Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024
Ανατ: 06:17
Δύση: 18:45
Σελ. 19 ημ.
88-278
16ος χρόνος, 5885η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Δ' - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13 (ΙΓ)


 
 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΕΝ ἔτει εἰκοστῷ καὶ τρίτῳ ἔτει τῷ ᾿Ιωὰς υἱῷ ᾿Οχοζίου βασιλεῖ ᾿Ιούδα ἐβασίλευσεν ᾿Ιωάχαζ υἱὸς ᾿Ιοὺ ἐν Σαμαρείᾳ ἑπτακαίδεκα ἔτη. 1 Κατά το εικοστόν τρίτον έτος της βασιλείας του Ιωάς, υιού του Οχοζίου, βασιλέως του βασιλείου του Ιούδα, έγινε βασιλεύς στον ισραηλιτικόν λαόν με πρωτεύουσαν την Σαμάρειαν ο Ιωάχαζ, υιός του Ιού, εβασίλευσεν επί δέκα επτά έτη. 1 Κατὰ τὸ εἰκοστὸν τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωάς, υἱοῦ τοῦ Ὀχοζία, βασιλιᾶ (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰούδα, ἔγινε βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραὴλ ὁ Ἰωαχάζ, υἱὸς τοῦ Ἰού. Αὐτὸς ἐβασίλευσεν ἐπὶ δεκαεπτὰ ἔτη μὲ ἔδραν τὴν Σαμάρειαν.
2 καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου καὶ ἐπορεύθη ὀπίσω ἁμαρτιῶν ῾Ιεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν ᾿Ισραήλ, οὐκ ἀπέστη ἀπ᾿ αὐτῶν. 2 Αυτός έπραξε πονηρά ενώπιον του Κυρίου, εβάδισε τον δρόμον της ειδωλολατρείας και της αμαρτωλής ζωής του Ιεροβοάμ, υιού του Ναβάτ, ο οποίος παρώθησε τον ισραηλιτικόν λαόν εις την αμαρτίαν και την ασέβειαν. Ο Ιωάχαζ δεν απεμακρύνθη από τας αμαρτίας εκείνων. 2 Ὁ Ἰωαχάζ, παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ ἀκολούθησε τὸ ἀσεβὲς παράδειγμα τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, καὶ ἐμιμήθη τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν καὶ τὶς ἁμαρτίες του, μὲ τὶς ὁποῖες παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ εἰδωλολατρίαν. Ὁ βασιλιᾶς Ἰωαχὰζ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὴν ἀσέβειαν καὶ εἰδωλολατρίαν τὸν Ἱεροβοάμ.
3 καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ καὶ ἔδωκεν αὐτοὺς ἐν χειρὶ ᾿Αζαὴλ βασιλέως Συρίας καὶ ἐν χειρὶ υἱοῦ ῎Αδερ υἱοῦ ᾿Αζαὴλ πάσας τὰς ἡμέρας. 3 Δια τούτο ωργίσθη πολύ ο Κυριος κατά των Ισραηλιτών και παρέδωκεν αυτούς εις την εξουσίαν των βασιλέων της Συρίας Αζαήλ και του υιού του Αδερ καθ' όλας τας ημέρας της ζωής του Ιωάχαζ. 3 Δι' αὐτὸ ὁ Κύριος ὠργίσθη πάρα πολύ, ἄναψε ὁ θυμός του κατὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τὸν ἐγκατέλειψε καὶ τὸν παρέδωκεν εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ τῆς Συρίας Ἀζαὴλ καὶ εἰς τὰ χέρια τοῦ υἱοῦ Ἄδερ, υἱοῦ τοῦ Ἀζαήλ, οἱ ὁποῖοι καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωαχὰζ ἐνικοῦσαν καὶ ἐταπείνωναν τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ.
4 καὶ ἐδεήθη ᾿Ιωάχαζ τοῦ προσώπου Κυρίου, καὶ ἐπήκουσεν αὐτοῦ Κύριος, ὅτι εἶδε τὴν θλῖψιν ᾿Ισραήλ, ὅτι ἔθλιψεν αὐτοὺς βασιλεὺς Συρίας. 4 Τοτε ο Ιωάχαζ θερμώς παρεκάλεσε τον Κυριον να τον βοηθήση, και ο Κυριος εισήκουσε την παράκλησίν του, διότι είδε την θλίψιν, με την οποίαν κατεβάρυνεν αυτούς ο βασιλεύς της Συρίας. 4 Ὁ Ἰωαχὰζ προσηυχήθη εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἐζήτησε τὴν βοήθειάν του, καὶ ὁ Κύριος ἄκουσε τὴν δέησίν του, διότι εἶδε τὴν καταπίεσιν, ποὺ ὑφίστατο ὁ Ἰσραήλ, διότι τοὺς κατεπίεζε καὶ τοὺς ἐστενοχωροῦσε πολὺ ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας.
5 καὶ ἔδωκεν Κύριος σωτηρίαν τῷ ᾿Ισραήλ, καὶ ἐξῆλθεν ὑποκάτωθεν χειρὸς Συρίας. καὶ ἐκάθισαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ ἐν τοῖς σκηνώμασιν αὐτῶν καθὼς ἐχθὲς καὶ τρίτης· 5 Ο Κυριος έσωσε τους Ισραηλίτας και έτσι οι Ισραηλίται ηλευθερώθησαν από την εξουσίαν των Συρων και εκάθισαν ειρηνικοί και ελεύθεροι εις τας κατοικίας των. Εζησαν ησύχως όπως και προηγουμένως. 5 Καὶ ὁ Κύριος τοὺς ἐλυπήθη καὶ ἔδωκε σωτηρίαν εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, καὶ ἔτσι ἀπέκτησαν τὴν ἐλευθερίαν των ἀπὸ τὴν δουλείαν τῶν Σύρων. Κατόπιν αὐτοῦ οἱ ἐλεύθεροι Ἰσραηλῖται ἐζοῦσαν καὶ πάλιν εἰς τὰ σπίτια των μὲ εἰρήνην, ὅπως καὶ προηγουμένως.
6 πλὴν οὐκ ἀπέστησαν ἀπὸ ἁμαρτιῶν οἴκου ῾Ιεροβοάμ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν ᾿Ισραήλ, ἐν αὐταῖς ἐπορεύθησαν, καί γε τὸ ἄλσος ἐστάθη ἐν Σαμαρείᾳ. 6 Αλλά, παρ' όλα αυτά, δεν απεμακρύνθησαν από τας αμαρτίας της οικογενείας Ιεροβοάμ, ο οποίος εξώθησε τον ισραηλιτικόν λαόν εις ασέβειαν. Και αυτό ακόμη το ειδωλολατρικόν άγαλμα της Αστάρτης έμενεν εις την θέσιν του, στο άλσος εν τη Σαμαρεία. 6 Ὅμως, παρ' ὅλα αὐτά, δὲν ἀπεμακρύνθησαν ἀπὸ τὴν ἀσέβειαν τοῦ οἴκου Ἰεροβοάμ, ὁ ὁποῖος παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ τὴν εἰδωλολατρίαν. Συνέχιζαν νὰ ἀκολουθοῦν τὸ ἁμαρτωλὸν παράδειγμά του· καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ εἴδωλον τῆς θεὰς Ἀστάρτης ἔμενε στημένον (εἰς τὸ ἄλσος) εἰς τὴν πρωτεύουσάν των, τὴν Σαμάρειαν.
7 ὅτι οὐχ ὑπελείφθη τῷ ᾿Ιωάχαζ λαός, ἀλλ᾿ ἢ πεντήκοντα ἱππεῖς καὶ δέκα ἅρματα καὶ δέκα χιλιάδες πεζῶν, ὅτι ἀπώλεσεν αὐτοὺς βασιλεὺς Συρίας, καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ὡς χοῦν εἰς καταπάτησιν. 7 Δια τούτο τους αφήρεσεν ο Θεός την δόξαν και την δύναμίν των, ώστε δεν απέμεινεν στον Ιωάχαζ στρατός ειμή μόνον πεντήκοντα ιππείς, δέκα πολεμικά άρματα και δέκα χιλιάδες πεζών. Ο βασιλεύς της Συρίας τους εξολόθρευσε και τους έκαμε κονιορτόν, δια να τους καταπατούν. 7 Ὁ θυμὸς τοῦ Θεοῦ ἐναντίον των ἦταν τόσος πολύς, ὥστε εἰς τὸν Ἰωαχὰζ δὲν εἶχεν ἀπομείνει στρατός· τοῦ εἶχαν ἀπομείνει μόνον πενῆντα ἱππεῖς, δέκα πολεμικὰ ἅρματα καὶ δέκα χιλιάδες πεζοί, διότι ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας κατέστρεψε τοὺς Ἰσραηλίτες καὶ τοὺς ἔκαμε λεπτὴν σκόνην, διὰ νὰ τοὺς ποδοπατοῦν.
8 καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ᾿Ιωάχαζ καὶ πάντα ὅσα ἐποίησε καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐτοῦ, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν ᾿Ισραήλ; 8 Τα υπόλοιπα από τα έργα του Ιωάχαζ και όλα όσα αυτός έκαμε, και τα κατορθώματά του τα ιδιαίτερα, όλα αυτά δεν είναι γραμμένα στο βιβλίον των έργων των ημερών των βασιλέων του Ισραήλ; 8 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ βασιλιᾶ Ἰωαχὰζ καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, καὶ ὅλα τὰ πολεμικά του κατορθώματα, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν «Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ»;
9 καὶ ἐκοιμήθη ᾿Ιωάχαζ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν Σαμαρείᾳ, καὶ ἐβασίλευσεν ᾿Ιωὰς υἱὸς αὐτοῦ ἀντ᾿ αὐτοῦ. 9 Ο Ιωάχαζ εκοιμήθη μετά των προγόνων του και τον έθαψαν εις την Σαμάρειαν, αντί δε αυτού έγινε βασιλεύς ο υιός του ο Ιωάς. 9 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἰωαχὰζ καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του, καὶ τὸν ἔθαψαν εἰς τὴν Σαμάρειαν. Ἐβασίλευσε δὲ ὡς διάδοχός του ὁ υἱός του Ἰωάς.
10 ᾿Εν ἔτει τριακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει τῷ ᾿Ιωὰς βασιλεῖ ᾿Ιούδα ἐβασίλευσεν ᾿Ιωὰς υἱὸς ᾿Ιωάχαζ ἐπὶ ᾿Ισραὴλ ἐν Σαμαρείᾳ ἑκκαίδεκα ἔτη. 10 Κατά το τριακοστόν έβδομον έτος του Ιωάς, βασιλέως του βασιλείου του Ιούδα, ανήλθεν στον βασιλικόν θρόνον του ισραηλιτικού λαού εις την Σαμάρειαν ο υιός του Ιωάχαζ, ο Ιωάς, ο οποίος εβασίλευσεν επί δέκα εξ έτη. 10 Κατὰ τὸ τριακοστὸν ἕβδομον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωάς, βασιλιᾶ τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα, ἀνέβη εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραὴλ ὁ Ἰωάς, υἱὸς τοῦ Ἰωαχαζ. Ἐβασίλευσε μὲ ἔδραν τὴν Σαμάρειαν ἐπὶ δεκαέξι ἔτη.
11 καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου· οὐκ ἀπέστη ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας ῾Ιεροβοὰμ υἱοῦ Ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν ᾿Ισραήλ, ἐν αὐταῖς ἐπορεύθη. 11 Αλλά και αυτός έπραξε πονηρά ενώπιον των οφθαλμών του Κυρίου και εξέκλινε προς την ειδωλολατρείαν. Δεν απεμακρύνθη από τας αμαρτίας του Ιεροβοάμ, του υιού του Ναβάτ, ο οποίος ωδήγησε τους Ισραηλίτας εις την ειδωλολατρείαν. Εις την ειδωλολατρείαν και αμαρτίαν επορεύθη και αυτός. 11 Ὁ Ἰωὰς παρεσύρθη εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Κατήντησεν εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὴν ἁμαρτωλὴν πολιτείαν καὶ τὶς ἁμαρτίες τοῦ Ἱεροβοάμ, υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, μὲ τὶς ὁποῖες παρέσυρε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν εἰς τὴν ἀποστασίαν καὶ εἰδωλολατρίαν. Ἀκολούθησε τὸ ἴδιον παράδειγμα ἐκείνου.
12 καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ᾿Ιωὰς καὶ πάντα ὅσα ἐποίησε, καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐτοῦ, ἃς ἐποίησε μετὰ ᾿Αμεσσίου βασιλέως ᾿Ιούδα, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν ᾿Ισραήλ; 12 Τα υπόλοιπα από τα έργα του Ιωάς, τα οποία αυτός έπραξε, και τα κατορθώματά του τα οποία επέτυχεν εναντίον του Αμεσσίου του βασιλέως Ιούδα, δεν είναι γραμμένα στο βιβλίον των έργων και ημερών των βασιλέων του Ισραήλ; 12 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωὰς καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, καὶ ὅλα τὰ πολεμικά του κατορθώματα, τὰ ὁποῖα ἐπέτυχεν εἰς τὸν πόλεμον ἐναντίον τοῦ Ἀμεσσία, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα, δὲν εἶναι μήπως αὐτὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν «Χρονικῶν (ἢ Ἔργα καὶ Ἡμέραι) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραήλ»;
13 καὶ ἐκοιμήθη ᾿Ιωὰς μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ῾Ιεροβοὰμ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ, καὶ ἐτάφη ἐν Σαμαρείᾳ μετὰ τῶν βασιλέων ᾿Ισραήλ. 13 Ο Ιωάς εκοιμήθη με τους προγόνους του· εκάθισε δε στον θρόνον αυτού ως διάδοχός του ο Ιεροβοάμ. Ο Ιωάς δε ενεταφιάσθη μαζή με τους βασιλείς του ισραηλιτικού λαού εις Σαμάρειαν. 13 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἰωὰς καὶ προσετέθη εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του, τὸν διεδέχθη δὲ εἰς τὸν θρόνον ὁ υἱός του, Ἱεροβοὰμ ὁ Β'. Ὁ Ἰωὰς ἐτάφη εἰς τὴν Σαμάρειαν μαζὶ μὲ τοὺς βασιλεῖς τοῦ Ἰσραήλ.
14 Καὶ ῾Ελισαιὲ ἠρρώστησε τὴν ἀρρωστίαν αὐτοῦ, δι᾿ ἣν ἀπέθανε. καὶ κατέβη πρὸς αὐτὸν ᾿Ιωὰς βασιλεὺς ᾿Ισραὴλ καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ εἶπε· πάτερ πάτερ, ἅρμα ᾿Ισραὴλ καὶ ἱππεὺς αὐτοῦ. 14 Ο Ελισαίος αρρώστησεν από κάποιαν βαρείαν νόσον, από την οποίαν και θα απέθνησκεν. Ηλθεν εις επίσκεψίν του ο Ιωάς, ο βασιλεύς του Ισραήλ, και πεσών επί το πρόσωπον αυτού, έκλαυσε και είπε· “πάτερ, πάτερ, συ είσαι το πολεμικόν άρμα και το ιππικόν του ισραηλιτικού λαού. Εάν αποθάνης, τι θα γίνωμεν;” 14 Ὁ προφήτης Ἐλισαῖος ἀρρώστησε ἀπὸ σοβαρὰν ἀρρώστιαν, ἡ ὁποία τελικῶς ἀπεδείχθη θανατηφόρος. Ἐνῷ ὁ Προφήτης ἦταν ἐτοιμοθάνατος, ἦλθε νὰ τὸν ἐπισκεφθῇ ὁ Ἰωάς, ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραήλ. Ὁ Ἰωὰς ἔσκυψε καὶ ἔπεσεν ἐπάνω εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ ἐτοιμοθανάτου Προφήτου καὶ ἔκλαυσε καὶ τοῦ εἶπε: «Πατέρα μου, πατέρα μου! σὺ ἤσουν τὰ ἅρματα καὶ τὸ ἱππικὸν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ ἰσχυρὸς μυστικὸς ὁδηγὸς τοῦ λαοῦ· φεύγεις καὶ ποῦ μᾶς ἀφήνεις τώρα;»
15 καὶ εἶπεν αὐτῷ ῾Ελισαιέ· λάβε τόξον καὶ βέλη. καὶ ἔλαβε πρὸς ἑαυτὸν τόξον καὶ βέλη. 15 Ο Ελισαίος είπε προς αυτόν· “πάρε τόξον και βέλη”. Εκείνος επήρε πλησίον του τόξον και βέλη. 15 Ὃ Ἐλισαῖος τοῦ ἀπάντησε: «Πάρε τόξον καὶ βέλη». Ὁ Ἰωὰς ἐπῆρε τόξον καὶ βέλη.
16 καὶ εἶπε τῷ βασιλεῖ· ἐπιβίβασον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ τόξον· καὶ ἐπεβίβασεν ᾿Ιωὰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ, καὶ ἐπέθηκεν ῾Ελισαιὲ τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ τὰς χεῖρας τοῦ βασιλέως. 16 Είπεν ο Ελισαίος στον βασιλέα· “πάρε και κράτησε στο χέρι σου το τοξον”. Ο Ιωάς άπλωσε και επήρεν στο χέρι του το τόξον. Ο δε Ελισαίος έθεσε τα χέρια του εις τα χέρια του βασιλέως 16 Καὶ ὁ Προφήτης εἶπεν εἰς τὸν βασιλιᾶ: «Κράτησε γερὰ τὸ τόξον καὶ ἐτοιμάσου». Ὁ Ἰωὰς ἐκράτησε γερὰ τὸ τόξον καὶ ὁ Ἐλισαῖος ἔβαλε τὰ χέρια του ἐπάνω εἰς τὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ,
17 καὶ εἶπεν· ἄνοιξον τὴν θυρίδα κατ᾿ ἀνατολάς· καὶ ἤνοιξε. καὶ εἶπεν ῾Ελισαιέ· τόξευσον· καὶ ἐτόξευσε. καὶ εἶπε· βέλος σωτηρίας τῷ Κυρίῳ καὶ βέλος σωτηρίας ἐν Συρίᾳ, καὶ πατάξεις τὴν Συρίαν ἐν ᾿Αφὲκ ἕως συντελείας. 17 και είπε προς αυτόν· “άνοιξε το παράθυρον, το οποίον βλέπει προς ανατολάς”. Και το ήνοιξε. Ο Ελισαίος προσέθεσε· “ρίξε το βέλος”. Και εκείνος έρριψε το βέλος. Ο Ελισαίος είπε τότε· “αυτό είναι βέλος σωτηρίας των Ισραηλιτών εκ μέρους του Θεού. Βέλος, που σημαίνει την απαλλαγήν από την τυραννίαν των Συρων. Θα πολεμήσης τους Συρους εις την πόλιν Αφέκ μέχρις ολοτελούς συντριβής των”. 17 καὶ τοῦ εἶπεν: «Ἀνοιξε τὸ παράθυρον, ποὺ βλέπει πρὸς τὰ ἀνατολικά» (πρὸς τὸ μέρος τῆς Γαλαάδ, ποὺ κατεῖχαν οἱ Σύροι). Ὅταν ὁ βασιλιᾶς ἄνοιξε τὸ παράθυρον, ὁ Ἐλισαῖος τοῦ εἶπε: «Ρίξε τὸ βέλος!» Καὶ ὁ βασιλιᾶς ἐτέντωσε τὸ τόξον καὶ ἔρριξε τὸ βέλος. Ὁ Ἐλισαῖος εἶπεν εἰς τὸν Ἰωάς: «Αὐτὸ εἶναι τὸ βέλος τοῦ Κυρίου, τὸ βέλος τῆς σωτηρίας τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραὴλ ἀπὸ τὴν τυραννίαν τῶν Σύρων· θὰ ἐπιτεθῇς καὶ θὰ κτυπήσῃς τοὺς Σύρους εἰς τὴν Ἀφέκ, μέχρις ὅτου τοὺς συντρίψῃς ἐντελῶς».
18 καὶ εἶπεν αὐτῷ ῾Ελισαιέ· λάβε τόξα· καὶ ἔλαβε. καὶ εἶπε τῷ βασιλεῖ ᾿Ισραήλ· πάταξον εἰς τὴν γῆν· καὶ ἐπάταξεν ὁ βασιλεὺς τρὶς καὶ ἔστη. 18 Είπε πάλιν ο Ελισαίος στον βασιλέα· “πάρε βέλη”. Και εκείνος τα επήρε. Είπε προς τον βασιλέα· “τόξευσε κάτω προς την γην”. Ο βασιλεύς έρριξε τα βέλη τρεις φορές και έπειτα εσταμάτησεν. 18 Κατόπιν ὁ Ἐλισαῖος εἶπε πάλιν εἰς τὸν βασιλιᾶ: «Πάρε τόξα!» Ὁ Ἰωὰς ἐπῆρε τόξα. Καὶ ὁ Ἐλισαῖος εἶπεν εἰς τὸν βασιλιᾶ του Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ: «Ρίξε βέλη κάτω εἰς τὴν γῆν». Ὁ βασιλιᾶς ἔρριξε βέλη καὶ ἐκτύπησε τὴν γῆν τρεῖς φορὲς καὶ κατόπιν ἐσταμάτησε.
19 καὶ ἐλυπήθη ἐπ᾿ αὐτῷ ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπεν· εἰ ἐπάταξας πεντάκις ἢ ἑξάκις, τότε ἂν ἐπάταξας τὴν Συρίαν ἕως συντελείας· καὶ νῦν τρὶς πατάξεις τὴν Συρίαν. 19 Ο άνθρωπος του Θεού, ο Ελισαίος, ελυπήθη δι' αυτόν και του είπεν· “εάν έρριπτες το βέλος πέντε η εξ φοράς, θα επολεμούσες και θα εξωλόθρευες πλήρως τους Συρους. Τωρα όμως τρεις μόνον φοράς θα κτυπήσης την Συρίαν”. 19 Τοῦτο ὅμὼς ἐλύπησε τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ, ὀ ὁποῖος εἶπεν εἰς τὸν Ἰωάς: «Ἐὰν ἐκτυποῦσες τὴν γῆν μὲ τὰ βέλη πέντε ἢ ἕξι φορές, θὰ ἐκτυποῦσες τοὺς Σύρους, μέχρις ὅτου θὰ τοὺς συνέτριβες ἐντελῶς· τώρα ὅμως θὰ τοὺς κτυπήσῃς καὶ θὰ τοὺς νικήσῃς τρεῖς μόνον φορές».
20 καὶ ἀπέθανεν ῾Ελισαιέ, καὶ ἔθαψαν αὐτόν. καὶ μονόζωνοι Μωὰβ ἦλθον ἐν τῇ γῇ ἐλθόντος τοῦ ἐνιαυτοῦ· 20 Ο Ελισαίος απέθανε και τον έθαψαν. Κατά δε το επόμενον έτος εισέβαλαν εις την χώραν των Ισραηλιτών επιδρομείς Μωαβίται. 20 Ὁ Ἐλισαῖος ἀπέθανε καὶ τὸν ἔθαψαν. Τὸ ἑπόμενον ἔτος ἀνταρτικὲς ὁμάδες Μωαβιτν εἰσέβαλαν εἸς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ·
21 καὶ ἐγένετο αὐτῶν θαπτόντων τὸν ἄνδρα, καὶ ἰδοὺ εἶδον τὸν μονόζωνον καὶ ἔρριψαν τὸν ἄνδρα ἐν τῷ τάφῳ ῾Ελισαιέ, καὶ ἐπορεύθη καὶ ἥψατο τῶν ὀστέων ῾Ελισαιὲ καὶ ἔζησε καὶ ἀνέστη ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτοῦ. 21 Ενώ δε οι Ισραηλίται έθαπτον ένα νεκρόν, εφάνησαν από μακράν ερχόμενοι οι επιδρομείς Μωαβίται. Κατελήφθησαν από τρόμον οι Ισραηλίται και έρριψαν τον νεκρόν άνδρα στον ανοικτόν τάφον του Ελισαίου και ετράπησαν εις φυγήν. Ο νεκρός μόλις ήγγισε τα οστά του Ελισαίου, ανέζησε και ανωρθώθη στους πόδας του. 21 τότε δὲ συνέβη τοῦτο: Ἐνῷ οἱ Ἰσραηλῖται ἐκήδευαν καὶ ἐτοιμάζοντο νὰ ἐνταφιάσουν κάποιον νεκρόν, νά· εἶδαν ἔξαφνα τοὺς ἀντάρτες τῆς Μωὰβ νὰ ἔρχωνται. Οἱ τρομαγμένοι Ἰσραηλῖται ἔρριψαν ἀμέσως τὸν νεκρὸν εἰς τὸν τάφον τοῦ Ἐλισαίου καὶ ἔφυγαν. Μόλις ὅμως ὁ νεκρὸς ἄγγισε τὰ ὀστᾶ τοῦ προφήτου Ἐλισαίου, ἀνέζησεν, ἐσηκώθη καὶ ἐστάθη ὄρθιος εἰς τὰ πόδια του!
22 καὶ ᾿Αζαὴλ ἐξέθλιψε τὸν ᾿Ισραὴλ πάσας τὰς ἡμέρας ᾿Ιωάχαζ. 22 Ο Αζαήλ συνεχίζων τον πόλεμον εναντίον των Ισραηλιτών καθ' όλας τας ημέρας του Ιωάχαζ, τους κατέθλιβε πολύ. 22 Ὁ βασιλιᾶς Ἀζαὴλ τῆς Συρίας κατεπίεζε μὲ τὶς ἐπιθέσεις του τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν καθ’ ὅλην τὴν περίοδον τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωαχάζ.
23 καὶ ἠλέησε Κύριος αὐτούς, καὶ ᾠκτείρησεν αὐτοὺς καὶ ἐπέβλεψεν ἐπ᾿ αὐτοὺς διὰ τὴν διαθήκην αὐτοῦ τὴν μετὰ ῾Αβραὰμ καὶ ᾿Ισαὰκ καὶ ᾿Ιακώβ, καὶ οὐκ ἠθέλησε Κύριος διαφθεῖραι αὐτοὺς καὶ οὐκ ἀπέρριψεν αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ προσώπου αὐτοῦ. 23 Ο Κυριος όμως τους ηλέησε, τους ελυπήθη και έρριψε βλέμμα ευμενές προς αυτούς, χάριν της διαθήκης, την οποίαν είχε κάμει με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ. Δια τούτο και δεν ηθέλησεν ο Κυριος να εξολοθρεύση αυτούς. Δεν τους απέρριψεν από το πρόσωπόν του. 23 Ὁ Θεὸς ὅμως εὐσπλαγχνίσθη τοὺς Ἰσραηλίτες καὶ τοὺς ἐλυπήθη καὶ ἔρριψεν εὐμενὲς τὸ βλέμμα του ἐπάνω των, ἔνεκα τῆς ὑποσχέσεώς του καὶ τῆς συμφωνίας, τὴν ὁποίαν εἶχε συνάψει μὲ τοὺς πατριάρχας Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ. Δι αὐτὸ ὁ Κύριος δὲν ἠθέλησε νὰ τοὺς καταστρέψῃ, οὔτε τοὺς ἀπέρριψεν οὔτε τοὺς ἀπεδίωξεν ἀπὸ τὸ πρόσωπόν του, ὥστε νὰ στερηθοῦν τῆς ἐπιβλέψεως καὶ τῆς συμπαθείας του.
24 καὶ ἀπέθανεν Ἀζαὴλ βασιλεὺς Συρίας, καὶ ἐβασίλευσεν υἱὸς Ἄδερ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ᾿ αὐτοῦ. 24 Ο Αζαήλ, ο βασιλεύς της Συρίας, απέθανε και ανεκηρύχθη βασιλεύς αντ' αυτού Αδερ, ο υιός του. 24 Καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἀζαήλ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας, τὸν διεδέχθη δὲ εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον ὁ υἱὸς Ἄδερ, ὁ υἱός του.
25 καὶ ἐπέστρεψεν Ἰωὰς υἱὸς Ἰωάχαζ καὶ ἔλαβε τὰς πόλεις ἐκ χειρὸς υἱοῦ Ἄδερ υἱοῦ Ἀζαήλ, ἃς ἔλαβεν ἐκ χειρὸς Ἰωάχαζ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν τῷ πολέμῳ· τρὶς ἐπάταξεν αὐτὸν Ἰωὰς καὶ ἐπέστρεψε τὰς πόλεις Ἰσραήλ. 25 Ανεθάρρησε τότε ο Ιωάς, ο υιός του Ιωάχαζ, επανήλθε και ανακατέλαβεν από την κυριαρχίαν του υιού του Αζαήλ, του ονομαζομένου “υιού Αδερ”, τας πόλεις, τας οποίας κατά τον πόλεμον είχεν εκείνος αφαιρέσει από τον Ιωάχαζ, τον πατέρα του Ιωάς. Τρεις φοράς επολέμησεν αυτόν νικηφόρως ο Ιωάς και ανέκτησε τας κυριευθείσας από εκείνον πόλστου Ισραήλ. 25 Τότε ὃ βασιλιᾶς Ἰωάς, ὃ υἱὸς τοῦ Ἰωαχαζ, κατέλαβε καὶ πάλιν ἀπὸ τὴν ἐξουσίάν του υἵοϋ Ἄδερ, ὑΐοΰ του Ἄζαηλ, τὶς πόλεις, τὶς ὅποιες εἶχαν καταλάβει οἱ Σύροι εἰς κάποιον πόλεμον ἀπὸ τὸν Ἰωαχαζ, τὸν πατέρα τοῦ. Ὃ βασιλιᾶς Ἰωὰς ἐπετέθη καὶ ἐκτυπησε τὸν υἱὸν Ἄδερ τρεῖς φορὲς (ὅπως εἶχε προφητεϋσει ὃ Ἐλισαῖος) καὶ κατέλαβε πάλιν τις πόλεις τοῦ Ἰσραήλ.