❌
Τρίτη, 19 Ιανουαρίου 2021

Όσιοι Μακάριος ο Αιγύπτιος και Μακάριος ο Αλεξανδρεύς, Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, Άγιος Αρσένιος Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας
Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου, καί Μακαρίου τοῦ Ἀλεξανδρέως. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Μάρκου, Ἐπισκόπου Ἐφέσου, τοῦ Εὐγενικοῦ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μακαρίου, Ἱεροδιακόνου τοῦ Καλογερᾶ, τοῦ Πατμίου.
Ἀπόστολος
Εὐαγγέλιον


ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Η´ 16 - 24


16 Χάρις δὲ τῷ Θεῷ τῷ διδόντι τὴν αὐτὴν σπουδὴν ὑπὲρ ὑμῶν ἐν τῇ καρδίᾳ Τίτου, 17 ὅτι τὴν μὲν παράκλησιν ἐδέξατο, σπουδαιότερος δὲ ὑπάρχων αὐθαίρετος ἐξῆλθε πρὸς ὑμᾶς. 18 συνεπέμψαμεν δὲ μετ’ αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν οὗ ὁ ἔπαινος ἐν τῷ εὐαγγελίῳ διὰ πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν· - 19 οὐ μόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ χειροτονηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐκκλησιῶν συνέκδημος ἡμῶν σὺν τῇ χάριτι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφ’ ἡμῶν πρὸς τὴν αὐτοῦ τοῦ Κυρίου δόξαν καὶ προθυμίαν ἡμῶν· - 20 στελλόμενοι τοῦτο, μή τις ἡμᾶς μωμήσηται ἐν τῇ ἁδρότητι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφ’ ἡμῶν, 21 προνοούμενοι καλὰ οὐ μόνον ἐνώπιον Κυρίου, ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον ἀνθρώπων. 22 συνεπέμψαμεν δὲ αὐτοῖς τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν, ὃν ἐδοκιμάσαμεν ἐν πολλοῖς πολλάκις σπουδαῖον ὄντα, νυνὶ δὲ πολὺ σπουδαιότερον πεποιθήσει πολλῇ τῇ εἰς ὑμᾶς. 23 εἴτε ὑπὲρ Τίτου, κοινωνὸς ἐμὸς καὶ εἰς ὑμᾶς συνεργός· εἴτε ἀδελφοὶ ἡμῶν, ἀπόστολοι ἐκκλησιῶν, δόξα Χριστοῦ. 24 Τὴν οὖν ἔνδειξιν τῆς ἀγάπης ὑμῶν καὶ ἡμῶν καυχήσεως ὑπὲρ ὑμῶν εἰς αὐτοὺς ἐνδείξασθε εἰς πρόσωπον τῶν ἐκκλησιῶν.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Θ´ 1 - 5


1 Περὶ μὲν γὰρ τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους περισσόν μοί ἐστι τὸ γράφειν ὑμῖν· 2 οἶδα γὰρ τὴν προθυμίαν ὑμῶν ἣν ὑπὲρ ὑμῶν καυχῶμαι Μακεδόσιν, ὅτι Ἀχαΐα παρεσκεύασται ἀπὸ πέρυσι· καὶ ὁ ἐξ ὑμῶν ζῆλος ἠρέθισε τοὺς πλείονας. 3 ἔπεμψα δὲ τοὺς ἀδελφούς, ἵνα μὴ τὸ καύχημα ἡμῶν τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κενωθῇ ἐν τῷ μέρει τούτῳ, ἵνα, καθὼς ἔλεγον, παρεσκευασμένοι ἦτε, 4 μήπως ἐὰν ἔλθωσι σὺν ἐμοὶ Μακεδόνες καὶ εὕρωσιν ὑμᾶς ἀπαρασκευάστους καταισχυνθῶμεν ἡμεῖς, ἵνα μὴ λέγωμεν ὑμεῖς, ἐν τῇ ὑποστάσει ταύτῃ τῆς καυχήσεως. 5 ἀναγκαῖον οὖν ἡγησάμην παρακαλέσαι τοὺς ἀδελφοὺς ἵνα προέλθωσιν εἰς ὑμᾶς καὶ προκαταρτίσωσι τὴν προκατηγγελμένην εὐλογίαν ὑμῶν, ταύτην ἑτοίμην εἶναι, οὕτως ὡς εὐλογίαν καὶ μὴ ὡς πλεονεξίαν.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Η´ 16 - 24


16 Ἂς εἶναι δὲ εὐχαριστία εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος δίδει τὸν αὐτὸν πρόθυμον καὶ ἀκούραστσν ζῆλον διὰ σᾶς εἰς τὴν καρδίαν τοῦ Τίτου. 17 Ἐδείχθη δὲ ὁ ζῆλος του αὐτός, διότι τὴν μὲν παράκλησίν μου τοῦ νὰ ἔλθῃ πρὸς σᾶς ἐδέχθη μὲ εὐχαρίστησιν, ἐπειδὴ δὲ ἦτο προθυμότερος ἀπὸ κάθε ἄλλον, μόνος του καὶ ἀπὸ ἰδικήν του θέλησιν καὶ εὐχαρίστησιν ἀνεχώρησε διὰ νὰ ἔλθῃ πρὸς σᾶς. 18 Ἐστείλαμεν δὲ μαζί του τὸν ἀδελφόν, τοῦ ὁποίου ὁ ἔπαινος διὰ τὴν ἐπιτυχίαν, μὲ τὴν ὁποίαν κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιον, ἀκούεται μεταξὺ ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν. 19 Ὄχι μόνον δὲ ἐπαινεῖται εἰς ὅλας τὰς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ ἀνεδείχθη ἀπὸ αὐτὰς συνοδοιπόρος καὶ συνεργάτης μας, ὥστε νὰ κηρύττῃ μαζὶ μὲ ἠμᾶς τὸ εὐαγγέλιον καὶ νὰ ὑπηρετῇ εἰς τὴν χάριν αὐτὴν τῆς ἐλεημοσύνης, ἡ ὁποία διακονεῖται ἀπὸ ἡμᾶς, διὰ νὰ δοξάζεται αὐτὸς ὁ Κύριος καὶ διὰ νὰ γινώμεθα ἠμεῖς προθυμότεροι παραδειγματιζόμενοι ἀπὸ τὸν ζῆλον του. 20 Εἰς τὴν διακονίαν μας δὲ αὐτὴν λαμβάνομεν προφυλάξεις ἰδιαιτέρως διὰ τοῦτο, διὰ νὰ μὴ μᾶς μεμφθῇ δηλαδὴ κανεὶς ὡς συμφεροντολόγους καὶ ἰδιοτελεῖς εἰς τὴν γενναίαν καὶ πλουσίαν αὐτὴν συνεισφοράν, ἡ ὁποία διεξάγεται καὶ διακονεῖται ἀπὸ ἡμᾶς. 21 Διότι λαμβάνομεν πρόνοιαν ἡ διαγωγή μας νὰ εἶναι καλὴ ὄχι μόνον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων. 22 Ἐστείλαμεν δὲ μαζὶ μὲ αὐτοὺς τὸν ἀδελφόν μας, τὸν ὁποῖον πολλὰς φορὰς ἐδοκιμάσαμεν εἰς πολλὰς περιστάσεις, ὅτι εἶναι πρόθυμος, τώρα δὲ εἶναι πολὺ προθυμότερος ἀπὸ κάθε ἄλλην φορὰν λόγῳ τῆς πολλῆς πεποιθήσεως, ποὺ ἔχει διὰ σᾶς, ὅτι θὰ φανῆτε μεγαλόδωροι. Ὅλα λοιπὸν τὰ πρόσωπα, ποὺ σᾶς ἔστειλα διὰ τὴν συνεισφοράν, εἶναι ἐκλεκτά. 23 Εἴτε διὰ τὸν Τίτον ἐρωτᾷ κανείς, ἂς μάθῃ ὅτι εἶναι σύντροφος ἰδικός μου καὶ συνεργάτης διὰ τὴν ἰδικήν σας πνευματικὴν ἐξυπηρέτησιν καὶ ὠφέλειαν. Εἴτε διὰ τοὺς ἄλλους ἐρωτᾷ κανείς, ἂς μάθῃ ὅτι εἶναι ἀδελφοί μας, ἀπεσταλμένοι Ἐκκλησιῶν, πρόσωπα διὰ τῶν ὁποίων δοξάζεται ὁ Χριστός. 24 Δείξατέ τους λοιπόν, πόσον μὲ ἀγαπᾶτε καὶ πόσον ἔχω δίκαιον νὰ καυχῶμαι διὰ σᾶς. Καὶ δώσατέ τους τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀγάπης σας καὶ τῆς δικαίας καυχήσεώς μου διὰ σᾶς, σὰν νὰ ἦσαν παροῦσαι αἱ Ἐκκλησίαι ποὺ τοὺς ἀπέστειλαν καὶ νὰ ἐπληροφοροῦντο καὶ αὐταὶ περὶ τούτων.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Θ´ 1 - 5


1 Εκτὸς δὲ τῆς συστάσεώς μου διὰ τὰ πρόσωπα αὐτὰ δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ σᾶς συστήσω τίποτε ἄλλο, διότι διὰ τὴν σπουδαιότητα μὲν τῆς διακονίας, ποὺ ἀποβλέπει εἰς τὴν βοήθειαν τῶν πτωχῶν Χριστιανῶν, μοῦ εἶναι περιττὸν νὰ σᾶς γράψω. 2 Διότι γνωρίζω τὴν προθυμίαν σας, διὰ τὴν ὁποίαν μὲ πολλοὺς ἐπαίνους καυχῶμαι διὰ σᾶς εἰς τοὺς Μακεδόνας, εἰς τοὺς ὁποίους λέγω ὅτι ἡ Ἄχαΐα ἔχει ἐτοιμασθῆ ἀπὸ πέρυσι. Καὶ ὁ ζῆλος, ποὺ ἤναψεν ἀπὸ σᾶς, ἐπαρακίνησεν εἰς μίμησιν τοὺς περισσοτέρους. 3 Ἔστειλα δὲ τοὺς ἀδελφούς, ποὺ σᾶς ἔγραψα ἀνωτέρω, διὰ νὰ μὴ ἀποδειχθῇ ἀβάσιμον καὶ ἀστήρικτον τὸ διὰ σᾶς καύχημα μᾶς εἰς τὸ ζήτημα αὐτὸ τῆς συνεισφορᾶς, διὰ νὰ εἶσθε ἐτοιμασμένοι, ὅπως ἔλεγα εἰς τοὺς Μακεδόνας. 4 Καὶ ἐνδιαφέρομαι νὰ εἶσθε ἐτοιμασμἐνοι, μήπως, ἐὰν συμβῇ νὰ ἔλθουν μαζί μου Μακεδόνες καὶ σᾶς εὕρουν ἀπροετοιμάστους, ἐντροπιασθῶμεν ἠμεῖς, ὥστε νὰ μὴ δικαιούμεθα πλέον μὲ τὴν πεποίθησιν αὐτὴν τῆς καυχήσεως νὰ λέγωμεν σᾶς οἱ Κορίνθιοι πόσον ἀξίζετε! 5 Ἐνόμισα λοιπόν, ὅτι ἦτο ἀναγκαῖον νὰ παρακαλέσω τοὺς ἀδελφοὺς νὰ ἔλθουν πρὸς σᾶς προτήτερα ἀπὸ ἑμὲ καὶ νὰ βάλουν ἐκ προτέρου τάξιν εἰς τὴν εὐλογημένην συνεισφοράν σας, τὴν ὁποίαν προανήγγειλα εἰς τοὺς Μακεδόνας. Ὥστε ὅταν ἔλθω, νὰ εἶναι ἕτοιμος ἡ συνεισφορά σας αὐτή. Νὰ εἶναι δὲ ἔτσι ἕτοιμος σὰν ἀγαθοεργία καὶ ὄχι σὰν συνεισφορά, εἰς τὴν ὁποίαν θὰ δεικνύεται πλεονεξία καὶ φιλαργυρία ἐκ μέρους σας.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Η´ 16 - 24


16 Ευχαριστία και δόξα στον Θεόν, ο οποίος δίδει εις την καρδίαν του Τιτου την ιδίαν προθυμίαν και φροντίδα δια σας. 17 Και εδείχθη αυτό το ενδιαφέρον του, διότι την παράκλησίν μου να σας επισκεφθή και σας συμβουλεύση την εδέχθη ευχαρίστως. Επειδή δε και ο ίδιος ήτο προθυμότερος από κάθε άλλην φοράν, ήλθε και από την ιδικήν του θέλησιν προς σας. 18 Μαζή του δε εστείλαμεν τον αδελφόν, του οποίου ο έπαινος δια το έργον του Ευαγγελίου διαλαλείται μεταξύ όλων των Εκκλησιών. 19 Και όχι μόνον τούτο, αλλά ο αδελφός αυτός επεμαρτυρήθη και ομοφώνως εξελέγη από τας Εκκλησίας ως συνοδοιπόρος και συνεργάτης μας στο έργον τόσον του κηρύγματος όσον και της συλλογής βοηθημάτων δια τους πτωχούς, το οποίον έργον εξυπηρετεται από ημάς, δια να δοξάζεται έτσι αυτός ο Κυριος, να γινώμεθα δε και ημείς προθυμότεροι εις κάθε καλόν έργον. 20 Προσέχομεν όμως τούτο· μήπως τυχόν και μας κατηγορήση κανείς ως απαιτητικούς η ως συμφεροντολόγους εις την πλουσίαν συνεισφοράν σας, η οποία ενεργεται από ημάς. 21 Λαμβάνομεν δε πρόνοιαν και φροντίδα να φερώμεθα κατά τρόπον καλόν και ανεπίληπτον όχι μόνον ενώπιον του Κυρίου, αλλά και ενώπιον των ανθρώπων. 22 Εστείλαμεν δε μαζή με αυτούς τον αδελφόν μας, τον οποίον εις πολλάς περιστάσεις και πολλές φορές τον εδοκιμάσαμεν και τον είδαμεν να είναι πρόθυμος και δραστήριος, τώρα δε είναι ακόμη περισσότερον πρόθυμος ένεκα της μεγάλης πεποιθήσεως και εμπιστοσύνης, που έχει εις την γενναιοδωρίαν σας. 23 Είτε υπέρ του Τιτου ομιλούμεν, λέγομεν ότι είναι σύντροφός μας και συνεργάτης μας δια την ιδικήν σας εξυπηρέτησιν· είτε δια τους αδελφούς μας ομιλούμεν, λέγομεν ότι είναι σταλμένοι από τας Εκκλησίας και αποτελούν με τον άγιον βίον των δόξαν Χριστού. 24 Τωρα, λοιπόν, την απόδειξιν και επιβεβαίωσιν της αγάπης σας προς ημάς και του ιδικού μας καυχήματος δια σας, αποδείξατέ τα με την συμπεριφοράν σας εις αυτούς, με την βεβαιότητα, ότι αυτή η καλή συμπεριφορά σας αναφέρεται και εις αυτάς ταύτας τας Εκκλησίας, που τους έστειλαν.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Θ´ 1 - 5


1 Ως προς μεν της ιεράν διακονίαν της συνεισφοράς δια τους πτωχούς αδελφούς θεωρώ περιττόν να σας γράψω. 2 Διότι γνωρίζω καλά την προθυμίαν σας, δια την οποίαν, δια λογαριασμόν ιδικόν σας, καυχώμαι μεταξύ των Μακεδόνων λέγων, ότι η Αχαΐα είναι από πέρυσι έτοιμη. Και ο ζήλος, που προήλθεν από σας, εκέντησε και παρεκίνησε έντονα τους περισσοτέρους να σας μιμιθούν. 3 Εστειλα δε τους αδελφούς εις σας, δια να μη παρουσιασθή κούφιο και χωρίς περιεχόμενον το καύχημά μας δια την προθυμίαν σας στο θέμα τούτο της συνεισφοράς, δια να είσθε προπαρασκευασμένοι, όπως έλεγα στους Μακεδόνας. 4 Μηπως τυχόν, εάν έλθουν μαζή μου οι Μακεδόνες και σας εύρουν απροετοιμάστους, καταντροπιασθώμεν ημείς, δια να μη είπωμεν ότι και σεις θα εντροπιασθήτε, και αποδειχθή ματαία η καύχησίς μας δια την ιδικήν σας γενναιοδωρίαν. 5 Εκρινα, λοιπόν, αναγκαίον να παρακαλέσω τους αδελφούς να σας επισκεφθούν ενωρίτερον από εμέ και να οργανώσουν εκ των προτέρων το ζήτημα της ευλογημένης αυτής συνεισφοράς σας, την οποίαν έχω προαναγγείλει στους Μακεδόνας, ώστε όταν θα έλθωμεν να είναι ετοίμη σαν καλόν έργον και καρπός της αγάπης σας, και όχι σαν υποχρεωτική εισφορά μιας φιλαργύρου και πλεονεκτικάς καρδίας.

Αρχαίο κείμενο
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα




ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Γ´ 13 - 21


13 Καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος, καὶ προσκαλεῖται οὓς ἤθελεν αὐτός, καὶ ἀπῆλθον πρὸς αὐτόν. 14 καὶ ἐποίησε δώδεκα, ἵνα ὦσι μετ’ αὐτοῦ καὶ ἵνα ἀποστέλλῃ αὐτοὺς κηρύσσειν 15 καὶ ἔχειν ἐξουσίαν θεραπεύειν τὰς νόσους καὶ ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια· 16 καὶ ἐπέθηκεν ὄνομα τῷ Σίμωνι Πέτρον, 17 καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰακώβου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῖς ὀνόματα Βοανεργές, ὅ ἐστιν υἱοὶ βροντῆς· 18 καὶ Ἀνδρέαν καὶ Φίλιππον καὶ Βαρθολομαῖον καὶ Ματθαῖον καὶ Θωμᾶν καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ἁλφαίου καὶ Θαδδαῖον καὶ Σίμωνα τὸν Κανανίτην 19 καὶ Ἰούδαν Ἰσκαριώτην, ὃς καὶ παρέδωκεν αὐτόν. 20 Καὶ ἔρχονται εἰς οἶκον· καὶ συνέρχεται πάλιν ὄχλος, ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτοὺς μηδὲ ἄρτον φαγεῖν. 21 καὶ ἀκούσαντες οἱ παρ’ αὐτοῦ ἐξῆλθον κρατῆσαι αὐτόν· ἔλεγον γὰρ ὅτι ἐξέστη.

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Γ´ 13 - 21


13 Καὶ ἀναβαίνει εἰς κάποιο γειτονικὸ βουνὸ τῆς ὀροσειρᾶς, ποὺ κεῖται πρὸς δυσμὰς τῆς Καπερναούμ, καὶ προσεκάλεσεν ἐκείνους ποὺ ἤθελε καὶ ἐπῆγαν πρὸς αὐτόν. 14 Καὶ ἐξέλεξε δώδεκα μαθητάς, διὰ νὰ εἶναι μαζί του καὶ διὰ νὰ τοὺς ἀποστέλλῃ νὰ κηρύττουν, 15 καὶ νὰ ἔχουν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν νὰ θεραπεύουν τὰς ἀσθενείας καὶ νὰ βγάζουν τὰ δαιμόνια. 16 Καὶ ἔβαλεν εἰς τὸν Σίμωνα νέον ὄνομα καὶ τὸν ὠνόμασε Πέτρον, 17 καὶ ἐξέλεξεν ἀκόμη τὸν Ἰάκωβον τὸν υἱὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ τὸν Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰακώβου καὶ τοὺς ἔβαλεν ὀνόματα Βοανεργές, τὸ ὁποῖον εἰς τὴν ἑλληνικὴν σημαίνει υἱοὶ βροντῆς (λόγῳ τοῦ χαρακτῆρος των, ποὺ ἐνῷ συνήθως ἦτο ἤρεμος, εἰς ὡρισμένας περιπτώσεις ἐξέσπα ἔξαφνα σὰν βροντή). 18 Ἐξέλεξε καὶ τὸν Ἀνδρέαν καὶ τὸν Φίλιππον καὶ τὸν Βαρθολομαῖον καὶ τὸν Ματθαῖον καὶ τὸν Θωμᾶν καὶ τὸν Ἰάκωβον τὸν υἱὸν τοῦ Ἀλφαίου καὶ τὸν Θαδδαῖον, καὶ τὸν Σίμωνα τὸν Κανανίτην, ὄνομα, τὸ ὁποῖον εἰς τὴν ἑλληνικὴν μεταφράζεται Ζηλωτῆς. 19 Καὶ τὸν Ἰούδαν τὸν Ἰσκαριώτην, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν παρέδωκεν εἰς τοὺς ἐχθρούς του. 20 Καὶ ἔρχονται εἰς κάποιο σπίτι τῆς Καπερναοὺμ καὶ ἐμαζεύθη πάλιν λαὸς πολύς, ὥστε νὰ μὴ ἠμποροῦν αὐτοὶ οὔτε ἄρτον νὰ φάγουν, διότι καὶ τὸ σπίτι ὁλόκληρον εἶχε καταλάβει ὁ λαὸς καὶ εἰς τὸν Ἰησοῦν δὲν ἔδιδαν καιρὸν νὰ φάγῃ. 21 Καὶ ὅταν ἤκουσαν οἱ (δικοί του, ὅτι εἶχεν ἀπορροφηθῆ ἀπὸ τὸ ἔργον τῆς διδασκαλίας καὶ τῶν θαυμάτων μέχρι σημείου, ποὺ νὰ μὴ τρώγῃ, ἐβγῆκαν νὰ τὸν πιάσουν καὶ νὰ τὸν περιορίσουν, διότι ἐνόμιζαν, ὅτι ἡ τόση προσήλωσις εἰς τὸ ἔργον του ἦτο ἀποτέλεσμα ψυχικῆς ἀσθενείας καὶ ἔλεγον, ὅτι εἶναι ἔξω ἀπὸ τὸν ἑαυτόν του καὶ διεταράχθη ὁ νοῦς του.

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Γ´ 13 - 21


13 Και ανεβαίνει επάνω στο όρος, προσκαλεί δε εκεί εκείνους τους οποίους αυτός ήθελε και ήλθαν προς αυτόν. 14 Και εξέλεξε δώδεκα, δια να είναι μαζή του και δια να τους στέλλη να κηρύττουν 15 και να έχουν εξουσίαν, ώστε να θεραπεύουν τας ασθενείας και να εκδιώκουν τα δαιμόνια. 16 Και έβαλε νέον όνομα στον Σιμωνα, το όνομα Πετρος. 17 Και εξέλεξε τον Ιάκωβον τον υιόν του Ζεβεδαίου και τον Ιωάννην τον αδελφόν του Ιακώβου· και έβαλε εις αυτούς νέα ονόματα Βοαναργές, που σημαίνει υιοί βροντής (και τούτο δια τον ορμητικόν χαρακτήρα των, που παρουσίαζαν ενίοτε). 18 Εξέλεξε ακόμη και τον Ανδρέαν και τον Φιλιππον και τον Βαρθολομαίον και τον Ματθαίον και τον Θωμάν, και τον Ιάκωβον, τον υιόν του Αλφαίου, και τον Κανανίτην, δηλαδή τον Ζηλωτήν. 19 Και τον Ιούδαν τον Ισκαριώτην, ο οποίος και τον παρέδωκε αργότερα στους εχθρούς του. 20 Και έρχονται εις κάποιο σπίτι της Καπερναούμ. Και συγκεντρώνεται πάλιν εκεί λαός πολύς, ώστε να μη μπορούν και να μη ευρίσκουν ευκαιρίαν ούτε ψωμί να φάγουν. 21 Οταν δε ήκουσαν αυτάς τας υπερβολάς στο έργον οι ιδικοί του, δηλαδή οι θεωρούμενοι ως αδελφοί του (οι οποίοι και δεν είχαν πιστεύσει εις αυτόν), εξήλθαν δια να τον πιάσουν και τον περιορίσουν στο σπίτι, διότι ενόμιζαν ότι η τόση υπερβολική προσήλωσις και απασχόλησις στο έργον του είναι αποτέλεσμα ψυχικής διεγέρσεως, και έλεγαν ότι εβγήκεν από τον ευατόν του.

Αρχαίο κείμενο
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα