ Διὰ νὰ προσέχετε ὅμως εἰς τὸν προφητικὸν λόγον ὡς εἰς πραγματικὸν λύχνον, ποὺ θὰ σᾶς φωτίζῃ, πρέπει πρὸ παντὸς νὰ γνωρίζετε τοῦτο, ὅτι κάθε προφητεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς δὲν ἑρμηνεύεται μὲ ἐξήγησιν καὶ λύσιν τοῦ ἀνθρωπίνου νοῦ, ποὺ μὲ μόνας του τὰς δυνάμεις ἐξετάζει καὶ ἐξηγεῖ αὐτήν, ἀλλ’ ἑρμηνεύεται διὰ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. ²¹ Διότι δὲν ἔγινε ποτὲ εἰς τὸ παρελθὸν προφητεία μὲ μόνον τὸ θέλημα τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ ἐλάλησαν προφητείας ἅγιοι τοῦ Θεοῦ ἄνθρωποι, ποὺ ἐνεπνέοντο καὶ διηυθύνοντο ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.



¹ Εκτὸς ὅμως τῶν ἀληθινῶν προφητῶν ἀνεφάνησαν καὶ ψευδοπροφῆται εἰς τὸν ἰουδαϊκὸν λαόν, ὅπως ἄλλωστε καὶ μεταξύ σας θὰ παρουσιασθοῦν ψευδοδιδάσκαλοι, οἱ ὁποῖοι μὲ πολλὴν ἐπιτηδειότητα καὶ πανουργίαν θὰ προσπαθήσουν νὰ εἰσαγάγουν καὶ διαδώσουν ὀλεθρίας αἱρέσεις. Θὰ ἀρνοῦνται δὲ καὶ θὰ παραμερίζουν αὐτὸν τὸν Κύριον καὶ Δεσπότην, ποὺ τοὺς ἐξηγόρασεν ἀπὸ τὴν αἰωνίαν καταδίκην μὲ τὸ αἷμα του, καὶ θὰ ἐπισύρουν ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ των ταχείαν καταστροφήν. ² Καὶ πολλοὶ θὰ παρασυρθοῦν ἀπὸ τοὺς δολίους αὐτοὺς αἱρετικοὺς καὶ θὰ ἀκολουθήσουν τὰς διαφόρους αὐτῶν ἀκολασίας. Ἐξ αἰτίας δὲ ὅλων αὐτῶν θὰ βλασφημηθῇ καὶ θὰ κακολογηθῇ ὁ δρόμος τῆς χριστιανικῆς ἀληθείας, ποὺ ὁδηγεῖ εἰς τὸν ἁγιασμὸν καὶ τὴν ὁμοίωσιν πρὸς τὸν Θεόν. ³ Καὶ οἱ ψευδοδιδάσκαλοι αὐτοί, σὰν ἀπατεῶνες καὶ δόλιοι ἔμποροι, διὰ νὰ ἐπιτύχουν εἰς βάρος σας αἰσχρὰ κέρδη, θὰ σᾶς ἐκμεταλλευθοῦν μὲ ψευδεῖς διδασκαλίας, τὰς ὁποίας θὰ συλλαμβάνῃ καὶ θὰ πλάθῃ ἡ νοσηρά των διάνοια. Ἐναντίον αὐτῶν ἡ καταδίκη δὲν θὰ βραδύνη, ὅπως καὶ εἰς τὴν παλαιὰν ἐποχὴν δὲν ἐβράδυνε ἐναντίον ἄλλων ὁμοίων των, καὶ ἡ ἀπώλειά των δὲν κοιμᾶται (ἀλλὰ θὰ ἐκσπάσῃ βαρεῖα ἐναντίον των, ὅταν σταματήσῃ πλέον ἡ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ). ⁴ Διότι, ἐὰν ὁ Θεὸς δὲν ἐλυπήθη καὶ δὲν ἐλογάριασε καὶ αὐτοὺς ἀκόμη τοὺς ἀγγέλους ποὺ εἶχαν ἁμαρτήσει, ἀλλὰ μὲ φοβερὲς ἁλυσίδες δεμένους τοὺς ἔρριψε εἰς τὸ βαθὺ σκοτάδι τοῦ ταρτάρου καὶ τοὺς παρέδωσε νὰ φρουροῦνται διὰ τὴν ἡμέραν τῆς κρίσεως· ⁵ καὶ ἐὰν τὸν παλαιὸν ἐκεῖνον κόσμον τῆς ἐποχῆς τοῦ κατακλυσμοῦ δὲν ἐλυπήθη, ἀλλὰ διεφύλαξε μόνον τὸν Νῶε καὶ ἑπτὰ ἄλλους ἀπὸ τὴν καταστροφήν, ὅταν ἐξαπέλυσε τὸν κατακλυσμὸν εἰς τὸν κόσμον τῶν ἀσεβῶν· ⁶ καὶ ἐὰν τὰς πόλεις τῶν Σοδόμων καὶ τῆς Γομόρρας τὰς ἔκαψε καὶ τὰς ἔκαμε στάκτην καὶ τὰς κατεδίκασε εἰς τὴν φοβερὰν αὐτὴν καταστροφήν, νὰ μένουν ὡς παράδειγμα τῆς θείας ὀργῆς πρὸς ἐκείνους, ποὺ θὰ ἐζοῦσαν εἰς τὸ μέλλον μὲ ἀσέβειαν καὶ φαυλότητα· ⁷ καὶ ἐὰν τὸν δίκαιον Λὼτ τὸν ἐγλύτωσε ὅταν ἐταλαιπωρεῖτο καὶ ὑπέφερε ἀπὸ τὴν φαύλην συμπεριφορὰν καὶ ζωὴν ἐκείνων, ποὺ μὲ τὰς βδελυρὰς ἀκολασίας των καταπατοῦσαν καὶ παρεβίαζαν τοὺς φυσικοὺς θεσμοὺς τῆς συνειδήσεως, ⁸ -διότι ὁ δίκαιος Λὼτ βλέπων μὲ τὰ μάτια του καὶ ἀκούων καθημερινῶς τὰς φαυλότητας ἐκείνων ἐν μέσῳ τῶν ὁποίων κατοικοῦσε, ἔθετεν εἰς δοκιμασίαν καὶ βάσανον κάθε ἡμέραν τὴν δικαίαν ψυχὴν του μὲ τὰ παράνομα ἔργα των, χωρὶς καθόλου νὰ παρασυρθῇ ἀπὸ τὸ ἐλεεινὸν παράδειγμά των-. ⁹ Ὅλα αὐτὰ μαρτυροῦν, ὅτι γνωρίζει ὁ Κύριος τοὺς μὲν εὐσεβεῖς νὰ τοὺς γλυτώνῃ καὶ νὰ τοὺς σώζῃ ἀπὸ δοκιμασίας καὶ περιπετείας, τοὺς δὲ ἀδίκους, οἱ ὁποῖοι καὶ κατὰ τὴν παροῦσαν ζωὴν βασανίζονται ἀπὸ τὴν ἁμαρτωλότητά των, νὰ τοὺς φυλάττῃ διὰ τὴν μεγάλην ἐκείνην ἡμέραν τῆς Κρίσεως (ὁπότε καὶ θὰ τοὺς ἐπιβάλῃ πλήρη τὴν τιμωρίαν).

²⁰ Υπό την απαραίτητον προϋπόθεσιν ότι τούτο προ παντός πρέπει να γνωρίζετε· ότι κάθε προφητεία της Αγίας Γραφής δεν λύεται και δεν αποσαφηνίζεται κατά την προσωπικήν εκάστου αντίληψιν, αλλά με τον φωτισμόν του Αγίου Πνεύματος. ²¹ Διότι ποτέ έως τώρα δεν ελέχθη προφητεία με τον νουν και το θέλημα του ανθρώπου, αλλά οι άγιοι άνθρωποι του Θεού, οι προφήται, επροφήτευσαν εμπνεόμενοι και οδηγούμενοι από το Αγιον Πνεύμα.



¹ Εκτός όμως των αληθινών προφητών ανεφάνησαν και ψευδοπροφήται στον ιουδαϊκόν λαόν, όπως άλλωστε και μεταξύ σας θα παρουσιασθούν ψευδοδιδάσκαλοι, οι οποίοι με πολλήν επιτηδειότητα και πανουργίαν θα προσπαθήσουν να εισαγάγουν και διαδώσουν ολεθρίας αιρέσεις. Θα αρνούνται δε και θα παραμερίζουν αυτόν τον Κυριον και Δεσπότην, που τους εξηγόρασεν από την αιωνίαν καταδίκην με το αίμα του, και θα επισύρουν εναντίον του εαυτού των ταχείαν καταστροφήν. ² Και πολλοί θα παρασυρθούν από τους δολίους αυτούς αιρετικούς και θα ακολουθήσουν τας διαφόρους αυτών ακολασίας. Εξ αιτίας δε όλων αυτών θα βλασφημηθή και θα κακολογηθή ο δρόμος της χριστιανικής αληθείας, που οδηγεί στον αγιασμόν και την ομοίωσιν προς τον Θεόν. ³ Και οι ψευδοδιδάσκαλοι αυτοί, σαν απατεώνες και δόλιοι έμποροι, δια να επιτύχουν εις βάρος σας αισχρά κέρδη, θα σας εκμεταλλευθούν με ψευδείς διδασκαλίας, τας οποίας θα συλλαμβάνη και θα πλάθη η νοσηρά των διάνοια. Εναντίον αυτών η καταδίκη δεν θα βραδύνη, όπως και εις την παλαιάν εποχήν δεν εβράδυνε εναντίον άλλων ομοίων των, και η απώλειά των δεν κοιμαται (αλλά θα εκσπάση βαρεία εναντίον των, όταν σταματήση πλέον η μακροθυμία του Θεού). ⁴ Διότι, εάν ο Θεός δεν ελυπήθη και δεν ελογαριασε και αυτούς ακόμη τους αγγέλους που είχαν αμαρτήσει, αλλά με φοβερές αλυσίδες δεμένους τους έρριψε στο βαθύ σκοτάδι του ταρτάρου και τους παρέδωσε να φρουρούνται δια την ημέραν της κρίσεως· ⁵ και εάν τον παλαιόν εκείνον κόσμον της εποχής του κατακλυσμού δεν ελυπήθη, αλλά διεφύλαξε μόνον τον Νώε και επτά άλλους από την καταστροφήν, όταν εξαπέλυσε τον κατακλυσμόν στον κόσμον των ασεβών· ⁶ και εάν τας πόλεις των Σοδόμων και της Γομόρρας τας έκαψε και τας έκαμε στάκτην και τας κατεδίκασε εις την φοβεράν αυτήν καταστροφήν, να μένουν ως παράδειγμα της θείας οργής προς εκείνους, που θα εζούσαν στο μέλλον με ασέβειαν και φαυλότητα· ⁷ και εάν τον δίκαιον Λωτ τον εγλύτωσε όταν εταλαιπωρείτο και υπέφερε από την φαύλην συμπεριφοράν και ζωήν εκείνων, που με τας βδελυράς ακολασίας των καταπατούσαν και παρεβίαζαν τους φυσικούς θεσμούς της συνειδήσεως, ⁸ -διότι ο δίκαιος Λωτ βλέπων με τα μάτια του και ακούων καθημερινώς τας φαυλότητας εκείνων εν μέσω των οποίων κατοικούσε, έθετεν εις δοκιμασίαν και βάσανον κάθε ημέραν την δικαίαν ψυχήν του με τα παράνομα έργα των, χωρίς καθόλου να παρασυρθή από το ελεεινόν παράδειγμα των-. ⁹ Ολα αυτά μαρτυρούν, ότι γνωρίζει ο Κυριος τους μεν ευσεβείς να τους γλυτώνη και να τους σώζη από δοκιμασίας και περιπετείας, τους δε αδίκους, οι οποίοι και κατά την παρούσαν ζωήν βασανίζονται από την αμαρτωλότητά των, να τους φυλάττη δια την μεγάλην εκείνην ημέραν της Κρίσεως (οπότε και θα τους επιβάλη πλήρη την τιμωρίαν).

⁹ κἂν μὲν ποιήσῃ καρπὸν· εἰ δὲ μήγε, εἰς τὸ μέλλον ἐκκόψεις αὐτήν. ¹⁰ Ἦν δὲ διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. ¹¹ καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακύψαι εἰς τὸ παντελές. ¹² ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ Ἰησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· Γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· ¹³ καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν.

⁹ Καὶ ἐὰν μὲν κάμῃ καρπόν, ἔχει καλῶς· τὴν ἀφίνομεν τότε καὶ δὲν τὴν κόπτομεν· ἐὰν ὅμως δὲν κάμῃ καρπόν, τότε θὰ τὴν κόψῃς εἰς μέλλουσαν εὐκαιρίαν. Ἔτσι θὰ συμβῇ καὶ μὲ κάθε ράθυμον καὶ ἀμετανόητον. Ἀναβάλλει μὲν ὁ Θεὸς νὰ τὸν τιμωρήσῃ, ἀναμένων τὴν μετάνοιαν αὐτοῦ, ἀλλ’ ἐὰν τελικῶς ὁ ἁμαρτωλὸς δὲν ἐπιδείξῃ καρποὺς πνευματικοὺς μετανοίας, ἡ δικαία ὀργὴ τοῦ Θεοῦ θὰ τὸν κτυπήσῃ σκληρά. Τοῦτο δὲ ἐμφανέστερον ἐγένετο καὶ ἐπὶ τῆς Ἰουδαϊκῆς συναγωγῆς, ἡ ὁποία, ἐπειδὴ ἐδείχθη μέχρι τέλους ἀμετανόητος καὶ ἄκαρπος, παρεδόθη εἰς ὄλεθρον. ¹⁰ Ἐδίδασκε δὲ κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ Σαββάτου εἰς μίαν ἀπὸ τὰς συναγωγάς. ¹¹ Καὶ ἰδοὺ παρευρίσκετο ἐκεῖ μία γυναῖκα, ἡ ὁποία ἐκ συνεργείας τοῦ πονηροῦ πνεύματος κατείχετο ὑπὸ ἀσθενείας ἐπὶ δεκαοκτὼ ἔτη, καὶ ἦτο δι’ αὐτὸ σκυμμένη διαρκῶς μὲ κυρτωμένον τὸ σῶμα καὶ δὲν ἠδύνατο νὰ σηκώσῃ ὀρθίαν τὴν κεφαλήν της ὁλοτελῶς. ¹² Ὅταν δὲ τὴν εἶδεν ὁ Ἰησοῦς, τῆς ἐφώναξε καὶ τῆς εἶπε· Γυναῖκα, εἶσαι λυμένη καὶ ἐλευθερωμένη ἀπὸ τὴν ἀρρώστιάν σου. ¹³ Καὶ ἔβαλεν ἐπάνω της τὰς χεῖρας του. Καὶ τὴν ἰδίαν στιγμήν, ἐπανέκτησε τὴν ὀρθίαν στάσιν τοῦ σώματός της καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεὸν διὰ τὴν θεραπείαν της.

⁹ Και εάν μεν κάμη καρπόν, την αφίνομεν, εάν όμως δεν κάμη, τότε θα την κόψης στο μέλλον”. (Ο Θεός δεχόμενος παράκλησιν του Υιού του παριμένει την μετάνοιαν του αμαρτωλού και τα καλά του έργα ως πνευματικήν καρποφορίαν. Εάν όμως ο αμαρτωλός μείνη σκληρυμμένος και αμετανόητος, τότε ο Θεός θα τον τιμωρήση. Αυτό συνέβη με τους αμετανοήτους Εβραίους, τους οποίους εσυμβόλιζε η άκαρπος συκή). ¹⁰ Καποιο Σαββατο εδίδασκε εις μίαν από τας συναγωγάς. ¹¹ Και ιδού είχε έλθει εκεί μία γυναίκα, η οποία ένεκα μοχθηράς επιδράσεως πονηρού πνεύματος, ήτο ασθενής δέκα οκτώ χρόνια, σκυμμένη συνεχώς, χωρίς καθόλου να ημπορή να σηκώση όρθιον το σώμα και την κεφαλήν της. ¹² Οταν την είδε ο Ιησούς, της εφώναξε και της είπε· “γυναίκα, ελευθερώνεσαι από την ασθένειάν σου”. ¹³ Και έβαλεν επάνω της τας χείρας του. Και αμέσως εστάθηκε όρθια αυτή, απέκτησε δηλαδή την υγείαν της και εδόξαζε τον Θεόν.