ΗΣΑΪΑΣ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12 (ΙΒ)

 

• ❮
• ❯

 

ΚΕΦΑΛΑΙΑ

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

61

62

63

64

65

66

 

Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα	Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα	Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΚΑΙ ἐρεῖς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ· εὐλογήσω σε, Κύριε, διότι ὠργίσθης μοι καὶ ἀπέστρεψας τὸν θυμόν σου καὶ ἠλέησάς με.	1 Και τότε κάθε λυτρωμένος γεμάτος χαράν, θα διαλαλήση κατά την ευλογημένην εκείνην ημέραν· Θα σε δοξολογήσω, Κυριε, διότι ωργίσθης μεν κατά λόγον δικαιοσύνης εναντίον μου, αλλά χάρις στο έλεός σου κατεπράϋνες τον θυμόν σου και με ηλεήσες.	1 Καὶ θὰ εἴπῃς σύ, τὸ λυτρωμένον κατάλοιπον τοῦ λαοῦ μου, κατ’ ἐκείνην τὴν σωτήριον ἡμέραν: Θὰ σὲ δοξολογήσω, Κύριε, διότι ὠργίσθης ἐναντίον μου διὰ τὰς ἁμαρτίας μου, ἀλλ’ ἐσταμάτησες καὶ ἔστρεψες τὸν θυμόν σου καὶ μὲ ἠλέησες.
2 ἰδοὺ ὁ Θεός μου σωτήρ μου Κύριος, πεποιθὼς ἔσομαι ἐπ᾿ αὐτῷ καὶ σωθήσομαι ἐν αὐτῷ καὶ οὐ φοβηθήσομαι, διότι ἡ δόξα μου καὶ ἡ αἴνεσίς μου Κύριος καὶ ἐγένετό μοι εἰς σωτηρίαν.	2 Ιδού, δ Θεός, ο Κυριος είναι ο σωτήρ μου, εις αυτόν μόνον θα έχω και θα στηρίζω την πεποίθησίν μου, και αυτός θα με σώση. Ποτέ δεν θα φοβηθώ πλέον, διότι η δόξα μου και η δοξολογία μου είναι ο Κυριος, ο οποίος μου εχαρισε την σωτηρίαν.	2 Ἰδοὺ ὁ Θεός μου εἶναι σωτήρ μου, ὁ Κύριος καὶ ὄχι ἄνθρωπός τις.Θὰ ἔχω τὴν πεποίθησίν μου εἰς αὐτὸν καὶ θὰ σωθῶ δι’ αὐτοῦ καὶ δὲν θὰ φοβηθῶ· διότι τὸ καύχημά μου καὶ ὁ αἶνος μου εἶναι ὁ Κύριος· αὐτὸν δοξολογῶ καὶ αὐτὸς ἔγινε σωτήρ μου.
3 καὶ ἀντλήσατε ὕδωρ μετ᾿ εὐφροσύνης ἐκ τῶν πηγῶν τοῦ σωτηρίου.	3 Αντλήσατε λοιπόν, δροσερό νερό με χαράν από τας σωτηρίους πηγάς του Κυρίου,	3 Καὶ ἀντλήσατε ζωοπάροχον ὕδωρ μὲ εὐφροσύνην, τὴν ὁποίαν τοῦτο προκαλεῖ, ἀπὸ τὰς πηγὰς τῆς σωτηρίας, αἵτινες εἶναι αὐτὸς ὁ Κύριος καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ.
4 καὶ ἐρεῖς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ· ὑμνεῖτε Κύριον, βοᾶτε τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ἀναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσι τὰ ἔνδοξα αὐτοῦ, μιμνήσκεσθε, ὅτι ὑψώθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ.	4 και θα πης κατά την ημέραν εκείνην συ ο λυτρωμένος· Υμνολογήσατε τον Κυριον, διαλαλήσατε το Ονομά του, αναγγείλατε εις τα έθνη όσα ένδοξα επραγματοποίησε. Να ενθυμήσθε, ότι εδοξάσθη και εμεγαλύνθη το Ονομά του.	4 Καὶ θὰ εἴπῃς σύ, τὸ λυτρωμένον κατάλοιπον, κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τῆς σωτηρίας: Ὑμνεῖτε καὶ δοξολογεῖτε τὸν Κύριον μετὰ φωνῆς ἰσχυρᾶς διακηρύξατε τὸ ἔνδοξον ὄνομα του· ἀναγγείλατε εἰς τὰ ἔθνη τὰ ἔνδοξα ἔργα του· μὴ ξεχνάτε ποτέ, ἀλλ’ ἐνθυμεῖσθε πάντοτε ὅτι τὸ ὄνομά του ἐδοξάσθη ὡς μέγα καὶ ὑψηλόν.
5 ὑμνήσατε τὸ ὄνομα Κυρίου, ὅτι ὑψηλὰ ἐποίησεν· ἀναγγείλατε ταῦτα ἐν πάση τῇ γῇ.	5 Υμνολογήσατε το όνομα του Κυρίου, διότι μεγάλα και θαυμαστά επραγιματοποίησε. Διαλαλήσατε αυτά εις όλην την οικουμένην.	5 Ψάλατε πρὸς δοξολογίαν τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου, διότι μεγάλα καὶ ἔνδοξα ἐποίησεν· ἀναγγείλατε αὐτὰ εἰς πᾶσαν τὴν γῆν.
6 ἀγαλλιᾶσθε καὶ εὐφραίνεσθε, οἱ κατοικοῦντες Σιών, ὅτι ὑψώθη ὁ ἅγιος τοῦ ᾿Ισραὴλ ἐν μέσῳ αὐτῆς.	6 Σεις, που κατοικείτε την Ιερουσαλήμ, αγαλλιάσθε και ευρραίνεσθε, διότι εν μέσω της νέας αυτής Ιερουσαλήμ εδοξάσθη και δοξάζεται και θα δοξάζεται ο άγιος Θεός του Ισραήλ.	6 Ἀγάλλεσθε καὶ εὐφραίνεσθε σεῖς, ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διότι ὑψώθη καὶ ἐμεγαλύνθη ὁ ἅγιος Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἐν μέσῳ αὐτῆς.