Ἡ  Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν.

Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...».

Κοντάκιον: «Τήν ὑπέρ ἡμῶν πληρώσας...».

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς...».

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Μαρτυρικά· «Οἱ Μάρτυρές σου, Κύριε... – Οἱ μαρτυρήσαντες... – Οἱ ἀθλοφόροι Μάρτυρες...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Κεκοιμημένων· «Τῶν ἀπ’ αἰῶνος σήμερον νεκρῶν... – Ὁ τῷ οἰκείῳ αἵματι Σωτήρ... – Τῇ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσει σου...».

Δόξα: Τό Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον· «Θρηνῶ καί ὀδύρομαι...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τίς μή μακαρίσει σε...».

Ἄνευ Εἰσόδου: «Φῶς ἱλαρόν...» καί ἀντί τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας εἰς ἦχον πλ. δ΄ τό· «Ἀλληλούια» τρίς, μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τό β΄· «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καί προσελάβου, Κύριε» καί εἰς τό γ΄· «Καί τό μνημόσυνον αὐτῶν εἰς γενεάν καί γενεά».

Ἀπόστιχα: Τό 1 Στιχηρόν Μαρτυρικόν· «Ὁ Σταυρός σου Κύριε...» καί τά 2 Νεκρώσιμα Στιχηρά· «Ἐτίμησας εἰκόνι σου... – Ἵνα μοι τό ἀξίωμα...»,  μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Αἱ ψυχαί αὐτῶν ἐν ἀγαθοῖς αὐλισθήσονται». β΄.– «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καί προσελάβου Κύριε».

Δόξα: Τό ἕτερον Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον· «Ἀρχή μοι καί ὑπόστασις...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Πρεσβείαις τῆς Τεκούσης σε...».

Νεκρώσιμος Κανών: Μετά τό· «Νῦν ἀπολύεις...» ψάλλεται ὁ Νεκρώσιμος Κανών· «Ἐν οὐρανίοις θαλάμοις...», μετά τῶν στίχων: εἰς τό α΄ Τροπάριον ἑκάστης ᾨδῆς· «Πρεσβείαις τῶν Μαρτύρων σου, Χριστέ ὁ Θεός, ἀνάπαυσον τάς ψυχάς τῶν δούλων σου», εἰς τό β΄ Τροπάριον· «Αἱ ψυχαί αὐτῶν ἐν ἀγαθοῖς αὐλισθήσονται», εἰς τό γ΄, Δόξα καί εἰς τό δ΄, Καί νῦν. Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς ὁ Εἱρμός αὐτῆς· «Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον...». 

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό  Νεκρώσιμον· «Ὁ βάθει σοφίας...». 2.– Δόξα, τό ἀκροτελεύτιον αὐτοῦ· «Ἐν σοί γάρ τήν ἐλπίδα...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Σέ καί τεῖχος...». Ἡ Ἐκτενής καί ἡ ἐκφώνησις· «Ὅτι ἐλεήμων...».

Μνημόσυνον τῶν Κεκοιμημένων.

Μετά τήν ἐκφώνησιν ψάλλονται τά Τροπάρια· «Μετά πνευμάτων δικαίων...» κτλ. μεθ’ ἅ ὁ Ἱερεύς ἐξερχόμενος εἰς τά Βημόθυρα καί ἱστάμενος πρό τῆς εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ, κάτωθι τῆς ὁποίας εὑρίσκονται τά κόλλυβα, ἐκφωνεῖ τό μνημόσυνον τῶν Κεκοιμημένων. (Διά τήν μνημόνευσιν τῶν Κεκοιμημένων ἴδε Σάββατον πρό τῆς Κυριακῆς τῆς Ἀπόκρεω (22ᾳ Φεβρουαρίου).

Ἀπόλυσις.

Τῷ Σαββάτῳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Τό Μεσονυκτικόν τοῦ Σαββάτου, ὡς εἴθισται.

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Μετά τά Εἰρηνικά καί τήν ἐκφώνησιν· «Ὅτι πρέπει...» ἀντί τοῦ· «Θεός Κύριος...», ψάλλεται τό· «Ἀλληλούια» τετράκις ἀνά τρίς, δίς ἄνευ στίχων καί δίς μετά τῶν στίχων· «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καί προσελάβου, Κύ­­ριε», «Καί τό μνημόσυνον αὐτῶν εἰς γενεάν καί γενεάν».  

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τά Μαρτυρικά· «Ἀθλητικαί ἐνστάσεις... – Ἀθλητικόν ἀγῶνα... – Τῶν Ἁγίων σου ἡ μνήμη...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα, Δόξα, τό Νεκρώσιμον· «Ἐν ταῖς σκηναῖς τῶν ἐκλεκτῶν...», Καί νῦν, τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ τήν εὐλογημένην...».

Εὐλογητάρια: Τά Νεκρώσιμα, μεθ’ ἅ ὁ Ἱερεύς ἐξερχόμενος εἰς τά Βημόθυρα καί ἱστάμενος πρό τῆς εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ, ἐκφωνεῖ τό μνημόσυνον τῶν Κεκοιμημένων, ὡς ἐσημειώθη, ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. Ἐν συνεχείᾳ τό ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ Κάθισμα· «Ἀνάπαυσον Σωτήρ ἡμῶν...». Δόξα, τό ἀκροτελεύτιον αὐτοῦ· «Καί πάντα τά ἐν ἀγνοίᾳ...». Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ἐκ Παρθένου ἀνατείλας...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα).

Κανών: Τῶν Κεκοιμημένων· «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ· εἰς τό α΄ Τροπάριον ἑκάστης ᾨδῆς στίχος· «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καί προσελάβου Κύριε», εἰς τό β΄· «Καί τό μνημόσυνον αὐτῶν εἰς γενεάν καί γενεάν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: «Οὐκ ἔστιν ἅγιος ὡς σύ...».

Αἴτησις.

Ἐκφώνησις: «Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός...» καί τό·

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Κεκοιμημένων· «Ὁ τά πάντα ποιήσας...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Χαριστήριον αἶνον χρεωστικῶς...».

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: «Τοῦ βίου τήν θάλασσαν...».

Αἴτησις.

Ἐκφώνησις: «Σύ γάρ εἶ ὁ Βασιλεύς...».

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Κεκοιμημένων, ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα ἐκ τοῦ Τριῳδίου⁷³.

            Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνείαν πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος κοιμηθέντων εὐσεβῶς, ἐπ’ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου, οἱ θειότατοι Πατέρες ἐθέσπισαν.

Στίχοι: Ἀμνημόνησον πταισμάτων νεκροῖς, Λόγε,

                         Τά χρηστά νεκρά σπλάγχνα σου μη δεικνύων.

            Τάς τῶν προαναπαυσαμένων ψυχάς κατάταξον, Δέσποτα Χριστέ, ἐν ταῖς τῶν Δικαίων σου σκηναῖς, καί ἐλέησον ἡμᾶς, ὡς μόνος ἀθάνατος. Ἀμήν.

Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Ἔκστηθι φρίττων οὐρανέ...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα...» καί εὐθύς τό· «Ἄξιόν ἐστιν...».

Αἴτησις.

Ἐκφώνησις: «Ὅτι σέ αἰνοῦσι...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Νεκρώσιμον· «Μνήμην τελοῦντες πάντων...» καί 2.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ γλυκασμός τῶν Ἀγγέλων...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά 4 Νεκρώσιμα Στιχηρά Προσόμοια· «Φοβερόν τό τέλος... – Πάντες οἱ ἐν βίῳ... – Νῦν ἐπί τόν τάφον... – Πάντας τούς ἐνθένδε...».

Δόξα: Τό Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον· «Ὡς ἄνθος μαραίνεται...».

Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον· «Σύ εἶ ὁ Θεός ἡμῶν...».

«Σοί δόξα πρέπει...».

Δοξολογία: (Χῦμα).

Πληρωτικά.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Νεκρώσιμα Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Θεοφάνους· «Ἔχων ἀκατάληπτον... – Νέκρωσιν ὑπέμεινας... – Ζώντων κυριεύοντα...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα.

Δόξα: Τό Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον· «Ἄλγος τῷ Ἀδάμ...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Προσόμοιον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὤφθης ἐνδιαίτημα...».

        «Ἀγαθόν τό ἐξομολογεῖσθαι...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα: Τά καθ’ ἡμέραν.

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Νεκρώσιμον· «Ὁ βάθει σοφίας...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τό Νεκρώσιμον· «Μετά τῶν ἁγίων...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῶν Κεκοιμημένων· «Οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν περί τῶν κεκοιμημένων...» (Α΄ Θεσ. δ΄ 13-17), μετά τοῦ Προκειμένου· «Αἱ ψυχαί αὐτῶν ἐν ἀγαθοῖς αὐλισθήσονται. – Πρός σέ, Κύριε, κεκράξομαι ὁ Θεός μου», ζήτει τοῦτον εἰς τό τέλος τοῦ Ἀποστόλου (Εἰς διαφόρους Τελετάς).

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου πρό τῆς Πεντηκοστῆς «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς...» (Ἰω. κα΄ 14-25), τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν.

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω...».

         «Ὁ βάθει σοφίας...» κτλ.