¹⁸ διὰ πάσης προσευχῆς καὶ δεήσεως, προσευχόμενοι ἐν παντὶ καιρῷ ἐν Πνεύματι, καὶ εἰς αὐτὸ τοῦτο ἀγρυπνοῦντες ἐν πάσῃ προσκαρτερήσει καὶ δεήσει περὶ πάντων τῶν ἁγίων, ¹⁹ καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ, ἵνα μοι δοθῇ λόγος ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματός μου, ἐν παρρησίᾳ γνωρίσαι τὸ μυστήριον τοῦ εὐαγγελίου, ²⁰ ὑπὲρ οὗ πρεσβεύω ἐν ἁλύσει, ἵνα ἐν αὐτῷ παρρησιάσωμαι ὡς δεῖ με λαλῆσαι. ²¹ Ἵνα δὲ εἰδῆτε καὶ ὑμεῖς τὰ κατ’ ἐμέ, τί πράσσω, πάντα ὑμῖν γνωρίσει Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ πιστὸς διάκονος ἐν Κυρίῳ, ²² ὃν ἔπεμψα πρὸς ὑμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο, ἵνα γνῶτε τὰ περὶ ἡμῶν καὶ παρακαλέσῃ τὰς καρδίας ὑμῶν. ²³ Εἰρήνη τοῖς ἀδελφοῖς καὶ ἀγάπη μετὰ πίστεως ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. ²⁴ Ἡ χάρις μετὰ πάντων τῶν ἀγαπώντων τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν ἀφθαρσίᾳ· ἀμήν.

¹⁸ Ἀλλὰ καὶ μὲ ὅλον αὐτὸν τὸν ὁπλισμόν, ποὺ θὰ φέρετε, πάλιν ἀπὸ τὴν θείαν δύναμιν καὶ βοήθειαν νὰ ἐξαρτᾶτε τὴν νίκην σας. Νὰ παρακαλῆτε λοιπὸν τὸν Θεόν μὲ πᾶν εἶδος προσευχῆς καὶ αἰτήσεως· καὶ νὰ προσεύχεσθε εἰς κάθε καιρὸν μὲ τὸν φωτισμὸν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Νὰ ἐπιμένετε δὲ εἰς αὐτὸ τοῦτο τὸ ἔργον τῆς προσευχῆς καὶ νὰ εἶσθε ἄγρυπνοι μὲ κάθε δυνατὴν ἐμμονὴν καὶ δέησιν δι’ ὅλους τοὺς Χριστιανούς. ¹⁹ Καὶ ἰδιαιτέρως νὰ προσεύχεσθε ὑπὲρ ἑμοῦ, διὰ νὰ μοῦ δοθῇ ἀπὸ τὸν Θεόν σοφία διὰ να ὁμιλῶ καταλλήλως καὶ πρεπόντως· να μοῦ ἀνοίξῃ δηλαδὴ ὁ Θεὸς τὸ στόμα μου διὰ νὰ γνωστοποιήσω μὲ παρρησίαν καὶ ἀφοβίαν τὴν μέχρι πρὸ ὀλίγου κρυμμένην, φανερωθεῖσαν δὲ τώρα ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ἀλήθειαν τοῦ εὐαγγελίου. ²⁰ Διὰ τὴν ἀλήθειαν αὐτὴν εἶμαι πρεσβευτὴς σταλμένος ἀπὸ τὸν Θεόν. Καὶ ὡς στολὴν καὶ ἔμβλημα τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἀξιώματός μου φέρω τὴν ἁλυσίδα, μὲ τὴν ὁποίαν εἶμαι δεμένος. Νὰ προσεύχεσθε δι’ ἐμὲ διὰ νὰ ὁμιλήσω μὲ παρρησίαν διὰ τὸ μυστήριον τοῦ εὐαγγελίου, καθὼς πρέπει νὰ ὁμιλήσω. ²¹ Διὰ νὰ μάθετε δὲ καὶ σεῖς τὰ ἰδικά μου νέα, τί πράττω δηλαδή, θὰ σᾶς τὰ καταστήσῃ ὅλα γνωστὰ ὁ Τυχικός, ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ πιστὸς διάκονος ἐν τῷ ἔργῳ τοῦ Κυρίου. ²² Σᾶς τὸν ἔστειλα δι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν σκοπόν, διὰ νὰ μάθετε ὅλα τὰ ἰδικά μας καὶ διὰ νὰ παρηγορήσῃ τὰς καρδίας σας. ²³ Ἀπὸ τὸν Θεόν δὲ καὶ Πατέρα καὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστὸν εἴθε νὰ δοθοῦν εἰς τοὺς ἀδελφοὺς εἰρήνη καὶ ἀγάπη συντροφευμένη μὲ πίστιν. ²⁴ Ἡ χάρις εἴθε νὰ εἶναι μὲ ὅλους, ὅσοι ἀγαποῦν τὸν Κύριον μας Ἰησοῦν Χριστὸν μὲ ἀγάπην, ποὺ μένει πάντοτε ἄφθαρτος καὶ αἰωνία. Ἀμήν.

¹⁸ Να παρακαλήτε δε με κάθε προσευχήν και δέησιν τον Κυριον να σας βοηθήση, δια να αξιοποιήσετε τον πνευματικόν αυτόν οπλισμόν, προσευχόμενοι εις κάθε καιρόν με τον φωτισμόν του Αγίου Πνεύματος. Να επιμένετε δε πολύ εις αυτό τούτο το έργον της προσευχής. Να είσθε άγρυπνοι με κάθε εγκαρτέρησιν και με δέησιν δι' όλους γενικώς τους Χριστιανούς. ¹⁹ Ιδιαιτέρως σας παρακαλώ να προσεύχεσθε και υπέρ εμού, να μου δοθή από τον Θεόν η ικανότης να ομιλώ με δύναμιν και κατάλληλον τρόπον, δια να κάμω γνωστήν, με θάρρος και αφοβίαν, την μέχρι προ ολίγου κρυμμένην από τους ανθρώπους αλήθειαν του Ευαγγελίου. ²⁰ Δια την αλήθειαν αυτήν του Ευαγγελίου είμαι πρεσβευτής του Θεού μεταξύ των ανθρώπων, αλυσοδεμένος όμως κατά την περίοδον αυτήν. Να προσεύχεσθε, λοιπόν, δια να ομιλήσω με θάρρος περί του Ευαγγελίου, όπως πρέπει να ομιλήσω. ²¹ Δια να μάθετε δε και σεις τα κατ' εμέ, τι δηλαδή πράττω, μολονότι είμαι φυλακισμένος, θα σας επισκεφθή ο Τυχικός, ο αγαπητός αδελφός και πιστός διάκονος στο έργον του Κυρίου, ο οποίος και θα σας τα γνωστοποιήση όλα. ²² Δι' αυτό ακριβώς έστειλα αυτόν προς σας, δια να μάθετε από αυτόν τα καθ' ημάς και να παρηγορήση και στηρίξη τας καρδίας σας, που είναι θλιμμένες εξ αιτίας της φυλακίσεώς μου. ²³ Από τον Θεόν και Πατέρα του Κυρίου Ιησού Χριστού ας είναι εις όλους τους αδελφούς ειρήνη και αγάπη μαζή με την πίστιν. ²⁴ Η χάρις είθε να είναι μαζή με όλους εκείνους, που τρέφουν αγνήν και άφθαρτον αγάπην προς τον Κυριον ημών Ιησούν Χριστόν. Αμήν.

²³ ὁ μὴ ὢν μετ’ ἐμοῦ κατ’ ἐμοῦ ἐστι, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ’ ἐμοῦ σκορπίζει. ²⁴ Ὅταν τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλθῃ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, διέρχεται δι’ ἀνύδρων τόπων ζητοῦν ἀνάπαυσιν, καὶ μὴ εὑρίσκον λέγει· ὑποστρέψω εἰς τὸν οἶκόν μου ὅθεν ἐξῆλθον· ²⁵ καὶ ἐλθὸν εὑρίσκει σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον. ²⁶ τότε πορεύεται καὶ παραλαμβάνει ἑπτά ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ, καὶ εἰσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ, καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων.

²³ Συμβιβασμοὺς μὲ τὴν παράταξιν τοῦ διαβόλου δὲν δέχομαι, ὅπως φαντάζεσθε σεῖς. Ἐκεῖνος, ποὺ δὲν εἶναι ἐξ ὅλης του τῆς ψυχῆς μαζί μου, εἶναι ἐνάντιόν μου. Καὶ ἐκεῖνος, ποὺ δὲν μαζεύει μὲ ἐμὲ τὰ πνευματικὰ πρόβατά μου, αὐτὸς σὰν ἄλλος λύκος τὰ σκορπίζει. ²⁴ Αὐτοὶ ὅμως, τοὺς ὁποίους ἐλευθερώνω ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν τοῦ σατανᾶ, πρέπει νὰ προσέχουν καὶ νὰ ἐργάζωνται ἀκούραστα, ὅπως προκόπτουν συνεχῶς εἰς ἀρετὴν καὶ ἁγιότητα. Διότι, ὅταν τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα βγῇ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον, ποὺ ὁπωσδήποτε μετενόησεν, ὁμοιάζει πρὸς ἐκεῖνον ποὺ περνᾷ ἀπὸ τόπους, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔχουν νερὸ καὶ ζητεῖ ἀνάπαυσιν, καὶ ἐπειδὴ δὲν τὴν εὑρίσκει, λέγει· θὰ γυρίσω πάλιν εἰς τὸ σπίτι μου, ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἐβγῆκα. Θὰ ἐπιστρέψω δηλαδὴ εἰς τὴν ψυχήν, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἐξεδιώχθην. ²⁵ Καὶ ὅταν ἔλθῃ, εὑρίσκει τὸ σπίτι σαρωμένον καὶ στολισμένον. Εὑρίσκει δηλαδὴ τὸν ἄνθρωπον ἀδρανῆ καὶ ἕτοιμον νὰ δεχθῇ κάθε παλαιὸν ἐπισκέπτην καὶ γνώριμόν του. ²⁶ Τότε πηγαίνει καὶ παίρνει μαζί του πολλὰ ἄλλα πνεύματα πονηρότερα ἀπὸ τὸν ἑαυτόν του καὶ ἀφοῦ ἔμβουν, κατοικοῦν πλέον μονίμως ἐκεῖ. Καὶ γίνονται τὰ ὑστερινὰ τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χειρότερα ἀπὸ τὰ πρῶτα. Πράγματι οἱ ἀποστατήσαντες ἀπὸ τὴν χάριν καὶ ἐκδιώξαντες αὐτὴν ἀπὸ τῆς ψυχῆς των γίνονται πολὺ χειρότεροι παρ’ ὅ,τι ἦσαν πρὶν ἢ ἐπισκεφθῇ αὐτοὺς ἡ χάρις.

²³ Κανονίσατε την θέσιν σας· διότι εκείνος που δεν είναι με όλη του την καρδιά μαζή μου, είναι εναντίον μου. Και εκείνος, που δεν μαζεύει μαζή με εμέ και δεν οδηγεί εις τα λιβάδια της πνευματικής τροφής τα πρόβατά μου, αυτός σαν αιμοβόρος λύκος τα διασκορπίζει. ²⁴ Οταν το ακάθαρτον πνεύμα φύγη από τον άνθρωπον, ομοιάζει προς εκείνον, που περνάει ανάμεσα από κατάξηρους, χωρίς νερό τόπους και μάταια ζητεί ανάπαυσιν. Και επειδή δεν την ευρίσκει, λέγει· θα ξαναγυρίσω στο σπίτι μου απ' όπου έφυγα, θα επιστρέψω δηλαδή στον άνθρωπον, από τον οποίον με έδιωξαν. ²⁵ Και όταν έλθη, ευρίσκει το σπίτι σαρωμένο και στολισμένο, δηλαδή, ευρίσκει τον άνθρωπον σχολάζοντα και ράθυμον, χωρίς πνευματικήν φροντίδα και εργασίαν. ²⁶ Τοτε πηγαίνει και παίρνει άλλα επτά δαιμόνια, πονηρότερα από τον ευατόν του και, αφού εισέλθουν, εγκαθίστανται μονίμως πλέον εκεί και γίνονται τα τελευταία του ανθρώπου εκείνου, χειρότερα από τα πρώτα”. (Οσοι ελευθερώθηκαν από δαιμόνια η όσοι με την χάριν του Θεού επήραν άφεσιν αμαρτιών και εμπήκαν στον δρόμον της σωτηρίας, ας προσέξουν να μη αφήσουν την νέαν ζωήν της χάριτος, διότι τότε θα γίνουν πολύ χειρότεροι απ' ο,τι ήσαν προηγουμένως).