ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου. Ἀντωνίου τοῦ νέου τοῦ ἐν τῇ Σκήτῃ τῆς Βερροίας ἀσκήσαντος καί Γεωργίου Νεομάρτυρος τοῦ ἐν Ἰωαννίνοις.
Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
Καταβασίαι: «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...».
ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ
Μετά τήν Εἴσοδον.
Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ὁσίου· «Τόν ζηλωτήν Ἠλίαν...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.
Κοντάκιον: «Ὁ μήτραν παρθενικήν...».
Τρισάγιον.
Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου· «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν...» (Ἑβρ. ιγ΄ 17-21), μετά τοῦ Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. – Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει τοῦτον τῇ 6ῃ Δεκεμβρίου.
Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπί τόπου πεδινοῦ...» (Λουκ. ς΄ 7-23).
Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».
Κοινωνικόν: «Εἰς μνημόσυνον...».
«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.
Ἀπόλυσις.