Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024
Ανατ: 06:15
Δύση: 18:46
Σελ. 20 ημ.
89-277
16ος χρόνος, 5886η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΗΣΑΪΑΣ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 (Ι)


 
 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΟΥΑΙ τοῖς γράφουσι πονηρίαν· γράφοντες γὰρ πονηρίαν γράφουσιν 1 Αλλοίμονον στους ναμοθέτας, οι οποίοι γράφουν και θεσπίζουν πονηρούς νόμους. Αυτοί επιμόνως γράφουν και ξαναγράφουν αδίκους νόμους. 1 Αλλοίμονον εἰς τοὺς γράφοντας καὶ συντάσσοντας νόμους ἀδίκους καὶ πονηρούς.Διότι οὖτοι συστηματικῶς καὶ ἠθελημένως συγγράφουν καὶ νομοθετοῦν παρανομίαν,
2 ἐκκλίνοντες κρίσιν πτωχῶν, ἁρπάζοντες κρίμα πενήτων τοῦ λαοῦ μου, ὥστε εἶναι αὐτοῖς χήραν εἰς διαρπαγὴν καὶ ὀρφανὸν εἰς προνομήν. 2 Διαστρέφουν την δικαιοσύνην εις βάρος των πτωχών, αρπάζουν το δίκαιον των πενήτων του λαού μου, ώστε η χήρα να είναι το θύμα της διαρπαγής των, και τα ορφανά να είναι αντικείμενον της λεηλασίας των. 2 μὲ τὸν σκοπὸν νὰ παραβιάσουν καὶ καταπατήσουν τὸ δίκαιον τῶν πτωχῶν, νὰ ἀρπάσουν τὸ δίκαιον τῶν πενήτων τοῦ λαοῦ, διὰ τὸ ὁποῖον ἐνδιαφέρομαι καὶ ὁ ὁποῖος εἶναι ἰδικός μου, ὥστε νὰ εἶναι ἐκτεθειμένη εἰς αὐτοὺς ἡ χήρα πρὸς διαρπαγὴν καὶ ὁ ὀρφανὸς πρὸς ἐκμετάλλευσιν καὶ ἀπογύμνωσιν.
3 καὶ τί ποιήσουσιν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς ἐπισκοπῆς; ἡ γὰρ θλῖψις ὑμῖν πόρρωθεν ἥξει· καὶ πρὸς τίνα καταφεύξεσθε τοῦ βοηθηθῆναι; καὶ ποῦ καταλείψετε τὴν δόξαν ὑμῶν 3 “Τι θα κάμουν όμως αυτοί, λέγει ο Θεός, όταν έλθη η ημέρα, που θα επισκεφθώ αυτούς και τον λαόν μου; Η τιμωρία σας και η θλίψις θα έλθη από μακράν· και τότε προς ποίον σεις θα καταφύγετε, δια να επιτύχετε βοήθειαν; Που θα αφήσετε την δόξαν και την δύναμίν σας, 3 Καὶ τί θὰ κάμουν οὗτοι κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ἐπισκέψεώς μου καὶ ὀργῆς μου; Ἐρωτῶ τί θὰ κάμουν, διότι ἡ θλῖψις καὶ ἡ τιμωρία διὰ σᾶς θὰ ἔλθῃ ἀπὸ μακράν, ἀπὸ τὸν μακρινὸν ἐκεῖνον σύμμαχον, εἰς τὸν ὁποῖον ἐστηρίξατε τὰς ἐλπίδας σας.Καὶ πρὸς ποῖον θὰ καταφύγετε τότε διὰ νὰ λάβετε βοήθειαν; Καὶ ποὺ θὰ ἀφήσετε τὴν δόξαν σας νὰ σᾶς τὴν διαφυλάξουν,
4 τοῦ μὴ ἐμπεσεῖν εἰς ἐπαγωγήν; ἐπὶ πᾶσι τούτοις οὐκ ἀπεστράφη ὁ θυμός, ἀλλ᾿ ἔτι ἡ χεὶρ ὑψηλή. 4 ώστε να μη περιπέσετε εις αιχμαλωσίαν και εξοριαν;” Παρ' όλας δε αυτάς τας συμφοράς και τυμωρίας δεν επραΰνθη ο θυμός του Κυρίου, αλλά η τιμωρός δεξιά του είναι ετοίμη, να επιπέση εναντίον των πονηρών. 4 διὰ νὰ μὴ πέσητε εἰς αἰχμαλωσίαν; Καὶ θὰ πέσουν κάτω ἀπὸ τοὺς φονευμένους συναποθνήσκοντες μετὰ τούτων καὶ αὐτοί.Παρ’ ὅλας δὲ αὐτὰς τὰς συμφορὰς δὲν ἀνεχαιτίσθη ὁ θυμὸς τοῦ Κυρίου, ἀλλ’ ἀκόμη εἶναι ἡ τιμωρὸς χεὶρ ὑψηλά, διὰ νὰ ἐπιπέσῃ κατ’ αὐτῶν.
5 οὐαὶ ᾿Ασσυρίοις· ἡ ράβδος τοῦ θυμοῦ μου καὶ ὀργῆς ἐστιν ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν. 5 Αλλοιμονον και στους Ασσυριους! Η ράβδος, βέβαια, της οργής και του θυμού μου, εναντίον του λαού μου εις παιδαγωγίαν του, είναι εις τα χέρια των. 5 Ἀλλοίμονον εἰς τοὺς Ἀσσυρίους· ἡ ράβδος τοῦ θυμοῦ καὶ τῆς ὀργῆς μου κατὰ τοῦ λαοῦ μου, τὸν ὁποῖον διὰ τὰς ἀνομίας του θέλω νὰ παιδαγωγήσω, εἶναι εἰς τὰς χεῖρας των.
6 τὴν ὀργήν μου εἰς ἔθνος ἄνομον ἀποστελῶ καὶ τῷ ἐμῷ λαῷ συντάξω ποιῆσαι σκῦλα καὶ προνομὴν καὶ καταπατεῖν τὰς πόλεις καὶ θεῖναι αὐτὰς εἰς κονιορτόν. 6 Θα αποστείλω την οργήν μου και την τιμωρίαν μου δια μέσου των Ασσυρίων εις έθνος άνομον, εστον ισραηλιτικον λαόν, και θα δώσω διαταγήν να λεηλατήσουν τον λαόν μου, να τους λαφυραγωγήσουν, να καταπατήσουν τας πόλεις των και να μεταβάλουν αυτάς εις κονιορτόν. 6 Τὸ ὄργανον τῆς ὀργῆς μου, τοὺς Ἀσσυρίους δηλαδή, ἀποστέλλω εἰς ἔθνος παράνομον, ἤτοι εἰς τοὺς Ἰουδαίους· καὶ θὰ δώσω διαταγήν, ἵνα οὗτοι σκυλεύσουν τὸν λαόν μου καὶ λαφυραγωγήσουν καὶ καταπατήσουν τὰς πόλεις του καὶ μεταβάλουν αὐτὰς εἰς σκόνην.
7 αὐτὸς δὲ οὐχ οὕτως ἐνεθυμήθη καὶ τῇ ψυχῇ οὐχ οὕτως λελόγισται, ἀλλὰ ἀπαλλάξει ὁ νοῦς αὐτοῦ καὶ τοῦ ἔθνη ἐξολοθρεῦσαι οὐκ ὀλίγα. 7 Αυτός όμως ο Ασσύριος μονάρχης δεν εσκέφθη έτσι. Δεν διελογίσθη στο εσω-τερικόν του, όπως εγώ εσκέφθην, ότι δηλαδή εγώ τον εχρησιμοποίησα ως όργανον δικαίας τιμωρίας κατά του λαού μου. Εσκέφθη διαφορετικά με τον νουν του, να εξολοθρεύση, δηλαδή, αυτός έθνη πολλά. 7 Αὐτὸς ὅμως, ἤτοι ὁ μονάρχης τῶν Ἀσσυρίων, δὲν ἐσκέφθη οὕτω καὶ δὲν ἐσυλλογίσθη εἰς τὰ βάθη τῆς ψυχῆς του οὕτως, ὅτι δηλαδὴ εἶναι ὄργανον τιμωρητικὸν ἰδικόν μου καὶ διὰ τῆς δυνάμεώς μου ἐπέτυχεν, ὅσα κατώρθωσεν ἀλλ’ ὁ νοῦς του εἶναι πῶς νὰ ἐξαφανίσῃ καὶ νὰ ἐξολοθρεύσῃ ἔθνη ὄχι ὀλίγα.
8 καὶ ἐὰν εἴπωσιν αὐτῷ· σὺ μόνος εἶ ἄρχων, 8 Εάν δε είπουν στον Ασσύριον βασιλέα οι κόλακες, “συ είσαι ο μόνος άρχων”, 8 Καὶ ἐὰν εἴπουν εἰς τὸν Ἀσσύριον βασιλέα κολακεύοντες αὐτὸν οἱ ὑποτελεῖς του· Σὺ εἶσαι ὁ μόνος ἄρχων·
9 καὶ ἐρεῖ· οὐκ ἔλαβον τὴν χώραν τὴν ἐπάνω Βαβυλῶνος καὶ Χαλάνης, οὗ ὁ πύργος ᾠκοδομήθη; καὶ ἔλαβον ᾿Αραβίαν καὶ Δαμασκὸν καὶ Σαμάρειαν· 9 αυτός με αλαζονείαν θα απαντήση· “δεν κατέλαβα εγώ την χώραν την πέραν της Βαβυλώνας και την χώραν της Χαλάνης, όπου εκτίσθη ο πύργος εκείνος της Βαβέλ; Εγώ κατέλαβαν την Αραβιαν, την Δαμασκόν και την Σαμάρειαν. 9 αὐτὸς θὰ ἀποκριθῇ ἀλαζονικῶς: Δὲν κατέλαβον τὴν χώραν τὴν ὑπεράνω τῆς Βαβυλῶνος καὶ τῆς Χαλάνης, ὅπου ἐκτίσθη ὁ πύργος ἐκεῖνος τῆς Βαβέλ; Κατέλαβον ἐπίσης τὴν Ἀραβίαν καὶ τὴν Δαμασκὸν καὶ τὴν Σαμάρειαν
10 ὃν τρόπον ταύτας ἔλαβον ἐν τῇ χειρί μου, καὶ πάσας τὰς ἀρχὰς λήψομαι. ὀλολύξατε, τὰ γλυπτὰ ἐν ῾Ιερουσαλὴμ καὶ ἐν Σαμαρείᾳ· 10 Οπως εκυρίευσα αυτάς με την δύναμίν μου, έτσι θα καταλάβω και τα άλλα έθνη και θα καταλύσω τας αρχάς των. Θρηνήσατε με ολολυγμούς τα ειδωλολατρικά γλυπτά, που υπάρχουν εις την Ιερουσαλήμ και εις την Σαμάρειαν. 10 ὅπως ταύτας κατέλαβον μὲ τὴν χεῖρα μου, θὰ καταλάβω καὶ ὅλα τὰ ἔθνη.Κλαύσατε μὲ λυγμοὺς καὶ φωνὰς τὰ γλυπτά, ποὺ ὑπάρχουν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰς τὴν Σαμάρειαν
11 ὃν τρόπον γὰρ ἐποίησα Σαμαρείᾳ καὶ τοῖς χειροποιήτοις αὐτῆς, οὕτω ποιήσω καὶ ῾Ιερουσαλὴμ καὶ τοῖς εἰδώλοις αὐτῆς. 11 Διότι όπως έκαμα εις την Σαμάρειαν και εις τα υπό χειρών ανθρώπων κατασκευασμένα είδωλά της, έτσι θα κάμω εις την Ιερουσαλήμ και εις τα είδωλα αυτής”. 11 διότι, καθὼς ἔκαμα εἰς τὴν Σαμάρειαν καὶ εἰς τὰ ὑπὸ χειρῶν ἀνθρωπίνων κατεσκευασμένα εἴδωλά της, ἔτσι θὰ κάμω καὶ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰς τὰ εἴδωλά της.
12 καὶ ἔσται, ὅταν συντελέσῃ Κύριος πάντα ποιῶν ἐν τῷ ὄρει Σιὼν καὶ ἐν ῾Ιερουσαλήμ, ἐπάξει ἐπὶ τὸν νοῦν τὸν μέγαν, τὸν ἄρχοντα τῶν ᾿Ασσυρίων, καὶ ἐπὶ τὸ ὕψος τῆς δόξης τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ. 12 Οταν όμως ο Κυριος ολοκλήρωση την παιδαγωγικήν τιμωρίαν στο όρος Σιών και εις την Ιερουσαλήμ, θα επιφέρη τιμωρίαν στον μεγάλον αυτόν και αλαζονικόν νουν, στον άρχοντα των Ασσυρίων, και εις όλην την μεγάλην αυτού δόξαν, την οποίαν αλαζονικώς παρατηρούν τα πλανεμένα μάτια του. 12 Καὶ θὰ συμβῇ, ὅταν εἰς τὸ ὄρος Σιὼν καὶ τὴν Ἱερουσαλὴμ ὁ Κύριος τελειώσῃ ὅλα τὰ ἔργα του τὰ παιδαγωγικά, θὰ ἐπιφέρῃ τιμωρίαν εἰς τὸν μεγάλον καὶ φαντασμένον νοῦν, τὸν ἄρχοντα δηλαδὴ τῶν Ἀσσυρίων, καὶ εἰς τὸ ὕψος των ὑπὸ τῆς δόξης ἐπηρμένων καὶ πλανεμένων ματιῶν του.
13 εἶπε γάρ· ἐν τῇ ἰσχύϊ ποιήσω καὶ ἐν τῇ σοφίᾳ τῆς συνέσεως, ἀφελῶ ὅρια ἐθνῶν καὶ τὴν ἰσχὺν αὐτῶν προνομεύσω 13 Διότι ο αλαζών αυτός μονάρχης είπε· “με την δύναμίν μου κατώρθωσα και θα κατορθώσω έργα μεγάλα. Με την σοφίαν της στρατιωτικής μου ικανότητος θα καταλύσω και θα κυριεύσω τα σύνορα των εθνών και την δύναμιν αυτών θα λεηλατήσω. 13 Θὰ τὸν κτυπήσω διὰ τῆς χειρός μου, διότι εἶπε: Μὲ τὴν δύναμίν μου θὰ κατορθώσω καὶ μὲ τὴν πολιτικὴν καὶ στρατιωτικήν μου σοφίαν καὶ σύνεσίν μου θὰ καταλύσω σύνορα ἐθνῶν καὶ τὴν δύναμίν των θὰ λεηλατήσω·
14 καὶ σείσω πόλεις κατοικουμένας καὶ τὴν οἰκουμένην ὅλην καταλήψομαι τῇ χειρὶ ὡς νοσσιὰν καὶ ὡς καταλελειμμένα ὠὰ ἀρῶ, καὶ οὐκ ἔστιν ὃς διαφεύξεταί με ἢ ἀντείπῃ μοι. 14 Θα συγκλονίσω τας κατοικουμένας πόλεις, θα καταλάβω ολόκληρον την οικουμένην με το χέρι μου, με όσην ευκολίαν παίρνει κανείς φωλεάν πτηνών και τα εγκαταλελειμμένα εις αυτήν αυγά. Κανείς δεν θα υπάρξη, που να μου διαφύγη η να φέρη αντίρρησιν εις αυτά, που εγώ σκέπτομαι και λέγω”. 14 καὶ θὰ σείσω πόλεις κατοικουμένας καὶ θὰ καταλάβω διὰ τῆς χειρός μου τὴν οἰκουμένην ὅλην σὰν φωλιὰ πτηνῶν καὶ σὰν αὐγὰ ἐγκαταλελειμμένα θὰ τὴν πάρω, καὶ δὲν ὑπάρχει κανείς, ὁ ὁποῖος θὰ μοῦ διαφύγη ἢ θὰ μοῦ ἀντείπῃ.
15 μὴ δοξασθήσεται ἀξίνη ἄνευ τοῦ κόπτοντος ἐν αὐτῇ; ἢ ὑψωθήσεται πρίων ἄνευ τοῦ ἕλκοντος αὐτόν; ὡσαύτως ἐάν τις ἄρῃ ράβδον ἢ ξύλον. 15 Ο Κυριος όμως απήντησεν εις τα αλαζονικά αυτά λόγια· “μήπως ημπορεί ποτε ο πέλεκυς να κατορθώση τίποτε χωρίς τον άνθρωπον, που δ' αυτού κόπτει; Η μήπως είναι δυνατόν, το πριόνι να υψωθή χωρίς τον εργάτην, ο οποίος το σύρει και το κινεί; Το ίδιο συμβαίνει και με την ράβδον η το ξύλον, που ο άνθρωπος τα σηκώνει”! 15 Ὁ Κύριος ὅμως ἀπαντᾷ: Μήπως ὁ πέλεκυς θὰ δοξασθῇ, ὡς κατορθώνων κάτι χωρὶς ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος κόπτει δι’ αὐτοῦ; Ἢ μήπως δύναται νὰ ὑψωθῇ τὸ πριόνιον χωρὶς ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος τὸ σύρει; Ὁμοίως, ἐὰν κανένας σηκώσῃ ράβδον ἢ ξύλον διὰ νὰ κτυπήσῃ μὲ αὐτά.
16 καὶ οὐχ οὕτως, ἀλλὰ ἀποστελεῖ Κύριος σαβαὼθ εἰς τὴν σὴν τιμὴν ἀτιμίαν, καὶ εἰς τὴν σὴν δόξαν πῦρ καιόμενον καυθήσεται. 16 Τιποτε βεβαίως από αυτά δεν γίνεται μόνο του, χωρίς τον άνθρωπον. Δια τούτο ο Κυριος των δυνάμεων, ο παντοκράτωρ, θα αποστείλη εις την σημερινήν σου υπόληψιν και τιμήν εξευτελισμον και ταπείνωσιν, και εις την λαμπρότητα της δόξης σου πυρ φοβερόν, το οποίον θα την κατακαύση. 16 Δὲν ἔχουν βεβαίως τὰ πράγματα οὕτως, οὔτε θὰ παραταθῇ ἡ ψευδὴς αὐτὴ καὶ ἀλαζονικὴ ἀντίληψις, ἀλλὰ θὰ ἀποστείλῃ ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων εἰς τὴν σημερινήν σου τιμὴν ἀτιμίαν καὶ εἰς τὴν δόξαν σου θὰ ἀνάψῃ πῦρ κατακαῖον.
17 καὶ ἔσται τὸ φῶς τοῦ ᾿Ισραὴλ εἰς πῦρ καὶ ἁγιάσει αὐτὸν ἐν πυρὶ καιομένῳ καὶ φάγεται ὡσεὶ χόρτον τὴν ὕλην. 17 Αυτό, που είναι φως δια τους Ισραηλίτας, θα γίνη φωτιά δια τους Ασσυρίους. Δια του πυρός των τιμωριών και των θλίψεων θα εξαγνίση ο Κυριος τους Ισραηλίτας, ενπώ τον 'Ασσυριον θα τον καταφάγη το πυρ αυτό, όπως κατατρώγει τα ξηρά χόρτα και τα δένδρα του δάσους. 17 Καὶ θὰ συμβῇ ὥστε ὁ Κύριος, ὅστις εἶναι τὸ φῶς τοῦ Ἰσραήλ, θὰ γίνῃ φωτιὰ καὶ θὰ καθαρίσῃ καὶ ἐξαγιάσῃ αὐτὸν διὰ τῆς καθαρτικῆς ἐνεργείας τοῦ καιομένου πυρὸς καὶ θὰ καταφάγῃ σὰν χόρτον ξηρὸν τὸν πρὸς δάσος πυκνὸν ὁμοιάζοντα στρατὸν τῶν Ἀσσυρίων.
18 τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀποσβεσθήσεται τὰ ὅρη καὶ οἱ βουνοὶ καὶ οἱ δρυμοί, καὶ καταφάγεται ἀπὸ ψυχῆς ἕως σαρκῶν· καὶ ἔσται ὁ φεύγων ὡς ὁ φεύγων ἀπὸ φλογός καιομένης· 18 Κατά την ημέραν εκείνην της τιμωρίας οι Ασσύριοι, που ομοιάζουν με όρη και με βουνά και με πύκνα δάση, θα σβησθούν από το πρόσωπον της γης, θα λείψουν και η φωτιά θα καταφάγη αυτούς εξ ολοκλήρου, οι δε πανικόβλητοι φυγάδες θα είναι σαν εκείνον, ο οποίος φεύγει γρήγορα από φοβεράν πυρκαϊάν. 18 Καὶ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τῆς τιμωρίας οἱ πρὸς ὄρη καὶ βουνὰ καὶ πυκνὰ δάση ὁμοιάζοντες Ἀσσύριοι καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτῶν θὰ σβησθοῦν καὶ ἡ φωτιὰ θὰ καταφάγῃ αὐτοὺς καθ’ ὁλοκληρίαν καὶ οἱ φυγάδες θὰ εἶναι σὰν ἐκεῖνον, ποὺ φεύγει γρήγορα ἀπὸ φλόγα καιομένην.
19 καὶ οἱ καταλειφθέντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀριθμὸς ἔσονται, καὶ παιδίον γράψει αὐτούς. 19 Αυτοί, που θα απομείνουν από τους Ασσυρίους, θα είναι ελάχιστοι εις αριθμόν, ώστε και ένα μικρό παιδί να ημπορή να τους καταγράψη. 19 Καὶ αὐτοί, οἱ ὁποῖοι θὰ ἀπομείνουν ἀπὸ τὴν πολυπληθῆ αὐτὴν στρατιάν, θὰ εἶναι μικρὸς ἀριθμός, ὥστε ἀκόμη καὶ παιδίον ἄπειρον νὰ δύναται νὰ γράψῃ αὐτούς.
20 Καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ οὐκέτι προστεθήσεται τὸ καταλειφθὲν ᾿Ισραήλ, καὶ οἱ σωθέντες τοῦ ᾿Ιακὼβ οὐκέτι μὴ πεποιθότες ὦσιν ἐπὶ τοὺς ἀδικήσαντας αὐτούς, ἀλλὰ ἔσονται πεποιθότες ἐπὶ τὸν Θεὸν τὸν ἅγιον τοῦ ᾿Ισραὴλ τῇ ἀληθείᾳ, 20 Και θα συμβή τούτο· κατά την ημέραν εκείνην της παιδαγωγικής τιμωρίας των Ισραηλιτώύ, του ολέθρου δε των 'Ασσυριων το περισωθέν κατάλοιπον του ισραηλιτικοϋ λαού δεν θα έχη πλέον την πρόθεσιν να στηρίζη την πεποίθησίν του εις ανθρώπους. Και όσοι από τους απογόνους του Ιακώβ εσώθησαν, δεν θα έχουν πεποίθησιν στους αδικήσαντας αυτούς Ασσυρίους. Αλλα θα στηρίζουν ειλικρινώς την πεποίθησίν των στον Θεόν τον άγιον του Ισραήλ. 20 Καὶ θὰ συμβῇ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τὸ ἑξῆς: Τὸ περισωθὲν κατάλοιπον τοῦ Ἰσραὴλ δὲν θὰ ἑξακολουθήσῃ πλέον νὰ ἔχῃ πεποίθησιν εἰς ἀνθρώπους, καὶ ὅσοι ἐσώθησαν ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰακὼβ δὲν θὰ ἔχουν πλέον πεποίθησιν εἰς τοὺς Ἀσσυρίους, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἠδίκησαν, ἀλλὰ θὰ ἔχουν τὴν πεποίθησιν των πράγματι καὶ ἀληθείᾳ εἰς τὸν Θεόν, τὸν ἅγιον τοῦ Ἰσραήλ.
21 καὶ ἔσται τὸ καταλειφθὲν τοῦ ᾿Ιακὼβ ἐπὶ Θεὸν ἰσχύοντα. 21 Τοτε δε θα επιστρέψη δια μετανοίας ο απομείνας ισραηλιτικός λαός προς τον παντοδύναμον Θεόν. 21 Καὶ τὸ σῳθησόμενον κατάλοιπον τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἰακὼβ θὰ ἐπιστρέψῃ διὰ μετανοίας εἰς τὸν ἰσχυρὸν Θεόν.
22 καὶ ἐὰν γένηται ὁ λαὸς ᾿Ισραὴλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης, τὸ κατάλειμμα αὐτῶν σωθήσεται· λόγον συντελῶν καὶ συντέμνων ἐν δικαιοσύνῃ, 22 Αλλά και εάν ο ισραηλιτικός λαός αυξηθή και γίνη πολυάριθμος, όπως η άμμος της θαλάσσης, θα κατάστραφή, και μόνον ένα υπόλοιπον από αυτόν θα διασωθή. Ο Κυριος θα πραγματοποίηση τον λόγον, τον οποίον απεφάσισε, τιμωρών εν δικαιοσύνη το κακόν. 22 Καὶ ἐὰν ἀκόμη πληθυνθῇ ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραὴλ σὰν τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης, μόνον τὸ ὑπόλοιπον ἐξ αὐτοῦ θὰ σωθῇ.Ὁ Κύριος θὰ κάμῃ ἀπόφασιν συντελείας καὶ ἐξοντώσεως ληφθεῖσαν ἐν δικαιοσύνῃ·
23 ὅτι λόγον συντετμημένον Κύριος ποιήσει ἐν τῇ οἰκουμένῃ ὅλῃ. 23 Διότι την απόφασίν του περί τιμωρίας του κακού στον ισραηλιτικόν λαόν θα την πραγματοποίηση, όπως και εις ολόκληρον την οικουμένην. 23 θὰ ἀφορᾷ δὲ ἡ ἀπόφασις αὐτὴ καὶ τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν, διότι ἀπόφασιν σταθερῶς ληφθεῖσαν θὰ κάμῃ ὁ Κύριος δι’ ὅλην τὴν οἰκουμένην.
24 Διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος σαβαώθ· μὴ φοβοῦ, ὁ λαός μου, οἱ κατοικοῦντες ἐν Σιών, ἀπὸ ᾿Ασσυρίων, ὅτι ἐν ράβδῳ πατάξει σε· πληγὴν γὰρ ἐπάγω ἐπὶ σὲ τοῦ ἰδεῖν ὁδὸν Αἰγύπτου. 24 Δια τούτο αυτά λέγει ο παντοκράτωρ· “συ ο ισραηλιτικός λαός μου, όσοι κατοικείτε εις την Σιών, μη φοβηθήτε από τους Ασσυρίους, όταν εκείνοι θα σας κτυπήσουν με ράβδον, διότι εγώ είμαι εκείνος, ο οποίος επιφέρω εναντίον σας την παιδαγωγικήν αυτήν τι μωρίαν, όπως άλλοτε κατά τους χρόνους της ταλαιπωρίας σου εις την Αίγυπτον. 24 Διότι δὲ τοιαύτην ἀπόφασιν θὰ κάμῃ ὁ Κύριος, δι’ αὐτὸ αὐτὰ λέγει ἐπισήμως ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων: Μὴ φοβῆσαι σύ, ὁ ἀφωσιωμένος εἰς ἐμὲ λαός μου, οἱ ὁποῖοι κατοικεῖτε εἰς τὴν Σιών· μὴ φοβεῖσθε ἀπὸ τοὺς Ἀσσυρίους, ἐπειδὴ θὰ σᾶς πατάξουν μὲ ράβδον διότι ἐπιφέρω εἰς σὲ τιμωρίαν παιδαγωγικὴν καὶ προσωρινὴν κατὰ τὸν τρόπον τῆς ἐν Αἰγύπτῳ ταλαιπωρίας σου ὑπὸ τοῦ Φαραώ.
25 ἔτι γὰρ μικρὸν καὶ παύσεται ἡ ὀργή, ὁ δὲ θυμός μου ἐπὶ τὴν βουλὴν αὐτῶν· 25 Ολίγον χρόνον ακόμη και θα παύση η οργή μου εναντίον σας, ο δε θυμός μου θα στραφή εναντίον της κακής αποφάσεως των Ασσυριων”. 25 Διότι ἀκόμη ὀλίγον χρόνον καὶ θὰ παύσῃ ἡ πρὸς παιδαγωγίαν σου ἀποβλέπουσα ὀργή μου· ἐξ ἐναντίας δὲ ὁ θυμός μου θὰ στραφῇ κατὰ τοῦ σχεδίου καὶ τῶν ἀποφάσεων τῶν Ἀσσυρίων.
26 καὶ ἐγερεῖ ὁ Θεὸς ἐπ᾿ αὐτοὺς κατὰ τὴν πληγὴν Μαδιὰμ ἐν τόπῳ θλίψεως, καὶ ὁ θυμὸς αὐτοῦ τῇ ὁδῷ τῇ κατὰ θάλασσαν εἰς τὴν ὁδὸν τὴν κατ᾿ Αἴγυπτον. 26 Ο Θεός θα εγείρη και θα επιφέρη εναντίον αυτών πληγήν ομοίαν προς την πληγήν, την οποίαν επέφερε κατά των Μαδιανιτών στον τόπον της καταστροφής των. Ο θυμός του θα εκσπάση καταστρεπτικός εναντίον αυτών, όπως συνέβη εις την οδόν την δια της Ερυθράς θαλάσσης, όταν εξήρχοντο οι Ισραηλίται ελεύθεροι από την Αίγυπτον. 26 Καὶ θὰ ἐγειρῇ ὁ Θεὸς ἐπ' αὐτῶν πληγὴν ὁμοίαν πρὸς τὴν πληγὴν τῶν Μαδιανιτῶν ἐν τῷ βράχῳ τῆς θλιβερᾶς καταστροφῆς των.Καὶ ὁ θυμός του θὰ ἐκδηλωθῇ ὡς εἰς τὴν «Ἐρυθράν» θάλασσαν, καθ' ὃν τρόπον κατὰ τῆς Αἰγύπτου, ὅτε ἀπ’ αὐτῆς ἠλευθεροῦτο διὰ τοῦ Μωϋσέως ὁ Ἰσραήλ.
27 καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀφαιρεθήσεται ὁ ζυγὸς αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ὤμου σου καὶ ὁ φόβος αὐτοῦ ἀπὸ σοῦ, καὶ καταφθαρήσεται ὁ ζυγὸς ἀπὸ τῶν ὤμων ὑμῶν. 27 Κατά την ημέραν εκείνην θα αφαιρεθή από τους ώμους σας ο ζυγός της δουλείας των Ασσυρίων και ο φόβος σας απέναντι αυτών. Θα καταστραφή ο ζυγός της δουλείας από τους ώμους σας. ' 27 Καὶ θὰ συμβῇ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ὥστε νὰ ἀφαιρεθῇ ἀπὸ τοῦ ὤμου σου ὁ ζυγὸς τῆς δουλείας, τὸν ὁποῖον ὁ Ἀσσύριος σοῦ ἐπέβαλε, καθὼς καὶ ὁ φόβος, τὸν ὁποῖον ὁ ζυγὸς αὐτὸς σοῦ προκαλεῖ· θὰ ἀφαιρεθῇ καὶ αὐτὸς ἀπὸ σέ, καὶ θὰ φθαρῇ ἐντελῶς καὶ θὰ καταστραφῇ ὁ ζυγὸς οὗτος ἀπὸ τοὺς ὤμους σας.
28 ἥξει γὰρ εἰς τὴν πόλιν ᾿Αγγαὶ 28 Ο Ασσυύιος μονάρχης με τον στρατόν του θα έλθη εις την πόλιν Αγγαί, 28 Θὰ καταστραφῇ δὲ ὁ ζυγὸς αὐτῶν ἀπό του ὤμου σας, διότι θὰ ἔλθῃ βεβαίως ὁ Ἀσσύριος εἰς τὴν πόλιν Ἀγγαὶ
29 καὶ παρελεύσεται εἰς Μαγγεδὼ καὶ εἰς Μαχμὰς θήσει τὰ σκεύη αὐτοῦ· καὶ παρελεύσεται φάραγγα καὶ ἥξει εἰς ᾿Αγγαί, φόβος λήψεται Ραμᾶ πόλιν Σαούλ· φεύξεται 29 θα πέραση από την πόλιν Μαγγεδώ, θα θέση τα όπλα του εις Μαχμάς, θα περάση την φάραγγα, θα φθάση εις Αγγαί.' Οι κάτοικοι της Ραμά, της πόλεως αυτής του Σαούλ, θα καταληφθούν από φόβον, 29 καὶ θὰ διέλθῃ εἰς τὴν πόλιν Μαγγεδῶ καὶ σπεύδων πρὸς τὰ Ἱεροσόλυμα, ἵνα μὴ παρεμποδισθῇ ὑπὸ τῆς ἀνωφερείας τῆς ὁδοῦ, θὰ ἀφήσῃ τὰς ἀποσκευάς του εἰς τὴν πόλιν Μαχμάς· καὶ θὰ περάσῃ τὴν στενωπόν, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ Ἰορδάνου, καὶ θὰ ἔλθῃ εἰς τὴν Ἀγγαί, καὶ φόβος θὰ καταλάβῃ τὴν Ραμᾶ, τὴν πατρίδα τοῦ Σαούλ· καὶ θὰ φύγουν
30 ἡ θυγάτηρ Γαλλείμ, ἐπακούσεται Λαϊσά, ἐπακούσεται ᾿Αναθώθ· 30 θα τραπούν εις φυγήν οι κάτοικοι της Γαλλείμ. θα πληροφορηθούν την διέλευσίν του αι πόλεις Λαϊσά και 'Αναθωθ. 30 οἱ κάτοικοι τῆς Γαλλείμ, καὶ θὰ ἀκούσουν τὴν διέλευσίν του αἱ πόλεις Λαϊσὰ καὶ Ἀναθώθ.
31 καὶ ἐξέστη Μαδεβηνὰ καὶ οἱ κατοικοῦντες Γιββεΐρ· 31 Θα καταπλαγούν οι κάτοικοι της Μαδεβηνά και όσοι κατοικούν εις την Γιββεΐρ. 31 Καὶ ἐξεπλάγησαν ἡ πόλις Μαδεβηνὰ καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Γιββείρ.
32 παρακαλεῖται σήμερον ἐν ὁδῷ τοῦ μεῖναι, τῇ χειρὶ παρακαλεῖτε, τὸ ὄρος, τὴν θυγατέρα Σιών, καὶ οἱ βουνοὶ οἱ ἐν ῾Ιερουσαλήμ. 32 Ενθαρρύνατε και ενισχύσατε σήμερον τους Ισραηλίτας, οι οποίοι πανικόβλητοι ευρίσκονται στον δρόμον της φυγής, να μείνουν και να μη φύγουν. Από μακρόθεν με νεύματα αναγγείλατε εις αυτούς το ευχάριστον γεγονός, στο όρος Σιών στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, εις τα υψώματα της πόλεως, (ότι ο Ασσύριος Μονάρχης εσταμάτησε την πορείαν προς την Ιερουσαλήμ). 32 Ὅμως παρηγορεῖτε σήμερον τοὺς Ἰουδαίους, διὰ νὰ σταματήσουν καὶ μὴ τραποῦν εἰς φυγὴν ἐκ τοῦ φόβου των διὰ νευμάτων τῆς χειρὸς μακρόθεν ἐκπεμπομένων παρηγορεῖτε καὶ ἐνισχύσατε τὸ ὄρος Σιών, τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰ ὑψώματα τὰ ἐν τῇ Ἱερουσαλήμ.
33 ἰδοὺ γὰρ ὁ δεσπότης Κύριος σαβαὼθ συνταράσσει τοὺς ἐνδόξους μετὰ ἰσχύος, καὶ οἱ ὑψηλοὶ τῇ ὕβρει συντριβήσονται, καὶ οἱ ὑψηλοὶ ταπεινωθήσονται, 33 Διότι, ιδού ο δεσπότης, ο Κυριος των δυνάμεων, θα συγκλονίση με μεγάλην δύναμιν τους ενδόξους της γης, τους Ασσυρίους, και οι κατά κόσμον μεγάλοι θα συντριβούν δια την υπερηφάνειάν των, οι υψηλόφρονες και αλαζονικοί θα ταπεινωθούν. 33 Ἐνισχύσατε καὶ ἐνθαρρύνατε τούτους, διότι ἰδού, ὁ δεσπότης, ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων, θὰ ταράξῃ μὲ δύναμιν τοὺς ἐνδόξους, καὶ οἱ ἀγέρωχοι καὶ ὑψηλοὶ λόγῳ τῆς ἀλαζονείας των θὰ συντριβοῦν καὶ οἱ μεγάλοι θὰ ταπεινωθοῦν·
34 καὶ πεσοῦνται οἱ ὑψηλοὶ μαχαίρᾳ, ὁ δὲ Λίβανος σὺν τοῖς ὑψηλοῖς πεσεῖται. 34 Θα πέσουν εν στόματι μαχαίρας οι υπερήφανοι. Ο Ασσύριος, ο ισχυρός ως Λιβανος, θα πέση μάζη με τα υψηλά του δένδρα, τους βοηθούς του. 34 καὶ θὰ πέσουν οἱ ὑπερήφανοι σφαζόμενοι διὰ μαχαίρας, καὶ ὁ Ἀσσύριος Μονάρχης, ὁ ὁμοιάζων πρὸς τὸν Λίβανον, μαζὶ μὲ τοὺς πρὸς ὑψηλὰ δένδρα ὁμοιάζοντας ἀξιωματικούς του θὰ πέσῃ.