Τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...».

Κοντάκιον: «Τὴν ψυχήν μου, Κύριε...».

Ἀπόλυσις: Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἰσαποστόλων· «Ὅπλον κραταιότατον... – Ἔδωκας, φιλάνθρωπε... – Πρῶτος καθυπέταξας...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἰσαποστόλων· «Πλουσίων δωρεῶν τά κρείττονα...».

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἰσαποστόλων· «Πρῶτος, Βασιλεύς Χριστιανῶν... – Ὄντως, μακαρία ἡ γαστήρ... – Πόθῳ καί ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὕψωσα ἐκλεκτόν ἐκ τοῦ λαοῦ μου, εὗρον Δαυΐδ τόν δοῦλον μου, ἐν ἐλαίῳ ἁγίῳ μου ἔχρισα αὐτόν». β΄.– «Διά τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεός, ὁ Θεός σου, ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρά τούς μετόχους σου».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σέλας φαεινότατον...».

Καί νῦν: Τό ἕτερον ὁμόηχον Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Ἐν τῇ Στοᾷ τοῦ Σολομῶν­­τος...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα, τῶν Ἰσαποστόλων· «Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...».

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

Τῇ Τρίτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἰσαποστόλων·  «Χρεωστικῶς ἐκτελοῦμεν...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Ἐπί τῇ προβατικῇ κολυμβήθρᾳ...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, τῆς Λιτῆς. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Ἰσαποστόλων· «Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον...».  

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Καθίσματα: Τῶν Ἰσαποστόλων τῆς α΄ Στιχολογίας, μετά Θεοτοκίου εἰς τό Δόξα, Καί νῦν· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 13). Τῆς β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Παραλύτου· «Πάρεσιν εὕραντο...» καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τῶν Ἰσαποστόλων καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Παραλύτου· «Ῥῆμα παράλυτον...» (Μεσῴδιον Κάθισμα τῇ Κυριακῇ πρωΐ).

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Ὕψωσα ἐκλεκτόν ἐκ τοῦ λαοῦ μου, εὗρον Δαυΐδ τόν δοῦλον μου, ἐν ἐλαίῳ ἁγίῳ μου ἔχρισα αὐτόν».

Στίχος: «Διά τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεός, ὁ Θεός σου, ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρά τούς μετόχους σου».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῶν Ἰσαποστόλων· «Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα...» (Ἰω. ι΄ 9-16), ζήτει τοῦτο τῇ 13ῃ Νοεμβρίου.

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...».

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῶν Θεοστέπτων...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Τοῦ εὐσεβοῦς Κωνσταντίνου...», ζήτει τοῦτο εἰς τήν Λιτήν.

Κανόνες: 1.– Τοῦ Παραλύτου· «Θαυμαστός ἐνδόξως..», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Μόνε ἐπουράνιε Βασιλεῦ...» μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί  εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Παραλύτου (χῦμα) καί τά·

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Τάς αἰσθήσεις ἐκτείνας...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Παραλύτου· «Πάρεσιν εὕραντο...» (τό μετά τήν β΄ Στιχολογίαν).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς·

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Ἰσαποστόλων.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Οὐκ ἐξ ἀνθρώπων εἴληφε...» καί 2.– Τοῦ Παραλύτου· «Ἐπέστη ὁ φιλάνθρωπος...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τά  4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἰσαποστόλων· «Χαίροις, Κωνσταντῖνε πάνσοφε... – Ὁ βασιλεύων τῆς κτίσεως... – Τά τοῦ Κυρίου διδάγματα... – Ἔλαιον ἀγαλλιάσεως...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἰσαποστόλων· «Ὁ τῶν ἀνάκτων Ἄναξ...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Κύριε, τόν Παράλυτον...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Αἴνων τῆς σήμερον.

Δοξολογία: Μεγάλη.

«Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα.

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: Τοῦ Πάσχα· «Εἰ καί ἐν τάφῳ...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τῶν Ἰσαποστόλων· «Ἀγρίππας ὁ βασιλεύς...» (Πράξ. κς΄ 1,12-20).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀμήν, ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅτι ὁ μή εἰσερχόμενος...» (Ἰω. ι΄ 1-9).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...».

«Χριστός ἀνέστη...» κτλ.

68. Μή προβλεπομένης τῆς παρούσης Ἑορτῆς ὑπό τοῦ ΤΜΕ, δέον ὅπως ἐφαρμοσθῇ κατ’ ἀντιστοιχίαν ἡ τυπική διάταξις τῆς 23ης Ἀπριλίου, Περίπτωσις Ι΄ § 26, σελ. 248, ἐν συνδυασμῷ μέ τήν Περίπτωσιν Ζ΄ § § 19-20, σελ. 245-246.