Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024
Ανατ: 06:17
Δύση: 18:45
Σελ. 19 ημ.
88-278
16ος χρόνος, 5885η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΑΡΙΘΜΟΙ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 (Ϛ)


 
 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· 1 Ο Κυριος ωμίλησε προς τον Μωϋσήν λέγων· 1 Ο Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωῦσῆν καὶ εἶπε:
2 λάλησον τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραὴλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· ἀνὴρ ἢ γυνή, ὃς ἐὰν μεγάλως εὔξηται εὐχὴν ἀφαγνίσασθαι ἁγνείαν Κυρίῳ, 2 “κάλεσε τους Ισραηλίτας και ειπέ προς αυτούς· Εάν ένας άνδρας η μία γυναίκα τάξη να αφιερωθή προς τον Κυριον επί χρονικόν τι διάστημα, να γίνη δηλαδή Ναζηραίος, 2 «Μίλησε εἰς τοὺς Ἰσραηλῖτες καὶ εἰπέ τους· Ὅταν ἕνας ἄνδρας ἢ μία γυναῖκα χωρίσουν τοὺς ἑαυτούς των διὰ νὰ ἀφιερωθοῦν εἰς τὸν Κύριον διὰ κάποιο χρονικὸν διάστημα καὶ δώσουν εἰδικὴν ὑπόσχεσιν νὰ γίνουν Ναζιραῖοι,
3 ἀπὸ οἴνου καὶ σίκερα ἁγνισθήσεται καὶ ὄξος ἐξ οἴνου καὶ ὄξος ἐκ σίκερα οὐ πίεται καὶ ὅσα κατεργάζεται ἐκ σταφυλῆς οὐ πίεται καὶ σταφυλὴν πρόσφατον καὶ σταφίδα οὐ φάγεται. 3 θα απέχη αυτός από οίνον και οινοπνευματώδη ποτά, από ξύδι κατασκευασμένον από κρασί η από άλλα οινοπνευματώδη ποτά. Γενικώς δεν θα πίη κάθε τι, το οποίον γίνεται από την κατεργασίαν της σταφυλής, δεν θα φάγη νωπόν σταφύλι ούτε ξηράν σταφίδα. 3 πρέπει νὰ ἀπέχουν ἀπὸ τὸ κρασὶ καὶ τὰ μεθυστικὰ οἰνοπνευματώδη ποτὰ καὶ ἀπὸ τὸ ξίδι, ποὺ κατασκευάζεται ἀπὸ κρασί, καὶ ἀπὸ τὸ ξίδι, ποὺ κατασκευάζεται ἀπὸ ἄλλα μεθυστικὰ ποτά· γενικῶς δὲν θὰ πίνουν ἀπὸ ὅλα τὰ ποτά, ποὺ παράγονται ἀπὸ χυμὸν σταφυλιοῦ. Ἐπίσης δὲν πρέπει νὰ φάγουν φρέσκο σταφύλι οὔτε ξηρὴ σταφίδα.
4 πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ· ἀπὸ πάντων ὅσα γίνεται ἐξ ἀμπέλου, οἶνον ἀπὸ στεμφύλων ἕως γιγάρτου οὐ φάγεται. 4 Καθ' όλας τας ημέρας του ταξίματός του δεν θα φάγη τίποτε από όσα γίνονται εκ της αμπέλου, απόσταγμα στεμφύλων (τσίπουρο) μέχρι κουκούτσι σταφυλής. 4 Ὅλες τὶς ἡμέρες, ποὺ διαρκεῖ ἡ ἀφιέρωσις τοῦ Ναζιραῖου εἰς τὸν Θεὸν καὶ ὁ χωρισμός του ἀπὸ τὸν κόσμον, δὲν θὰ φάγῃ τίποτε ἀπὸ ὅσα παράγονται ἀπὸ τὸ ἀμπέλι, ἀπὸ τὸ τσίπουρον (φλούδα τοῦ σταφυλιοῦ) μέχρι τὸ κουκούτσι τοῦ σταφυλιοῦ.
5 πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ ἁγνισμοῦ ξυρὸν οὐκ ἐπελεύσεται ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, ἕως ἂν πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι, ὅσας ηὔξατο Κυρίῳ· ἅγιος ἔσται τρέφων κόμην τρίχα κεφαλῆς. 5 Ολας τας ημέρας του εξαγνισμού ξυράφι δεν θα πέραση στο κεφάλι του, μέχρις ότου συμπληρωθούν αι ημέραι, τας οποίας έχει τάξει προς τον Κυριον. Θα είναι αφιερωμένος στον Κυριον και δια τούτο θα αφήση ανέπαφον την κόμην του. 5 Ὅλες τὶς ἡμέρες, ποὺ διαρκεῖ τὸ τάξιμον εἰς τὸν Θεὸν καὶ ὁ ἑξαγνισμός του, ξυράφι δεν θὰ περάσῃ ἀπὸ τὴν κεφαλήν τοῦ, ἕως ὅτου συμπληρωθοῦν οἱ ἡμέρες, διὰ τὶς ὁποῖες ἔχει ὑποσχεθῆ ὅτι θὰ ἀφιερωθῇ εἰς τὸν Κύριον. Θὰ εἶναι ἅγιος καὶ ἀφιερωμένος εἰς τὸν Θεὸν καὶ διὰ τοῦτο θὰ ἀφήνῃ τὶς τρίχες τῆς κόμης τῆς κεφαλῆς του, ποὺ ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Θεόν, νὰ μεγαλώνουν.
6 πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς Κυρίῳ ἐπὶ πάσῃ ψυχῇ τετελευτηκυίᾳ οὐκ εἰσελεύσεται· 6 Ολας τας ημέρας, που διαρκεί το τάξιμό του, δεν θα εισέλθη εις δωμάτιον, όπου υπάρχει νεκρός. 6 Ὅλες τὶς ἡμέρες, ποὺ διαρκεῖ ὁ ἑξαγνισμὸς καὶ τὸ τάξιμόν του εἰς τὸν Κύριον, δεν θὰ πλησιάσῃ ἐκεῖ ποὺ εὑρίσκεται νεκρὸν σῶμα.
7 ἐπὶ πατρὶ καὶ μητρὶ καὶ ἐπ' ἀδελφῷ καὶ ἐπ' ἀδελφῇ, οὐ μιανθήσεται ἐπ' αὐτοῖς ἀποθανόντων αὐτῶν, ὅτι εὐχὴ Θεοῦ αὐτοῦ ἐπ' αὐτῷ ἐπὶ κεφαλῆς αὐτοῦ. 7 Δεν θα μιανθή εισερχόμενος στο δωμάτιον, όπου υπάρχει το νεκρόν σώμα του πατρός του η, της μητρός του η του αδελφού του η της αδελφής του. Δεν θα μολυνθή πλησιάζων αυτούς τους νεκρούς, διότι επάνω εις την κεφαλήν αυτού υπάρχει το τάξιμό του προς τον Θεόν. 7 Οὔτε κατὰ τὸν θάνατον τοῦ πατέρα ἢ τῆς μητέρας ἢ τοῦ ἀδελφοῦ ἢ τῆς ἀδελφῆς ὃ Ναζιραῖος αὐτὸς θὰ πλησιάσῃ οὔτε θὰ ἐγγίσῃ τὸ νεκρὸν σῶμα, διὰ νὰ μὴ μολυνθῇ διότι ἡ ἀφιέρωσις καὶ τὸ τάξιμόν του εἰς τὸν Θεὸν εὑρίσκεται εἰς τὴν κεφαλήν του.
8 πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ ἅγιος ἔσται Κυρίῳ. 8 Ολας τας ημέρας του ταξίματός του θα είναι άγιος αφιερωμένος στον Κυριον. 8 Κατὰ τὴν διάρκειαν ὅλων τῶν ἡμερῶν τοῦ εἰδικοῦ ταξίματός του θὰ εἶναι ἅγιος, χωρισμένος ἀπὸ ὅλα αὐτά, ὡς ἀφιερωμένος εἰς τὸν Θεόν.
9 ἐὰν δέ τις ἀποθάνῃ ἐπ' αὐτῷ ἐξάπινα, παραχρῆμα μιανθήσεται ἡ κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ, καὶ ξυρήσεται τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ καθαρισθῇ· τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ξυρηθήσεται. 9 Εάν όμως αποθάνη κανείς έξαφνα εμπρός του, αμέσως η κεφαλή του που ζει το τάξιμο θα μολυνθή· δι' αυτό θα ξυρίση την κεφαλήν του κατά την ημέραν της (μολύνσεως, οπότε η ημέρα αυτή θα είναι ημέρα καθαρισμού του, και θα ξυρίση αυτήν δια δευτέρου φοράν μετά επτά ημέρας. 9 Ἐὰν ὅμως κάποιος ἀποθάνῃ ξαφνικὰ ἐμπρός του, τότε θὰ μολυνθῇ ἀμέσως ἡ ἁγιασμένη, ἕνεκα τῆς ἀφιερώσεως, κεφαλή του· εἰς τὴν περίπτωσιν αὐτὴν θὰ ξυρήσῃ τὴν κεφαλήν του τὴν ἡμέραν τοῦ νομικοῦ μολυσμοῦ του· μὲ τὸ ξύρισμα ἡ ἡμέρα αὐτὴ θὰ εἶναι ἡμέρα καθαρισμοῦ του· ἐπίσης θὰ ξυρίσῃ τὴν κεφαλήν του καὶ ὕστερα ἀπὸ ἑπτὰ ἡμέρες.
10 καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ οἴσει δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν πρὸς τὸν ἱερέα, ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, 10 Κατά την ογδόην ημέραν θα φέρη δύο τρυγόνας η δύο νεοσσούς περιστερών προς τον ιερέα εις την θύραν της Σκηνής του Μαρτυρίου. 10 Κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν θὰ φέρῃ δύο τρυγόνες ἢ δύο μικρὲς περιστερὲς εἰς τὸν ἱερέα εἰς τὴν εἴσοδον τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου.
11 καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς μίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ μίαν εἰς ὁλοκαύτωμα, καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς περὶ ὧν ἥμαρτε περὶ τῆς ψυχῆς καὶ ἁγιάσει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, 11 Ο ιερεύς θα θυσιάση την μίαν περί αμαρτίας, την δε άλλην θα προσφέρη ως ολοκαύτωμα και θα εξιλεώση αυτόν δια την αμαρτίαν, εις την οποίαν υπέπεσεν ιδών νεκρόν, και θα αφιερώση πάλιν την κεφαλήν αυτού κατά την ημέραν εκείνην προς τον Κυριον, 11 Καὶ ὁ ἱερεὺς θὰ προσφέρῃ τὴν μίαν τρυγόνα (ἢ τὴν μίαν περιστεράν) ὡς θυσίαν διὰ τὴν ἁμαρτίαν, τὴν δὲ ἄλλην θὰ τὴν προσφέρῃ ὡς θυσίαν διὰ νὰ γίνῃ ὁλοκαύτωμα· καὶ ὁ ἱερεὺς θὰ κάμῃ ἔτσι ἐξιλέωσιν ὑπὲρ τοῦ Ναζιραῖου, ἐπειδὴ ἁμάρτησε μὲ τὸ νὰ ἰδῇ νεκρὸν σῶμα· ὁ Ναζιραῖος θὰ ἁγιάσῃ πάλιν τὴν κεφαλήν του κατὰ τὴν ἰδίαν ἐκείνην ἡμέραν καὶ θὰ τὴν ἀφιερώσῃ εἰς τὸν Κύριον,
12 ᾗ ἡγιάσθη Κυρίῳ, τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς, καὶ προσάξει ἀμνὸν ἐνιαύσιον εἰς πλημμέλειαν, καὶ αἱ ἡμέραι αἱ πρότεραι ἄλογοι ἔσονται, ὅτι ἐμιάνθη ἡ κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ. 12 όπως είχεν αφιερωθή στον Κυριον κατά τας προ της αμαρτίας του ημέρας του ταξίματος. Θα προσφέρη αυτός εν συνεχεία αμνόν ενός έτους δια την αμαρτίαν του. Αι προηγούμεναι ημέραι του ταξίματός του δεν θα ληφθούν υπ' όψει, διότι η κεφαλή του, η αφιερωμένη στον Κυριον, εμολύνθη εν τω μεταξύ. 12 ὅπως εἶχεν ἀφιερωθῆ εἰς τὸν Κύριον κατὰ τὶς ἡμέρες τοῦ προηγουμένου ταξίματος· καὶ θὰ φέρῃ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, τὸ ὁποῖον θὰ θυσιάσῃ διὰ τὴν ἐνοχήν του. Ἀλλ’ οἱ προηγούμενες ἡμέρες τῆς ἀφιερώσεώς του δὲν θὰ ὑπολογισθοῦν, διότι ἐχάθησαν, ἐπειδὴ ἐν τῷ μεταξὺ ἐμολύνθη ἡ ἀφιερωμένη εἰς τὸν Κύριον κεφαλή του.
13 Καὶ οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου· ᾗ ἂν ἡμέρᾳ πληρώσῃ ἡμέρας εὐχῆς αὐτοῦ, προσοίσει αὐτὸς παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 13 Αυτος είναι ο νόμος δια τον έχοντα τάξιμον, δια τον Ναζηραίον. Κατά την ημέραν δε που θα συμπληρωθούν αι ημέραι του ταξίματός του, θα οδηγήση αυτόν ο ιερεύς πλησίον εις τας θύρας της Σκηνής του Μαρτυρίου· 13 Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος τοῦ Ναζιραίου, τοῦ ἀνθρώπου ποὺ ἔταξε τὸν ἑαυτόν του εἰς τὸν Κύριον· ὅταν συμπληρωθοῦν οἱ ἥμερες τῆς ἀφιερώσεώς του, ὁ ἱερεὺς θὰ τὸν ὁδηγήσῃ κοντὰ εἰς τὴν εἴσοδον τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου
14 καὶ προσάξει τὸ δῶρον αὐτοῦ Κυρίῳ ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἄμωμον ἕνα εἰς ὁλοκαύτωσιν καὶ ἀμνάδα ἐνιαυσίαν μίαν ἄμωμον εἰς ἁμαρτίαν καὶ κριὸν ἕνα ἄμωμον εἰς σωτήριον 14 και θα προσφέρη αυτός προς τον Κυριον το δώρον του, αμνόν ενός έτους, υγιή και αρτιμελή προς ολοκαύτωσιν, μίαν αμνάδα χωρίς κανένα σωματικόν ελάττωμα δια θυσίαν περί αμαρτίας και ένα κριον υγιή και αρτιμελή δια θυσίαν ειρηνικήν. 14 καὶ θὰ προσφέρῃ τὸ δῶρον του εἰς τὸν Κύριον, τὸ ὁποῖον θὰ εἶναι ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, ποὺ θὰ ἔχῃ ἀκεραία καὶ ὑγιῆ ὅλα τὰ μέλη του, διὰ νὰ θυσιασθῇ ὡς ὁλοκαύτωμα, καὶ μίαν ἀμνάδα ἐνὸς ἔτους, ποὺ θὰ ἔχῃ ἀκεραία καὶ ὑγιῆ ὅλα τὰ μέλη της, διὰ νὰ θυσιασθῇ ὡς προσφορὰ διὰ τὴν ἁμαρτίαν, καὶ ἕνα κριάρι, ποὺ θὰ ἔχῃ ἀκεραία καὶ ὑγιῆ ὅλα τὰ μέλη του, διὰ νὰ θυσιασθῇ ὡς εἰρηνικὴ καὶ εὐχαριστήριος προσφορά·
15 καὶ κανοῦν ἀζύμων σεμιδάλεως ἄρτους ἀναπεποιημένους ἐν ἐλαίῳ καὶ λάγανα ἄζυμα κεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ καὶ θυσίαν αὐτῶν καὶ σπονδὴν αὐτῶν. 15 Θα προσφέρη επίσης ένα κάνιστρον με άρτους, καμωμένους από σημιγδάλι χωρίς προζύμι, ζυμωμένους με λάδι, και λαγάνες, χωρίς προζύμι, αλειμμένες με λάδι και μαζή με αυτά οίνον δια την σπονδήν. 15 θὰ φέρῃ ἐπίσης καὶ ἕνα κάνιστρον ψωμιὰ ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένα χωρὶς προζύμι, μὲ λάδι, καὶ ἄζυμες λαγάνες (πίττες) ἀλειμμένες μὲ λάδι, ποὺ θὰ συνοδεύωνται ἀπὸ τὴν θυσίαν τοῦ κρασιοῦ (σπονδήν).
16 καὶ προσοίσει ὁ ἱερεὺς ἔναντι Κυρίου καὶ ποιήσει τὸ περὶ ἁμαρτίας αὐτοῦ καὶ τὸ ὁλοκαύτωμα αὐτοῦ 16 Ολα αυτά θα τα προσφέρή ο ιερεύς ενώπιον του Κυρίου και θα τελέση την θυσίαν περί αμαρτίας και την θυσίαν του ολοκαυτώματος. 16 Καὶ ὁ ἱερεὺς θὰ προσφέρῃ ὅλα αὐτὰ εἰς τὸν Κύριον, καὶ θὰ κάμῃ τὴν θυσίαν περὶ τῆς ἁμαρτίας του καὶ τὴν θυσίαν τῆς ὁλοκαυτώσεως.
17 καὶ τὸν κριὸν ποιήσει θυσίαν σωτηρίου τῷ Κυρίῳ ἐπὶ τῷ κανῷ τῶν ἀζύμων, καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς τὴν θυσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ. 17 Ο ιερεύς θα προσφέρη επίσης τον κριον ως ειρηνικήν θυσίαν προς τον Κυριον, με το κάνιστρον των αζύμων άρτων και μαζή με αυτά την σπονδήν του οίνου. 17 Ὁ ἱερεὺς θὰ προσφέρῃ ἐπίσης τὸ κριάρι ὡς εἰρηνικὴν εὐχαριστήριον θυσίαν εἰς τὸν Κύριον μαζὶ μὸ τὸ κάνιστρον μὲ τὰ ψωμιά, τὰ ζυμωμένα χωρὶς προζύμι· μαζὶ μὲ αὐτὰ θὰ προσφέρῃ καὶ τὴν θυσίαν τοῦ κρασιοῦ (σπονδήν).
18 καὶ ξυρήσεται ὁ ηὐγμένος παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου τὴν κεφαλὴν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσει τὰς τρίχας ἐπὶ τὸ πῦρ, ὅ ἐστιν ὑπὸ τὴν θυσίαν τοῦ σωτηρίου. 18 Αμέσως κατόπιν ο έχων το τάξιμον θα ξυρίση την καθιερωμένην στον Κυριον κεφαλήν αυτού πλησίον εις τας θύρας της Σκηνής του Μαρτυρίου και θα θέση τας τρίχας στο πυρ του θυσιαστήριου των ολοκαυτωμάτων, στο οποίον προσεφέρθη η ειρηνική θυσία. 18 Καὶ ὁ Ναζιραῖος, ποὺ εἶχεν ἀφιερωθῆ καὶ ἔκαμε εἰδικὸν τάξιμον εἰς τὸν Θεόν, θὰ ξυρίσῃ τὴν κεφαλὴν τῆς ἀφιερώσεώς του κοντὰ εἰς τὴν πόρταν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καὶ θὰ πάρῃ τὶς τρίχες καὶ θὰ τὶς ρίψῃ εἰς τὴν φωτιάν, ποὺ εἶναι κάτω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, εἰς τὸ ὁποῖον ἔχει προσφερθῆ ἡ εἰρηνικὴ εὐχαριστήριος θυσία.
19 καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺς τὸν βραχίονα ἑφθὸν ἀπὸ τοῦ κριοῦ καὶ ἄρτον ἕνα ἄζυμον ἀπὸ τοῦ κανοῦ καὶ λάγανον ἄζυμον ἓν καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰς χεῖρας τοῦ ηὐγμένου μετὰ τὸ ξυρήσασθαι αὐτὸν τὴν εὐχὴν αὐτοῦ· 19 Ο ιερεύς θα πάρη από τον κριον την πλάτην, αφού πρώτα την βράση, ένα άζυμον άρτον από το κάνιστρον, μίαν λαγάναν άζυμον και θα θέση αυτά εις τα χέρια του έχοντος το τάξιμον μετά το ξύρισμα της κεφαλής του. 19 Κατόπιν ὁ ἱερεὺς θὰ λάβῃ τὴν ψημένην ὠμοπλάτην τοῦ κριαριοῦ καὶ ἕνα ψωμὶ ζυμωμένον χωρὶς προζύμι ἀπὸ τὸ κάνιστρον, μίαν λαγάναν (πίτταν) ἄζυμην καὶ θὰ τὰ βάλῃ) εἰς τὰ χέρια τοῦ Ναζιραίου, ποὺ ἔκαμε τάξιμον εἰς τὸν Θεόν, μετὰ τὸ ξύρισμα τῆς κεφαλῆς του τῆς ἀφιερωμένης εἰς τὸν Κύριον.
20 καὶ προσοίσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺς ἐπίθεμα ἔναντι Κυρίου, ἅγιον ἔσται τῷ ἱερεῖ ἐπὶ τοῦ στηθυνίου τοῦ ἐπιθέματος καὶ ἐπὶ τοῦ βραχίονος τοῦ ἀφαιρέματος, καὶ μετὰ ταῦτα πίεται ὁ ηὐγμένος οἶνον. 20 Θα προσφέρη αυτά ο ιερεύς ως θυσίαν αφιερωμένην στον Κυριον, ως θυσίαν “επιθέματος”. Αυτή η προσφορά θα είναι αγία, προωρισμένη δια τον ιερέα μαζή με το στήθος το οποίον πρρσεφέρθη ως θυσία επίσης επιθέματος και με το πόδι που προσεφέρθη ως “αφαίρεμα”, δια υψώσεως, προς τον Κυριον. Κατόπιν από όλα αυτά θα πίη οίνον αυτός, που είχε κάμει το τάξιμον. 20 Κατόπιν ὁ ἱερεὺς θὰ τὰ κινήσῃ καὶ θὰ τὰ ὑψώσῃ ἐμπρὸς εἰς τὸ θυσιαστήριον, διὰ νὰ λάβουν εὐλογίαν. Ἡ θυσία αὐτή, ποὺ ὀνομάζεται θυσία κινητῆς προσφορᾶς, καθιστᾷ τὸ δῶρον ἅγιον, ἀφιερωμένον (σύμφωνα μὲ τὸν Νόμον) εἰς τὸν ἱερέα μαζὶ μὲ τὸ στῆθος, τὸ ὁποῖον ἔχει προσφερθῆ ὡς κινητὴ προσφορά, καὶ τὸν μηρόν (μπούτι), ποὺ ἔχει προσφερθῆ ὡς ὑψωμένη προσφορά, ἀφοῦ ἔχει ἀφαιρεθῆ ἕνα μέρος ἀπὸ τὴν θυσίαν διὰ τὸν ἱερέα. Μετὰ ἀπὸ τὶς θυσίες αὐτές ὁ Ναζιραῖος, ποὺ ἔκαμε τὸ τάξιμον εἰς τὸν Θεόν, ἠμπορεῖ νὰ πιῇ κρασί.
21 οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου, ὃς ἂν εὔξηται Κυρίῳ δῶρον αὐτοῦ Κυρίῳ περὶ τῆς εὐχῆς, χωρὶς ὧν ἂν εὕρῃ ἡ χεὶρ αὐτοῦ, κατὰ δύναμιν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ, ἣν ἂν εὔξηται κατὰ νόμον ἁγνείας. 21 Αυτός είναι ο νόμος του Ναζηραίου, ο οποίος έκαμε τάξιμο αφιερώσεώς του επί τι διάστημα στον Κυριον και η υποχρέωσίς του να προσφέρη την σχετικήν θυσίαν δια την καθιέρωσίν του προς τον Κυριον, εκτός φυσικά άλλης τινός αυτοπροαιρέτου και κατά την οικονομικήν του δυνατότητα προσφοράς. 21 Αὐτὸς εἶναι ὁ νόμος τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ἔκαμε εἰδικὸν τάξιμον εἰς τὸν Κύριον· τοῦ Ναζιραίου, ὁ ὁποῖος, ἐπειδὴ ἀφιερώθη δι' ὡρισμένον χρόνον εἰς τὸν Θεόν, ἔχει ὑποχρέωσιν νὰ προσφέρῃ θυσίαν εἰς τὸν Κύριον (ἐκτὸς ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ θὰ ἤθελε νὰ προσφέρῃ κατὰ δύναμιν καὶ μὲ τὴν θέλησίν του εἰς τὸν Κύριον)· θυσίαν ἀνάλογον μὲ τὸ τάξιμον, ποὺ ἔκαμεν εἰς τὸν Θεόν, καὶ τὴν ὁποίαν ἔχει ὑποχρέωσιν ἀπὸ τὸν Νόμον τῆς ἀφιερώσεώς του νὰ ἐκτελέσῃ, συμφώνως πρὸς τὶς ὑποσχέσεις του».
22 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· 22 Ο Κυριος ωμίλησε προς τον Μωϋσήν λέγων· 22 Ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε:
23 λάλησον ᾿Ααρὼν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ λέγων· οὕτως εὐλογήσετε τοὺς υἱοὺς ᾿Ισραήλ, λέγοντες αὐτοῖς· 23 “ομίλησε στον Ααρών και προς τους υιούς του, τους ιερείς, και ειπέ, ότι κατ' αυτόν τον τρόπον θα ευλογήτε τους Ισραηλίτας λέγοντες προς αυτούς· 23 «Μίλησε εἰς τὸν ἀρχιερέα Ἀαρὼν καὶ τοὺς υἱούς του ἱερεῖς καὶ εἰπέ τους: Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ εὐλογῆτε τοὺς Ἰσραηλίτες καὶ θὰ τοὺς λέγετε·
24 εὐλογήσαι σε Κύριος καὶ φυλάξαι σε· 24 Είθε να σε ευλογήση και να σε διαφυλάξη ο Κυριος ! 24 Εἴθε ὁ Κύριος νὰ σὲ εὐλογήσῃ, νὰ σὲ σκεπάσῃ καὶ να σὲ προστατεύσῃ·
25 ἐπιφάναι Κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ ἐλεήσαι σε· 25 Είθε να φανέρωση εις σε το πρόσωπόν του και να σε ελεήση. 25 εἴθε ὁ Κύριος νὰ δείξῃ καὶ νὰ ἐπιλάμψῃ εἰς σὲ τὸ πρόσωπόν του γεμᾶτον χάριν, εὔνοιαν καὶ εὐδοκίαν καὶ νὰ σὲ ἐλεήσῃ·
26 ἐπάραι Κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ δώῃ σοι εἰρήνην. 26 Είθε να στρέψη ευμενές και στοργικόν το πρόσωπόν του ο Κυριος προς σε και να σου δώση ειρήνην ! 26 εἴθε ὁ Κύριος νὰ σηκώσῃ καὶ νὰ στρέψῃ εἰς σὲ τὸ πρόσωπόν του μὲ εὐμένειαν καὶ εἴθε νὰ σοῦ δώσῃ μόνιμον εἰρήνην.
27 καὶ ἐπιθήσουσι τὸ ὄνομά μου ἐπὶ τοὺς υἱοὺς ᾿Ισραήλ, καὶ ἐγὼ Κύριος εὐλογήσω αὐτούς. 27 Κατ' αυτόν τον τροπον θα θέσουν οι ιερείς το όνομά μου εις τας ευλογίας των προς τους Ισραηλίτας. Εγώ δε ο Κυριος θα ευλογήσω αυτούς”. 27 Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν οἱ ἱερεῖς θὰ προσφέρουν καὶ θὰ θέσουν τὸ ὄνομά μου ὡς εὐλογίαν εἰς τοὺς Ἰσραηλίτες· ὅμως ἐγώ, ποὺ εἶμαι ὁ μόνος Κύριος, θὰ εὐλογῶ καὶ θὰ δίδω μὲ ἀφθονίαν τὴν θείαν προστασίαν καὶ τὸ θεῖον ἔλεος».