| Αρχαίο κείμενο | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 Ἀποθέμενοι οὖν πᾶσαν κακίαν καὶ πάντα δόλον καὶ ὑποκρίσεις καὶ φθόνους καὶ πάσας καταλαλιάς, | 1 Λοιπόν, εφ' όσον εγίνατε νέοι άνθρωποι με τον σωτήριον και ζωοποιόν λόγον του Θεού, πρέπει να πετάξετε από πάνω σας κάθε κακίαν και κάθε δολιότητα και κάθε ειδός υποκρισίας και φθόνου και όλας ανεξαιρέτως τας κατακρίσεις και επικρίσεις εναντίον του πλησίον. | 1 Εφ’ ὅσον λοιπὸν ἀνεγεννήθητε διὰ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, πρέπει νὰ πετάξετε ἀπ’ ἐπάνω σας σὰν ἄλλο ροῦχον ἀκάθαρτον κάθε εἶδος κακίας καὶ κάθε δόλον καὶ κάθε μορφὴν ὑποκρισίας καὶ φθόνου καὶ ὅλας τὰς κατὰ τοῦ πλησίον κακολογίας καὶ κατακρίσεις. |
| 2 ὡς ἀρτιγέννητα βρέφη τὸ λογικὸν ἄδολον γάλα ἐπιποθήσατε, ἵνα ἐν αὐτῷ αὐξηθῆτε εἰς σωτηρίαν, | 2 Σαν βρέφη δε νεογέννητα με επιθυμίαν μεγάλην ποθήσατε το ανόθευτον και θρεπτικόν πνευματικόν γάλα της θείας Χαριτος και διδασκαλίας, δια να μεγαλώσετε με αυτό και προχωρήσετε ασφαλείς στον δρόμον της σωτηρίας. | 2 Ἀφοῦ δὲ ἀπορρίψετε ὅλα αὐτά, τότε σὰν νεογέννητα βρέφη μὲ πόθον πολὺν ἐπιθυμήσατε τὸ γνήσιον καὶ ἀνόθευτον πνευματικὸν γάλα τῆς θείας διδασκαλίας, διὰ νὰ μεγαλώσετε μὲ αὐτὸ καὶ καταλήξετε εἰς τὴν σωτηρίαν. |
| 3 εἴπερ ἐγεύσασθε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος. | 3 Και είναι φυσικόν να αισθανθήτε τον έντονον αυτόν πόθον της πνευματικής τροφής, εφ' όσον εγευθήκατε και από την προσωπικήν σας πείραν εγνωρίσατε, ότι ο Κυριος είναι πάντοτε ευεργετικός και αγαθός. | 3 Καὶ θὰ αἰσθανθῆτε τὸν πόθον αὐτὸν διὰ τὸ πνευματικὸν γάλα τῆς θείας διδασκαλίας, ἐὰν βεβαίως διὰ τῆς πείρας σας ἐδοκιμάσατε καὶ ἐμάθετε, ὅτι ὁ Κύριος εἶναι καλὸς καὶ εὐεργετικὸς καὶ οἱ λόγοι του συνεπῶς εἶναι τροφὴ ὄχι μόνον γλυκεῖα, ἀλλὰ καὶ ὠφέλιμος καὶ ζωηφόρος. |
| 4 Πρὸς ὃν προσερχόμενοι, λίθον ζῶντα, ὑπὸ ἀνθρώπων μὲν ἀποδεδοκιμασμένον, παρὰ δὲ Θεῷ ἐκλεκτὸν, ἔντιμον, | 4 Να προσέρχεσθε δε πάντοτε με ιερόν πόθον και ευλάβειαν προς τον Κυριον Ιησούν Χριστόν, ο οποίος είναι ακρογωνιαίος λίθος της Εκκλησίας, ζωή και πηγή της ζωής, που από μεν τους ανθρώπους έχει αποδοκιμασθή και περιφρονηθή, όπως εφάνηκε από το γεγονός της σταυρώσεως, ενώπιον όμως του Θεού είναι εκλεκτός και τιμημένος. | 4 Καὶ νὰ πλησιάζετε ὁλονὲν καὶ περισσότερον πρὸς τὸν Κύριον αὐτόν, ὁ ὁποῖος εἶναι λίθος, ποὺ ἔχει ζωὴν καὶ μεταδίδει ζωήν, καὶ ἀπὸ μὲν τοὺς ἀνθρώπους ἔχει ἀποδοκιμασθῆ, διότι τὸν ἐσταύρωσαν, ἐνώπιον ὅμως τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐκλεκτὸς καὶ τιμημένος. |
| 5 καὶ αὐτοὶ ὡς λίθοι ζῶντες οἰκοδομεῖσθε, οἶκος πνευματικὸς, ἱεράτευμα ἅγιον, ἀνενέγκαι πνευματικὰς θυσίας εὐπροσδέκτους τῷ Θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ. | 5 Και σεις οι ίδιοι να οικοδομήσθε επάνω εις αυτόν σαν λίθοι ζωντανοί, ώστε να είσθε πνευματικός οίκος και κατοικητήριον του Θεού, ιεράτευμα άγιον, δια να προσφέρετε δια μέσου του Ιησού Χριστού θυσίας πνευματικάς, τας οποίας με ευχαρίστησιν και ευμένειαν δέχεται ο Θεός. | 5 Καὶ νὰ οἰκοδομῆσθε καὶ νὰ κτίζεσθε ἐπ’ αὐτοῦ καὶ σεῖς σὰν λίθοι ζωντανοί, ὥστε νὰ εἶσθε οἶκος τοῦ Θεοῦ πνευματικός, σύλλογος καὶ γένος ἱερέων ἅγιον, διὰ νὰ προσφέρετε διὰ μέσου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ θυσίας πνευματικάς, ποὺ μὲ εὐχαρίστησιν τὰς δέχεται ὁ Θεός. |
| 6 διότι περιέχει ἐν τῇ γραφῇ· ἰδοὺ τίθημι ἐν Σιὼν λίθον ἀκρογωνιαῖον, ἐκλεκτὸν, ἔντιμον, καὶ ὁ πιστεύων ἐπ’ αὐτῷ οὐ μὴ καταισχυνθῇ, | 6 Διότι περιέχεται εις την Αγίαν Γραφήν η θεόπνευστος αυτή φράσις· “ιδού, θέτω εις την Σιών ακρογωνιαίον, θεμελιακόν λίθον, που θα βαστάζη και θα συγκρατή στερεά το οικοδόμημα της Εκκλησίας, λίθον εκλεκτόν, πολύτιμον, και εκείνος που πιστεύει και στηρίζεται επάνω εις αυτόν δεν θα εντροπιασθή”. | 6 Προσέξετε νὰ ἐπωφεληθῆτε τὸν λίθον αὐτὸν καὶ νὰ μὴ σᾶς ἀποβῇ οὗτος εἰς καταδίκην. Διότι περιέχεται εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφὴν ὁ ἐξῆς λόγος· Ἰδοὺ θέτω εἰς τὴν Σιὼν λίθον ἀκρογωνιαῖον, ὁ ὁποῖος βαστάζει τὸ ὅλον πνευματικὸν οἰκοδόμημα καὶ σφίγγει εἰς ἐν τοὺς δύο λαούς, τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς ἐθνικούς, ποὺ διὰ τῆς πίστεως γίνονται ὁ ἕνας ἠνωμένος λαὸς τοῦ Κυρίου. Καὶ ὁ λίθος αὐτὸς εἶναι διάλεκτος, πολύτιμος, καὶ ἐκεῖνος, ποὺ στηρίζει τὴν πεποίθησίν του ἐπ’ αὐτοῦ, δὲν θὰ ἐντροπιασθῇ. |
| 7 ὑμῖν οὖν ἡ τιμὴ τοῖς πιστεύουσιν, ἀπιστοῦσιν δὲ λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας καὶ λίθος προσκόμματος καὶ πέτρα σκανδάλου· | 7 Δια σας, λοιπόν, που πιστεύετε στον Χριστόν, επιφυλάσσεται αυτή η τιμή. Δι' εκείνους όμως που απειθούν κατά του Χριστού και επαναστατούν, ισχύει ο άλλος λόγος της Γραφής, “λίθον, τον οποίον επεριφρόνησαν και απέρριψαν ως ακατάλληλον οι οικοδομούντες, αυτός έγινε κεφαλή γωνίας, αγκωνάρι θεμελιακό και πολύτιμο δια την πνευματικήν οικοδομήν. Εγινε όμως και λίθος, επάνω στον οποίον σκοντάπτουν οι άπιστοι, και πέτρα, από την οποίαν κρημνίζονται”. | 7 Διὰ σᾶς λοιπόν, οἱ ὁποῖοι πιστεύετε, προορίζεται ἡ τιμή, ποὺ μεταδίδει ὁ λίθος οὗτος. Δι’ ἐκείνους ὅμως, ποὺ ἀπειθοῦν, ἐφαρμοζεται ὁ ἄλλος λόγος τῆς Γραφῆς, ποὺ λέγει· ὁ λίθος, τὸν ὁποῖον δὲν ἐθεώρησαν κατάλληλον διὰ τὴν οἰκοδομὴν καὶ τὸν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, αὐτὸς ἔγινε κεφαλὴ γωνίας, ἀγκωνάρι περίβλεπτον, ποὺ βαστάζει τὸ ὅλον οἰκοδόμημα, ἀλλὰ καὶ ὁ λίθος ἐπὶ τοῦ ὁποίου οἰ ἄπιστοι σκοντάπτουν καὶ πέτρα, ποὺ τοὺς μπερδεύει καὶ κρημνίζονται. |
| 8 οἳ προσκόπτουσι τῷ λόγῳ ἀπειθοῦντες, εἰς ὃ καὶ ἐτέθησαν. | 8 Αυτοί σκοντάπτουν στον λόγον του Ευαγγελίου, επειδή απειθούν και επαναστατούν εναντίον αυτού. Εις αυτό δε το σκόνταμμα και το ολέθριον κρήμνισμα, προωρίσθησαν από τον Θεόν, σύμφωνα με την πρόγνωσίν του προς τιμωρίαν των, δια την διεστραμμένην και κακκήν διάθεσίν των. | 8 Οὗτοι σκοντάπτουν εἰς τὸν λόγον τοῦ εὐαγγελίου, ἐπειδὴ ἀπειθοῦν εἰς αὐτόν. Εἰς τὸ σκόνταμμα δὲ καὶ τὸν κρημνισμὸν αὐτὸν προωρίσθησαν ἀπὸ τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος προεῖδε τὴν διεστραμμένην γνώμην των καὶ τοὺς τιμωρεῖ διὰ τὴν ἀπείθειάν των. |
| 9 Ὑμεῖς δὲ γένος ἐκλεκτόν, βασίλειον ἱεράτευμα, ἔθνος ἅγιον, λαὸς εἰς περιποίησιν, ὅπως τὰς ἀρετὰς ἐξαγγείλητε τοῦ ἐκ σκότους ὑμᾶς καλέσαντος εἰς τὸ θαυμαστὸν αὐτοῦ φῶς· | 9 Σεις όμως είσθε “γένος εκλεκτόν, ιερατείον με βασιλικήν την καταγωγήν, έθνος άγιον, καθιερωμένον στον Θεόν, ξεχωριστός λαός μέσα εις την οικουμένην, ιδιαίτερον κτήμα και περιουσία του απείρου Θεού”, δια να διαλαλήτε με τα λόγια και το παράδειγμά σας τας αρετάς εκείνου, ο οποίος σας εκάλεσεν από το σκοτάδι της πλάνης και της αμαρτίας στο λαμπρόν και αξιοθαύμαστον πνευματικόν του φως. | 9 Σεῖς ὅμως εἶσθε γένος ἐκλεκτόν, ἱερατεῖον ποὺ ἔχετε βασιλικὴν καταγωγὴν καὶ εἶσθε δι’ αὐτὸ συγχρόνως βασιλεῖς καὶ ἱερεῖς. Εἶσθε ἔθνος ἅγιον, ἀφιερωμένον εἰς τὸν Θεόν, λαὸς ξεχωρισμένος διὰ νὰ ἀποτελῆτε ἰδιαίτερον κτῆμα καὶ περιουσίαν τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἔχετε ὅλας αὐτὰς τὰς ἐξαιρετικὰς ἰδιότητας, διὰ νὰ διακηρύττετε μὲ τὸ ἅγιον παράδειγμά σας τὰς ἐξόχους καὶ ἀπείρους τελειότητας ἐκείνου, ποὺ σᾶς ἐκάλεσεν ἀπὸ τὸ σκότος τῆς πλάνης καὶ τῆς ἁμαρτίας εἰς τὴν νέαν φωτεινὴν καὶ θαυμαστὴν πνευματικὴν ζωήν του. |
| 10 οἵ ποτε οὐ λαὸς, νῦν δὲ λαὸς Θεοῦ, οἱ οὐκ ἠλεημένοι, νῦν δὲ ἐλεηθέντες. | 10 Σεις, οι οποίοι κάποτε δεν ήσασθε ούτε καν λαός, ενώ τώρα είσθε λαός του Θεού· σεις, οι οποίοι δεν είχατε προηγουμένως πάρει το έλεος του Θεού, ενώ τώρα έχετε ελεηθή. | 10 Σεῖς, οἱ ὁποῖοι κάποτε δὲν ἦσθε οὔτε κὰν λαός, τώρα ὅμως εἶσθε λαὸς τοῦ Θεοῦ· σεῖς οἱ ὁποῖοι δὲν εἴχετε ἐλεηθῆ, τώρα ὅμως ἐλεήθητε ἀπὸ τὸν Θεόν. |
| 11 Ἀγαπητοί, παρακαλῶ ὡς παροίκους καὶ παρεπιδήμους, ἀπέχεσθαι τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν, αἵτινες στρατεύονται κατὰ τῆς ψυχῆς, | 11 Αγαπητοί, σας παρακαλώ, λοιπόν, σαν πνευματικούς ανθρώπους και πολίτας του ουρανού, προσωρινούς και παρεπιδήμους μέσα στον φθαρτόν και αμαρτωλόν αυτόν κόσμον, να απέχετε από τας σαρκικάς επιθυμίας, αι οποίαι αντιστρατεύονται και πολεμούν την ψυχήν. | 11 Σᾶς παρακαλῶ λοιπόν, ἀγαπητοί, ὡς πολίτας πλέον τοῦ οὐρανοῦ, ποὺ εἶσθε ξένοι ἐπὶ τῆς γῆς καὶ προσωρινῶς διαμένετε εἰς αὐτὴν ἐν μέσῳ τῶν εἰδωλολατρῶν κατοίκων της, νὰ ἀπέχετε ἀπὸ τὰς σαρκικὰς ἐπιθυμίας, αἱ ὁποῖαι ἀντιστρατεύονται καὶ μάχονται κατὰ τῆς ψυχῆς. |
| 12 τὴν ἀναστροφὴν ὑμῶν ἔχοντες καλήν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἵνα ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑμῶν ὡς κακοποιῶν, ἐκ τῶν καλῶν ἔργων ἐποπτεύσαντες δοξάσωσι τὸν Θεὸν ἐν ἡμέρᾳ ἐπισκοπῆς. | 12 Να έχετε πάντοτε καλήν και ανεπίληπτον την συμπεριφοράν σας μεταξύ των ειδωλολατρών, ώστε ενώ σας κατηγορούν ως κακοποιούς, όταν θα ίδουν την ανεπίληπτον ζωήν σας και τα καλά σας έργα, θα παρακινηθούν από αυτά να δοξάσουν τον Θεόν κατά την ημέραν που εκείνος θα σας επισκεφθή και θα παρουσιάση ολόλαμπρον την αθωότητα και αρετήν σας. | 12 Τὴν συμπεριφοράν σας μεταξὺ τῶν ἐθνικῶν νὰ ἔχετε καλήν, ὥστε νὰ προσελκύῃ τὴν ἐκτίμησιν καὶ τὸν σεβασμόν, καὶ ἔτσι δι’ ὅσα τώρα σᾶς κατηγοροῦν ὡς ἐγκληματίας καὶ κακοποιούς, παρακινούμενοι ἀπὸ τὰ καλὰ καὶ ἐνάρετα ἔργα σας, ποὺ θὰ παρακολουθήσουν ἀπὸ πλησίον, νὰ δοξάσουν τὸν Θεόν κατὰ τὴν ἡμέραν, ποὺ θὰ σᾶς ἐπισκεφθῇ ὁ Κύριος καὶ θὰ φέρῃ εἰς φῶς τὴν ἀθῳότητά σας. |
| 13 Ὑποτάγητε οὖν πάσῃ ἀνθρωπίνῃ κτίσει διὰ τὸν Κύριον, εἴτε βασιλεῖ, ὡς ὑπερέχοντι, | 13 Υποταχθήτε, λοιπόν, κατά το θέλημα του Κυρίου εις κάθε άνθρωπον, που κατέχει κάποιαν αρχήν και εξουσίαν είτε στον βασιλέα ως προς ανώτερον άρχοντα | 13 Ὑποταχθῆτε λοιπὸν σύμφωνα μὲ τὴν παραγγελίαν τοῦ Κυρίου εἰς πᾶσαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ἐγκατεστημένην ἀρχήν· εἴτε εἰς τὸν βασιλέα ὡς εἰς ἀνώτερον, |
| 14 εἴτε ἡγεμόσιν, ὡς δι’ αὐτοῦ πεμπομένοις εἰς ἐκδίκησιν μὲν κακοποιῶν, ἔπαινον δὲ ἀγαθοποιῶν· | 14 είτε στους διοικητάς επαρχιών, ως προς άρχοντας που στέλλονται από αυτόν δια την τιμωρίαν μεν των κακοποιών δια τον έπαινον δε και την ασφάλειαν εκείνων, που πράττουν το καλόν. | 14 εἴτε εἰς τοὺς διοικητὰς τῶν ἐπαρχιῶν, ὅπως ἁρμόζει νὰ ὑποτάσσεσθε εἰς ἄρχοντας, ποὺ στέλλονται ἀπὸ αὐτόν, τὸν ἐπίγειον βασιλέα, πρὸς τιμωρίαν μὲν τῶν κακοποιῶν, ἔπαινον δὲ καὶ ἐνίσχυσιν ἐκείνων, ποὺ πράττουν τὸ ἀγαθόν. |
| 15 ὅτι οὕτως ἐστὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀγαθοποιοῦντας φιμοῦν τὴν τῶν ἀφρόνων ἀνθρώπων ἀγνωσίαν· | 15 Διοτι έτσι είναι το θέλημα του Θεού· με την κατά Θεόν νομιμοφροσύνην και με την αγαθοεργίαν σας να φιμώνετε και να σταματάτε την άγνοιαν των ανθρώπων, οι οποίοι σας επικρίνουν, χωρίς και να γνωρίζουν ποίοι πράγματι είσθε. | 15 Δείξατε νομιμοφροσύνην καὶ ὑποταγήν, διότι ἔτσι εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν ἀγαθοεργίαν νὰ ἐπιβάλλετε σιωπὴν εἰς τὴν ἄγνοιαν τῶν ἀνθρώπων ποὺ σᾶς κατηγοροῦν, χωρὶς νὰ ἠξεύρουν ποῖοι εἶσθε. |
| 16 ὡς ἐλεύθεροι, καὶ μὴ ὡς ἐπικάλυμμα ἔχοντες τῆς κακίας τὴν ἐλευθερίαν, ἀλλ’ ὡς δοῦλοι Θεοῦ. | 16 Υποταχθήτε, λοιπόν, κατά Θεόν εις τας αρχάς και τας εξουσίας σαν ηθικώς ελεύθεροι άνθρωποι και όχι σαν άνθρωποι, που έχουν την ελευθερίαν ως πρόφασιν και καμουφλάρισμα της κακίας, αλλά σαν αληθινοί δούλοι του Θεού. | 16 Ὑποταχθῆτε σὰν ἐλεύθεροι ἀπὸ τὴν κακίαν καὶ ἀπὸ κάθε ἄτοκον καὶ ὄχι σὰν ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν τὴν ἐλευθερίαν ὡς πρόφασιν τῆς κακίας καὶ τῆς ἀπειθείας, ἀλλὰ σὰν δοῦλοι Θεοῦ. |
| 17 πάντας τιμήσατε, τὴν ἀδελφότητα ἀγαπᾶτε, τὸν Θεὸν φοβεῖσθε, τὸν βασιλέα τιμᾶτε. | 17 Αποδώσατε την οφειλομένην τιμήν εις όλους. Αγαπάτε όλους τους αδελφούς σας Χριστιανούς, να φοβήσθε και να σέβεσθε τον Θεόν· να τιμάτε τον βασιλέα. | 17 Εἰς ὅλους ἀποδώσατε τὴν ὀφειλομένην εἰς ἕκαστον τιμήν. Νὰ ἀγαπᾶτε τὸ σύνολον τῶν Χριστιανῶν ἀδελφῶν. Νὰ φοβῆσθε εὐλαβῶς τὸν Θεόν καὶ νὰ τιμᾶτε τὸν βασιλέα. |
| 18 οἱ οἰκέται ὑποτασσόμενοι ἐν παντὶ φόβῳ τοῖς δεσπόταις, οὐ μόνον τοῖς ἀγαθοῖς καὶ ἐπιεικέσιν, ἀλλὰ καὶ τοῖς σκολιοῖς. | 18 Οι δούλοι ας υποτάσσωνται με φόβον Θεού εις κάθε τι, που διατάσσουν οι κύριοί των, όχι μόνον στους καλούς και επιεκείς, αλλά και στους ιδιοτρόπους, που ποτέ δεν ικανοποιούνται, αλλά πάντοτε γογγύζουν. | 18 Οἱ δοῦλοι ἂς ὑποτάσσωνται εἰς τοὺς κυρίους μὲ φόβον Θεοῦ, ποὺ θὰ τὸν δείχνουν εἰς κάθε περίστασιν. Ἂς ὑποτάσσωνται ὄχι μόνον εἰς τοὺς καλοὺς καὶ ἐπιεικεῖς κυρίους, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς στρεβλοὺς καὶ δυστρόπους. |
| 19 τοῦτο γὰρ χάρις, εἰ διὰ συνείδησιν Θεοῦ ὑποφέρει τις λύπας, πάσχων ἀδίκως. | 19 Διότι τούτο είναι χάρις Θεού, εάν με την συνείδησιν, ότι αυτό θέλει ο Θεός, υποφέρη κανείς λύπας, ταλαιπωρούμενος και πάσχων αδίκως. | 19 Διότι τοῦτο προσελκύει τὴν εὔνοιαν τοῦ Θεοῦ, ἐὰν μὲ τὴν συνείδησιν, ὅτι ὁ Θεὸς τὸ θέλει καὶ εὐαρεστεῖται εἰς τοῦτο, ὑποφέρῃ κανεὶς λύπας, πάσχων ἀδίκως. |
| 20 ποῖον γὰρ κλέος, εἰ ἁμαρτάνοντες καὶ κολαφιζόμενοι ὑπομενεῖτε; ἀλλ’ εἰ ἀγαθοποιοῦντες καὶ πάσχοντες ὑπομενεῖτε, τοῦτο χάρις παρὰ Θεῷ. | 20 Διότι ποία είναι η δόξα και ο έπαινός σας, εάν δείξετε υπομονήν, όταν διαπράξετε σφάλματα και εξ αιτίας αυτών σας δέρουν; Αλλ' εάν δείξετε υπομονήν, καθ' ον χρόνον πάσχετε και ταλαιπωρείσθε, μολονότι πράττετε το αγαθόν και εκτελείτε ευσυνειδήτως το καθήκον σας, τούτο είναι ευάρεστον ενώπιον του Θεού και δόξα δια σας. | 20 Διότι ποία δόξα σας ἀνήκει, ἐὰν δείξετε ὑπομονήν, ὅταν σφάλλετε, καὶ διὰ τὰ σφάλματά σας αὐτὰ σᾶς δέρουν εἰς τὸ πρόσωπον; Ἐὰν ὅμως δείξετε ὑπομονήν, ὅταν, μολονότι πράττετε τὸ καθῆκον σας πρὸς τοὺς κυρίους σας, καταπιέζεσθε ἀπὸ αὐτοὺς καὶ ὑποφέρετε, τοῦτο εἶναι ἀρεστὸν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. |
| 21 εἰς τοῦτο γὰρ ἐκλήθητε, ὅτι καὶ Χριστὸς ἔπαθεν ὑπὲρ ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ· | 21 Διότι εις αυτό ακριβώς έχετε κληθή, δια να εκτελήτε το καθήκον σας, και δια να πράττετε το αγαθόν και όταν ακόμη αδικήσθε και ταλαιπωρήσθε αδίκως. Διότι και ο Χριστός έπαθε προς χάριν ημών και υπέμεινε σταυρόν, δια να σώση ακόμη και αυτούς τους σταυρωτάς του, αφήσας εις σας τέλειον παράδειγμα προς μίμησιν, δια να ακολουθήσετε και βαδίσετε ακριβώς επάνω εις τα ίχνη του. | 21 Καὶ εἶναι τοῦτο ἀρεστὸν εἰς τὸν Θεόν, διότι ἔχετε κληθῆ διὰ νὰ πράττετε τὸ καλὸν καὶ εὐεργετῆτε, καὶ ὅταν ἀκόμη παραγνωρίζεσθε καὶ ὑποφέρετε ἀδίκως. Καθ’ ὅσον καὶ ὁ Χριστὸς ἔπαθε πρὸς χάριν σας, χωρὶς αὐτὸς νὰ πταίσῃ εἰς τίποτε καὶ ἀφῆκεν εἰς σᾶς παράδειγμα τέλειον πρὸς μίμησιν, διὰ νὰ ἀκολουθήσετε ἀκριβῶς ἐπάνω εἰς τὰ ἀχναρια του. |
| 22 ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ· | 22 Αυτός δεν έκαμε ποτέ καμμίαν απολύτως αμαρτίαν· “ούτε δε και στο στόμα του ευρέθη ποτέ δόλος η έστω και ο παραμικρότερος αμαρτωλός λόγος”. | 22 Αὐτὸς δὲν ἔκαμέ ποτε ἁμαρτίαν, οὔτε εὑρεθῇ δόλος ἢ ψεῦδος εἲς τὸ στόμα τοῦ. |
| 23 ὃς λοιδορούμενος οὐκ ἀντελοιδόρει, πάσχων οὐκ ἠπείλει, παρεδίδου δὲ τῷ κρίνοντι δικαίως· | 23 Αυτός, ενώ εχλευάζετο και υβρίζετο από τους βασανιστάς του, δεν εχλεύαζε και δεν ύβριζεν αυτούς. Ενώ έπασχεν αδίκως, δεν απειλούσεν εκδικήσεις, αλλά παρέδιδε και ενεπιστεύετο τον εαυτόν του στον Θεόν, που κρίνει πάντοτε με δικαιοσύνην. | 23 Αὐτός, ἐνῷ ἐνεπαίζετο καὶ ὑβρίζετο, δὲν ἀνταπέδιδεν ὕβρεις εἰς τὰς ὕβρεις ἐνῷ ἔπασχεν ἀδίκως, δὲν ἐφοβέριζε μὲ ἐκδικητικὰς ἀπειλὰς τοὺς ἀδικοῦντας αὐτόν, ἀλλὰ ἀνέθετε τὸν ἑαυτόν του εἰς τὸν Θεόν, ποὺ πάντοτε κάνει κρίσιν δικαίαν. |
| 24 ὃς τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν αὐτὸς ἀνήνεγκεν ἐν τῷ σώματι αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ξύλον, ἵνα ταῖς ἁμαρτίαις ἀπογενόμενοι τῇ δικαιοσύνῃ ζήσωμεν· οὗ τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἰάθητε. | 24 “Αυτός επήρε και εβάστασεν επάνω του τας αμαρτίας μας και προσέφερε δια του σώματός του θυσίαν επάνω στο ξύλον του σταυρού, δια να λάβωμεν ημείς την λύτρωσιν και την απαλλαγήν από τας αμαρτίας”, να ζήσωμεν δε με την δικαιοσύνην και την αρετήν. “Χαρις εις τας πληγάς αυτού έχετε και σεις θεραπευθή από την θανατηφόρον νόσον της αμαρτίας”. | 24 Αὐτὸς ἐβάστασεν ὁ ἴδιος ἐπάνω του τὰς ἁμαρτίας μας καὶ προσέφερε διὰ τοῦ σώματός του θυσίαν δι’ αὐτὰς εἰς τὸν σταυρόν. Καὶ ἔκαμε τὴν θυσίαν αὐτήν, διὰ νὰ ἐλευθερωθῶμεν καὶ ἀποξενωθῶμεν ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας καὶ ζήσωμεν εἰς τὸ ἑξῆς διὰ τὴν δικαιοσύνην καὶ διὰ τὴν ἀρετήν. Διὰ τῶν πληγῶν αὐτοῦ ἰατρεύθητε. |
| 25 ἦτε γὰρ ὡς πρόβατα πλανώμενα, ἀλλ’ ἐπεστράφητε νῦν ἐπὶ τὸν ποιμένα καὶ ἐπίσκοπον τῶν ψυχῶν ὑμῶν. | 25 Διότι ήσασθε προηγουμένως άρρωστοι πνευματικώς· “ήσασθε πρόβατά που επλανώντο” με άμεσον τον κίνδυνο να κατασπαραχθούν από τους λύκους. Αλλά τώρα εγυρίσατε στον καλόν Ποιμένα και τον ακοίμητον φρουρόν και υπερασπιστήν των ψυχών σας. | 25 Ναί· ἰατρεύθητε, διότι ἄλλοτε ἦσθε ἄρρωστοι πνευματικῶς ἦσθε σὰν πρόβατα ποὺ ἐπλανῶντο. Ἀλλὰ τώρα ἐγυρίσατε ὀπίσω εἰς τὸν ποιμένα καὶ ἄγρυπνον φρουρὸν τῶν ψυχῶν σας. |
