Σάββατο, 20 Απριλίου 2024
Ανατ: 06:43
Δύση: 20:06
Σελ. 12 ημ.
111-255
16ος χρόνος, 5908η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΗΣΑΪΑΣ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 35 (ΛΕ)


 
 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΕΥΦΡΑΝΘΗΤΙ, ἔρημος διψῶσα, ἀγαλλιάσθω ἔρημος καὶ ἀνθήτω ὡς κρίνον, 1 Πλημμύρισε τώρα από ευφροσύνην και χαράν συ η έρημος, η οποία προηγουμένως εδιψούσες. Ας αγάλλεται τώρα η έρημος και ας ανθίση σαν τους κρίνους. 1 Εὐφράνθητι τώρα, ὦ ἔρημος, ποὺ ἐδιψοῦσες, καὶ ἂς ἀγάλλεται ἡ ἔρημος καὶ ἂς ἀνθῇ ὡσὰν κρίνον.
2 καὶ ἐξανθήσει καὶ ὑλοχαρήσει καὶ ἀγαλλιάσεται τὰ ἔρημα τοῦ ᾿Ιορδάνου· καὶ ἡ δόξα τοῦ Λιβάνου ἐδόθη αὐτῇ καὶ ἡ τιμὴ τοῦ Καρμήλου, καὶ ὁ λαός μου ὄψεται τὴν δόξαν Κυρίου καὶ τὸ ὕψος τοῦ Θεοῦ. 2 Αι έρημοι, περιοχαί του Ιορδάνου θα πλημμυρίσουν από αγαλλίασιν, διότι θα γεμίσουν από πλουσίαν βλάστησιν και άνθη. Η δόξα του γεμάτου από κέδρους Λιβάνου και η τιμή του περιφήμου, δια την πυκνήν βλάστησίν του, όρους Καρμήλου εδόθη εις την χώραν της Ιουδαίας. Και ο λαός μου θα ίδη την δόξαν του Κυρίου και την μεγαλοπρέπειαν του Θεού. 2 Καὶ θὰ γεμίσουν μὲ ἄνθη καὶ πλουσίαν βλάστησιν καὶ θὰ σκιρτήσουν τὰ ἔρημα μέρη τοῦ Ἰορδάνου.Καὶ ἡ δόξα τοῦ Λιβάνου, τοῦ φημισμένου διὰ τὰς κέδρους του, ἐδόθη εἰς τὴν ἔρημον αὐτήν, καθὼς καὶ ἡ τιμὴ τοῦ Καρμήλου, τοῦ διακρινομένου διὰ τὴν πλουσίαν βλάστησίν του· καὶ ὁ λαός μου θὰ ἴδη τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου καὶ τὸ ὑψηλὸν καὶ ἀπρόσιτον μεγαλεῖον τοῦ Θεοῦ.
3 ἰσχύσατε, χεῖρες ἀνειμέναι καὶ γόνατα παραλελυμένα· 3 Παρετε, λοιπόν, τώρα δύναμιν χείρες εξησθενημέναι και γόνατα παραλελυμένα. 3 Λάβετε δύναμιν, χεῖρες ἐξησθενημέναι καὶ γόνατα παραλελυμένα.
4 παρακαλέσατε, οἱ ὀλιγόψυχοι τῇ διανοίᾳ· ἰσχύσατε, μὴ φοβεῖσθε· ἰδοὺ ὁ Θεὸς ἡμῶν κρίσιν ἀναταποδίδωσι καὶ ἀνταποδώσει, αὐτὸς ἥξει καὶ σώσει ἡμᾶς. 4 Παρηγορηθήτε και παρέτε θάρρος σεις, που έχετε ολιγοψυχήσει κατά την καρδίαν. Παρετε δύναμιν και μη φοβείσθε· ιδού ο Θεός μας ανταποδίδει το δίκαιον και θα το αποδώση. Τωρα αυτός θα έλθη και θα σώση όλους μας. 4 Παρηγορήσατε σεῖς, οἱ ἀπεσταλμένοι μου, καὶ εἴπατε· σεῖς, ποὺ ἕνεκα σκέψεων καὶ λογισμῶν ὀλιγοπιστίας κατηντήσατε εἰς ὀλιγοψυχίαν, λάβετε δύναμιν, μὴ φοβεῖσθε· ἰδοὺ ὁ Θεός μας ἀνταποδίδει τὸ δίκαιον καὶ θὰ ἀνταποδώσῃ τοῦτο καὶ τώρα· Αὐτὸς θὰ ἔλθῃ καὶ θὰ σώσῃ ὅλους μας.
5 τότε ἀνοιχθήσονται ὀφθαλμοὶ τυφλῶν, καὶ ὦτα κωφῶν ἀκούσονται. 5 Τοτε θα ανοιχθούν τα μάτια των τυφλών και τα αυτιά των κωφών θα ακούσουν. 5 Τότε θὰ ἀνοιχθοῦν ὀφθαλμοὶ τυφλῶν, καὶ αὐτιὰ κωφῶν θὰ ἀκούσουν.
6 τότε ἁλεῖται ὡς ἔλαφος ὁ χωλός, τρανὴ δὲ ἔσται γλῶσσα μογιλάλων, ὅτι ἐρράγη ἐν τῇ ἐρήμῳ ὕδωρ καὶ φάραγξ ἐν γῇ διψώσῃ· 6 Τοτε ο χωλός, θεραπευμένος πλέον, θα πηδά σαν το ελάφι. Μεγαλόφωνος και ρητορεύουσα θα είναι αι γλώσσα των βωβών, διότι εξέσπασε κα ανεπήδησεν άφθονο νερό εις την έρημον, και φάραγξ γεμάτη νερό εις την έως τώρα ξηράν και διψασμένην γην. 6 Τότε θὰ πηδήσῃ ὡσὰν ἔλαφος θεραπευόμενος ὁ χωλός, καθαρὰ δὲ καὶ εὐδιάκριτος θὰ εἶναι ἡ γλῶσσα τῶν βωβῶν, διότι ἐξέσπασεν ἄφθονον νερὸν εἰς τὴν ἔρημον καὶ φάραγξ γεμάτη νερὸν εἰς γῆν ξηρὰν καὶ διψῶσαν.
7 καὶ ἔσται ἡ ἄνυδρος εἰς ἕλη, καὶ εἰς τὴν διψῶσαν γῆν πηγὴ ὕδατος ἔσται· ἐκεῖ ἔσται εὐφροσύνη ὀρνέων, ἐπαύλεις καλάμου καὶ ἕλη. 7 Η έως τώρα ξηρά και άνυδρος γη, θα μεταβληθή εις λίμνην και εις την ξηράν και διψασμένην περιοχήν θα αναβλύσουν και θα υπάρχουν πηγαί υδάτων. Εκεί θα είναι χαρά και ανάπαυσις δια τα πτηνά το ουρανού, εκτάσεις υδροχαρών καλάμω και λίμναι. 7 Καὶ θὰ μεταβληθῇ ἡ ἄνυδρος καὶ ξηρὰ γῆ εἰς ἕλη· καὶ εἰς γῆν ποὺ διψᾷ καὶ δὲν ποτίζεται, θὰ ὑπάρξῃ πηγὴ ὕδατος· ἐκεῖ θὰ εἶναι εὐφροσύνη καὶ ἀναπαυτικὴ διαμονὴ πτηνῶν, ἐκτάσεις καλάμου καὶ θάμνοι φυόμενοι εἰς ὕδατα.
8 ἐκεῖ ἔσται ὁδὸς καθαρὰ καὶ ὁδὸς ἁγία κληθήσεται, καὶ οὐ μὴ παρέλθῃ ἐκεῖ ἀκάθαρτος, οὐδὲ ἔσται ἐκεῖ ὁδὸς ἀκάθαρτος· οἱ δὲ διεσπαρμένοι πορεύσονται ἐπ᾿ αὐτῆς καὶ οὐ μὴ πλανηθῶσι. 8 Εκεί θα υπάρχη οδός καθαρά, οδός, η οποία θα υνομασθή αγία. Κανείς ακάθαρτος δεν θα περάση ότι θα πατήση έχει. Ούτε θα υπάρξη εις τη περιοχήν εκείνην δρόμος ακάθαρτος. Οι διασκορπισμένοι ανά τα διάφορα μέρη και εξόριστοι θα βαδίσουν εις την οδόν αυτήν. Δεν θα υπάρξη πλέον φόβος να παραπλανηθούν. 8 Ἐκεῖ θὰ ὑπάρχῃ ὁδὸς καθαρὰ ἀπὸ ἐμπόδια.Καὶ ἡ ὁδὸς αὐτὴ θὰ ὀνομασθῇ ἁγία, καὶ δὲν θὰ περάσῃ ἐκεῖ ἀκάθαρτος καὶ μολυσμένος, οὐδὲ θὰ ὑπάρχῃ ἐκεῖ δρόμος ἀκάθαρτος· οἱ διεσκορπισμένοι δὲ καὶ ἐξόριστοι θὰ βαδίσουν ἐπ’ αὐτῆς καὶ κατ’ οὐδένα λόγον δὲν θὰ ἀποπλανηθοῦν.
9 καὶ οὐκ ἔσται ἐκεῖ λέων, οὐδὲ τῶν πονηρῶν θηρίων οὐ μὴ ἀναβῇ ἐπ᾿ αὐτήν, οὐδὲ μὴ εὑρεθῇ ἐκεῖ, ἀλλὰ πορεύσονται ἐν αὐτῇ λελυτρωμένοι 9 Εις την οδόν αυτήν δεν θα υπάρχη λέων και κανένα από τα επικίνδυνα θηρία δεν θα ανεβή εις αυτήν, ούτε και θα ευρεθή εκεί. Αλλά δια της οδού αυτής θα βαδίσουν δλοι οι λυτρωμένοι 9 Καὶ δὲν θὰ εἶναι ἐκεῖ λέων, οὔτε ἄλλο τι ἀπὸ τὰ ἄγρια θηρία θὰ ἀναβῇ εἰς τὴν ὁδὸν αὐτήν, οὔτε θὰ εὑρεθῇ ἐκεῖ, ἀλλὰ θὰ πορευθοῦν διὰ τῆς ὁδοῦ ταύτης οἰ ἐλευθερωμένοι
10 καὶ συνηγμένοι διὰ Κύριον· καὶ ἀποστραφήσονται καὶ ἥξουσιν εἰς Σιὼν μετ᾿ εὐφροσύνης, καὶ εὐφροσύνη αἰώνιος ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτῶν· ἐπὶ γὰρ τῆς κεφαλῆς αὐτῶν αἴνεσις καὶ ἀγαλλίαμα, καὶ εὐφροσύνη καταλήψεται αὐτούς. ἀπέδρα ὀδύνη, λύπη καὶ στεναγμός. 10 και οι συνηθροισμένοι χάρις εις την δύναμιν του Κυρίου, θα επιστρέψουν από την αιχμαλωσίαν οι λυτρωμένοι και θα έλθουν εις την Ιερουσαλήμ με χαράν και ευφροσύνην. Αιωνία και αναφαίρετος ευφροσύνη θα στεφανώνη τας κεφαλάς των. Διότι, επάνω εις την κεφαλήν των, ωσάν στέφανος, θα υπάρχη δοξολογία προς τον Θεόν και αγαλλίασις καρδίας· η ευτυχία θα πλημμυρίση αυτούς· θα έχη φύγει από αυτούς κάθε λύπη, πόνος και στεναγμός. 10 καὶ συναθροισμένοι χάρις εἰς τὴν δύναμιν τοῦ Κυρίου.Καὶ θὰ φύγουν μακρὰν ἀπὸ τὸν τόπον τῆς ἐξορίας καὶ θὰ ἔλθουν εἰς τὴν Σιὼν μὲ εὐφροσύνην καὶ εὐφροσύνη αἰώνιος θὰ στεφανώνῃ τὴν κεφαλήν των διότι ἐπὶ τῆς κεφαλῆς των ὡς στέφανος θὰ καταλάβῃ αὐτοὺς αἴνεσις καὶ ἀγαλλίαμα καὶ εὐφροσύνη.Ἔφυγε γρήγορα καὶ μακρὰν ἀπ’ αὐτῶν πόνος, λύπη καὶ στεναγμός.