Τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

Ἀπολυτίκιον: «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...».

Κοντάκιον: «Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ...».

Ἀπόλυσις: Μικρά.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

Ἑσπέρια: Τό 1 Στιχηρόν Αὐτόμελον τῶν Ἀποστόλων··«Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασιν...» καί τά 2 Στιχηρά Προσόμοια··«Ποίοις ὑ­μνῳδιῶν κάλλεσιν... – Ποίοις πνευματικοῖς ᾄσμασιν...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου.

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἀποστόλων··«Τῷ τριττῷ τῆς ἐρωτήσεως...».

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου··«Ὁ διά σέ Θεοπάτωρ...».

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα, εἰς τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου.

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἀποστόλων··«Τά κατά πόλιν δεσμά... – Τά κατά πόλιν δεσμά... – Τούς φωστῆρας τούς μεγάλους...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν··«Ἑορτή χαρμόσυνος...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ··«Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τῶν Ἀποστόλων...».

Τρισάγιον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἀποστόλων··«Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτόθρονοι...»  καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ··«Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Ἀπόλυσις.

Τῇ Πέμπτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἀποστόλων··«Δεῦρο δή μοι σήμερον...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Ἀποστόλων··«Οἱ τῶν Ἀποστόλων...».

ΟΡΘΡΟΣ

Ἑξάψαλμος.

Εἰς τό··«Θεός Κύριος...».

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἀποστόλων··«Οἱ τῶν Ἀποστόλων...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...».

Καθίσματα: Τῶν Ἀποστόλων τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν.

Ἀναβαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου··«Ἐκ νεότητός μου...».

Προκείμενον: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτῶν».

Στίχος: «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῶν Ἀποστόλων··«Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς...», τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν.

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα··«Ταῖς τῶν Ἀποστόλων...». Καί νῦν··«Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον··«Πέτρε Κορυφαῖε...», ζήτει τοῦτο, εἰς τήν Λιτήν.

Κανόνες:  Οἱ δύο τῶν Ἀποστόλων··«Οὐκ ἔστι σοι ὅμοιος...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί· · «Ὥσπερ ὄντα καλῶν...», ἀμφότεροι μετά στίχου··«Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς··

Ὑπακοή: «Ποία φυλακή...» (χῦμα).

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς··

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Ἀποστόλων.

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

Καταβασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...».

Ἡ Τιμιωτέρα.

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...».

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῶν Ἀποστόλων··«Τῶν Ἀποστόλων ἅπαν­τες...» καί 2.– Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ··«Τό μέγα καί παράδοξον...».

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄.

Αἶνοι: Τό 1 Στιχηρόν Αὐτόμελον τῶν Ἀποστόλων··«Ὁ ἐξ ὑψίστου κληθείς...» καί τά 3 Στιχηρά Προσόμοια··«Ὁ τοῦ Ἀνάρχου Πατρός... – Σύ ἐπαξίως πέτρα προσηγορεύθης... – Ὁ Χριστοκῆρυξ Σταυροῦ καύχημα φέρων...».

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν··«Ἡ πάνσεπτος τῶν Ἀποστόλων...».

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ··«Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τῶν Ἀποστόλων...».

Δοξολογία: Μεγάλη.

        «Οἱ τῶν Ἀποστόλων...».

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

«Οἱ τῶν Ἀποστόλων...».

Εἴσοδος.

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...».

Μετά τήν Εἴσοδον.

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἀποστόλων··«Οἱ τῶν Ἀποστόλων...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ.

Κοντάκιον: «Προστασία...».

Τρισάγιον.

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου··«Ἐν ᾧ δ’ ἄν τις τολμᾷ...» (Β΄ Κορ. ια΄  21-33,  ιβ΄  1- 9).

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως··«Ἐλθών ὁ Ἰησοῦς εἰς τά μέρη Καισαρείας...» (Ματθ. ις΄  13-19).

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

Κοινωνικόν: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...».

        «Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

Ἀπόλυσις.